บทที่ 1 คืนรัญจวนกับสาวปริศนา (3)

“แน่ใจนะที่พูดมาเป็นเรื่องจริง” เขาทำเสียงดุ

“จริงสิคะ ท่านประธานก็ดูหุ่นแพรวสิคะว่าอ้วนขนาดไหน แพรวใส่ชุดราตรีแน่น ๆ รัด ๆ ซิบมันก็แตกธรรมดาค่ะ” เธอพยายามแถต่อไป

“ก็ดีไม่ใช่คุณก็ดี ผมจะได้ทำงานได้สบายใจหน่อย”

“ค่ะ ท่านประธานสบายใจได้เลยค่ะ ไม่ใช่แพรวแน่ ๆ” เธอรีบยืนยัน

“งั้นคุณแพรวก็ช่วยตามสืบหน่อยนะว่าผู้หญิงที่แอบเข้ามาในห้องของผมเป็นใคร ผมอยากจะขอโทษผู้หญิงคนนั้น คืนนั้นผมโดนยาปลุกเซ็กส์จากคนชั่วที่ไหนไม่รู้ แล้วผมเองก็จะให้เงินค่าเสียความบริสุทธิ์ของเธอด้วย ผมรู้ว่านั่นเป็นครั้งแรกของผู้หญิงคนนั้น”

“ได้ค่ะ แพรวจะตามสืบให้”

“ตามสืบเร็ว ๆ หน่อยนะ ผมร้อนใจมาก คืนนั้นผมไม่ได้ป้องกัน กลัวว่าจะท้อง ขืนท้องขึ้นมาผมเดือดร้อนแน่ คุณก็รู้ใช่ไหมคุณแพรวว่าผมกำลังจะแต่งงาน หยาดฟ้าแฟนของผมที่กำลังเรียนจบโทจากเมืองนอกกำลังจะกลับมาแต่งงานกับผม”

“ค่ะ แพรวทราบแล้วค่ะ แพรวจะตามสืบให้ท่านประธานเร็ว ๆ เลยค่ะ” เธอตอบรับคำสั่งแล้ว แต่ทำไมเธอรู้สึกว่าท่านประธานเหมือนกำลังบอกเธอเลย ไม่เหมือนคนที่กำลังพูดระบายความอัดอั้นข้างในออกมา ทั้งน้ำเสียงและแววตาที่สื่อออกมา เธอรู้สึกได้ว่าเขาตั้งใจบอกเธอ

“ก็ดีครับ ยังไงได้เรื่องยังไงรีบบอกผมด่วนเลย”

“ค่ะ”

“ฝากด้วยนะครับคุณแพรวเพราะผมรักหยาดฟ้าเพียงคนเดียว ถ้าผมไม่ได้แต่งงานกับหยาดฟ้า ผมก็คงเสียใจไปทั้งชีวิต ผู้หญิงที่เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่างแบบนั้น ถ้าผมพลาดไปเพราะผู้หญิงใจง่ายแล้วล่ะก็...”

“เข้าใจแล้วค่ะท่านประธาน แพรวจะรีบตามหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอ จะไม่ให้ท่านประธานได้เดือดร้อน ท่านประธานจะได้แต่งงานกับคุณหยาดฟ้าแน่ ๆ ค่ะ” เธอมองหน้าเขายืนยันหนักแน่น เขาพยักหน้าให้เธออย่างเข้าใจ ก่อนที่เธอจะรีบโค้งให้ท่านประธานก่อนที่จะเดินออกจากห้องทำงานของท่านประธานไป

ตอนที่เธอเผชิญหน้ายืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะกับเขา ตอนนั้นเธอพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ ไม่ให้มันไหลออกมาเพราะเธอรู้สึกว่าทุกคำพูดของเขาที่สื่อไปที่ผู้หญิงปริศนาในคืนนั้น แต่ความจริงเขาตั้งใจสื่อถึงเธอตั้งหาก พอเดินออกมาน้ำตามันก็ไหลลงมาทันที จนเธอต้องรีบไปเข้าห้องน้ำทัน

 หลังจากล็อกห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว เธอก็มานั่งบนชักโคก แล้วปล่อยน้ำตาที่มันอัดอั้นเอาไว้ให้มันไหลรินออกมาอย่างเต็มที่ ตลอดเวลาที่ฟังเขาพูด เธอรู้สึกเจ็บมาก ยิ่งเขาย้ำว่ารักคุณหยาดฟ้ามากขนาดไหน ยิ่งเขาย้ำว่าคุณหยาดฟ้าเพียบพร้อม ต่างจากเธอที่มันใจง่าย เธอก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดมาก จนไม่อาจจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้ ได้แต่ปล่อยให้มันไหลรินออกมาเรื่อย ๆ

 เธอร้องไห้ออกมาโดยที่ไม่รู้ว่าเขาจะรู้ไหมว่าผู้หญิงที่ใจง่ายคนนั้นเป็นเธอ แต่ถึงเขาจะรู้หรือไม่รู้ ตอนนี้เธอก็ไม่สนแล้ว เธอจะยังคงยืนยันตามเดิมต่อไป ในเมื่อเลือกที่จะโกหกแล้ว หญิงสาวก็จะโกหกต่อไป แม้ว่าสายตาที่เขาสื่อออกมามองหน้าเธอมันฉายชัดว่าเขารู้ว่าเป็นเธอ

 ยิ่งคิดแบบนี้หญิงสาวก็ร้องไห้หนักกว่าเดิมไปอีกเพราะเขาจงใจพูดว่าคุณหยาดฟ้าเพียบพร้อม ส่วนเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงใจง่ายเท่านั้นในสายตาของเขา เขาคงจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงชั่วที่กล้าไปวางยาปลุกเซ็กส์เขา ทั้งที่ความจริงเรื่องทั้งหมดมันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดสักนิด มันเป็นเพราะเธอพลาดเองที่อยากไปลองกินเครื่องดื่มมึนเมา ทั้งที่รู้ว่าตัวเองกินแล้วจะต้องเมาแต่ก็ยังจะกิน สุดท้ายเพียงแก้วเดียวก็ทำให้เธอเมา จนถือวิสาสะไปนอนในห้องของเขา แล้วเกิดเรื่องเลยเทิดแบบนี้

 ทางด้านสรัล เขารู้อยู่เต็มอกว่าแพรววนิตกำลังแต่งเรื่องโกหกอยู่ แต่เขาก็เห็นแก่ตัวที่จะเชื่อคำพูดของเธอ ทั้งที่เขาเองก็จับได้ทั้งน้ำเสียงในคืนนั้น ทั้งกลิ่นตัวหอมหวานราวกับขนมของเธอ ทุกอย่างที่เป็นเธอเขาจำได้ดี แต่เขาก็ยังจะเลือกที่จะเห็นแก่ตัวดังเดิม ในเมื่อเขาเปิดโอกาสถามออกไปแล้ว เธอไม่บอกความจริง เขาก็ไม่คิดจะซักไซ้ต่อไปเพราะเขาเองที่ได้ผลประโยชน์ทั้งหมด ไม่ได้เสียหายอะไร เพียงแต่เขารู้ว่าเธอแอบรักเขา ชายหนุ่มเลยต้องย้ำคำที่รู้ว่ายังไงเธอก็ต้องเสียใจ เพื่อเตือนสติเธอให้รู้ว่าเธอควรจะยืนอยู่ที่ตรงไหนเพราะในหัวใจของเขามีเพียงหยาดฟ้าเพียงคนเดียว

 ถึงแม้ว่าเขาจะดูเป็นคนเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน แต่เขาก็ยอมเห็นแก่ตัวเพราะต้องการที่จะแต่งงานกับคนที่ตนเองรักจริง ๆ เขาจึงต้องเลือกให้คนที่ต้องเสียใจให้เป็นเธอแทน