공유

99 หมิงอ๋องเจ้าสำราญ (3)

last update 최신 업데이트: 2025-08-01 07:23:44

“หรูซื่อ ดูเหมือนว่าวันนี้คนที่ต้องคุกเข่าให้แก่เด็กน้อยเช่นข้าย่อมต้องเป็นเจ้า”

เมื่อเอ่ยจบ ทหารของเกาเจียวหั่วจึงกระจายกำลังโอบล้อมคนของมู่หรูซื่อ

“ถ้ายังอยากมีศีรษะอยู่บนหัว จงปล่อยหมิงอ๋องเสีย” แม่ทัพเกาแจ้งความประสงค์

“อยากได้ตัวเขาก็จงก้าวเข้ามา อย่ามัวแต่ร้องเสียงดังน่ารำคาญ”

“จวิ้นอ๋อง ท่านรู้หรือไม่ ลูกดอกที่ข้ายิงออกไปเมื่อครู่มันอาบยาพิษและยาพิษนั้นเป็นสิ่งสกปรกอยู่สักหน่อย”

ได้ยินเช่นนั้นมู่หรูซื่อจึงครั่นคร้ามใจ เขาไม่คิดว่าตนจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ถูกลอบกัดยังไม่พอ เกาเจียวหั่วยังกล้าข่มขู่เขาด้วยความประสงค์ร้าย

“แคว้นหมิงมีแม่ทัพขี้ขลาดเช่นนี้ด้วยรึ ถึงขั้นใช้อาวุธต่ำช้าโจมตีผู้อื่น”

“ฮ่าๆ เกรงว่าทั้งหมดนี้ข้าทำด้วยตัวข้าเอง มิเกี่ยวกับกองทัพ และลูกธนูนั้นข้าตั้งใจมอบให้แก่จวิ้นอ๋องเป็นพิเศษ เพื่อตอบแทนที่ท่านกล้าคิดทำร้ายแคว้นหมิง ทั้งที่พวกเราให้เกียรติท่านเสมอมา!” เกาเจียวหั่วเอ่ยจบก็หมายเข้าไปประชิดตัวมู่หรูซื่อ แต่เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่บุรุษรูปงามคิดแผนหนีเอาตัวรอด ระเบิดควันจากมือสังหารจึงทำงานทันที

แม่ทัพหนุ่มหัวเสียหนัก และรีบสั่งคนให้ออกติดตามอีกฝ่ายเพื่อช่ว
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    100 มิได้เป็นเพียงมารดา

    มิได้เป็นเพียงมารดาฟ่านรั่วเจี๋ยไม่อยากให้คนในหมู่บ้านเล็กๆ ที่นางมาอาศัยต้องรับเคราะห์กรรมไปกับนาง หากคนที่ปองร้ายรู้ว่านางหลบอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้อาจมีผู้บริสุทธิ์ถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้อง ดังนั้นนางจึงแข็งใจหลบไปอยู่หุบเขาที่มีชื่อว่าเผิงกวน ซึ่งด้านในมีถ้ำลึกและกว้าง อากาศก็ปลอดโปร่งเย็นสบายหุบเขาเผิงกวนอยู่ห่างออกไปราวๆ ห้าลี้ โดยจางหมิ่นพบสถานที่แห่งนี้ในตอนที่นางออกตามหาตือเมี่ยว ถึงแม้ถ้ำที่หุบเขาจะไม่สะดวกสบายเช่นจวนชินอ๋อง แต่ก็เป็นสถานที่ซึ่งนับว่าปลอดภัยมาก อีกอย่างด้านนอกเป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ มีน้ำตกและลำธารใส พร้อมบ่อน้ำพุร้อนอยู่เหนือขึ้นไปเมื่อฟ่านรั่วเจี๋ยคิดอย่างถ้วนถี่ นางคาดว่าสามารถคลอดลูกที่นี่ได้ จวบจนร่างกายแข็งแรงจึงจะออกเดินทางไปยังเมืองฝูหนานตามที่มู่ชิงซานวางแผนไว้“พบอาเมี่ยวหรือไม่” ฟ่านรั่วเจี๋ยถามหยวนซาง แต่เขายังไม่มีความคืบหน้าอะไร จึงเพียงแต่ยิ้มเจื่อนๆ ตอบกลับมา“กุนซือหยวนซางไม่ต้องกังวล อาเมี่ยวเป็นหมูที่ฉลาด คงพลัดหลงไปไม่ไกล อย่างไรข้าฝากให้ตามหามันด้วย แต่ทั้งหมดนี้คงขึ้นอยู่กับฟ้าดิน หากได้พบกันอีกย่อมนับว่ายังมีวาสนาต่อกัน”“อาซ้อ…เชื่อข้าเถิ

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    99 หมิงอ๋องเจ้าสำราญ (3)

    “หรูซื่อ ดูเหมือนว่าวันนี้คนที่ต้องคุกเข่าให้แก่เด็กน้อยเช่นข้าย่อมต้องเป็นเจ้า”เมื่อเอ่ยจบ ทหารของเกาเจียวหั่วจึงกระจายกำลังโอบล้อมคนของมู่หรูซื่อ“ถ้ายังอยากมีศีรษะอยู่บนหัว จงปล่อยหมิงอ๋องเสีย” แม่ทัพเกาแจ้งความประสงค์“อยากได้ตัวเขาก็จงก้าวเข้ามา อย่ามัวแต่ร้องเสียงดังน่ารำคาญ”“จวิ้นอ๋อง ท่านรู้หรือไม่ ลูกดอกที่ข้ายิงออกไปเมื่อครู่มันอาบยาพิษและยาพิษนั้นเป็นสิ่งสกปรกอยู่สักหน่อย”ได้ยินเช่นนั้นมู่หรูซื่อจึงครั่นคร้ามใจ เขาไม่คิดว่าตนจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ถูกลอบกัดยังไม่พอ เกาเจียวหั่วยังกล้าข่มขู่เขาด้วยความประสงค์ร้าย“แคว้นหมิงมีแม่ทัพขี้ขลาดเช่นนี้ด้วยรึ ถึงขั้นใช้อาวุธต่ำช้าโจมตีผู้อื่น”“ฮ่าๆ เกรงว่าทั้งหมดนี้ข้าทำด้วยตัวข้าเอง มิเกี่ยวกับกองทัพ และลูกธนูนั้นข้าตั้งใจมอบให้แก่จวิ้นอ๋องเป็นพิเศษ เพื่อตอบแทนที่ท่านกล้าคิดทำร้ายแคว้นหมิง ทั้งที่พวกเราให้เกียรติท่านเสมอมา!” เกาเจียวหั่วเอ่ยจบก็หมายเข้าไปประชิดตัวมู่หรูซื่อ แต่เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่บุรุษรูปงามคิดแผนหนีเอาตัวรอด ระเบิดควันจากมือสังหารจึงทำงานทันทีแม่ทัพหนุ่มหัวเสียหนัก และรีบสั่งคนให้ออกติดตามอีกฝ่ายเพื่อช่ว

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    98 หมิงอ๋องเจ้าสำราญ (2)

    ฟ่านเฉิงซีแทนที่จะกลัวหรือส่งเสียงขอร้อง แต่ยามนั้นดวงตาเขากลับจ้องมู่หรูซื่อเขม็ง“อาฆาตข้าเยี่ยงนั้นรึ คนที่ท่านควรโกรธเกลียดสมควรเป็นเยี่ยฉี หาใช่มู่หรูซื่อคนนี้” กล่าวจบ เขาก็ปล่อยปลายมีดออกจากใบหน้าของฮ่องเต้น้อยและไม่ทันได้เอ่ยสิ่งใดต่อ คนที่ถูกจับกุมอยู่พลันถ่มน้ำลายออกมาจนถูกใบหน้างดงามของมู่หรูซื่อเมื่อถูกกระทำอย่างหยามเกียรติ มู่หรูซื่อก็โกรธแค้นอย่างหนัก จึงตั้งใจใช้มีดในมือแทงเข้าส่วนสำคัญในร่างกายของฟ่านเฉิงซี แต่เป็นตอนนั้นที่มู่ชิงซานหันไปส่งสัญญาณให้หยวนปิงยุติงิ้วที่แสนน่าเบื่อหน่ายลงเสียช่วงเวลาเดียวกัน มีดบินเล่มหนึ่งถูกเขวี้ยงออกมา มันมีจุดหมายที่ชายเสื้อของมู่หรูซื่อ ด้วยความที่หยวนปิงต้องการเพียงสกัดไม่ให้อีกฝ่ายทำร้ายฟ่านเฉิงซี จึงเป็นการทำให้มู่หรูซื่อตกใจ และถอยหลังห่างจากฟ่าน-เฉิงซี“จวิ้นอ๋อง...เพื่อความปลอดภัย โปรดระวังผู้ร้ายที่ดักซุ่มอยู่” เสียงมือสังหารแจ้งต่อมู่หรูซื่อ“พวกมันเป็นใครกัน!” มู่หรูซื่อครั่นคร้ามใจ เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนของฟ่านเยี่ยฉี เช่นนั้นย่อมเป็นกองทัพเกาเจียวหั่ว หรือไม่ก็หน่วยองครักษ์ของพี่รอง มู่ชิงซาน“พี่รอง! เป็นท่านที่ลอบ

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    97 หมิงอ๋องเจ้าสำราญ

    หมิงอ๋องเจ้าสำราญมู่ชิงซานยืนมองดูเหตุการณ์เบื้องหน้าบนเนินเขาเตี้ยๆ ผู้ที่อยู่ข้างเขาคือหยวนปิง องครักษ์หน่วยวิหคเพลิง ซึ่งถูกเรียกกลับมาใช้งานหลังจากปลอมตัวปะปนอยู่ในแคว้นหมิงได้พักใหญ่ยามนั้นดวงตาคมกริบของหมาป่ารัตติกาลมองหมูแคระตัวอวบอ้วนที่เดินดมสิ่งต่างๆ การเคลื่อนไหวอันคุ้นตา ทำให้มู่ชิงซานอมยิ้มอย่างมีความสุข เขาคิดถึงภาพต่างๆ ในหนหลัง คาดว่าตอนนี้ผู้เป็นนายคงกำลังต่อว่าเขาไม่หยุดปาก หรือไม่คงถึงขั้นเผาพริกเผาเกลือสาปแช่งเขาอยู่เป็นแน่แท้ ทว่ายามนี้เขามีอีกหนึ่งภารกิจที่ต้องทำให้สำเร็จ จากนั้นจะรีบตรงไปหานาง และรับขวัญลูกน้อยที่กำลังจะลืมตาขึ้นมาดูโลกหมูแคระสีขาวแซมดำที่แสนจะมีเนื้อหนังจู่ๆ ก็วิ่งเร็วจี๋ตรงไปเบื้องหน้า พอมันพบสิ่งที่ต้องการจึงหยุด ก่อนยกสะโพกสูง หางเล็กๆ ชี้ขึ้นสั่นไหวแรงๆ แสดงให้เห็นว่ากำลังพึงใจต่อสิ่งที่ค้นพบอึดใจต่อมาพลันมีอีกร่างโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ หนุ่มน้อยผู้นั้นสวมชุดมอซอสีเทาทึบ ผิวพรรณของเขาราวกับหยกเนื้อดีสีขาวบริสุทธิ์ คิ้วกระบี่พาดเฉียงโดดเด่น จมูกโด่งสวย ดวงตาคู่สีดำจดจ้องหมูแคระเขม็ง ท่าทางของเขาเหมือนได้พบสมบัติล้ำค่า“ฮ่าๆๆ สวรรค์เมตตา ข้า

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น    96 สามีข้าอยู่แดนไกล (2)

    นับวันครรภ์ของฟ่านรั่วเจี๋ยยิ่งใหญ่ขึ้น จนขณะนี้นางได้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ เป็นเวลาเกือบสามเดือนเศษ เหล่าองครักษ์หน่วยวิหคเพลิงมิได้ปรากฏให้คนทั่วไปเห็น บ้างปลอมตัวเป็นคนค้าขายของป่า หรือบัณฑิตตกยาก กระทั่งขอทานก็มี ดังนั้นฐานะของฟ่านรั่วเจี๋ยจึงเป็นเพียงฮูหยินที่มาอาศัยหมู่บ้านแห่งนี้ และระหว่างทางพบกับโจรร้ายจึงต้องซ่อนตัวสักพักชาวบ้านในเมืองลับตาแห่งนี้ล้วนอัธยาศัยดี ส่วนมากทำอาชีพหาของป่าและอยู่อย่างสันโดษ หลายคนรู้ว่ามีหญิงสาวตั้งครรภ์มาพักอาศัยที่บ้านร้าง นางดูเป็นคนใจกว้าง เพราะแบ่งปันอาหารให้ผู้อื่นอยู่เสมอจึงพากันมาเยี่ยมเยียนหยวนซางกลายเป็นพี่ชายของฟ่านรั่วเจี๋ย ตอนแรกเขานึกขำมาก แต่พอสวมบทบาทนี้เพื่อตบตาทุกคนก็เริ่มสนุก จางหมิ่นกับจางฉีเป็นหญิงรับใช้ตามเดิม บางคราองครักษ์หาไก่ป่ากับกวางมาได้ ฟ่านรั่วเจี๋ยจึงสั่งให้สองฝาแฝดจัดการนำมาปรุงรสแล้วตากแดดทำเป็นเนื้อแห้ง จากนั้นแจกจ่ายกันอย่างทั่วถึง“มีข่าวส่งมาจากอ๋องซานหรือไม่”ฟ่านรั่วเจี๋ยขยับตัวอย่างลำบาก ได้จางฉีช่วยประคอง ยามนี้ครรภ์ของนางโตมาก หลายครั้งลูกดิ้นแรงจนนางไม่กล้าออกไปไหนไกลๆหยวนซางยิ้มแหย เขาไม่ได้รับการ

  • ฟ่านรั่วเจี๋ยอัปลักษณ์ตำหนักเย็น       95 สามีข้าอยู่ในแดนไกล

    สถานการณ์บ้านเมืองตึงเครียดขึ้นทุกวัน อีกทั้งหยวนซางยังบอกให้ฟ่านรั่วเจี๋ยระวังคนแปลกหน้า หากไม่มีธุระอันใดห้ามออกจากจวนชินอ๋องเด็ดขาด เพราะไส้ศึกลอบเข้าเมืองหลวงไม่เว้นวัน เช่นนี้แล้วอาจนำภัยที่คาดไม่ถึงมาได้วันแล้ววันเล่าผ่านไป กระทั่งฟ่านรั่วเจี๋ยฝันร้ายติดกันหลายคืน นางจึงอยากไปไหว้พระขอพรนอกเมืองซึ่งตอนนี้ฮองเฮาเซี่ยเหยียนอยู่ที่นั่น แต่ที่ทำได้คือสวดมนต์และขอพรที่เรือนทานตะวันแทน“ฮองเฮาเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้”“ยังคงถือศีลที่วัดเช่นเดิมเจ้าค่ะ” จางหมิ่นตอบฟ่านรั่วเจี๋ย“ชีวิตคนเราไม่มีสิ่งใดแน่นอนเลย” ฟ่านรั่วเจี๋ยกล่าวแล้วลุกขึ้นเดินออกจากเรือนทานตะวัน นางรู้สึกไม่ใคร่สบาย ตัวร้อน และเบื่ออาหาร แต่ถูกทั้งพ่อบ้านเหลียงและจางฉีบังคับให้กินของต่างๆ เพื่อบำรุงทั้งตัวนางและเด็กในครรภ์กระทั่งตกบ่ายของวันเดียวกัน สถานการณ์น่าหวั่นวิตก มีข่าวว่ากองกำลังของมู่หรูซื่อบุกเข้าเมืองหลวง“ฮูหยิน...ที่จวนชินอ๋องอาจไม่ปลอดภัยสำหรับท่านในยามนี้ เราอาจตกเป็นเป้าโจมตีได้ง่าย” หยวนซางแจ้งข่าวแก่ฟ่านรั่วเจี๋ย“เช่นนั้นกุนซือหยวนซางจะพาข้าไปที่ใด บ้านเมืองอยู่ในเหตุคับขันมองทางไหนมีแต่ภาพคนตายและเล

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status