บทที่ 10 กิจกรรมเข้าจังหวะ (2)

“ถ่ายคลิปตอนเอากันได้ไหม...” เสียงเข้มร้องบอก

         “อ๊า...อะไรนะคะ”

         “อยากถ่ายคลิปตอนเอากับมะนาวครับ”

         “ไม่เห็นหน้านะคะ”

         “ครับ” คินน์จัดการหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาพร้อมกับเปิดกล้องหลังแล้วจัดการถ่ายยามที่ท่อนเนื้อแกร่งของตัวเองผลุบเข้าออกในกายสาว

         “ถ่ายไปทำไมคะ”

         “ไว้ตอนมะนาวไม่อยู่ จะได้คิดถึงแต่มะนาวคนเดียว” เสียงทุ้มบอกแต่กายแกร่งก็ยังคงขยับเข้าออกในกายสาวไม่มีพัก แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะได้ไปแตะขอบฟ้าด้วยกัน เสียงโทรศัพท์ของหญิงสาวก็ดังขึ้นมาเสียก่อน

         “คุณคินน์...น้ำเหนือโทรมา” มะนาวบอกด้วยเสียงขาดห้วงเพื่อบอกคนตัวโตที่กำลังโยกอยู่ในกายของเธอ แต่เขากลับไม่ตอบอะไร ชายหนุ่มก็จัดการพลิกร่างบอบบางให้หันมานอนหงายที่เตียงอีกครั้ง

         พร้อมกับมองช่องทางรักที่กำลังครอบครองความแข็งร้อนของเขาด้วยหัวใจที่จดจ่อ

         “รับสิครับ”

         “แต่เรากำลัง...” มะนาวถามเสียงสั่น

         “มะนาวก็อย่าครางเสียงดังสิ เดี๋ยวคนอื่นเขารู้นะว่าเราสองคนกำลังเอากันอยู่” คินน์ยิ้มออกมา ทั้งๆ ที่ใจจริงของเขาอยากจะประกาศให้ทุกคนรู้ไปเลยว่าเขากับมะนาวเป็นอะไร

         “อื้อ...เอาออกไปก่อนได้ไหมคะ เดี๋ยวมะนาวค่อยรับสาย”

         “ไม่ครับ รับเลยแล้วบอกว่าวันนี้คงไม่ได้ไปเรียนแล้ว” อย่าว่าแต่เธอจะไม่ได้เข้าเรียนเลย เขาเองก็คงไม่ได้ไปร้านอีก เนื่องจากอยากอยู่กับมะนาวทั้งวัน

         “แต่...”

         มะนาวไม่ได้ตอบอะไร มือหนาของคินน์ก็จัดการรับสายเองเสร็จสรรพ พร้อมทั้งยื่นมันให้กับหญิงสาว ส่วนตัวเองก็เปลี่ยนมารัวสะโพกสอบใหญ่เข้าใส่ช่องทางรักของมะนาวอีกครั้ง

         (มะนาวยังไม่ถึงเหรอ จะถึงเวลาเข้าเรียนแล้วนะ) น้ำเหนือถามเนื่องจากว่าไม่เห็นมะนาวเสียที เลยตัดสินใจโทรศัพท์มาเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเป็นอะไร

         “ฉันคงไม่ได้ไปเรียนละ...แล้ว...อ๊ะ...”

         (มะนาว! เป็นอะไรทำไมเสียงดูแปลกๆ) น้ำเหนือที่กำลังสนทนาอยู่นั้นถึงกับตกใจเมื่อได้ยินเสียงประหลาดของมะนาว

         “มะ...ไม่มีอะไร ยังไงฝากจดงานด้วยนะ แค่นี้นะ” ตอนนี้มะนาวคิดว่าตัวเองไม่สามารถคุยโทรศัพท์กับน้ำเหนือได้แล้ว

         ติ๊ด!

         “เมื่อกี้คุณคินน์กระแทกเข้ามาแรงเกินไปนะคะ” มะนาวมองค้อนคนที่อยู่เหนือร่างของตัวเอง ถ้าเมื่อครู่เธอไม่สะกดกลั้นเสียง มีหวังน้ำเหนือต้องรู้แน่นอน

         “ไม่ชอบให้มะนาวทำเสียงหวานๆ แบบนี้กับใคร อยากให้มะนาวอ้อนแต่ฉันคนเดียว” ตอนนี้เขาหวงทุกอย่างที่เป็นมะนาว และไม่อยากให้เธอไปสุงสิงกับเพื่อนชายคนไหนอีก ไม่เว้นแม้แต่หลานชายของเขาเอง

         “คุณคินน์” ความหึงหวงที่มันออกมาอย่างชัดเจนทำเอาหัวใจสาวเต้นแรง เนื่องจากเธอไม่เคยมีแฟน และไม่รู้ว่าเวลาที่แฟนของตัวเองหึงมันเป็นยังไง และเขาคือคนแรกและคนเดียวของเธอ

         “ขึ้นให้หน่อยนะครับ อยากให้มะนาวลองขึ้นให้” คินน์ไม่รอช้า เขาล้มตัวลงนอนกับเตียงหนานุ่ม จากนั้นก็จัดการยกร่างบอบบางแต่อวบอิ่มขึ้นมาทาบทับที่ร่างกายแกร่งทันที

         “คุณคินน์” ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อตอนนี้นั่งอยู่ที่หน้าท้องแข็งแกร่งโดยน้ำหวานจากร่างกายของเธอมันเลอะไปท้องหน้าท้องของเขาแล้ว

         “ขยับสะโพกยกขึ้นเสียบสิมะนาว มันแข็งรอมะนาวครอบครองแล้วรู้ไหม” ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำ เนื่องจากความปรารถนาที่เข้าครอบงำ เขาชอบเซ็กซ์ และต้องเป็นเซ็กซ์ที่ทำกับมะนาวเท่านั้น

         มะนาวรวบรวมความกล้าของตัวเอง จากนั้นเธอก็ทำการจับลำเนื้อใหญ่ของคินน์ด้วยมือเล็กๆ แล้วยกสะโพกขึ้นจนปลายหัวหยักสัมผัสกับร่องรักที่ฉ่ำไปด้วยน้ำหวานของเธอ

         คินน์ถึงกับหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเห็นภาพตรงหน้า มะนาวค่อยๆ ขยับลงมาครอบครองเอ็นร้อนของเขา จนกระทั่งมันเข้าไปในกายสาวจนสุดลำ เล่นเอาชายหนุ่มร้องครางออกมาเลยทีเดียว

         “อ๊า...” คินน์ถึงกับร้องลั่นเมื่อช่องทางรักของมะนาวนั้นแน่นจนเขาเสียววูบเลยทีเดียว ปลายหัวหยักถูกดันเข้าไปจนถึงมดลูกของหญิงสาว

         มือน้อยๆ ของมะนาววางนาบที่หน้าท้องแกร่งเป็นลอนของคินน์ หุ่นชายหนุ่มดีมาก ดีจนเธอชอบและยอมเสียตัวให้กับเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

         “อื้อ...มะนาวขยับนะคะ” เพราะชอบดูคลิปโป๊ทำให้มะนาวพอจะรู้มาบ้างว่าเวลาที่ผู้หญิงขึ้นให้ผู้ชายมันเป็นยังไง ซึ่งแค่หญิงสาวขยับไปมาคินน์ก็ร้องครางเลยทีเดียว

         “มะนาว...ฉันเสียว” มือหนาของคินน์จับที่สะโพกสวยของมะนาวเอาไว้ ทุกครั้งที่หญิงสาวขยับขึ้นลงทำเอาเขาแทบจะขาดใจตาย

         สะโพกผายขยับไปมา และยิ่งเห็นคินน์ทำหน้าเหมือนกำลังทรมานมันยิ่งทำให้มะนาวฮึกเหิมมากขึ้น ทั้งๆ ที่ร่างกายของเธอก็เสียวใจจะขาดอยู่แล้ว

         “โอะ...เอวดีหรือเกินมะนาวจ๋า”

         คินน์มองภาพเบื้องหน้าด้วยสายตาฉ่ำหวาน จนเขาอดทนไม่ได้ที่จะเอื้อมมือหนาของตัวเองจับหมับที่อกอิ่มที่มันลอยเด่นล่อตาล่อใจของเขา

         “อื้อ...บีบแรงเกินไปแล้วนะคะ”