MasukShare
บทที่ 19
Bab terbaru
ภายหลังหมอกฝนก็พลันจางหาย บทที่ 27
ฉู่เยียนได้เห็นทะเลแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอควรกลับบ้านแล้วดังนั้นเช้าวันรุ่งขึ้น เธอเก็บข้าวของเรียบร้อย แล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อเช็กเอาต์“คุณผู้หญิง ขอถามหน่อยนะคะว่าคุณจะเช็กเอาต์แล้วใช่ไหม?”“ใช่ค่ะ”ลู่เฟ่ยอยู่ที่นี่ เธอไม่อยากอยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว“ได้เลยค่ะ ดำเนินการเช็กเอาต์ให้เรียบร้อยแล้วนะคะ”หลังจากดำเนินการเช็กเอาต์เสร็จ พนักงานต้อนรับก็ยื่นเอกสารฉบับหนึ่งให้เธอ“นี่เป็นเอกสารที่คุณลู่ฝากไว้ตอนเขาออกไปเมื่อเช้านี้ค่ะ เขาบอกให้เรามอบให้คุณตอนที่คุณมาเช็กเอาต์”ฉู่เยียนมองเอกสารในมือของตัวเอง มือของเธอสั่นเล็กน้อย“แล้วเขาล่ะ?”“คุณลู่บอกว่า เขารู้ว่าคุณไม่อยากเห็นหน้าเขา เลยขึ้นเครื่องบินเที่ยวแรกกลับประเทศไปแล้วค่ะ”“ขอบคุณค่ะ”ฉู่เยียนเดินไปอีกมุมหนึ่ง แล้วเปิดเอกสารในมือออกดูเมื่อเห็นว่าเป็นใบหย่าร้าง เธอก็ชะงักไปทันทีเมื่อพลิกไปถึงหน้าสุดท้ายของเอกสาร แล้วเห็นลายเซ็นของลู่เฟ่ย น้ำตาก็ไหลรินจากดวงตาของเธอไม่ใช่เพราะเสียใจ แต่เป็นเพราะดีใจในที่สุด เธอดีใจที่ลู่เฟ่ยยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ ดีใจที่เธอสามารถกล่าวคำอำลากับทุกสิ่งในอดีตได้เสียที“อ้
ภายหลังหมอกฝนก็พลันจางหาย บทที่ 26
เมื่อเห็นเขา ลู่เฟ่ยก็ของขึ้นทันที“ฉันกำลังคุยกับภรรยาฉัน อยากรู้จังว่าแกเป็นใครถึงกล้ามายุ่ง?”“ภรรยาเหรอ? ฉู่เยียนบอกเองนะ ว่าเธอกำลังดำเนินเรื่องหย่ากับคุณอยู่! ถ้าพูดให้ถูก พวกคุณก็ไม่ใช่สามีภรรยากันแล้ว ในเมื่อไม่ใช่คู่สามีภรรยา ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะพูดแทนเธอ”“เสี่ยวเยียน เธอบอกเรื่องที่เราจะหย่ากันให้เขารู้ด้วยเหรอ? เขาเป็นใครกันแน่?”ลู่เฟ่ยโกรธจัด มองฉู่เยียนด้วยดวงตาแดงก่ำ “เธอบอกว่าผิดหวังในตัวฉัน อยากมาดูทะเลคนเดียว หรือที่จริงแล้วเธอมีผู้ชายคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว? ผู้ชายคนนี้ใช่ไหมที่เป็นชู้ของเธอ?”สิ้นเสียงพูดของลู่เฟ่ย ฉู่เยียนก็ยกมือขึ้นตบหน้าเขาอย่างแรง“ลู่เฟ่ย! ฉันไม่เหมือนคุณ ฉันไม่ไร้ยางอายแบบนั้น!”ฝ่ามือข้างนั้นทำให้ลู่เฟ่ยได้สติกลับมาอย่างจังเมื่อครู่เขาโมโหจนขาดสติ ถึงได้พูดคำแบบนั้นออกไปเขารู้ดีว่าฉู่เยียนไม่มีทางทำแบบนั้น แต่เขาก็ยังอดโมโหไม่ได้“ฉันผิดหวังในตัวคุณสุด ๆ ถ้าคุณตามฉันมาถึงที่นี่ก็เพื่อจะมาหาว่าฉันทำเรื่องน่ารังเกียจล่ะก็ ฉันคงต้องขอชื่นชมจริง ๆ ล่ะ ลู่เฟ่ย! หลายปีที่ผ่านมา ฉันคงตาบอดไป ถึงได้หลงรักคนเลวไร้ยางอายอย่างคุณ!”คำพูดของเธอราว
ภายหลังหมอกฝนก็พลันจางหาย บทที่ 25
เมื่อเห็นฉู่เยียนถือดอกไม้ไฟด้วยท่าทีมีความสุข หลิงจื่อเฉินก็ได้แต่ยิ้มออกมาอย่างจนใจนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งมีความสุขได้มากขนาดนี้ เพียงแค่เพราะดอกไม้ไฟเล็ก ๆ ไม่กี่ดอกเท่านั้นกำลังจะเล่นสนุกไปกับเธออยู่พอดี โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น“ฮัลโหล? แม่เหรอครับ?”“หลิงจื่อเฉิน แกหายหัวไปไหนมา! แม่หาผู้หญิงมาให้แกไปดูตัว แกจะไม่ไปก็ยังพอว่า แต่ควรจะบอกแม่สักคำไหม? เด็กผู้หญิงเขารอแกอยู่ที่ร้านอาหารตั้งหลายชั่วโมง ยังไม่เห็นเงาแกสักนิด!”ทันทีที่เขารับสาย แม่ก็ส่งเสียงตะคอกด้วยความโกรธหลิงจื่อเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย “แม่ ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ชอบผู้หญิงพวกนั้น พวกเธอแค่มาดูตัวกับผมเพราะตระกูลหลิงมีเงินเท่านั้น ผมไม่ไป!”“แล้วแกจะเอายังไงกันแน่? อายุปาเข้าไปสามสิบกว่าปีแล้ว ยังไม่คิดจะแต่งงานอีก ตามความเร็วแบบนี้ แม่จะได้อุ้มหลานเมื่อไหร่กัน!”“งั้นผมหาผู้หญิงที่หย่ามีลูกติดสองคนมาแต่งด้วยเลยดีไหม?”หลิงจื่อเฉินกลอกตาอย่างเบื่อหน่าย ก็แค่อายุสามสิบกว่ายังไม่ได้แต่งงานเอง ไม่เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่โตอะไรเลย“ก็ดีนะ แค่แกพาผู้หญิงสักคนกลับมาบ้านก็พอ ถ้าไม่ได้จริง ๆ ผู้ชายก็ยัง
ภายหลังหมอกฝนก็พลันจางหาย บทที่ 24
ละอองน้ำละเอียดเกาะกระจายอยู่ทั่วเรือนร่างของชายหนุ่มอย่างสม่ำเสมอ แสงแดดสะท้อนบนผิวกายจนเกิดประกายระยิบระยับฉู่เยียนกระพริบตา พอมองหน้าเขาอีกครั้งก็พบว่าเป็นชายคนเดียวกันกับที่เคยให้ซิมการ์ดเธอในวันนั้นฉู่เยียนยังไม่ทันได้เอ่ยทัก ทว่าหญิงสาวผมบลอนด์ตาสีฟ้าหลายคนก็พากันเดินเข้าไปหาหลิงจื่อเฉินเสียก่อน“ไฮ สุดหล่อ มาคนเดียวเหรอ?? ดื่มด้วยกันสักแก้วไหม?”“จริงด้วย พวกเราก็อยากว่ายน้ำเหมือนกัน ว่ายด้วยกันดีไหม?”หลิงจื่อเฉินเดินขึ้นจากสระน้ำ แล้วคว้าชุดคลุมอาบน้ำมาสวมอย่างลวก ๆ ทันใดนั้นเสน่ห์เย้ายวนที่เผยออกมาก็หายไปสิ้น“ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้มาคนเดียว”พูดจบแล้ว หลิงจื่อเฉินก็เดินตรงไปยังทิศทางที่ฉู่เยียนนั่งอยู่“แฟนผมอยู่นี่ครับ”“อ๋อ ที่แท้ก็มีแฟนอยู่แล้วสินะ”ผู้หญิงสองสามคนนั้นรู้สึกหมดสนุก จึงพากันเดินจากไปทีละคนฉู่เยียยนชะงักไปเล็กน้อย ชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง “คุณหมายถึงฉันเหรอ?”“คุณคงไม่ถือหรอกใช่ไหม? ผมแค่ขอใช้คุณเป็นโล่กันเฉย ๆ น่ะ”“ไม่หรอก”ฉู่เยียนยิ้มแหย ๆ อย่างเก้อเขิน แล้วไม่พูดอะไรต่อชายหนุ่มเดินมานั่งข้างเธอ เห็นว่าเธอนั่งอยู่ริมสระมานานแต่ยังไม่ลงไปว่าย
ภายหลังหมอกฝนก็พลันจางหาย บทที่ 23
“ประธานลู่ ตอนนี้เรื่องของบริษัทเป็นสิ่งสำคัญที่สุด คุณควรตั้งสติแล้วคิดก่อนว่าจะจัดการยังไงดีครับ”“ฉันจะกลับบ้านสักหน่อย”ลู่เฟ่ยพยุงตัวลุกขึ้นโดยใช้โต๊ะเป็นที่พยุง แล้วให้ผู้ช่วยพาเขากลับไปยังบ้านเก่าพ่อของเขาเสียไปตั้งแต่เนิ่น ๆ เรื่องต่าง ๆ ในบ้านจึงแทบทั้งหมดอยู่ในการตัดสินใจของแม่เมื่อเห็นเขากลับมาบ้านในสภาพเมามาย แม่ลู่ก็ไม่พอใจอย่างมาก“เกิดอะไรขึ้น? ดื่มเหล้าซะขนาดนี้แล้วยังจะมาที่นี่อีก ทำไมภรรยาแกไม่มาด้วยกันล่ะ?”แม่ลู่กำลังจัดของอยู่ เธอซื้อของบำรุงให้ฉู่เยียนไว้มากมาย เตรียมจะเอาไปให้ในวันพรุ่งนี้แม้ว่าเธอจะไม่เคยชอบฉู่เยียนเท่าไรนัก แต่ในเมื่ออีกฝ่ายตั้งครรภ์แล้ว เธอก็ยังให้ความสำคัญอยู่มาก“แม่ ผมมีเรื่องอยากจะบอกครับ”“เรื่องอะไร?”แม่ลู่ขมวดคิ้ว “อย่าบอกนะว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับลูกของฉู่เยียน? นั่นแต่เด็กล้ำค่าของตระกูลลู่เราเลยนะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่! ตอนนั้นแกก็ต้องหย่ากับเธอด้วย! ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเธอสุขภาพไม่ดี มีลูกยาก ฉันไม่มีวันยอมให้แกแต่งกับเธอเด็ดขาด!”แม่ลู่พูดไม่หยุดปาก โดยไม่ทันสังเกตเลยว่าหน้าของลู่เฟ่ยซีดเผือดไปเพียง
ภายหลังหมอกฝนก็พลันจางหาย บทที่ 22
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”น้ำเสียงของฉู่เยียนอ่อนลงเล็กน้อย แต่ก็ยังคงเย็นชาอยู่“ตอนนี้ประธานลู่อาการไม่ค่อยดีครับ ผมขอร้องคุณได้ไหมครับ กลับมาสักครั้งเถอะ?”“เขาเป็นยังไง มันเกี่ยวอะไรกับฉัน? ฉันกับเขากำลังดำเนินเรื่องหย่ากันอยู่ ต่อไปอย่ามาบอกเรื่องของเขาให้ฉันรู้อีก”“ถือว่าผมขอร้องคุณเถอะครับ ประธานลู่เขารู้ตัวแล้วจริง ๆ ว่าทำผิด” ผู้ช่วยพูดอ้อนวอน “ตอนนี้บริษัทมีปัญหาใหญ่ กำลังจะล้มละลาย ประธานลู่ไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น แต่กลับถูกบังคับให้ดื่มวิสกี้ไปสองขวด แถมยังถูกตีเข้าที่หัว ตอนนี้เลือดก็ยังไหลอยู่ เขาไม่ยอมไปโรงพยาบาล เอาแต่เรียกชื่อคุณไม่หยุด คุณนายครับ เห็นแก่ที่เคยเป็นสามีภรรยากัน ผมขอร้องเถอะ กลับมาได้ไหมครับ?”เมื่อได้ยินสิ่งเหล่านั้น ฉู่เยียนก็ยังคงไม่แสดงท่าทีใด ๆ ทั้งสิ้นความเจ็บปวดที่ลู่เฟ่ยได้รับทั้งหมดนั้น เขาเป็นคนก่อขึ้นเอง ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลยยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเทียบกับลูกที่เธอสูญเสียไป เรื่องเหลวไหลของลู่เฟ่ยพวกนั้นมันจะมีค่าอะไรได้อีก“ฉันจะพูดอีกครั้งนะ ต่อไปเรื่องของเขาไม่เกี่ยวกับฉัน อย่าโทรมาหาฉันอีก...”คำพูดของฉู่เยียนยังไม่ทันจบ ลู่
Anda juga akan menyukai
ชีวิตนี้รักแค่พระจันทร์
เฉินเยว่เจี่ยวเจี๋ย1.8K Dibacaเลขาที่รักของสามีฆ่าสลูกชายของเรา
ทาร์ตคุง2.8K Dibacaมีเพียงความคิดถึง...ที่ไม่สิ้นสุด
เฉินเหนียนเหนียน2.2K Dibacaเล่นใหญ่ หลังจากแทนที่สถานะพี่สาว
รุ่ยเสวี่ยเฟิงเหนียน1.7K Dibacaชีวิตคู่ที่แหลกสลาย
อรุณอำไพ2.2K Dibacaหน้าหนาวไร้ไออุ่น
หานชวน2.7K Dibacaรักสลายใต้เงาจันทร์
เฉินเสี่ยวอวี๋6.8K Dibacaยกแฟนให้รักแรก แต่เขากลับเสียใจภายหลัง
ฝูหยิงหยิง14.8K Dibaca
