LOGINShare
ตอนที่ 2 สั่งพักงาน
Last Updated:
2025-04-16 18:26:27เมื่อหญิงสาวได้ยินเช่นกันก็ทำให้เธอนั้นโมโหจนสติขาด และใช้มือของเธอตบเข้าไปที่หน้าของชายหนุ่ม ที่ชื่อว่ามาร์ช
“หึ เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน” ชายหนุ่มใช้มือของเขาคว้าเข้าที่แขนของเธออย่างรวดเร็ว เขาบีบที่ข้อมือของเธอจนรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวด
“คุณมาร์ช ปล่อยนะ ฉันไม่ได้ขายตัว” หญิงสาวพยายามดิ้นออกจากข้อมือของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล
ผลัก!! ตุ้บ!!
“โอ้ย!!!” เมื่อชายหนุ่มนั้นรู้สึกเสียหน้าต่อเพื่อนของตัวเอง ก็ใช้มือข้างเดียวของเขาผลักหญิงสาวลงกองกับพื้น
“ไอ่มาร์ช มึงเบาๆ กับน้องเขาหน่อยสิ” คินน์ที่นั่งมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รู้สึกว่าเรื่องเริ่มไปกันใหญ่แล้ว เขาจึงห้ามปรามเพื่อนของเขาเบาๆ
“ไส่หัวออกไป” มาร์ชที่กำลังโมโหก็ไล่หญิงสาวออกไปจากห้องทันที
ไม่นานผู้จัดการสาวสองของเธอก็ถูกเรียกขึ้นไปอบรมชุดใหญ่ ผ่านไปประมาณ 30 นาที ผู้จัดการของเธอนั้นก็เดินลงมาด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก
“เจ๊คะ พะพายขอโทษค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้ขอโทษผู้จัดการร้านที่ทำให้เขาต้องโดนตำหนิแทนเธออีกด้วย
“ทำไมถึงไปทำแบบนั้น??”
“แต่พะพายไม่ได้ขายตัวนี่คะ”
“ใครๆ เขาก็อยากเข้าใกล้คุณมาร์ชทั้งนั้น”
“แต่ไม่ใช่พะพาย”
“โอเค เอาละ เจ๊เข้าใจแล้ว เรื่องวันนี้เธอทำผิดมหันต์มากสาวน้อย ฉันจำเป็นจะต้องให้เธอหยุดทำงานไปสักพัก”
“นานไหมคะเจ๊”
“คงจะสักเดือน จนกว่าคุณมาร์ชเขาจะอารมณ์ดีขึ้นน่ะ”
“เป็นเดือนเลยเหรอคะ??”
“อืม เข้าใจเจ๊นะ โชคดีแค่ไหนที่เขาไม่ได้ไล่ออก แค่ให้ไปพักงานเฉยๆ”
“ขะ เข้าใจแล้วค่ะเจ๊ ขอบคุณเจ๊มากนะคะ”
เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาทันที แต่เธอก็เตรียมใจแล้ว ตั้งแต่เกิดเรื่องแล้ว เธอไม่น่าทำแบบนั้นเลย จะหาทิปดี รายได้ดีๆ จากที่ไหน ช่วงนี้เธอต้องได้กินมาม่าประทังชีวิตอีกแน่ๆ
‘โถ้ว ชีวิต ของพะพาย ไม่น่าเล่นกับไฟเลย’ เธอพึมพำในใจ ขณะที่กำลังเดินกลับหอพักของตัวเอง
ภายในผับ ห้องวีวีไอพี
“มึงคิดอะไรอยู่วะ ไอ่มาร์ช ปกติกูไม่เห็นมึงจะสนใจเด็กในร้าน” คินน์ถามขึ้นมาอย่างสงสัย
แต่มาร์ชยังคงเงียบและหยิบบุหรี่มาสูบเพื่อลดความโกรธภายในใจของตนเอง
“มึงไม่ได้เอาปากมาด้วยเหรอ” คินน์ถามต่ออย่างหัวเสีย
จู่ๆ มาร์ชก็เรียกบอดี้การ์ด เข้ามา โดยไม่สนใจคำพูดของเพื่อนรักเขา และทำเหมือนคำพูดของคินน์นั้นเป็นเพียงอากาศ
“กูต้องการข้อมูล ของผู้หญิงเมื่อกี้อย่างละเอียด ภายในวันพรุ่งนี้”
“รับทราบครับนาย”
“เห้ยๆ อย่าบอกนะ ว่ามึงสนใจน้องเขา”
“ทำกูขายหน้า กูต้องสั่งสอน”
“แต่น้องยังเด็กนะเว้ย”
“เด็กแล้วไง กูไม่แคร์ กล้าดียังไงมาตบหน้ากู”
เมื่อเขานึกถึงหน้าของหญิงสาวทีไหร่ก็ทำให้ยิ่งหงุดหงิดขึ้นเพิ่มอีกทวีคูณ ผู้หญิงอะไรกล้ามาตบหน้าเขา ปกติมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหาทั้งนั้น
“มึงใจเย็นๆ หน่อยได้ไหม แดกเหล้าเถอะ เผื่อจะสงบสติอารมณ์มึงได้บ้าง”
“กูหมดอารมณ์แล้ว กูกลับล่ะ”
“อ้าวไอ่มาร์ช กูเพิ่งจะมานั่งไม่ถึงชั่วโมง คราวหน้ามึงไม่ต้องเรียกกูมาเลยนะ” คินน์สบถด่าเพื่อนของเขาอย่างหัวเสีย ปกติมันไม่อารมณ์ร้อนขนาดนี้ ทำไมจู่ๆ ผู้หญิงคนนี้ถึงทำให้มาร์ชเพื่อนของเขาอารมณ์เสียแบบควบคุมไม่อยู่
“มึงอย่าไปทำร้ายน้องเขานะเว้ย” คินน์ตะโกนตามหลังชายหนุ่มที่กำลังเดินออกจากห้อง
เขาอัดบุหรี่เข้าเต็มปอดก่อนจะโยนมันทิ้งลงพื้น และขับรถสปอร์ตออกไปจากผับอย่างรวดเร็วกลับไปยังคอนโดของตนเอง
รุ่งเช้า!!
มาร์ชเดินเข้าบริษัทของตนเองเพื่อทำงานตามปกติ เขาเป็นหนุ่มไฟแรงที่มีดีกรีเป็นเด็กนอก และสืบทอดมรดกตกทอดอสังหาริมทรัพย์จากพ่อกับแม่ของเขา และด้วยความไฟแรงและทันสมัย บวกกับไม่เกรงกลัวคู่แข่ง ทำให้เขานั้นได้มานั่งเก้าอี้ตำแหน่งสูงสุดในบริษัทตั้งแต่อายุยังน้อย และทำกำไรได้มากถึง 80% ของปีนี้ ทำให้ใครๆ ก็ต่างให้ความสนใจกับเขามาก แต่นั่นแหละมันก็แค่เปลือกนอก จริงๆ เขามีธุรกิจเปิดบ่อนคาสิโน่และผับอีกหลายที่เพียงแต่ไม่เปิดเผยตัวตนเพียงเท่านั้น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
“เข้ามา”
“นายท่านครับผมได้ข้อมูลของหญิงสาวเมื่อคืนมาเรียบร้อยแล้วครับ” บอดี้การ์ดหนุ่มเดินถือแฟ้มเอกสารที่อยู่ในมือและยื่นไปให้ยังชายหนุ่มและอธิบายรายละเอียดคร่าวให้เขาฟัง
“เธอเป็นเด็กกำพร้าครับ พ่อกับแม่บุญธรรมเก็บเธอได้จากกองขยะ และตัดสินใจรับเธอเป็นลูกสาว เธอได้ทุนเรียนดีมาเรียนที่มหาวิทยาลัย ตอนนี้เธออยู่ปีสอง ทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมเธอจึงทำงานร้านกาแฟและทำงานที่ผับของนายท่านเพื่อหาเงินส่งตัวเองเรียบครับ”
“อืม มีอะไรอีกไหม??”
“ตอนนี้แม่ของเธอป่วยเป็นโรงมะเร็งระยะสุดท้าย แต่ทางครอบครัวของเธอไม่ได้บอกให้เธอรู้ครับ ตอนนี้อาการค่อนข้างโคม่าและรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลรัฐ ต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อรักษา แต่ทางครอบครัวของเธอนั้นค่อนข้างฐานะยากจนครับนาย”
“ออกไปได้แล้ว”
“ครับนาย” บอดี้การ์ดรับคำสั่งเสร็จก็ก้มหัวลงและเดินจากไป
หลังจากนั้นเขาก็หยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาดูทันที
“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก พะพาย”
Related chapters
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 3 ความลับที่ถูกเปิดเผย
หลังจากที่เขาได้ข้อมูลของเธอเรียบร้อยแล้ว ตกเย็นเขาก็ขับรถไปยังที่พักของเธอทันที จริงๆ เขาจะมาหาหญิงสาวตั้งแต่ที่ได้รับข้อมูลจากบอดี้การ์ดของเขาแล้วล่ะ แต่เธอต้องทำงานที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งจนถึงห้าโมงเย็น เขาจึงรอให้หญิงสาวเลิกงานก่อนค่อยมาทำการตกลงกับเธอ“เธอเสร็จฉันแน่ พะพาย บังอาจทำให้ฉันต้องขายหน้า”รถสปอร์ตแลมโบกินี่สีดำจอดสนิทอยู่ที่หน้าอพาร์ทเม้นท์ พร้อมกุญแจเข้าห้องของหญิงสาวทำไมเขาจึงได้กุญแจของห้องเธอนะเหรอ ก็เพราะอำนาจเงินยังไงล่ะแอดดดดด!!!เขาค่อยๆ เปิดประตูและนั่งรอที่ห้องที่ห้องของหญิงสาว ระหว่างที่นั่งรอ เขาก็สังเกตุรอบๆ ห้อง ปรากฏว่า ภายในห้องของเธอนั้นมีเพียงแค่เตียงนอน ตู้เสื้อผ้าเก่าๆ น่าจะเป็นของอพาร์ทเม้นท์ที่เธออยู่ มีมุมอ่านหนังสือเล็กๆ อยู่หน้าระเบียง มีกาต้มน้ำร้อน และมาม่าเต็มไปหมด ‘เธออาศัยอยู่ในห้องแคบๆ เท่ารูหนูได้ยังไงกัน??”“น่าสมเพชสิ้นดียังต้องกินมาม่าประทังชีวิตอีก คงจะลำบากมากจริงๆ สินะ??” แต่เขาก็ไม่ได้แคร์มาก เพราะว่าสิ่งที่เขาต้องการนั้นแค่ตัวของเธอเท่านั้นแหละเขาเดินไปนั่งยังเก้าอี้ที่มุมอ่านหนังสือของเธอ พร้อมเหลือบมองดูนาฬิการุ่นอันลิเต็ดสุดแ
Last Updated : 2025-04-16พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 4 ข้อตกลง
ในช่วงเวลาสามวัน เธอนั้นคิดและไตร่ตรองอย่างหนัก ตื่นเช้าเธอไปทำงานร้านกาแฟตามปกติ ตกเย็นมาเธอก็เอาแต่ร้องไห้ หลังจากที่เธอได้ติดต่อกลับไปที่บ้านก็พบว่าเรื่องทั้งหมดที่ชายหนุ่มพูดนั้นเป็นความจริง แม่ของเธอป่วยหนักและเข้าขั้นอาการโคม่า ถ้าหากวันนั้นชายหนุ่มไม่ทำการย้ายที่รักษาให้แม่ของเธอและจัดหาหมอที่เก่งให้ แม่ของเธอนั้นอาจจะไม่อยู่กับเธอแล้วก็ได้วันนี้เป็นวันที่ชายหนุ่มบอกกับเธอว่าจะมาเอาคำตอบจากเธอ หญิงสาวจึงเลิกงานและรีบกลับมาห้องอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าชายหนุ่มนั้นจะไม่รอเธอและเธออาจจะเสียโอกาสนี้ไป17.30 น.แกร๊กกก!!! แอด!!!เธอค่อยๆ เปิดประตูเข้ามาในห้องของเธอ ก็พบว่าชายหนุ่มนั้นนั่งรอเธออยู่ตรงที่เดิม และวันนี้เขาน่าจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ“คุณมาร์ช มารอนานแล้วยังคะ??” หญิงสาวพยายามพูดกับชายหนุ่มอย่างใจเย็นเพราะกลัวว่าจะทำอะไรให้ชายหนุ่มนั้นไม่พอใจเธอ เขาอาจจะปฏิเสธและกลับคำพูดก็ได้“ไม่นาน”“อ๋อค่ะ ดื่มน้ำก่อนไหมคะ ฉันซื้อมัทฉะเย็นมาฝากค่ะ”“ฉันไม่ดื่มมัทฉะ”“อ๋อ ค่ะ งั้นจะดื่มอะไรไหมคะ เดี๋ยวฉันจะออกไปซื้อให้ค่ะ”“ไม่ต้อง”“ค่ะ คุณมาร์ช”เขานั่งและมองนาฬิกาข้อมือของเขาเพื่อดูเว
Last Updated : 2025-04-16พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 5 แล้วพบกัน
9.00 น.นี่ก็เป็นเวลานัดหมายที่ชายหนุ่มนั้นแจ้งไว้เมื่อวานว่าเธอนั้นจะต้องไปตรวจร่างกายก่อนที่จะเป็น...นางบำเรอ วันนี้เธอสวมใส่ชุดสบายๆ เสื้อยืดตัวโคร่งสีขาวและกางเกงยีนส์ขายาวสีซีด เดินลงมายังด้านล่างของอพาร์ทเม้นท์ก็พบกับรถหรูคันสีดำ 1 คันจอดอยู่ และมีชายหนึ่งคนแต่งตัวด้วยชุดสูทสีดำยืนรอเธออยู่ข้างรถ“สวัสดีดีครับ คุณพะพาย” ชายหนุ่มเดินมาก้มโค้งคำนับต่อหน้าเธอ จนหญิงสาวนั้นทำตัวแทบไม่ถูก จึงรีบยกมือไว้ชายหนุ่ม“สวัสดีค่ะ คุณเอ่อ คุณชื่ออะไรคะ??”“ผมชื่อกายครับ เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของคุณมาร์ชครับ”“สวัสดีค่ะ คุณกาย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เรียกฉันว่าพะพาย เฉยๆ ก็ได้ค่ะ”“เอ่อ จะดีเหรอครับ”“ดีสิคะ เรียกพะพายเถอะค่ะ ไม่ต้องเรียกคุณหรอกนะคะ”“ครับ น้องพะพาย งั้นเรียกผมว่าพี่กายก็ได้นะครับ”“ได้เลยค่ะ พี่กาย” บอดี้การ์ดหนุ่มเมื่อเห็นหญิงสาวที่ชายหนุ่มสั่งให้มารับก็รับรู้ได้ว่าในอนาคตอาจจะเป็นนายหญิงของเขาก็เป็นไปได้ เพราะจากลักษณะท่าทางและการทำตัว อาจจะโดนใจเจ้านายของเขาอย่างแน่นอน“งั้นเราไปโรงพยาบาลกันเลยนะครับ ผมได้นัดแพทย์ตรวจสุขภาพน้องพะพายเรียบร้อยแล้ว”“โอเคค่ะ พี่กาย ไปกันดีกว่าค
Last Updated : 2025-04-16พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 6 เตรียมพร้อมทำหน้าที่
เมื่อถึงเวลาตอนเย็นหญิงสาวเก็บกวาดของเตรียมปิดร้านตามปกติ วันนี้เธอทำใจไว้แล้วว่ากลับไปจะต้องพบเจออะไรบ้าง แต่เพื่อชีวิตของครอบครัวเธอนั้นก็พร้อมที่จะเสี่ยง“ไม่ต้องคิดมากนะพะพาย ก็แค่เสียพรหมจรรย์ให้กับผู้ชายที่ไม่รักเอง” หญิงสาวพูดปลอบใจตัวเองเบาๆ ก่อนจะยิ้มออกและขึ้นรถประจำทางกลับไปยังอพาร์ทเม้นต์ของตัวเองเมื่อมาถึงอพาร์ทเม้นต์ของตัวเองก็สำรวจรอบๆ บริเวณตึก แต่ยังไม่พบรถหรูที่มักจะมาเธอ“วันนี้เขาคงไม่มาสินะ” หญิงสาวยิ้มให้กับตัวเองเบาๆ และเดินขึ้นไปยังห้องของเธอ เมื่อเปิดประตูเข้าไป ปรากฎว่า ภายในห้องที่ดูแสนจะธรรมดามีแค่พัดลมและโต๊ะอ่านหนังสือเก่าๆ ของเธอก่อนหน้านี้นั้น ตอนนี้ถูกตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ทั้งเตียงนอนใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม ไหนจะเครื่องปรับอากาศ ทีวี ตู้เสื้อผ้า ตู้เย็นและเครื่องซักผ้า แถมโต๊ะอ่านหนังสือเล็กๆ ของเธอก็ถูกเปลี่ยนเป็นสไตส์มินิมอลน่ารักๆ ไหนจะโซฟาที่ราคาน่าจะแสนแพงอีก ‘เพียงแค่เธอไม่อยู่แค่ครึ่งวัน ห้องเธอนั้นถูกเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวเหรอ?? ไหนเขาบอกแค่จะเปลี่ยนแปลงห้องเธอเล็กๆ น้อยๆ เอง??’เมื่อเธอเปิดดูตู้เสื้อผ้า ก็พบกับชุดแบรนด์เนมต่างๆ เต็มไปหมด
Last Updated : 2025-04-16พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 7 เริ่มทำหน้าที่ nc18+
เป็นเวลากว่าหลายนาทีที่ชายหนุ่มสำรวจริมฝีปากของเธอ เมื่อได้สำรวจจนพอใจแล้วจึงค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกมาเฮือกกกก!!!! หญิงสาวเมื่อเป็นอิสระก็รีบหายใจเข้าเต็มปอดของตัวเอง“ฝีมือการจูบของเธอ ห่วยแตกสิ้นดี”หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็เกิดอาการเสียความมั่นใจและก้มหน้ารับสิ่งที่เขาพูดออกมาเมื่อไม่นานนี้“ขอโทษค่ะ คุณมาร์ช ครั้งต่อไป พะพายจะพยายามทำให้ดีกว่านี้ค่ะ”“ดี เพราะฉันไม่ชอบคนไม่เป็นงาน ถอดเสื้อคลุมออก”“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าและรีบถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกอย่างรวดเร็วเมื่อชายหนุ่มเห็นเรือนร่างของเธอนั้นก็ทำให้แก่นกายของเขานั้นขยายตัวขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่หุ่นของเธอนั้นมันช่างยั่วยวนเขาเหลือเกินหน้าอกที่ล้นทะลักออกมาจากชุดและแก้มก้นของเธอที่ชุดของเธอนั้นปิดแทบไม่มิดกับเอวบางผิวขาวๆ กับชุดที่โดนน้ำเมื่อกี้มันแนบชิดตัวของเธอไปหมด ไหนจะผมสยายยาวของเธอมันทำให้เธอที่ดูเหมือนแมวน้อยก่อนหน้านี้กลายเป็นเสือสวาทของเขาได้ยังไงกัน“ถอดชุดให้ฉัน”“ดะ..ได้ค่ะ” หญิงสาวค่อยๆ ลุกขึ้นยืนและถอดชุดของเขาออกอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าชายหนุ่มนั้นจะหงุดหงิดใส่เธออีก เมื่อเธอถอดท่อนบนของเขาหมดแล้วก็รีบก้มลงมาถอดด
Last Updated : 2025-04-17พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 8 ทำหน้าที่ (ไม่) สมบูรณ์ nc18+
หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้ารับคำสั่งอย่างว่านอนสอนง่าย หลังจากที่ชายหนุ่มเห็นเธอกำลังปรับตัวได้แล้วจึงเริ่มกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ จนหญิงสาวต้องกัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงที่น่าเกลียดของตัวเองเล็ดลอดออกมาจากปากของเธอเพราะความเขินอายชายหนุ่ม เมื่อชายหนุ่มเห็นดังนั้นเขาก็ตำหนิเธอไปอีกครั้ง“ฉันบอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่ากัดปากตัวเอง อ่าส์” เขาพูดในขณะที่ร่างของเธอและเขาประสานกันอยู่“ขอโทษค่ะ อ๊ะ คะ คุณมาร์ช พะพายขอร้องออกมาได้ไหม??” เขาได้ยินเช่นนั้นก็ทำให้เขาหัวเสียกับความไร้เดียงสาของเธอออกมาทันที คนอะไรจะไม่รู้เรื่องขนาดนี้เชียวหรือ พร้อมกระแทกแก่นกายจนสุดด้ามเพื่อระบายความหงุดหงิดเมื่อสักครู่นี้“อ๊ะ คุณมาร์ช” หญิงสาวทนความรู้สึกแปลกใหม่ที่เข้าไปในร่างกายไม่ไหวจนต้องหลุดเสียงครางออกมาอีกครั้งตับๆๆๆๆ“ใครห้ามเธอ จะแหกปากร้องก็ร้องไป”“อือ อ๊ะ” หญิงสาวทนความเสียวที่ชายหนุ่มมอบให้ไม่ไหวจนเธอเผลอเอามือเรียวบางของเธอจิกไปที่ต้นแขนเขาจนเป็นแผล“อย่าทำให้ตัวของฉันเป็นรอย”“อือ ขอโทษ อ่ะ ค่ะ” หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็เอามือไปกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพื่อระบายความเสียวออกม
Last Updated : 2025-04-17พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 9 รักษาผู้ป่วย
ใช้เวลาเพียงไม่นานคินน์ ก็จัดการพาหมอฝีมือดี มาตามโลเคชั่นที่มาร์ชส่งให้อย่างเร็วที่สุด โดยมีคินน์นั้นตามมาด้วยอย่างร้อนรนเมื่อหมอมาถึง ก็ทำให้คินน์และหมอนั้นต้องช๊อคกับภาพที่อยู่ตรงหน้า หญิงสาวที่นอนหมดสติมีผ้าห่มคลุมกายกับที่นอนที่ยับยู่ยี่ พร้อมรอยเลือดที่เกรอะผ้าปูที่นอนอยู่นั้น ทำให้ทั้งสองรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงตรงหน้า และแถมมองไปรอบๆ ก็ยังไม่เจอเจ้าตัวปัญหา ‘คงจะออกไปที่ไหนสักที่แล้วสินะ’ คินน์นึกอยู่ภายในใจ“ไอ้มาร์ช ไอ้เพื่อนเวรรร!!” เมื่อคินน์เห็นดังนั้นก็โกรธจัดกับสิ่งที่เพื่อนของเขานั้นทำลงไป แถมผู้หญิงตรงหน้านั้นเขาจำได้ดีว่าเป็นเด็กสาวที่ตบหน้าเพื่อนของเขาในคืนนั้นได้ เมื่อเห็นพฤติกรรมของหญิงสาวที่ไม่ชอบเพื่อนเขาในวันนั้น ก็ทำให้รู้ได้เลยว่ามาร์ชเพื่อนของตนก็ใช้วิธีสกปรกๆ อย่างแน่นอน เพื่อให้ได้หญิงสาวคนนี้มาครอบครอง เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะหันหน้ามาสั่งหมอคนเก่งที่อยู่ตรงหน้าของเขาก่อนที่จะเดินออกไปรอนอกห้อง“หมอปันปันครับ ผมรบกวนช่วยรักษาเธอด้วยนะครับ เดี๋ยวผมจะออกไปรอข้างนอก เพราะอยู่ตรงนี้ ณ ตอนนี้ คงไม่เหมาะเท่าไหร่ รบกวนช่วยจัดการเช็ดตัว แต่งตัวและดูอ
Last Updated : 2025-04-17พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 10 เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
21.00 น.มาร์ชใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมง เพื่อขับรถมาหาเพื่อนที่ต่างจังหวัด จุดหมายปลายทางของเขาคือ คอนโดแห่งหนึ่ง ย่านชายทะเลก๊อกๆๆแอดดดด!!“อ้าว มาร์ช มาเร็วจังเลย นึกว่าจะมาดึกกว่านี้เสียอีก”“พอดีมีงานแถวนี้เลยแวะมาหานะ”“แล้วมันนี้แกจะนอนที่นี่เลยไหม??”“อืม มาร์ชมาจะนอนที่นี่เลยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราค่อยออกไปเที่ยวกัน”“อืม ดีเลย ช่วงนี้โมริงานยุ่งมากกกกกกกกกก กว่าจะเลิกงานก็มืดค่ำ พรุ่งนี้วันหยุดเหมือนกัน เดี๋ยวเราค่อยไปเที่ยวด้วยกันนะ”“ได้เลย แต่ตอนนี้ทำอะไรให้กินหน่อยได้ไหม มาร์ชหิวมากกกกกก”“ได้สิ เดี๋ยวเราทำบะหมี่ให้นะ”“บะหมี่อีกละ”“แล้วจะกินอะไรละ มาร์ชก็รู้ว่าโมริทำอาหารไม่เป็น แฮ่!!!”“ฮ่าๆ โอเคๆ งั้นเรากินบะหมี่ก็ได้ วันนี้เหนื่อยมากเลย รีบกินแล้วรีบนอนดีไหม”“ดีเหมือนกัน งั้นไปอาบน้ำเลย ผ้าขนหนูกับเสื้อผ้าของมาร์ชอยู่ในตู้เสื้อผ้านะ”“โอเค”ทุกคนจะว่าผมเลวใช่ไหมละ..ก็ใช่ผมอาจจะเลวอยู่แต่ในความเลวของผมก็มีความกลัวอยู่บ้าง อย่างเช่น ผมกลัวว่าจะเสียโมริเพื่อนรักของผมไปอย่างไรล่ะ ผมกับโมริเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เราสนิทกันมาก ไปเที่ยวไหนด้วยกันบ่อยๆ และนอนด้วยกันบ่อยๆ จน
Last Updated : 2025-04-17
Latest chapter
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 105 จะพาหนี
แอ๊ดดด!! ปัง!!“มึงมาทำเชี้ยไรอีกเนี้ยะ ไอ้โรม” ชายหนุ่มมองหน้าเพื่อนรักอย่างหงุดหงิดที่มารบกวนเวลานอนของเขา“หวัดดี!! กูมาดูอาการของน้องกอหญ้าครับเพื่อนรัก” หมอหนุ่มยืนโบกมือและส่งยิ้มไปหาเพื่อนรักเบาๆ“มึงไม่มีงานมีการทำหรือไง คนไข้ที่โรงพยาบาลมึงน้อยไปหรอ กูจะได้จัดการยิงคนส่งไปให้มึงรักษา”“มีครับ แต่กูไม่ทำ มึงลืมไปแล้วเหรอ ว่ากู...เป็นเจ้าของโรงพยาบาล” หมอหนุ่มยืนยักคิ้วเบาๆ ใส่ชายหนุ่ม“ไอ้เหี้ยยยย!!”“ว่าแต่มึงเถอะ สายขนาดนี้งานการไม่มีทำหรือไง กูจะได้ให้ลูกน้องไปทุบตึกโรงแรมมึงแล้วให้มึงสร้างใหม่ และปกติเนี้ยะ...กูเห็นทำงานหามรุ่งหามค่ำ หรือว่ามีอะไรผิดปกติไปนะ” หมอหนุ่มยืนจ้องชายหนุ่มอย่างจับผิด“กูก็ปกติของกู แค่วันนี้กูอยากพักผ่อน”“โว้วๆ เป็นห่วงแม่สาวน้อยที่นอนอยู่บนเตียงก็บอกมาเถอะ” หมอหนุ่มทำท่ามองทะลุเข้าไปในห้องของชายหนุ่ม“ไอ้โรม มึงห้ามมอง” ชายหนุ่มพยายามปิดประตูเพื่อไม่ให้หมอหนุ่มเห็นหญิงสาวในสภาพแบบนี้ แต่ก็ถูกหมอหนุ่มพยายามดันประตูเพื่อแกล้งชายหนุ่ม"แต่กูจะมอง""กูไม่ให้มอง"“หึๆ งั้นกูมีข้อตกลง”“อะไร??”“มึงต้องยกเว้นการเข้าใกล้กูกับน้องกอหญ้า”“ไม่ได้!!”“งั
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 104 ทายา
“ไอ้มิกซ์ ไอ้ฟิลิป พวกมึงหายหัวไปไหนกันหมดวะ!!” ชายหนุ่มตะโกนดังลั่นคฤหาสน์บอดี้การ์ดรีบวิ่งมาหาชายหนุ่มอย่างตกใจเพราะตั้งแต่ทำงานกับเจ้านายไม่เคยเห็นพฤติกรรมของเจ้านายแบบนี้เลย“ครับนาย/ครับนาย”“เธอหายไปไหน??” พอชายหนุ่มกล่าวออกมาก็ทำให้บอดี้การ์ดทั้งสองรู้ทันทีว่าหมายถึงใคร“ผมเห็นเธอเดินกะเผลกขาเข้าไปในห้องรับรองครับ” ฟิลิปรีบตอบผู้เป็นนายเมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ใจชื่นขึ้นทันที“อืม พวกนายไปทำงานได้แล้ว”"ครับนาย/ครับนาย" ทั้งสองโค้งคำนับและพากันเดินออกไปทำหน้าที่ของตนณ ห้องรับรองชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องเห็นหญิงสาวนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงก็แทรกตัวเข้าไปนอนใต้ผ้าห่มเดียวกับเธอและดึงเธอมากอดเอาไว้“อือ...” หญิงสาวพึมพำในละคอเบาๆ เหมือนถูกใครดึงมากอดอย่างอ่อนโยนและซุกเข้าไปหาแผงอกแกร่งอย่างเบาๆ19.00 น.“อือ...” หญิงสาวลืมตาขึ้นมาก็พบว่าชายหนุ่มกำลังกอดเธอไว้ เธอก็ตกใจเล็กน้อย ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ เธอจองใบหน้าของเขา ปลายจมูกของเขา และริมฝีปากของเขา“ทำไมคุณใจร้ายกับกอหญ้าจังเลยนะ” หญิงสาวพูดออกมาเบาๆ นอนมองชายหนุ่มที่กอดเธอไว้และน้ำตาคลอเธอยกแขนชายหนุ่มออกจากตัวเธออย่างเบ
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 103 ขอดูแล
“ใครอยู่ข้างนอก ไปตามหมอโรมมา!!!” ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวนอนแน่นิ่งก็ทำให้เขาแทบคลั่ง"เธอจะตายไม่ได้ นี่คือคำสั่ง"เอี๊ยดดดดดดดดด!!!หมอโรมรีบวิ่งเข้ามาในคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว เมื่อได้รับสายโทรศัพท์จากบอดี้การ์ดของแดเนียลว่าน้องกอหญ้าหมดสติ“ไอ้แดเนียล กูมาแล้ว”ชายหนุ่มวิ่งขึ้นไปบนห้องรับรองที่หญิงสาวพักอาศัยอยู่เมื่อแต่“ทางนี้โว้ย!! ไอ้โรม”“ห๊ะ!!” แดเนียลตะโกนเรียกหมอหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนของตัวเอง“ทำไมน้องกอหญ้าถึงไปอยู่ห้องมึงได้??” หมอหนุ่มถามออกมาอย่างสงสัย“ก่อนจะตั้งคำถามมาถามกู มึงมาดูเธอก่อนเถอะ” หมอหนุ่มหยุดความสงสัยไว้ ณ ตอนนั้น และรีบวิ่งเข้าไปดูหญิงสาวที่ห้องของแดเนียล“ไอ้แดเนียลลล ไอ้เพื่อนเวร ทำไมมึงทำร้ายน้องเขาหนักขนาดนี้วะ”หมอหนุ่มยืนดูหญิงสาวที่ตอนนี้หมดสติอยู่ ร่างกายเธอตอนนี้บอบช้ำไปหมด ไหนจะผ้าปูที่นอนที่ยับยู่ยี่ คราบเลือดเกรอะบนที่นอน ที่มาจากบริเวณขาของเธอเต็มไปด้วยรอยถลอก หมอหนุ่มเอื้อมไปแตะหน้าผากเธอก็พบอีกว่า ตัวเธอนั้นร้อนเป็นไฟ“มึงทำร้ายน้องกอหญ้าของกูแล้วใช่ไหม??” หมอหนุ่มหันหน้าไปถามชายหนุ่ม“ไม่ใช่ของมึง!!” ชายหนุ่มเถียงกลับมาอย่างลืมตัว จนห
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 102 เป็นของฉันแค่คนเดียว nc18+
ชายหนุ่มลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าไม่สนใจหญิงสาว มองดูคราบเลือดที่เปื้อนบนที่นอนอย่างสงสัยและแอบดีใจที่เขาเป็นคนแรกของเธอ“ฉันให้เวลาเธอแต่งตัว 15 นาที เตรียมตัวไปทำงาน”“แต่หนูเจ็บตรงนั้น หนูลุกไม่ไหว”“โดนแค่นี้ อย่ามาสำออย เธอเป็นแค่เชลย ไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกับฉัน”“ฮือๆ”“หยุดร้อง ฉันรำคาญ”“ฮึก!! ค่ะ”“ฉันจะไปรอข้างล่าง ถ้าช้า!!เธอโดนหนักกว่านี้แน่” แล้วชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องไป“เธอต้องเข้มแข็งนะ กอหญ้า” แล้วหญิงสาวก็ลุกขึ้นอย่างช้าๆ แล้วรีบเดินไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวชายหนุ่มจะโมโหอีก15 นาทีต่อมาณ หน้าคฤหาสน์หญิงสาวแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีครีม เธอใส่ชุดนี้ทำให้เธอดูดีเป็นอย่างมาก และเดินขากะเผลกลงมายังประตูทางเข้าคฤหาสน์ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงไม่พอใจขึ้นอีก“อ่อยเพื่อนฉันยังไม่พอ นี่ยังมาอ่อยบอดี้การ์ดของฉันอีกหรอ ห๊ะ”“หนูเปล่านะ หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย” หญิงสาวถามชายหนุ่มอยากสงสัย“ก็เธอใส่ชุดนี้ลงมายังไงล่ะ”“ก็ในตู้เสื้อ..” หญิงสาวกำลังจะบอกว่าในตู้เสื้อผ้ามีแต่ชุดเดรสจะให้เธอใส่อะไร แต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจคำอธิบายของเธอ“อย่ามาเถียงฉัน”“ค่ะ” หญิงสาวยืนก้มหน้าน้ำตาคลอ ไม่กล
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 101 โมโห nc18+
เช้าวันต่อมา…“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้หมอหนุ่มที่เข้ามารักษาเธอ“สวัสดีครับ ผมชื่อโรม เป็นหมอประจำคฤหาสน์แห่งนี้ครับ” หมอโรมกล่าวทักทายหญิงสาว“หนูชื่อกอหญ้านะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” เมื่อชายหนุ่มได้ยินชื่อหญิงสาวก็คิ้วขมวดเล็กน้อย เพราะจำได้ว่าแดเนียลบอกว่าคนที่ทำร้ายพี่ชาย ชื่อว่า ข้าวฟ่าง“อ๋อ เอ่อ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณกอหญ้า”“เรียกกอหญ้า เฉยๆ ก็ได้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มตาหยีส่งให้หมอหนุ่ม‘เชี้ยแล้วไหมล่ะ ไอ้โรม ทำไมเธอน่าตาน่ารัก น่าทะนุถนอมขนาดนี้ว่ะ’ หมอหนุ่มคิดอยู่ในใจ“เออ หมอโรมคะ อาการกอหญ้าเป็นอย่างไงบ้างคะ”“เรียกผมพี่โรมก็ได้ครับ ตอนนี้อาการน้องกอหญ้าดีขึ้นมากๆ เลยครับ นอนพักอีกสักวันน่าจะหายดีแล้วครับ”“ขอบคุณมากค่ะ พี่โรม”“ครับ งั้นพี่ขอตัวก่อนนะครับ หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกนะครับ” หญิงสาวยิ้มให้ชายหนุ่มด้วยนัยตาเศร้าเมื่อได้ยินว่าจะต้องอยู่ที่นี่ต่อไป“ไม่เจอกันเลยน่าจะดีกว่านะคะ ถ้าพี่โรมมาแสดงว่ากอหญ้าจะต้องป่วย กอหญ้าไม่ชอบฉีดยาค่ะ” หญิงสาวทำจมูกย่นอย่างน่าเอ็นดูหมอหนุ่มยื่นมือไปลูบศรีษะของกอหญ้าเบาๆ“หึ เด็กน้อย วันหน้าถ้าพี่ว่างพี่จะพาน้องกอหญ้าไปเที่
พ่ายรักนางบำเรอ บทที่ 100 รักษาตัว
ณ ห้องทำงานก๊อก!! ก๊อก!!“เข้ามา”“นายครับ หมอโรม มาถึงแล้วครับ”“ให้ไปที่ห้องของเธอได้เลย”“ครับนาย”20 นาทีต่อมาแอ๊ดดด!! ปัง!!หมอโรมรักษากอหญ้าเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วยความโมโหจึงเปิดประตูเข้ามายังห้องทำงานของแดเนียลที่เจ้าตัวกำลังนั่งทำงานอยู่อย่างรวดเร็ว“ไอ้แดเนียล มึงทำอะไรของมึงเนี้ยะ”“ทำอะไร??” ชายหนุ่มรู้อยู่แล้วว่าเพื่อนของตนจะเข้ามาต่อมา“ก็มึงเอาคุณข้าวฟ่างเข้ามาในบ้านยังไงล่ะ”“แล้วจะทำไม”“นี่มันก็ผ่านมา 2 ปีแล้วนะเว้ย มึงจะจับตัวเธอมาแก้แค้นไม่ได้ ตัวเธอยิ่งเล็กๆ บอบบางอยู่ นี่ถ้ากูมาไม่ทันนะ เธออาจจะช็อคตายไปแล้วก็ได้”“มึงไม่ใช่กูจะไปรู้อะไร กูรอวันเวลานี้มานานมาก กว่าจะจับตัวเธอมาได้ และอีกอย่างนังนั่นไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กๆ บอบบาง แต่คือ ฆาตรกร!!”“กูคงห้ามมึงไม่ได้สินะ”“ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว แล้วมึงจะถามทำไม”“งั้นก็เบาๆ กับเธอหน่อยก็แล้วกัน จากที่ฉันดูลักษณะเธอไม่น่าจะมีพิษภัยอะไร น่าเอ็นดูด้วยซ้ำไป”“กูไม่รับปาก”“ไอ้แดเนียล มึงนี่มัน!!” หมอโรมยืนชี้หน้าชายหนุ่มอย่างโมโห“ตรวจเสร็จแล้วใช่ไหม”“เออ อีก 1-2 วัน น่าจะดีขึ้น กูฉีดยาลดไข้และให้น้ำเกลือไว้แล้ว เพราะร่างกา
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 99 ไม่สบาย
บรรยากาศค่ำคืนนี้เหน็บหนาวกว่าปกติ ภายนอกคฤหาสน์มีอากาศเย็นจัด และละอองน้ำบนฟ้าเกิดการจับตัวกันเป็นก้อนน้ำแข็ง เริ่มโปรยลงมาจากท้องฟ้าลงสู่พื้นดิน นั่นคือฤดูกาลหิมะตกเข้ามาถึงแล้ว ทำให้ห้องชั้นใต้ดินอากาศเย็นกว่าปกติ ร่างบางนอนขดตัวอยู่บนพื้น ร่างกายเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆ เพราะปรับตัวไม่ทัน เพราะย้ายมาจากเขตเมืองร้อนที่ประเทศไทย มายัง เขตเมืองหนาวที่ประเทศอิตาลี บวกกับเสื้อผ้าชุดนักศึกษาของเธอที่ไม่สามารถบรรเทาความหนาวให้อุ่นขึ้นมาได้เลยตอนนี้ภายในร่างกายของเธออุณหภูมิในร่างกายเริ่มสูงขึ้นอย่างเรื่อยๆ“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยหนูด้วย” เธอพยายามเปล่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากด้านนอก“หนูหนาว ขอผ้าห่มคลุมตัวหน่อยได้ไหมคะ” แต่ไร้เสียงตอบรับจากภายนอกเหมือนเดิมหญิงสาวได้แต่พยายามข่มตัวเองและข่มตานอนเพื่อให้ถึงเช้าของอีกวันเพื่อจะได้ขอผ้าห่มหนาๆ ประทังความหนาวและข้าวอีกสักมื้อ ณ ห้องทำงานก๊อก!! ก๊อก!!“เข้ามา”“นายครับ คนที่ยืนเฝ้าหน้าประตูบอกว่า หญิงสาวร้องขอความช่วยเหลือ เพราะอากาศหนาวครับ” ฟิลิปยืนรายงานเจ้านายของตัวเอง“นายเป็นห่วงเธอ???” ชายหนุ่มเงยหน้าออกมาจากกระดาษที่กำลังจดจ่อบริเวณด้านห
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 98 สัตว์เลี้ยงแสนเชื่อง
หญิงสาวกรี๊ดและหลับตาเพื่อทำใจยอมรับความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นแต่!!!! เสียงกระโจนเข้ามานั้นไม่โดนตัวเธอ และไม่ทำให้เธอนั้นเจ็บปวดแต่ปวดอย่างใดหงิง!! หงิง!! หงิง!! แผล่บ แผล่บ เธอสัมผัสได้ถึงน้ำลายของสัตว์ตัวนั้นโดนที่ใบหน้าของเธอเธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ใช่ หมาป่า ลักษณะดุร้ายตัวนั้น กำลังเลียที่ใบหน้าของเธอ พร้อมหางกระดิกอย่างดีใจเห้อ!! เธอถอนหายใจออกมาอย่างเต็มปอด และมองจ้องหน้าสายตาอ่อนโยนไปยังหมาป่าตัวนั้น“ไง เธอคงชื่อเจ้าลูซ สินะ” หญิงสาวเอามือเรียวยาวของเธอ สัมผัสลูบเข้าไปที่ลูซหงิง!! หงิง!! หงิง!! เหมือนเจ้าลูซจะตอบรับเธอว่าใช่ ว่าตัวเองชื่อลูซ“เธอทำฉันตกใจหมดเลยนะ” ลูซยังพยายามสำรวจสำรวจตัวเธอและรับรู้ได้ว่าร่างกายเธอซูบผอม จึงใช้มือกัดที่แขนของเธอและดึงแขนเบาๆ เพื่อบอกให้เธอลุกขึ้น และลูซก็เดินมายังจานอาหารอีกจานก่อนหน้านี้ที่บอดี้การ์ดนำว่าวางไว้ให้เธอและมองหน้าเธอหงิง!! หงิง!! หงิง!!“ให้ฉันกินข้าวเหรอ”หงิง!! หงิง!! หงิง!!“ฉันไม่อยากกิน ฉันคิดถึงบ้าน” แต่ลูซก็ไม่ลดความพยายาม เดินเข้ามาดึงแขนของเธอและส่งสายตาอ้อนวอนเพื่อให้เธอกินข้าว“อืม กินก็ได้ จะได้มีแรงไปสู้ก
พ่ายรักนางบำเรอ ตอนที่ 97 ปล่อยสัตว์เลี้ยงล่าเหยื่อ
เช้าวันใหม่“นายครับตอนนี้คุณข้าวฟ่างก็ยังไม่ทานข้าวเลยครับ”“เตรียมข้าวมาให้เธอใหม่”“ครับนาย”ณ ห้องใต้ดินหญิงสาวนอนซมอยู่บนพื้นอันเย็นเฉียบ รวมถึงศรีษะกระแทกพื้นอย่างแรกเมื่อวานทำให้มีแผลบริเวณหน้าผาก และไม่ได้กินอะไรตั้งแต่ถูกจับตัวมา ทำให้ร่างกายอ่อนเพลียเป็นอย่างมาก บอดี้การ์ดชุดดำหลายๆ คน เดินเอาอาหารมาให้แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมกิน เพราะมั่วแต่วิตกกังวลและคิดถึงแต่บ้าน หญิงสาวพยายามนั่งคิด นอนคิดว่าทำไมถึงจับตัวมาที่นี่แต่คิดทีไรก็คิดไม่ออก แต่จากการถามชายชุดดำว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เขาบอกเธอได้แค่ว่า ที่นี่คือประเทศอิตาลี หญิงสาวพยายามคิดต่อก็นึกขึ้นได้ว่าหรืออาจจะเป็นเพราะจับมาผิดตัว เพราะพี่สาวฝาแฝดของเธออาศัยอยู่ที่อิตาลี แต่ก็นานหลายปีแล้วที่พี่สาวไม่ยอมติดต่อกลับมาหาเธอที่ทางบ้านเลย เธอพยายามติดต่อไปแต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับกลับมา หรือพี่สาวของเธอทำร้ายพี่ชายของชายหนุ่มนั้น แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม เพราะเธอรักและเป็นห่วงพี่สาวของเธอมาก กลัวว่าพี่สาวของเธอจะได้รับอันตราย แต่ทันใดนั้นเองแกร๊ก!! เสียงประตูห้องเปิดออกมาอย่างช้าๆ ทำให้เธอหรี่ม่านตาลงเพราะแสงสว่างด้านนอกจ้า ทำให้เธอป
