บทที่ 14 คนของตระกูลซ่ง

AFTER PARTY คือช่วงเวลาปลดปล่อยความสนุกหลังพิธีวิวาห์สิ้นสุดอย่างเป็นทางการ ทุกคนต่างก็มารวมตัวสนุกสุดเหวี่ยงด้วยกัน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนของทางฝั่งของหมอไป๋มากกว่า

ภารัชชามีเพื่อนรักเพียงคนเดียวแค่อิงธารา ส่วนอีกคนก็คือรุ่นพี่คนสนิทอย่างสิบทิศที่มาร่วมยินดี ทั้งสามนั่งร่วมดื่มเฉลิงฉลองกันที่โต๊ะ ส่วนเพื่อนร่วมงานหมอไป๋จัดเต็มอยู่หน้าเวทีกันหมดแล้ว

หากไม่ได้บอกว่าเป็นหมอรักษาคนไข้ ภารัชชาก็นึกว่าเหล่ากองทัพแพทย์เป็นนักเต้นมืออาชีพ แต่ละคนเท้าไฟมีหัวใจรักดนตรีกันทุกคน

“แกดื่มเยอะเกินไปแล้วนะอิง พี่สิบช่วยปรามหน่อยสิคะ” ภารัชชาหันไปทำเสียงอ้อนให้สิบทิศช่วย

สิบทิศเป็นรุ่นพี่สายรหัสเธอตอนเรียนมหาวิทยาลัย ชายร่างสูงโปร่งผิวพรรณดีสวมแว่นสายตาทรงกลม เป็นหนุ่มตี๋ที่มีสาวสวยมารุมขายขนมจีบกันให้เพียบ แต่คงทำได้แค่มองเพราะรุ่นพี่เธอมีแฟนสาวแล้ว

“เดี๋ยวพี่ดูอิงให้เองครับ น้องชาไปช่วยคุณไป๋เถอะ”

“ยัยชาฉันโคตรยินดีกับแกเลยนะเว้ย... เพื่อนร้าก”

อิงธาราอยู่ในอาการมึนเมา โยกตัวมาโอบกอดเพื่อนรักแล้วโคลงตัวไปมา ทำภารัชชาหลุดยิ้มอย่างเอ็นดูเพื่อนตัวเอง

“ฉันรู้แล้ว แต่แกช่วยตั้งสติหน่อยเถอะน่า”

“ดูแลตัวเองด้วยนะยัยชา...”

อิงธาราลูบหลังปลอบภารัชชา รู้ว่าเพื่อนต้องเข้าวิวาห์กับคนใจร้ายอย่างหมอไป๋ เธอก็อดจะเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี

“ตั้งสติหน่อยอิงธารา”

“พี่สิบ...”

“เธอเมาแล้วนะรู้ตัวมั้ย”

“อิงไม่มาวสักโหน่ยพี่อ่ะ”

ใบหน้างามงอนของอิงธารางอง้ำใส่สิบทิศ เขาดึงแขนเธอให้เลิกกอดรั้งภารัชชา เจ้าสาวของงานจะได้ไปทำความรู้จักกับแขกท่านอื่น อย่างน้อยก็คนในครอบครัวเดียวกันของหมอไป๋ในคืนนี้

"งั้นชาขอตัวก่อนนะคะ ขาดเหลืออะไรเรียกพนักงานได้เลย" ภารัชชาพูดกับรุ่นพี่หนุ่มพร้อมคลี่รอยยิ้มบางเบา

อิงธาราที่ดื่มเพลินจนเริ่มมึนเมา ใบหน้าขึ้นสีแดงปลั่งยิ้มกว้างกับสติที่เหลือน้อยนิด ก่อนจะชูสองนิ้วแล้วทิ้งตัวซบไหล่สิบทิศไว้

“ฉันไปช่วยทางคุณไป๋ก่อนนะแก อย่าดื่มเยอะล่ะ” ภารัชชากำชับกับคนเมา ซึ่งอีกฝ่ายก่อนรีบพยักหน้าหงึกหงักแต่เมาหนักอยู่

"โอเคเลยแก ยินดีด้วยน้าเพื่อนรักของฉัน" อิงธาราโน้มตัวไปกอดเพื่อนรักอีกครั้ง ก่อนเธอจะเบะปากตั้งท่าจะร้องไห้รอมร่อ

เพื่อนเพียงคนเดียวเข้าพิธีวิวาห์อย่างเป็นทางการ รู้จักกันมาเป็นสิบปี ภารัชชาเป็นเสมือนอีกครึ่งชีวิตของเธอไปแล้ว

จะร้องไห้เหมือนเด็กสามขวบก็ไม่แปลกอะไรเลย...

ท้ายที่สุดสิบทิศก็เป็นฝ่ายช่วยดูแลอิงธารา ส่วนภารัชชากำลังจะเดินไปช่วยหมอไป๋ดูแลแขกที่เหลือ แต่ดันถูกร่างสูงของใครบางคนเดินมาขวางหน้าเอาไว้ พร้อมกับยกยิ้มร้ายบนมุมปากดูไม่เป็นมิตรเท่าไหร่

“สวัสดีครับพี่สะใภ้คนสวย”

“สวัสดีค่ะคุณเพชรเพทาย”

เพชรเพทาย...

เขาเป็นลูกชายภรรยานอกสมรสที่เพิ่งจะแต่งงานกับเหมยหลิน ลูกสาวเจ้าของเครือร้านอาหารยักษ์ใหญ่ ทว่าภารัชชารู้สึกไม่ค่อยดีกับสายตาที่อีกฝ่ายมองมาอย่างบอกไม่ถูก

มันดูคุกคามจนเธอขนอ่อนลุกชัน แต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้มเพราะมีศักดิ์เป็นน้องชายของหมอไป๋

“นี่ถ้าผมเจอคุณภารัชชาก่อนพี่ไป๋ ผมคงตามจีบคุณแล้วนะ” เพชรเพทายจุดรอยยิ้มร้ายที่มุมปาก ในมือถือแก้วแชมเปญควงเป็นวงกลม

“เอ่อ...” ภารัชชาชักสีหน้าไปต่อไม่ถูก กระทั่งมีฝ่ามือใหญ่ของซ่งไป๋โอบไหล่เธอเข้าไปประชิดกาย บรรยากาศก็พลันตึงเครียดขึ้นมาจนภารัชชารู้สึกเย็นวูบที่แผ่นหลัง

“คนที่มีเมียแล้วไม่คิดว่าควรระวังคำพูดหน่อยเหรอ” หมอไป๋เอ่ยเสียงเย็นยะเยือก นัยน์ตาสีรัตติกาลมองอีกฝ่ายเชิงเย้ยหยัน

มองดูก็รู้ว่าพี่น้องคู่นี้ไม่ถูกกัน อีกคนเป็นลูกชายของภรรยารอง ซึ่งหมอไป๋แสดงออกชัดเจนว่ารังเกียจลูกเมียน้อยมากแค่ไหน

“ผมแค่แซวนิดหน่อยน่ะครับพี่ชาย อย่าคิดมากนักสิ” เพชรเพทายยิ้มกะล่อนดูเจ้าชู้ ก่อนจะหุบยิ้มลงแล้วเปลี่ยนเป็นสีหน้านิ่งเรียบแทน

“แกนี่ชอบของที่เป็นของคนอื่นจังเลยนะ ไม่เคยมีคนสั่งสอนเลยเหรอว่าอย่าอยากได้ของที่ไม่ใช่ของตัวเอง”

“คุณไป๋เป็นอะไรไปคะ”

“พี่น้องหยอกกันน่ะครับคุณชา”

เพชรเพทายเป็นฝ่ายแก้ต่าง เกือบทำภารัชชาหัวใจวาย แต่เธอก็ไม่ได้แปลกใจอะไรที่วาจาของหมอไป๋ดูรุนแรง แค่ไม่คิดว่าพี่น้องบ้านนี้จะสาหัสสากันขนาดนี้

“หยอกกันแรงจังเลยนะคะ” ภารัชชาหัวเราะกลบเกลื่อน พลางขยับสายตามองหญิงสาวร่างเพรียวบางเดินเข้ามาสมทบอีกคน

 “ไป๋...” เหมยหลินเอ่ยเรียกชื่อเขา แต่หมอไป๋กลับนิ่งงันไป ก่อนที่จะจับมือของภารัชชาให้เดินออกจากวงสนทนา

ทว่าเหมยหลินไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น เธอเรียกรั้งเขาไว้ด้วยน้ำเสียงที่ดูออดอ้อนออเซาะ ไม่เกรงใจภรรยาตัวจริงที่ยืนข้างเขา แต่คนกลางอย่างภารัชชาไม่รู้อิโหน่อีเหน่ ยืนหน้าเหวอสลับมองทั้งคู่ไปมา

คนในตระกูลซ่งมีปัญหากันเองอย่างงั้นเหรอ...

“เหมยหลินแค่อยากร่วมฉลองกับไป๋เองนะคะ”

เหมยหลินสวมใส่เดรสสั้นสีขาวเหมือนเจ้าสาวของงาน ถึงจะไม่อลังการเท่า แต่มันก็บ่งบอกแล้วว่าตัวเธอเองไม่ได้ยินดีกับเขาสักเท่าไหร่นัก เพราะในงานแต่งควรมีเจ้าสาวที่ได้สวมชุดขาวบริสุทธิ์เด่นสุดในงาน

“กองไว้ตรงนั้นดีกว่า” หมอไป๋ยังคงปากร้ายไม่เปลี่ยน จนภารัชชาต้องกระตุกแขนปรามให้เขาใจเย็นลงก่อน

“คุณไป๋อย่าเสียมารยาทได้ไหมคะ”

“นี่เธอ...”

“ขอบคุณที่มายินดีกับคู่ของเรานะคะคุณเพชร... คุณเหมยหลิน”

ภารัชชาเป็นฝ่ายรับหน้าแทนเขา ก้มหัวเชิงขอโทษกับกิริยาที่ไม่เหมาะสมของสามี

เหมยหลินเหยียดสายตามองภารัชชา เธอยกยิ้มมุมปากบนเรียวปากปาดลิปสติกสีแดงเลือดนกเด่นมาเชียว เจ้าสาวป้ายแดงยืนงุนงงในดงคนตระกูลซ่ง มีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มหัวไปหมด

“ยินดีด้วยไป๋... ขอให้ไป๋ลืมเรื่องราวที่เลวร้ายสักทีนะคะ”