Share

ถอนหมั้น

last update Last Updated: 2025-07-04 21:49:04

อคิน...

ผมกลับเข้าบ้านมาก็เจออลินพี่สาวของผมนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกพอเธอเห็นผมเดินเข้ามาเธอก็ยิ้มด้วยความดีใจ

"กลับมาแล้วเหรอ^^"

"นั่งรอกินไอศครีมอยู่ล่ะสิ"

"ใช่ คินบอกให้พี่รอพี่ก็รอไง ไหนอ่ะเค้กไอศครีมของพี่" อลินทวงของฝากทันทีสักพักพี่แม่บ้านก็เดินถือกล่องเค้กไอศครีมตามหลังมา

"เดี๋ยวจัดใส่จานมาให้ผมด้วยนะ"

"ค่ะคุณคิน" ผมบอกแม่บ้านก่อนจะเดินมานั่งข้างๆอลินที่ผมเห็นตาของเธอยังแดงอยู่น่าจะเพิ่งร้องไห้เสร็จก่อนผมกลับมา

"ร้องไห้จนตาแดงหมดแล้วไม่สวยเลยรู้มั้ย" ผมแซวพี่สาวเพียงคนเดียวพี่สาวที่ผมรักมากเพราะเรามีกันแค่สองคนพี่น้องส่วนพ่อกับแม่ผมท่านไม่ค่อยอยู่ไทยเท่าไหร่เพราะอยู่สิงคโปร์คือพ่อแม่ผมท่านทำธุรกิจอยู่ที่นั่นนานๆถึงจะกลับมาทีทำให้ผมต้องอยู่กับอลินแค่สองคนพี่น้องแต่ส่วนใหญ่ผมก็ไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่ผมชอบอยู่คอนโดมากกว่า จะกลับบ้านก็ต่อเมื่ออลินโทรตาม

เวลาต่อมา...

ผมนั่งมองอลินทานเค้กไอศครีมอย่างมีความสุข

"ปากเลอะหมดแล้วกินอะไรเหมือนเด็กๆเลยนะลิน" ผมหยิบทิชชู่มาเช็ดปากให้ลินเพราะมันเลอะไปด้วยเค้ก

"ก็ของมันอร่อยนี่ ว่าแต่คินไม่กินเหรอ"

"ไม่อ่ะลินก็รู้ว่าคินไม่ชอบทานของหวาน"

"พีทก็เคยพูดแบบนี้แต่พอลินป้อนให้คำเดียวเค้าก็ติดใจ...ฮึก ฮึก" พอเอ่ยชื่อนี้ทีไรพี่สาวผมก็จะร้องไห้ออกมาทันที

หลายปีก่อน..

"คินอยู่ไหนคิน" เสียงร้อนรนของอลินที่แข่งกับเสียงสายฝนทำให้ผมเลิกสนใจเกมส์ที่กำลังเล่นทันที

"เล่นเกมส์บ้านไอ้เจ๋งลินมีอะไร"

"มารับพี่หน่อย ฮือออ พี่กลัว ฮืออออ" ผมเริ่มใจไม่ดีเมือ่ได้ยินเสียงพี่สาวร้องไห้

"แล้วตอนนี้ลินอยู่ไหน"

"อยู่ที่...." หลังจากนั้นผมก็รีบออกมาจากบ้านไอ้เจ๋งแล้วขับรถไปหาอลินทันทีพอผมมาถึงก็เห็นพี่สาวผมนั่งร้องไห้อยู่ข้างทางสภาพของเธอเปียกไปหมดเพราะฝนเพิ่งหยุดตก

"ลิน!!"

"ฮือออ คิน ฮืออออ" พอลินเห็นผมเธอก็ลุกมากอดแล้วร้องไห้หนักกว่าเดิม

"ลินเป็นอะไรร้องไห้ทำไมแล้วมาอยู่ตรงนี้ได้ไง ไหนบอกว่าวันนี้ไอ้พีชนัดไปดูแหวนหมั้นไง"

"พีท พีทเค้าบอกว่าเค้าไม่อยากหมั้น แต่ลินไม่ยอมเค้าก็เลย  ฮือออก็เลยทิ้งลินไว้ตรงนี้ ฮือออ"

"ไอ้พีทมันทำไมเลวแบบนี้วะ อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันหมั้นแล้ว"

"พีทบอกว่าเค้าไม่พร้อมเค้าบอกว่าเค้าไม่ได้รักลินที่เค้าตอบตกลงเรื่องหมั้นเพราะพ่อกับแม่บังคับ เค้าบอกเค้ามีคนรักอยู่แล้วฮืออออ"

หลังจากนั้นผมก็พาลินกลับมาที่บ้านเธอเอาแต่ร้องไห้ตลอดเวลาเอาแต่พร่ำเพ้อหาไอ้พีทว่าที่คู่หมั้นของเธอ ผมรู้ว่าลินรักไอ้พีทมากแล้วครอบครัวของเราสองคนก็ปรึกษากันว่าจะให้สองคนนี้หมั้นกันเพราะเรียนจบกันแล้ว คือครอบครัวผมครอบครัวไอ้พีทเป็นเพื่อนกันทำธุรกิจร่วมกันมานานทำให้ผมกับลินรู้จักไอ้พีทมาตั้งแต่เด็ก แม้ว่าที่ผ่านมาผมจะเห็นว่าไอ้พีทมันไม่ค่อยหือค่อยอือกับลินเท่าไหร่แต่ผมก็พยายามองข้ามเพราะพี่ผมรักมันมาก

"พีทอย่าเลิกกันเลยนะ ฮือออ" ผมมองหน้าพี่สาวเพียงคนเดียวที่ตอนนี้กำลังละเมอถึงไอ้เหี้ยพีท  หึ ไอ้เหี้ยพีท ผมจะเรียกมันแบบนี้แทนคำว่าพี่พีทที่ผมเคยเรียกจนติดปาก พอลินหลับผมก็เรียกให้แม่บ้านมานอนเป็นเพื่อนเพราะผมจะต้องออกไปจัดการกับไอ้เหี้ยพีทผมจะไปถามมันว่าทำไมมันทำกับพี่สาวผมแบบนี้ ซึ่งเรื่องนี้ผู้ใหญ่ยังไม่มีใครรู้

ผมขับรถมาถึงบ้านไอ้พีทในคืนนั้น รปภพอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เปิดประตูให้เข้าเพราะผมมาที่นี่บ่อยเนื่องจากลินขอให้มาส่ง ผมจอดรถไว้ที่โรงจอดก่อนจะเดินเข้าบ้านเพื่อไปคุยกับมันให้รู้เรื่องแต่แล้วสายตาของผมก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งในชุดนักเรียนที่อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกันกับผมคือผมรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาผมนึกอยู่นานว่าผมเคยเจอหน้าที่ไหนจนกระทั่งจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้ชื่อแพร ซึ่งผมก็จำชื่อจริงไม่ได้ยัยนี่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับผมซ้ำยังอยู่ห้องเดียวกันอีก และที่ผมจำได้อีกเรื่องก็คือยัยนี่น่ะแอบชอบผมที่ผมรู้ก็เพราะผมบังเอิญไปเจอการ์ดวันวาเลนไทน์ในถังขยะตอนที่ผมกำลังจะเอากระป๋องน้ำอัดลมไปทิ้งผมเห็นชื่อผมอยู่บนการ์ดก็เลยหยิบมันขึ้นมาดูปรากฏว่ามันถูกฉีกครึ่ง ผมอ่านข้อความในการ์ดแล้วก็อดขำไม่ได้และไม่รู้ทำไมผมถึงเก็บมันใส่กระเป๋ากางเกงนักเรียนแทนจะทิ้งลงถังขยะเหมือนเดิมแต่คือตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไรยัยนี่เพราะหน้าตาของเธอห่างไกลกับสเปคของผมหลายขุม

กลับมาตอนนี้ผมเห็นยัยนั่นร้องไห้ตาบวมอุ้มแมวตัวนึงวิ่งเข้าไปในบ้านไอ้พีชโดยที่ยัยนั่นก็คงไม่เห็นผมผมก็เลยถือวิสาสะตามเข้าไปเงียบๆเพราะอยากรู้ว่ายัยนั่นมาทำไมบ้านไอ้พีชดึกๆดื่นๆแบบนี้

"พี่พีท ฮือออพี่พีท" 

"อ้าวแพรเป็นอะไร แล้วนี่เอาแมวที่ไหนมาอุ้ม"

"พี่ช่วยแมวแพรที ฮือออมันขาหักแน่ๆ เลย เมื่กกี้ยัยพลอยจับมันโยนลงมาจากชั้นสองฮือออ"

"พี่ว่าพามันไปหาหมอเถอะป่ะ"

"พี่พีทพามันไปหาหมอคนเดียวได้มั้ยคะแพรคงไปด้วยไม่ได้ นะคะพี่พีทช่วยแมวของแพรทีแพรสงสารมัน ฮือออ มันต้องมาเจ็บเพราะแพรถ้าแพรไม่เอามันมาเลี้ยงแต่แรกมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ นะคะพี่พีท ฮึก ฮึก"

"โอเคโอเคเดี๋ยวพี่จะพาแมวของแพรไปหาหมอก็ได้ แพรก็เลิกร้องไห้ได้แล้วนะ มันไม่เป็นอะไรมากหรอกนะพี่ว่า"

จากนั้นผมก็เห็นไอ้พีทเดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดหน้าแพร สายตาของมันที่มองยัยนั่นช่างแตกต่างจากตอนที่มันมองลินมาก สายตาแบบนี้ทำไมผมจะดูไม่ออกว่ามันรู้สึกยังไงกับคนตรงหน้าเพราะแบบนี้ใช่ไหมเพราะยัยแพรไอ้เหี้ยพีทมันถึงไม่อยากหมั้นกับพี่สาวของผม เหี้ยเอ้ย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พ่ายรักแฟนเก่า   ตอนพิเศษ 10 ครอบครัวของเรา

    4ปีต่อมา...."คินไปได้แล้วสายแล้วนะเดี๋ยวเข้าประชุมไม่ทัน" ฉันบอกคินที่ตอนนี้เอาแต่ชะเง้อมองเข้าไปในโรงเรียนอนุบาลคือเขาเป็นอยู่แบบนี้มาครึ่งชั่วโมงแล้ว"แป๊บนึงคินกลัวน้องเพลงมองหาเราสองคนแล้วไม่เจอเกิดแกร้องไห้ขึ้นมาเราจะได้รับกลับบ้าน" ฉันต้องถอนหายใจกับความห่วงลูกสาวแบบเกินเบอร์ของคุณพ่อ ส่วนน้องอลันตอนนี้แกอายุได้8ขวบแล้วแกเรียนอยู่อีกโรงเรียนหนึ่งซึ่งรายนั้นพ่อก็ห่วงไม่แพ้กันแต่น้องอลันไม่ให้ไปส่งเพราะรู้ว่าพ่อเป็นยังไงก็เลยให้คนขับรถที่บ้านไปรับไปส่งแทน"ลูกไม่ร้องหรอกดูสิเล่นกับเพื่อนจนลืมเราสองคนแล้ว""คินห่วงลูกอ่ะคินกลัวลูกโดนเพื่อนแกล้งน้องเพลงยังเล็กอยู่เลยอายุแค่สามขวบเองนะ" น้ำเสียงเหมือนคนจะร้องไห้ของคนเป็นพ่อทำเอาฉันต้องถอนหายใจอีกรอบ"ถึงน้องเพลงจะอายุแค่สามขวบแต่แกก็เก่งนะดูสิเรามาส่งไม่มีร้องไห้เลย" ฉันพยายามปลอบเพื่อให้คินเลิกห่วงลูกแบบเกินกว่าเหตุแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล"วันนี้เราพาแกกลับก่อนดีมั้ยรอให้คินทำใจได้เมื่อไหร่ค่อยพาแกมาโรงเรียน นะแพรนะ" คินหันมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนอย่างน่าสงสารแต่ถามว่าฉันสงสารมั้ย ไม่เลยค่ะ"ไม่ต้องเลยให้ลูกอยู่โรงเรียนส่วนคินก

  • พ่ายรักแฟนเก่า   ตอนพิเศษ 9 อยากให้หึง NC+

    ผ้าแพร...หลังจากที่เราสองคนพูดคุยปรับความเข้าใจกันแล้วฉันก็ชวนคินมาหาคุณหมอเพื่อตรวจดูอาการของฉันเพราะฉันคิดว่าฉันอาจจะกำลังท้องลูกคนที่สอง ตอนแรกฉันก็ไม่ทันได้คิดจนกระทั่งก่อนออกจากบ้านฉันเปิดตู้เสื้อผ้าก็เจอกับห่อผ้าอนามัยที่ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าสองเดือนที่ผ่านมาฉันไม่ได้หยิบมันออกมาใช้เลย"ยินดีด้วยนะคะคุณผ้าแพรทั้งครรภ์ได้6สัปดาห์แล้วค่ะ^^""เมียผมท้องแล้วจริงๆเหรอครับคุณหมอ คุณหมอไม่ได้หลอกให้ผมดีใจใช่มั้ยครับ" น้ำเสียงคินดูตื่นเต้นสุดๆเมื่อได้ยินคุณหมอบอกว่าฉันท้อง"จริงๆสิคะหมอจะโกหกทำไม^^""เอ่อ แล้วผมต้องทำยังไงต่อครับ คือตอนท้องลูกคนแรก..ผมทำตัวไม่ดีผม...ผมแทบไม่มีโอกาสได้ดูแลเมียกับลูกเลยผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อจากนี้" จากน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นเศร้าลงในทันทีมันไม่ใช่แค่น้ำเสียงใบหน้าของเขาก็เศร้าลงเช่นกันจนฉันอดสงสารเขาไม่ได้เขาคงรู้สึกแย่เพราะตอนนั้นที่ฉันบอกเขาว่าฉันท้องเขาไม่ยอมรับซ้ำยังไล่ให้ฉันไปเอาลูกออกอีกเพราะคิดว่าไม่ใช่ลูกตัวเองถึงตอนหลังเขาจะรู้ความจริงและมาดูแลฉันตอนที่ฉันท้องได้หลายเดือนแล้วแต่ตอนนั้นฉันก็ตั้งแง่กับเขาพอลูกคลอดฉันก็ยังพาลูกหนีเข

  • พ่ายรักแฟนเก่า   ตอนพิเศษ 8 เชื่อใจ

    ผ้าแพร...ฉันนั่งแท็กซี่มาที่โรงพยาบาลแทนการให้คนขับรถที่บ้านมาส่งเพราะฉันกลัวคินจะรู้ว่าฉันมาหาพลอยใส เขาเคยกำชับและสั่งฉันว่าห้ามยุ่งเกี่ยวกับพ่อแม่หรือพลอยใสอีกเพราะพวกเขาไม่เคยเห็นว่าฉันเป็นคนครอบครัว พวกเขาเห็นเงินสำคัญกว่าฉันยอมตัดขาดจากฉันเพื่อแลกกับเงินใช้หนี้ คินบอกว่าตอนนี้ชีวิตของฉันเป็นอิสระแล้วเขาบอกอีกว่าอย่าคิดว่าตัวเองเลวหรืออกตัญญูเพราะพวกเขาเลือกเงินมากกว่าฉันซึ่งเป็นลูกซึ่งฉันก็รับปากคินไปแต่หลังจากได้รับโทรศัพท์จากพลอยใสว่าตอนนี้ป่วยอยู่โรงพยาบาลฉันก็อดเป็นห่วงไม่ได้และนี่คือครั้งแรกที่พลอยใสโทรหาฉันตั้งแต่เราเป็นพี่น้องกันมาซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเธอรู้เบอร์โทรของฉันได้ยังไงแต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะเพราะตอนนี้ฉันเป็นห่วงพลอยใสมาก ตอนที่เธอโทรมาเธอร้องห่มร้องไห้บอกอยากตายอยากฆ่าตัวตายทำให้ฉันรีบออกมาจากบ้าน พอมาถึงโรงพยาบาลฉันก็สอบถามกับเจ้าหน้าที่ว่าพลอยใสพักอยู่ห้องไหนพอรู้ห้องฉันก็รีบขึ้นมาทันทีปรากฏว่าพลอยใสอยู่ห้องพักรวมฉันรีบเดินมาหาทันที"ยัยพลอย""แพร ฮือออ แพร พี่มาเยี่ยมฉันจริงๆด้วย ฮือออ" พลอยใสลุกขึ้นนั่งแล้วกอดเอวฉันไว้แน่น"พลอยเป็นอะไรทำไมถึงมานอนโรงพย

  • พ่ายรักแฟนเก่า   ตอนพิเศษ 7 เมียหาย

    ผ้าแพร...."ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่กลับมาหาคิน คินรักแพรนะ รักที่สุด" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ เขาระดมจูบฉันไปทั่วใบหน้าเมือ่ฉันตอบตกลงแต่งงานกับเขา จากนั้นเราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม มือของเขาเริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้ไปทั่วร่างกายของฉัน เขาบีบเคล้นหน้าอกเบาสลับหนัก"หิวนมเมียจังครับ" เสียงกระเส่าเอ่ยขึ้นข้างหูทำให้ฉันรู้ว่าตอนนี้เขาต้องการอะไร"อื้ออ คินอย่านะ" "แพรจ๋า คินอยากกก..." แต่ไม่ทันทีเราสองคนจะทันได้ทำอะไรกันก็มีเสียงเคาะประตูดังอยู่หน้าประตูไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครก๊อก ก๊อก ก๊อก"ปะป๊าค๊าบบบบ อลันอยากเล่นน้ำแล้วค๊าบบบบ ปะป๊าาาาา ปะป๊าค๊าบบ เปิดประตูให้หน่อบค๊าบบบบ""เห้ออออ" พอได้ยินเสียงลูกคินก็ถึงกับถอนหายใจอย่างสิ้นหวังทำเอาฉันถึงกับขำออกมาอย่างช่วยไม่ได้อคิน...หลังจากวันนั้นผมก็พาผ้าแพรกับน้องอลันมาอยู่ที่บ้าน ผมรู้สึกได้ถึงความสุขที่เฝ้ารอมานาน การที่ได้มีผ้าแพรกับลูกอยู่ในชีวิตประจำวันของผมมันเป็นอะไรที่ผมเฝ้ารอมานานและวันนี้มันก็เกิดขึ้นแล้ว มันทำให้ผมมีแรงที่จะทำอะไรต่อมิอะไรทำเพื่อให้พวกเค้าทั้งสองคนมีความสุขผ้าแพรไม่ต้องลำบากเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้วผมให้เธอเป็นแม่บ้านอย่างเดียวไ

  • พ่ายรักแฟนเก่า   ตอนพิเศษ 6 แต่งงานกันนะ

    ผ้าแพร...กว่าคินจะยอมพาฉันกลับบ้านก็ปาไปเกือบสามทุ่มพอมาถึงฉันก็ถามหาน้องอลันทันทีเพราะไม่เห็นแกคุณป้าบอกว่าแกเล่นจนเหนื่อยหลับไปตั้งแต่ทุ่มนึงแล้ว ฉันกับคินก็เลยขึ้นไปดูลูกที่ตอนนี้แกนอนอยู่ห้องนอนของคินพอเดินเข้ามาก็เจอแกนอนกอดหมอนข้างหลับอย่างมีความสุขอยู่บนเตียง"คินขอบคุณแพรอีกครั้งนะ" คินกอดฉันจากทางด้านหลังเอาคางเกยไหล่ของฉันก่อนจะพูด"ขอบคุณเรื่องอะไรอีก""ก็ขอบคุณที่เลี้ยงลูกของเราอย่างดีและไม่ได้สอนลูกให้ลูกเกลียดคิน""แพรจะทำแบบนั้นทำไมแพรรู้ว่าคินรักลูกมาก""แต่คินก็ไม่ได้ช่วยแพรเลี้ยงลูก""คินไม่ผิดแพรเองต่างหากที่ผิดและต้องขอโทษคินถ้าแพรไม่พาแกหนีไปคินก็คงได้ทำหน้าที่พ่อได้สมบูรณ์มากกว่านี้""ที่แพรหนีไปก็เพราะตอนนั้นคินไม่ทำให้แพรเชื่อใจมันก็เลยไม่แปลกที่แพรจะหนี แพรรู้มั้ยว่าจดหมายที่แพรเขียนฉบับนั้นคินเอามันอ่่านมันบ่อยมากเลยนะเพราะมันตอกย้ำให้คินรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาคินทำเรื่องเลวร้ายกับแพรมากแค่ไหน""เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วอย่าพูดถึงมันอีกเลยนะ""คินจะลืมได้ยังไงคินทำร้ายแพรโดยที่แพรไมไ่ด้ผิดอะไรเลย ถ้าคินไม่เข้าใจผิดเรื่องแพรกับไอ้พีท...คินขอโทษจริงนะที่ตอนนั้นคิ

  • พ่ายรักแฟนเก่า   ตอนพิเศษ 5สาบาน NC++

    อคิน....จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ผมจูบผ้าแพรด้วยความรู้สึกโหยหา นานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้กอดไม่ได้จูบไม่ได้สัมผัสกับร่างกายนี้ จูบครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา ผมไม่เคยลืมว่าที่ผ่านมาที่เรามีความสัมพันกันเป็นเพราะผมหลอกเธอเป็นเพราะความแค้นความอยากเอาชนะอยากให้เธอเจ็บปวด แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่มันเกิดจากความรักจริงๆความรักที่ผมมีให้เธอเต็มหัวใจผมอยากชดเชยความผิดพลาดของตัวเองผมอยากทำให้เธอรู้ว่าตั้งแต่นี้ต่อไปผมจะมอบความรักที่ดีให้กับเธอ"แพร...คินรักแพรนะ" ผมกระซิบข้างหูเบาๆก่อนจะจูบลงไปที่ซอกคอของเธออย่างแผ่วเบามือไม้ของผมเริ่่มอยู่ไม่สุขผมลูบไล้ไปทั่วร่างกายของผ้าแพร ถ้าผมไม่อยากหยุดแค่จูบเธอจะว่าอะไรผมหรือเปล่านะเพราะตอนนี้เจ้าน้องชายของผมมันเริ่มตื่นตัว อาจจะเป็นเพราะผมห่างหายไปจากเรื่องอย่างว่ามานานมันก็เลยตื่นเร็ว ก็ตั้งแต่ที่ผมรู้ใจตัวเองว่าผมรักผ้าแพรแล้วก็ตามไปอยู่กับเธอที่น่านผมยอมอยู่อย่างลำบากเพราะอยากใกล้ชิดดูแลผ้าแพรกับลูกจนผมอดแปลกใจตัวเองว่าผมอยู่ได้ยังไงเพราะตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยอยู่อย่างลำบากมาก่อนไม่เคยนอนห้องที่ไม่มีแอร์ ไม่เคยนอนฟูก ไม่เคยทำกับข้าวไม่เคยซักผ้า ไม่เค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status