พระเจ้า!กู้เยี่ยจิ่นชอบเซี่ยเหยียนเหยียน เซี่ยเหยียนเหยียนมีความหมายต่อลู่หานถิง ลู่หานถิงและกู้เยี่ยจิ่นเป็นพี่น้องที่ดีที่เติบโตมาด้วยกัน...เซี่ยซีหว่านปะติดปะต่อความสัมพันธ์ของทั้งสามคน เรื่องราวมันเป็นแบบนี้...ใช่ไหม?“คิดไม่ถึงเลยว่าเซี่ยเหยียนเหยียนจะทรงพลังถึงเพียงนี้ คน ๆ เดียวสามารถทำให้ผู้คนมากมายชื่นชอบตนเองได้” เซี่ยซีหว่านอดไม่ได้ที่จะชื่นชมเยี่ยหลิงหยิบชุดนอนผ้าไหมสีนู้ดขึ้นมา เธอยื่นให้เซี่ยซีหว่าน “อย่าปล่อยให้มันมากระทบอารมณ์ของพวกเราเลยนะ ประธานลู่จะต้องชอบชุดนอนตัวนี้อย่างแน่นอน เธอเข้าไปลองดูสิ”“...”มันคือชุดนอนของเธอ ทำไมลู่หานถิงถึงต้องชอบมันล่ะ?...กู้เยี่ยจิ่นและเซี่ยเหยี่ยนเหยียนกำลังยืนพูดคุยกันที่บริเวณประตู เซี่ยเหยียนเหยียนพูดด้วยเสียงอันไพเราะว่า “เยี่ยจิ่น ฉันเพิ่งกลับมาที่ประเทศจีนเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อไหร่คุณจะสะดวกโทรเรียกประธานลู่ให้ออกมาเที่ยวเล่นด้วยกันล่ะคะ?”ดวงตาสีดำของกู้เยี่ยจิ่นมองไปในร้านขายเสื้อผ้าและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ฉันสามารถช่วยคุณบอกเขาได้ แต่เขาจะมาหรือไม่มานั้นเป็นเรื่องของหานถิง”“ไม่เป็นไรค่ะเยี่ยจิ่น ขอบคุณคุณมากนะคะ”
เซี่ยซีหว่านหยิบแบล็คการ์ดที่ลู่หานถิงมอบให้ออกมา การ์ดประเภทนี้ทุกคนต่างก็รู้จักดี มันเป็นสัญลักษณ์แห่งความมั่งคั่งที่ไม่มีใครเหมือนและสั่งทำขึ้นเองโดยตัวบุคคลนั้นพนักงานรีบรับบัตรอย่างรวดเร็ว และพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ได้ค่ะ ได้ค่ะคุณผู้หญิง โปรดชำระบิลทางนี้ด้วยค่ะ”เซี่ยซีหว่านเดินไปที่แคชเชียร์เพื่อชำระบิลฮั่วเสวียนอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อ จากนั้นเธอพูดว่า “คนบ้านนอกคอกนาอย่างเซี่ยซีหว่านจะมีแบล็คการ์ดแบบนี้ได้ยังไงกัน อีกอย่างเมื่อครู่นี้ฉันเห็นว่าบนการ์ดมีตัวอักษรสีทองสลักคำว่า...ลู่เอาไว้ด้วย”ฮั่วเสวียนไม่ค่อยรู้เรื่องลู่หานถิงมากนัก เพราะลู่หานถิงไม่ได้สนิทกับเธออย่างไรก็ตามในเมืองไห่เฉิง เมื่อเห็นคำว่า “ลู่” ทุกคนก็จะนึกถึงลู่หานถิงบุคคลที่มีอำนาจล้นฟ้าเซี่ยเหยียนเหยียนเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียง เธอทั้งมีเสน่ห์และสง่างามเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้กลับเกิดรอยร้าวขึ้นบนใบหน้าของเธอ สิ่งที่ฮั่วเสวียนเพิ่งคิดได้ เซี่ยเหยียนเหยียนกลับคิดไว้ตั้งนานแล้ว แซ่ลู่ แถมยังมีแบล็คการ์ดอีก ต้องเป็นลู่หานถิงแน่ ๆ !เซี่ยซีหว่านมีการ์ดของลู่หานถิงได้อย่างไรกัน?เซี่ยซีหว่านชำระบิลเสร็
กู้เยี่ยจิ่นมองลงไปดูที่สมุดทำเล็บจริง ๆเซี่ยซีหว่านมองไปที่ใบหน้าของกู้เยี่ยจิ่นที่งดงามราวกับหยก เขาหล่อเหลาพอ ๆ กับลู่หานถิง ร่างกายที่สูงโปร่งของเขาสวมใส่ด้วยชุดสูทอย่างดี รูปลักษณ์ตั้งแต่หัวจรดเท้าที่ดูมีการศึกษา อ่อนโยน และหล่อเหลาของเขานั้นแสดงให้เห็นถึงความยับยั้งชั่งใจและความห่างเหินที่เย็นชา ผู้ชายแบบนี้ทำให้คนอยากเข้าใกล้ แต่ก็ไม่กล้าเข้าใกล้ในเวลาเดียวเซี่ยซีหว่านแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เยี่ยหลิงพูดเมื่อกี้ เขาชอบผู้หญิงที่สวยที่สุด เล็บก็จะเลือกสีแดงสดด้วย คุณชายกู้ท่านนี้น่าจะไม่ใช่คนผิวเผิน ดังนั้นเซี่ยซีหว่านจึงแกล้งตายแค่ต้องการพิสูจน์สักหน่อยในขณะนั้นกู้เยี่ยจิ่นยื่นนิ้วออกมาชี้ “แบบนี้ดี”เขาชี้ที่...สีแดงซึ่งเป็นสีที่เยี่ยหลิงทำ เซี่ยซีหว่านรู้สึกพูดอะไรไม่ออก “...”ทันใดนั้น เยี่ยหลิงก็ออกมาจากข้างใน “พี่ชาย มาแล้วเหรอคะ?” กู้เยี่ยจิ่นลืมตาดูเธอ สายตาก็สแกนไปที่เล็บที่เธอเพิ่งทำใหม่“พี่คะ เล็บที่หนูทำสวยไหมคะ?” เยี่ยหลิงยื่นมือเล็ก ๆ ของเธอออกมาแล้วส่ายไปส่ายมาต่อหน้าเขา สวยดี จะดูไม่สวยได้อย่างไร?เยี่ยหลิงเกิดในครอบครัวที่มีชื่อเสียง เธอม
เยี่ยหลิงชูนิ้วกลางขึ้น ไม่รู้ว่าชูให้เขาหรือชูให้เซี่ยเหยียนเหยียนกับฮั่วเสวียนที่อยู่ข้างหลังสีหน้าของเซี่ยเหยียนเหยียนกับฮั่วเสวียนสลับเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก กู้เยี่ยจิ่นใช้ลิ้นดุนเข้ากับแก้มขวาและเบ้ริมฝีปากบาง ๆ เขายกมือขึ้นและใช้ปลดกระดุมระหว่างคอออกอย่างแรง...หลังจากส่งเซี่ยเหยียนเหยียนกับฮั่วเสวียนแล้ว กู้เยี่ยจิ่นก็จอดรถไมบัคข้างล่างตึกจุ้ยหยูฮวน เขาเงยหน้ามองขึ้นไปที่แสงสีเหลืองสดใสที่ส่องแสงอยู่ด้านบน ขณะนั้นเสียง “ติ๋ง” ก็ดังขึ้น ข้อความของลู่หานถิงส่งมาว่า “วันนี้เยี่ยหลิงพาคุณนายลู่ของฉันไปเที่ยวที่ไหนมาเหรอ?” วันนี้ลู่หานถิงได้รับข้อความการใช้บริการบัตรเครดิตระหว่างการประชุมที่บริษัท เขาให้บัตรเครดิตสีดำทองกับเซี่ยซีหว่านไป แต่นั่นก็ผ่านมานานมากแล้วที่เธอไม่เคยใช้ คุณนายลู่ของเขามีความยืนหยัดและหยิ่งยโสเล็กน้อยดังนั้นวันนี้เขาจึงค่อนข้างแปลกใจเมื่อได้รับข้อความการใช้บริการบัตรเครดิต ขณะเดียวกันนั้นเขาก็ยิ้มมุมปากออกมาในที่ประชุมผู้บริหารระดับสูงของบริษัทนั้นเขาเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาเอาศูนย์เข้าบัญชีไปกี่ตัวกู้เยี่ยจิ่นตอบกลับไปหนึ่งข้อความ “ทำไมนายไม่ไปถามค
หญิงสาวคนนั้นน่าจะมีสติปัญญาและดวงตาที่เปล่งประกายเหมือนกับเซี่ยซีหว่าน แล้วเธอก็มีความเย่อหยิ่งและความแข็งแกร่งเล็กน้อยที่สามารถทำให้ผู้คนตกหลุมรักได้ก่อนที่จะพบกับเซี่ยซีหว่านนั้นลู่หานถิงไม่เคยคิดว่าหญิงสาวคนนั้นจะเป็นอย่างไรต่อมาเมื่อได้พบกับเซี่ยซีหว่าน ลู่หานถิงก็รู้สึกว่าเธอทำให้เขาพอใจกับจินตนาการทั้งหมดของเขาหญิงสาวคนนั้นน่าจะเป็นอย่างเธอตอนนี้ลู่หานถิงกำลังนอนอยู่บนหมอนของเซี่ยซีหว่าน บนหมอนยังมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากร่างกายเธอติดอยู่ ครั้งแรกที่เขาได้ดมกลิ่นหอม ๆ จากร่างกายของเธอนั้น เขาก็รู้สึกคุ้นเคยราวกับว่าเป็นกลิ่นที่เขาค้นหามานานแสนนานจนทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหลงใหลลู่หานถิงยกมือขึ้นบังที่มุมสีตาแดงก่ำของเขา ลำคอของเขาเหมือนถ่านร้อนที่กลิ้งไปมา ในหัวเต็มไปด้วยภาพที่เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสีเนื้อลู่หานถิงรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำเย็นในห้องน้ำ...เซี่ยซีหว่านได้รับวีแชทของลู่หานถิง “ฉันเพิ่งอาบน้ำเย็น ๆ มา เลยคิดถึงคุณ”เขาส่งอะไรมาเนี่ย?ใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำทันใดนั้นวีแชทของลู่หานถิงก็ส่งมาอีกครั้ง “ที่แท้ผู้หญิงก็สามารถทรมานคนได้”เซี่ยซีห
เซี่ยซีหว่านตั้งตารอคอยการตื่นขึ้นมาของอาหลินเพราะอยากจะค้นหาความจริงของปีนั้น แต่ตอนนี้เธอได้ยินข่าวที่ไม่คาดคิดออกมาเรื่อย ๆ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ คุณปู่คือ...หัวหน้าผู้ดูแลบ้านของแม่อย่างนั้นเหรอ?นี่หมายความว่าอะไร?จากนั้นแม่ก็แต่งงานกับลูกหัวหน้าผู้ดูแลบ้าน...“อาหลินคะ หนูเข้าใจทุกคำพูดของอานะคะ แต่พอยาวมาเป็นประโยคแบบนี้หนูฟังไม่เข้าใจเลยค่ะ หนูมีคำถามมากมายในใจและอยากให้อาค่อย ๆ บอกหนูค่ะ”อาหลินมองไปที่เซี่ยซีหว่านด้วยความรัก “คุณหนูคะ ตราบใดที่คุณหนูอยากจะนำกล่องที่คุณผู้หญิงทิ้งไว้คืนมา คุณหนูจะเข้าใจทั้งหมดนี้ค่ะ” หลังจากพูดจบ อาหลินก็หลับตาลงอย่างอ่อนล้าและกลับเข้าสู่นิทราอีกครั้งหมอเข้ามาตรวจร่างกายให้อาหลิน และพูดจาแปลก ๆ ว่า “คุณหญิงเซี่ย สุขภาพของผู้ป่วยไม่ค่อยปกติดีมาตลอด แต่ดูเหมือนคนไข้จะเคยกินยาอะไรบางอย่างมาก่อน ยาเม็ดนี้ช่วยให้หัวใจของผู้ป่วยไม่ล้มเหลว”เมื่อสักครู่นี้เซี่ยซีหว่านได้จับชีพจรของอาหลินก็เป็นไปตามที่หมอบอก มียาช่วยรักษาชีวิตอยู่ในร่างกายของอาหลิน ครึ่งเดือนที่ผ่านมา ตอนที่เธอจับชีพจรของอาหลินนั้นเธอกลับไม่รู้สึกผิดปกติอะไรเล
เซี่ยซีหว่านกลับมาวถึงจุ้ยหยูฮวน เยี่ยหลิงก็เข้ามาหา “หว่านหว่าน เมื่อกี้ฮั่วเสวียนโพสต์บนเวยป๋อ เธอจะดูไหม?”ดูสิ! เซี่ยซีหว่านคลิกเปิดเวยป๋อ ฮั่วเสวียนเขียนว่า “ฉันได้ยินเรื่องตลกมาว่าเซี่ยซีหว่านต้องการเข้าสู่สถาบันวิจัยซูมี่ล่ะ...”ถึงแม้ฮั่วเสวียนจะไม่มีการเข้าชมสูงสุดเหมือนกับเยี่ยหลิง แต่ในฐานะเทพเจ้าเทพธิดารุ่นใหม่เวยป๋อของเธอก็มีการค้นหายอดนิยมอย่างรวดเร็วคอมเมนต์มาแรงแบบนี้ “ข่าวดี นางฟ้าเหยียนเหยียนของเราถูกสถาบันวิจัยซูมี่รับแล้ว”“ไม่แปลกใจหรอกที่จะมีคนบ้านนอกบางคนต้องการทำตัวเหมือนคนอื่นจนทำให้หัวเราะอย่างสนุก”“พูดอย่างสมเหตุสมผลเลยนะ เซี่ยซีหว่านอายุเพียง 19 ปี ใช่ไหม และเพิ่งจบการศึกษาแค่มัธยมปลายใช่ไหม?” “การศึกษาจบแค่มัธยมปลาย อยากจะเข้าสถาบันวิจัยซูมี่งั้นเหรอ?”“ตลกดีนะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ”“ถ้างั้นเราลองมาพนันกันดีกว่า ดูว่าเซี่ยซีหว่านจะสามารถเข้าสู่สถาบันวิจัยซูมี่ได้หรือไม่!” เซี่ยซีหว่านเข้าสู่หน้าแรกของเวยป๋อตัวเองและรู้สึกตกใจอย่างมาก แฟนคลับแปดแสนคนของเธอเพิ่มขึ้นสูงเป็นแปดล้านคนอย่างกะทันหันเยี่ยหลิงชี้นิ้วไปที่หัวของเธอและพูดว่า “เธออย่าดีใจนักเล
เขาตีเธอจริง ๆ...ใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่านแดงระเรื่อเมื่อได้ยินเสียง “เปี๊ยะ” แม้แต่ปลายนิ้วของเธอยังร้อนระอุ “ลู่...คุณชายลู่ คุณ...คุณมันน่าไม่อาย!”ลู่หานถิงโกหกเพื่อให้เข้าใกล้เธอ เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จจึงได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ออกมาจากร่างกายของเธอ เสียงของเขาพูดขึ้นอย่างแผ่วเบาและเย้ายวนพร้อมกับรอยยิ้มว่า “คุณนายลู่ คุณไปฟ้องผมเลยว่าผมใช้กำลัง ให้ผมหาทนายให้ไหมครับ คุณบอกคนอื่นไปเลยว่าผมตีก้นคุณ”“...”เซี่ยซีหว่านยกขาขึ้นเตะเขาลู่หานถิงยื่นมือออกมาเพื่อดึงผ้าคลุมหน้าออก เผยให้เห็นใบหน้าอ่อนละมุนและงดงามของเธอ จากนั้นเขาจึงก้มศีรษะลง และจูบไปที่ริมฝีปากของเธอทันที เซี่ยซีหว่านรู้สึกตกใจมากจนเธอเอามือเล็ก ๆ สองข้างปิดปากของเธออย่างรวดเร็ว ลู่หานถิงหยุดนิ่งไปชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นริมฝีปากบาง ๆ ของเขาก็แตะเข้าไปที่เล็บสีชมพูของเธอหญิงสาวไม่คิดว่าเขาจะจูบเล็บของเธอ ดวงตาสดใสเคลื่อนไหวไปมา ความบริสุทธิ์นี้เกินกว่าจะเปรียบได้ในสายตาของผู้ชาย ริมฝีปากบางของเขายังจูบไปที่ดวงตาของเธอ ตอนนี้เธอปล่อยผมสีดำสยายไปเต็มแผ่นหลังและบนผมยังมีกิ๊บติดอยู่ ลู่หานถิงจึงจูบลงไปบนกิ๊บติดผมของ