Share

บทที่ 224

“ลู่...จิ่ง...สิง”

เสียงอันสิ้นหวังของซูเนี่ยนราวกับไม้ที่ตายแล้วผุพัง เธอเรียกชื่อของชายคนนั้นทีละอักษร

เธอรู้สึกขาดอากาศหายใจเรื่อย ๆ เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย

ในสมองของเธอมีภาพหนึ่งลอยผ่าน เธอเห็นแม่ที่รักเธอสุดซึ้งถือเค้กมาฉลองวันเกิดของเธอ

“ เนี่ยนเนี่ยน เป่าเทียนเร็วเข้า”

แม่ของเธอมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ราวกับว่าเธอเป็นสมบัติที่หายาก

ถ้าเธอตาย คุณแม่คงจะใช้ชีวิตต่อไม่ได้หรือเปล่า

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ น้ำตาหยดใหญ่ก็ไหลออกมาจากมุมดวงตาสีแดงของซูเนี่ยน

สรุปเธอทำอะไรผิดกันแน่

ดวงตาของลู่จิ่งสิงกลายสีแดงสด และดูเหมือนว่าเขากำลังบ้าคลั่ง ความแข็งแกร่งของมือของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จนเกือบจะหักคออันเรียวเล็กของซูเนี่ยน

เขารู้สึกตัวเองไร้สาระมาก

เขากลับสงสารผู้หญิงคนนี้ กลางคืนยังเป็นห่วงเธออย่างโง่เขลา

พ่อของเขาเสียชีวิตในคุกและแม่ของเขากระโดดลงมาจากตึกฆ่าตัวตาย แต่เขากลับลืมเรื่องเรื่องที่ผู้หญิงคนนี้เล่นงานเขาและล้อเลียนเขาเมื่อเขาหมดหวัง

แต่แล้วเธอล่ะ

เธอกลับด่าเขาน่าขยะแขยง

น้ำเสียงนั้นเหมือนกับในวิดีโอตอนนั้นเลย เธอด่าเขาน่าเกลียด ว่าเขาโง่ ว่าเขาสมคว
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status