/ โรแมนติก / ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว) / บทที่12 แค่แต่งงานหลอกๆ เท่านั้นเอง

공유

บทที่12 แค่แต่งงานหลอกๆ เท่านั้นเอง

last update 최신 업데이트: 2024-11-20 11:24:04

ระหว่างที่คุยกันนั้นลิฟต์ก็ลงมาถึงโถงชั้นหนึ่ง ทันทีที่พวกเขาออกมาเกาหมิงก็รีบวิ่งเข้ามาจากด้านนอก

หลิงหยางถามอย่างตำหนิ เพิ่งจะมาอะไรเอาป่านนี้! 

“แกไปไหนมา ทำไมเพิ่งมาถึง”

 “ที่จอดรถในโรงพยาบาลเต็มหมดเลยครับ ผมต้องไปหาที่จอดข้างนอก ก็เลยใช้เวลานานไปหน่อย...” เกาหมิงอธิบายอย่างร้อนรน วันนี้คนมาใช้บริการเยอะมาก จึงหาที่จอดรถไม่ได้

“พอแล้ว” หลิงหยางพูดขัดขึ้นมา “พวกเราจะไปรอที่หน้าโรงพยาบาล แกไปเอารถมาได้แล้วพวกเราจะกลับบ้านกัน!”

“ถ้ากลับกันหมดแล้ว แล้วใครอยู่ดูแลคุณย่าหลิงล่ะครับ?” เกาหมิงถามด้วยความกังวล

 “พ่อแม่ฉันกลับมาแล้ว ให้พวกเขาดูแลคุณย่าก็พอ ฉันจะพาพี่สะใภ้ของแกกลับบ้าน ไปใช้เวลาด้วยกันสองต่อสองเสียหน่อย!”

“เจ้านาย คุณนี่โชคดีจริงๆ!” เกาหมิงมองด้วยสายตาแพรวพราว รู้ความหมายของเจ้านายทันที

“ไปให้พ้นเลย!” หลิงหยางด่าแบบหยอกๆ

เกาหมิงยิ้มแล้วรีบเดินออกไป ในขณะที่หลิงหยางจับมือซ่งเชี่ยนแล้วพาเดินไปที่ประตูโรงพยาบาล ไม่นานนัก เลขาคนสนิทก็ขับรถมายบัคมาถึง

หลิงหยางเปิดประตูรถเชิญซ่งเชี่ยนขึ้นรถ เธอนั่งลงที่เบาะหลังข้างๆ เขา ครึ่งชั่วโมงต่อมา กาหมิงขับรถเข้ามาในหมู่บ้านฮั่นถิง หยุดรถไว้ที่หน้าบ้านหมายเลข 8

“ไม่เข้าไปนั่งเล่นก่อนเหรอ?” ลงจากรถแล้วก็หันไปถามลูกน้อง

“ไม่ครับ” เกาหมิงส่ายหัว “พวกคุณเข้าไปใช้เวลาสองต่อสองกัน ผมไม่อยากเป็นก้างขวางคอ ขอรอในรถดีกว่า”

ซ่งเชี่ยนหน้าแดงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เพราะเกาหมิงเคยช่วยชีวิตเธอเมื่อตอนอยู่ในหมู่บ้านเป่ยกวง จึงรู้สึกขอบคุณเขา อยากเชิญเขาเข้าบ้านเพื่อเลี้ยงต้อนรับอย่างดี แต่หลิงหยางไม่รอช้า เขาอุ้มเธอขึ้นด้วยสองแขน ซ่งเชี่ยนตกใจจนรีบกอดคอเขาไว้โดยอัตโนมัติ

จากนั้นเธอก็หลับตาด้วยความอาย ปล่อยให้หลิงหยางอุ้มเธอเข้าไปในห้องรับแขกของวิลล่าชั้นหนึ่ง เมื่อหลิงหยางวางเธอลง ซ่งเชี่ยนก็มองไปรอบๆ ห้อง รู้สึกทึ่งกับการตกแต่งที่หรูหรา เฟอร์นิเจอร์ และเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านนี้ล้วนเป็นของมีราคา ชีวิตของคนรวยช่างแตกต่างจริงๆ

“ชอบไหม?” หลิงหยางถามด้วยเสียงอ่อนโยน

“ชอบค่ะ” ซ่งเชี่ยนพยักหน้า ใครบ้างล่ะจะไม่ชอบชีวิตสะดวกสบาย

“ถ้าชอบ เราก็อยู่ที่นี่ทุกวันเลยดีไหม?”

“ไม่ใช่ว่าบ้านหลังนี้เป็นของเพื่อนคุณเหรอ? ถ้าเขากลับมาจากต่างประเทศแล้วไม่เอาบ้านคืนเหรอ?” ซ่งเชี่ยนขมวดคิ้วถาม จำได้ว่าหลิงหยางบอกบ้านนี้เป็นของเพื่อน

“ฉันล้อเล่น บ้านหลังนี้ฉันซื้อไว้เพื่อผู้หญิงของฉัน!”

“ผู้หญิงคนนั้นคือใคร?”

“ก็เธอน่ะสิ!”

“ฉันเหรอ?” ซ่งเชี่ยนชี้ที่จมูกตัวเอง “ฉันก็แค่แต่งงานหลอกๆ กับคุณ จะเป็นผู้หญิงของที่นี่ได้ยังไง?”

 “เราจะแต่งงานหลอกๆ แต่ทำให้มันจริงก็ได้นี่!” หลิงหยางยิ้มเจ้าเล่ห์

พูดจบเขาก็อุ้มเธอขึ้นอีกครั้ง แล้วเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนใหญ่ชั้นสอง วางเธอลงบนเตียงใหญ่กลางห้องอย่างนุ่มนวล

“คุณจะทำอะไร?” ซ่งเชี่ยนถามด้วยความตกใจ “ก่อนจดทะเบียนสมรส ฉันบอกคุณแล้วว่าเรานอนบนเตียงเดียวกันไม่ได้ และทำอะไรแบบนี้ไม่ได้ คุณ...”

ยังไม่ทันพูดจบ ปากของเธอก็ถูกปิดด้วยจูบจากหลิงหยาง

“ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกัน ก็คิดจะทำเรื่องแบบนี้เหรอ?” ซ่งเชี่ยนดันตัวเขาออก แล้วจัดผมที่ยุ่งเหยิง

“ฉันไม่ได้บอกว่าฉันคิดจะทำแบบนั้น!” หลิงหยางตอบอย่างเจ้าเล่ห์

“ถ้าคุณไม่คิดจะทำ แล้วพาฉันขึ้นเตียงมาทำไม แล้วยังจูบฉันอีก?” ซ่งเชี่ยนถามพลางมองเขาด้วยสายตาเย้ายวน

แสงอาทิตย์จากนอกหน้าต่างส่องผ่านม่าน กระทบกับผิวขาวเนียนของเธอ ทำให้ดูอ่อนละมุนและนุ่มนวลยิ่งขึ้น แม้ว่าหลิงหยางจะพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเอง แต่เมื่อมีความรู้สึกเช่นนี้เกิดขึ้นระหว่างชายหญิง ก็ยากที่จะห้ามความปรารถนาทางจิตใจและร่างกายได้ ร่างกายของหลิงหยางเริ่มตอบสนองตามธรรมชาติ

ซ่งเชี่ยนก็เช่นกัน!

หลิงหยางอุ้มซ่งเชี่ยนเข้ามาในอ้อมกอดอีกครั้ง แล้วจูบเธออย่างเร่าร้อน ความปรารถนาท่วมท้นคนทั้งคู่ ผ้าปูที่นอนสีขาวก็ถูกทำให้ยับยู่ยี่ด้วยความหลงใหล ภายในห้องนอนของหลิงหยาง ซ่งเชี่ยนมองหลิงหยางด้วยความรัก

"ที่ฉันพยายามปฏิเสธคุณก็เพราะฉันกลัวจะสูญเสียคุณไป"

"ไม่ต้องกลัว ฉันจะไม่ทิ้งเธอไปไหน" หลิงหยางยิ้มและกอดเธอแน่น

พวกเขานอนกอดกันบนเตียงอย่างอบอุ่น 

จนกระทั่งซ่งเชี่ยนผล็อยหลับไปในอ้อมแขนของหลิงหยาง

ตุบ ตุบ ตุบ!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างเร่งรีบจากด้านนอก ซ่งปันซานเปิดประตูห้อง เห็นตำรวจในเครื่องแบบสองคนปรากฏตัวอยู่ที่หน้าบ้าน

"สวัสดีครับคุณตำรวจ พวกคุณมาหาใครเหรอ?" ซ่งปันซานนึกถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นในบ้าน หวาดกลัวจนใจเต้นระรัว

ตำรวจคนหนึ่งมองเข้าไปในห้องนั่งเล่นแล้วเอ่ยนถาม "คุณเป็นพ่อของซ่งฟงใช่ไหม?"

"ใช่ครับ พวกคุณมาหาซ่งฟงมีเรื่องอะไรครับ?" ซ่งปันซานถามอย่างกระวนกระวาย

"มีคดีอาชญากรรมที่เกี่ยวข้องกับลูกชายของคุณ เรามาที่นี่เพื่อพาเขาไปสอบสวนที่สถานีตำรวจ กรุณาให้ความร่วมมือด้วยครับ!" ตำรวจอีกคนอธิบายให้ฟัง

ยังไม่ทันที่ซ่งปันซานจะตอบ ตำรวจสองคนก็เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น พวกเขากวาดตามองไปรอบๆ ห้องแล้วถามว่า "ห้องนอนเขาอยู่ไหน?"

ซ่งปันซานชี้ไปที่ห้องนอนของลูกชาย "ห้อง...ห้องนั้นครับ..."

ก่อนหน้านี้ซ่งฟงได้ขอเงิน 500,000 หยวนจากแม่ของเขาเพื่อซื้อรถหรูระดับกลาง แต่แม่ตกลงให้เพียง 200,000 หยวนเพื่อซื้อรถธรรมดา ซ่งฟงไม่พอใจและเกิดการทะเลาะกัน

ตอนนี้ซ่งฟงกำลังเล่นเกมในห้องด้วยความโกรธ เมื่อเขาได้ยินบทสนทนาระหว่างพ่อกับตำรวจในห้องนั่งเล่น เขาก็หน้าซีดทันที เขากำลังคิดหาทางหนีออกจากบ้าน แต่ทันใดนั้นตำรวจก็เตะประตูห้องนอนของเขาเข้าไป เจ้าหน้าที่สองคนพุ่งเข้ามาในห้อง กดเขาลงบนเตียงแล้วใส่กุญแจมือทันที

"พวกคุณจับผมทำไม?" ซ่งฟงร้องตะโกน

"คุณเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีอาชญากรรม เราต้องพาเขาไปสอบสวน!"

"มีความผิดพลาดหรือเปล่า ลูกชายของผมไม่เคยทำเรื่องผิดกฎหมายอะไร!" ซ่งปันซานไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าลูกชายเพิ่งก่อเรื่องมา

"คุณต้องรอจนกว่าจะมีการสอบสวนเสร็จสิ้น หากเขาบริสุทธิ์ เราจะปล่อยตัวเขาโดยเร็ว!"

ตำรวจสองคนพาซ่งฟงออกจากบ้าน ทิ้งซ่งปันซานที่กำลังสับสนไว้เบื้องหลัง แม้ว่าจะพยายามแก้ตัว แต่สุดท้ายลูกชายก็ถูกพาไปสถานีตำรวจเพื่อสอบสวน

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว)   ตอนที่ 62 ครอบครัวแสนสุข (จบ)

    หลิงหยางมองดูชายหัวล้านตรงหน้า ด้วยสายตาเย็นชาแล้วเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ที่แท้ลูกพี่ที่ว่าก็คือเขาคนนี้นี่เอง"อาคัง นายกล้าจริงๆ เหรอ ส่งลูกน้องมาแย่งของจากฉัน แถมยังจะช่วยออกหน้าอีก นายมีเงินมากหรือว่ามีอำนาจใหญ่โตขนาดเชียวเหรอ?"ชายหัวล้านรีบยิ้มอย่างประจบ "คุณชายหลิง ผมจะกล้าได้ยังไง เมื่อเทียบกับคุณแล้ว พวกเราเป็นแค่เศษฝุ่นในสายตาคุณ ถึงจะให้ผมมีความกล้าร้อยเท่า ผมก็ไม่กล้าแย่งของจากคุณหรอก!""ถ้างั้นนายก็รู้แล้วใช่ไหมว่าควรทำยังไง?" หลิงหยางพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก"รู้แล้วครับ" อาคังพยักหน้ารัวๆ แล้วรีบยกมือขึ้นตบผู้ชายที่อยู่ข้างๆ อย่างแรง ก่อนจะตะโกนด่า "ไอ้หนู นายอยากตายใช่ไหม? รีบคุกเข่าลงขอโทษคุณชายหลิงเดี๋ยวนี้!"ชายคนนั้นเห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงรีบคุกเข่าลงกับพื้นและขอโทษหลิงหยาง "คุณชายหลิง ผมขอโทษครับ ผมตาไม่ดีเองเอง ไม่ควรแย่งของจากคุณ ได้โปรดให้อภัยผมด้วย!"หลิงหยางไม่สนใจและไม่ได้แสดงท่าทางใดๆ ว่าจะยอมรับคำขอโทษนั้น แต่กลับจับมือซ่งเชี่ยนออกจากร้าน คนมาซื้อของดีๆ กลับถูกหาเรื่องเสียได้"ที่รัก ไปกันเถอะ!"ซ่งเชี่ยนคล้องแขนเขา แล้วทั้งสองก็เดินออกจากร้านเครื่องป

  • ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว)   ตอนที่ 61 เลือกซื้อแหวนหมั้น

    หลังจากลงมายังชั้นล่าง ก็เห็นรถยนต์ของหลิงหยางจอดอยู่ที่หน้าอาคาร ซ่งเชี่ยนนั่งลงที่ข้างๆ คนขับ ก่อนจะหันไปพูดกับหลิงหยาง“คุณคะ คุณเพิ่งใช้เงินไป 6 ล้านหยวน เพื่อซื้อบริษัทโฆษณาหลานเถียนให้ฉัน นั่นก็เยอะพอแล้ว ฉันจะกล้าขอให้คุณซื้อแหวนแต่งงานให้ฉันได้ยังไง?”“การแต่งงานเป็นเรื่องสำคัญ ถ้าฉันไม่ซื้อเครื่องประดับที่เหมาะสมให้ คนอื่นจะดูถูกเอาได้ ดังนั้นให้ฉันซื้อให้เถอะ”ซ่งเชี่ยนลังเลเล็กน้อยแล้วพยักหน้า “ก็ได้ค่ะ ฉันจะฟังคุณ”“ดี งั้นตอนนี้ฉันจะพาเธอไปที่ร้านเครื่องประดับ”หลิงหยางพูดเสร็จก็สตาร์ทรถ และขับไปที่ร้านเครื่องประดับไฮโซ ซึ่งตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมือง ไม่นานนักหลิงหยางก็ขับมาถึง ที่นี่เป็นหนึ่งในร้านเครื่องประดับที่หรูหรา และมีสไตล์ที่สุดในเมือง มีเครื่องประดับหลากหลายประเภท ทั้งแหวน, ต่างหู, สร้อยคอ, กำไล, และจี้ ในบรรดาเครื่องประดับเหล่านี้ มีผลงานของนักออกแบบชื่อดังจากทั้งในและต่างประเทศ ซึ่งออกแบบและสร้างสรรค์ขึ้นอย่างพิถีพิถัน เป็นเครื่องประดับที่มีชื่อเสียงระดับโลกหลิงหยางจอดรถเรียบร้อย ซ่งเชี่ยนควงแขนเขาแ ละเดินเข้าร้านเครื่องประดับไปด้วยกัน พนักงานขายสาวอายุประมาณย

  • ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว)   ตอนที่ 60 วันแรกของการเป็นเจ้านาย

    หลังจากหลิงหยางส่งวิดีโอ ที่จางเมิ่งเสวี่ยถูกจับได้ว่าเป็นชู้ไปให้แม่ของเขาดู หลิวฮุ่ยหลิงก็ไม่โทรกลับมาอีกเลย น่าจะเป็นเพราะท่านรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียน้อยของคนอื่น จึงไม่กล้าพูดถึงจางเมิ่งเสวี่ยต่อหน้าเขาอีก และยิ่งไม่อยากช่วยพูดแทนแล้วเรื่องนี้ทำให้หลิงหยางและซ่งเชี่ยน รู้สึกโล่งใจและสบายใจขึ้นมาก จากนี้ไปหลิวฮุ่ยหลิงก็ไม่มีเหตุผลอะไร ที่จะจับคู่หลิงหยางกับจางเมิ่งเสวี่ยอีกต่อไปแล้ว และจะไม่มาทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองด้วยเมื่อครู่ขณะที่ทั้งสองคนเล่นรักกันบนโซฟายาว ในห้องทำงานของผู้จัดการทั่วไป มันให้ความรู้สึกที่แปลกใหม่อย่างมาก และพวกเขาก็เข้าใจว่า ทำไมโจวหยุนหลงถึงชอบให้จางเมิ่งเสวี่ย มาพลอดรักในห้องทำงาน มันเป็นการเล่นที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและหวาดเสียวปัจจุบันห้องทำงานนี้รวมถึงบริษัททั้งหมด เป็นของซ่งเชี่ยนแล้ว อย่างไรก็ตามในมุมมองของหญิงสาว แม้ว่าพวกเธอจะทำเรื่องส่วนตัวในห้องทำงาน โดยที่ไม่มีใครว่าอะไรแต่มันก็ไม่ส่งผลดีต่อภาพลักษณ์"เพราะคุณเลย! คนนิสัยไม่ดี!" หลังจากจัดเสื้อผ้าและผมของเธอเรียบร้อยแล้ว ซ่งเชี่ยนหันมามองหลิงหยางด้วยสายตาตำหนิ "ต่อไปห้ามทำอะไรฉ

  • ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว)   ตอนที่59 โกรธจนควันออกหู

    วิดีโอที่หลิงหยางส่งมา เป็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตรงหน้าประตูห้องทำงานของผู้จัดการบริษัทหลานเถียน ซึ่งบันทึกเหตุการณ์ทั้งหมด ขณะที่ภรรยาของโจวหยุนหลงมาจับชู้ เมื่อดูจบหลิวฮุ่ยหลิงแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง จึงพยายามแก้ตัวให้จางเมิ่งเสวี่ย “ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เมิ่งเอ๋อร์ไม่ใช่คนแบบนั้น เธอจะไปมีอะไรกับผู้ชายแก่ๆ ได้ยังไง?”“ยังมีอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีก? ภรรยา คุณควรยอมรับความจริงได้แล้ว วิดีโอนี่เป็นของจริง โชคดีที่หลิงหยางไม่ได้ไปยุ่งกับผู้หญิงแบบนั้น ไม่งั้นตระกูลหลิงของเราคงเสียหน้าไปหมดแล้ว!” หลิงฉิงซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ดูวิดีโอด้วยกันก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจหลิวฮุ่ยหลิงขมวดคิ้ว “หมายความว่าจางเมิ่งเสวี่ย หลอกเราให้เห็นว่าเธอเป็นเด็กดี?” “ชีวิตส่วนตัวของเธอไม่ดีนัก ถ้าไม่ใช่การแสดงแล้วจะเป็นอะไร?” หลิงฉิงไม่ได้สนิทกับครอบครัวนั้นเหมือนภรรยา รู้จักเพียงแค่ผิวเผินจึงพูดไปตามเนื้อผ้า “ดูเหมือนว่าหลิงหยางตัดสินใจถูก ที่ไม่ไปคบกับจางเมิ่งเสวี่ย และเลือกแต่งงานกับซ่งเชี่ยนแทน!” มาถึงตอนนี้แม้ยากจะยอมรับ แต่ทุกอย่างมันคือเรื่องจริง หลิวฮุ่ยหลิงถอนหายใจออกมาดังๆ“ใช่แล้ว แม้ว่า

  • ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว)   ตอนที่58 ไม่ยอมแพ้

    จางเมิ่งเสวี่ยขับรถกลับบ้าน แล้วก็พุ่งตัวเข้าไปในห้องนอนส่วนตัว ก่อนจะซบหน้าลงบนเตียงและร้องไห้ออกมา จ้าวชิงหย่าเปิดประตูห้องเห็นลูกเศร้าโศกจึงเดินเข้ามาถาม "เมิ่งเอ๋อร์ ลูกไม่ได้ไปทำงานที่บริษัท เพื่อตรวจสอบการทำงานของพนักงานหรอกเหรอ? ทำไมกลับมาถึงบ้านแล้วก็ร้องไห้แบบนี้ล่ะ บอกฉันสิใครรังแกเธอ?"จางเมิ่งเสวี่ยกลัวว่าแม่ของเธอ จะรู้เรื่องที่เธอแอบมีความสัมพันธ์กับโจวหยุนหลงในห้องทำงาน และภรรยาของโจวหยุนหลงจับได้ พนักงานในบริษัทก็แห่ไปดูเหตุการณ์ ดังนั้นเธอจึงนั่งขึ้นมาจากเตียง และตอบด้วยน้ำตาคลอเบ้า "เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแม่เลย แม่ออกไปก่อนเถอะ ให้หนูได้อยู่คนเดียวสักพัก!""ไม่!" จ้าวชิงหย่าปฏิเสธอย่างหนักแน่น "ถ้าลูกไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้น แม่จะไม่ออกไปจากห้องนี้เด็ดขาด รีบบอกมาว่ามีเรื่องอะไร""ฉัน... ฉันโดนไล่ออกแล้ว..." ถูกคาดคั้นเลยจำเป็นต้องตอบ เพราะอย่างไรไม่ช้าหรือเร็วแม่ก็ต้องรู้อยู่ดี"อะไรนะ? โดนไล่ออกเหรอ?" จ้าวชิงหย่าถามด้วยเสียงตกใจ "ใครไล่เธอออกล่ะ? หรือว่าคุณโจวไล่ออก ทำไมเขาทำแบบนั้นล่ะ ลูกไปทำอะไรผิดพลาดไว้หรือเปล่า?""ไม่ใช่ค่ะ" จางเมิ่งเสวี่ยส่ายหัว "ฉันถูกหลิงหยา

  • ภรรยาใบสมรสของคุณหลิง (จบแล้ว)   ตอนที่57 ทุกการกระทำมีราคาต้องจ่าย

    เมื่อได้ยินว่าหลิงหยางซื้อบริษัทโฆษณาหลานเถียนในนามของเธอ และซ่งเชี่ยนเป็นเจ้าของบริษัทแล้ว หญิงสาวรู้สึกเหมือนกำลังฝันไป ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง และเมื่อสามีตัดสินใจไล่โจวหยุนหลงและจางเมิ่งเสวี่ยออก เธอจึงรู้สึกเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน “ฉันไม่มีปัญหา แต่ฉันขอไล่คนเพิ่มอีกสองคนได้ไหม?” “เธอเป็นเจ้าของบริษัทนี้ ใครที่อยากไล่ก็ไล่ได้เลย ไม่จำเป็นต้องถามความเห็นฉัน” ยิ้มกว้างให้ภรรยา ตอนนี้เธอมีสิทธิ์ขาดอย่างเต็มที่ จะไล่ใครก็ตามสะดวก“ถ้าอย่างนั้น” ซ่งเชี่ยนหันไปมองซุนจิ่นเหยาแล้วพูด “วันนั้นคุณร่วมมือกับหลิวจื้อกังและจางเมิ่งเสวี่ยเพื่อรังแกฉัน คุณก็ไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป ตั้งแต่ตอนนี้คุณและหลิวจื้อกังจะไม่ใช่พนักงานของบริษัทโฆษณาหลานเถียนอีกต่อไป เก็บข้าวของของคุณแล้วออกไปได้เลย” “ท่านประธานซ่ง ฉันผิดไปแล้ว โปรดยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันมีพ่อแม่ต้องดูแลและลูกเล็กๆ ฉันไม่อยากเสียงานนี้ไป!” ซุนจิ่นเหยารีบคุกเข่าขอร้อง “แล้วตอนที่คุณร่วมมือกับจางเมิ่งเสวี่ยเพื่อต่อต้านฉัน ทำไมคุณไม่คิดถึงเรื่องนี้บ้าง?” ไม่ได้อยากใจร้าย แต่คนพวกนี้ทำร้ายเธอก่อน จะมีหน้าร่วมงานกันได้อย่างไรอีกซุน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status