ถ้าทำได้เธอก็อยากจะนั่งขัดสมาธิแล้วเอานิ้วชี้จุ่มน้ำลายมาวนที่ขมับเหมือนพ่อเณรน้อยเจ้าปัญญา คิดสิๆ แพนด้า เปรียบกับอะไรดีหว่า...ปิ๊ง!
สาวงามเจ้าของหมายเลขสิบสามเชิดหน้าขึ้น สบตาคนถามตรงๆ
“ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ แพนคิดว่ารถบิ๊กไบก์ก็เหมือนกับผู้หญิงค่ะ รูปลักษณ์ภายนอกของรถก็เหมือนรูปร่างหน้าตาของพวกเธอ ที่บางคนสวยแต่รูปจูบไม่หอม หรือบางคนอาจจะไม่สวยมากแต่กลับดูมีเสน่ห์ดึงดูดสายตา และถ้าอยากรู้ว่ารถคันไหนที่มีสมรรถนะดีจริง แรงจริง เร็วจริงหรือไม่ ก็ต้องลองขี่ดู เหมือนผู้หญิงที่มองแค่หน้าตาไม่ได้ แต่ต้องลองคบหา จะได้รู้ลึกเข้าไปถึงนิสัยใจคอและความคิดของพวกเธอ
“อย่างแพนเองก็เหมือนรถบิ๊กไบก์ของราฟาเอล เรซซิ่ง ที่อาจไม่ได้สวยโฉบเฉี่ยวสะดุดตาในนาทีแรก แต่ถ้าได้ลองขับขี่ด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่าสมรรถนะแรงและเร็วโดนใจแค่ไหน ของแบบนี้บอกไปก็เท่านั้น ต้องลองพิสูจน์ด้วยตัวเองถึงจะรู้ว่าเข้ากันได้หรือเปล่าค่ะ”
ไงล่ะๆ คำตอบเธอ ขนาดเพิ่งคิดได้สดๆ ร้อนๆ เลยนะนี่ ดูเอาเถอะ ทำคนถามอึ้งไปเลย หญิงสาวแอบยักคิ้ว คลี่ยิ้มยั่วใส่ตาคมๆ ของพ่อเทพบุตรเจ้าของคำถาม
“อัยย่ะ...คำตอบน้องแพนด้าขาแดนซ์ของแกเจ๋งดีนะนี่” ตติยะแอบกระซิบกับเพื่อนรักที่นั่งนิ่งขึง เพราะยังอึ้งกับคำตอบของสาวเจ้าไม่หาย ดวงตาคมกริบเป็นประกายวาววับราวกับถูกท้าทายซึ่งหน้า ต้องลองขี่ด้วยตัวเองงั้นหรือ
ไม่เลวแฮะ เขาเองก็อยากรู้นักว่าผู้หญิงตรงหน้าจะคุณภาพโดนใจสักแค่ไหนกันเชียว หรือก็แค่ราคาคุยแบบผู้หญิงทั่วๆ ไปเท่านั้น
ทางเดียวที่จะพิสูจน์ คือเขาต้องลองคว้าตัวเธอมาขี่ให้ได้เท่านั้น!
“เอาละค่ะ ตอนนี้มาถึงวินาทีที่ทุกคนรอคอยแล้ว หนึ่งในห้าสาวสวยหมายเลขใดจะได้ครอบครองมงกุฎสุดยอด พริตตีและเงินรางวัลหนึ่งแสนบาท เราจะประกาศผลหลังจากให้สาวงามได้เดินโชว์ตัวเรียกคะแนนอีกครั้งนะคะ”
เสียงดนตรีจังหวะเร้าใจดังขึ้นพร้อมกับการเดินโชว์ตัวรอบสุดท้ายทีละคน ซึ่งผู้เข้าประกวดแต่ละคนเดินแบบจัดเต็มไม่มีใครยอมใคร พอแม่สาวงามเบอร์สิบสองเดินกลับมาเข้าที่ ก็ถึงทีของภีรดา หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกๆ เรียกความเชื่อมั่น ทว่าขณะที่กำลังจะก้าวขา จู่ๆ ก็มีเท้าข้างหนึ่งยื่นออกมาขวางหน้า พริตตีสาวขาแดนซ์เหล่ตามองแม่สาวแบ๊วแต่หน้าอย่างสุดเอือม
มุกดาษดื่นมากค่ะคุณพี่...
ถ้าไม่ห่วงเงินรางวัลจะหลุดลอยละก็ เธอจะขอฉลองศรัทธาด้วยการกระแทกส้นสูงใส่ไปสักดอก แต่เห็นแก่หน้าต้นสังกัด และไม่อยากมีปัญหา หญิงสาวจึงเดินเลี่ยงหลบเท้าข้างนั้นไปได้หวุดหวิด แต่อีกฝ่ายกลับกัดไม่ยอมปล่อย อาศัยทีเผลอแอบขยับบั้นท้ายกระแทกจากด้านหลังแบบเนียนๆ และคราวนี้ได้ผล!
ร่างเพรียวระหงเสียหลักเซถลาล้มหน้าคะมำทำท่าจะลงไปกองที่พื้น ยังดีที่มือไวหันไปคว้าหลักยึดเกาะข้างๆ แต่ก็ไม่สามารถประคองตัวไว้ได้
โครม! แคว่ก!
“อูย เจ็บชะมัด” หญิงสาวพึมพำ พลางคลำที่หัวเข่าป้อยๆ แว่วได้ยินเสียงฮือฮาจากรอบด้านดังมาทำให้นึกฉงน หันไปมองตัวต้นเหตุที่ยังคงปักหลักยืนหัวโด่ยิ้มหวานอยู่กับที่ แต่...เสื้อเกาะอกของฝ่ายนั้นหลุดร่วงมากองที่หน้าท้อง มีเศษผ้าบางส่วนติดมือของเธอมา ทำให้หน้าอกหน้าใจของแม่สาวแบ๊วดีดผึงเด้งดึ๋งออกมาโชว์ทุกสายตา
“กะ...กรี๊ดดด!” จีน่าหวีดร้องเสียงหลง รีบกอดอกเปลือยเปล่าของตนอย่างตกใจ แม้มีสติกเกอร์แปะจุก แต่กระนั้นก็ไม่อาจบดบังเต้าซิลิโคนทั้งหมดได้
แชะ!ๆๆ
เสียงรัวชัตเตอร์เพื่อบันทึกช็อตเด็ดดังขึ้นจากทั่วสารทิศ ผู้ชมหลายคนยกมือถือขึ้นพึ่บพั่บมาถ่ายคลิปภาพหลุดกลางเวทีเพื่ออัปลงโซเชียลกันให้วุ่นวาย ฝ่ายนวลสุรางค์ที่เพิ่งได้สติก็ร้องโวยวาย ทำท่าจะขึ้นเวทีไปช่วยเด็กในสังกัดให้ได้ จนพนักงานรักษาความปลอดภัยข้างเวทีต้องรีบเข้ามาห้ามและลากตัวไปหลังเวทีเสียก่อน
ส่วนพิธีกรต้องรีบแก้ไขสถานการณ์จลาจลขนาดย่อมๆ โดยการขอตัดเข้าโฆษณา ทำให้การประกวดต้องหยุดชะงักกลางคัน เพื่อให้สาวงามเบอร์สิบสองได้เข้าไปเปลี่ยนชุด ส่วนสาวงามคนอื่นๆ ก็รีบเดินเข้าไปหลังเวทีเช่นกัน จะเหลือก็แต่...
ภีรดานั่งจุมปุ๊กกลางเวทีอย่างดับอนาถ จะลุกก็ลุกไม่ขึ้นเพราะส้นสูงหกนิ้วทำพิษ ไหนจะเจ็บหัวเข่าอีก นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมต้องมาเจอเหตุการณ์บ้าๆ แบบนี้ด้วยนะ อยากจะร้องไห้ก็จุกจนร้องไม่ออก
แง๊...ใครก็ได้ช่วยเอาฉันลงไปที...
ทันใดนั้นเองก็มีมือข้างหนึ่งยื่นมาตรงหน้า หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองเจ้าของมืออย่างตกตะลึง อัศวินขี่ม้าขาวร่างสูงใหญ่ยอบกายลงเอาตัวสูงๆ บังเธอไว้จากสายตาคนอื่นๆ เขาส่งสายตาเชิงบังคับให้เธอยื่นมือมาเกาะเขาไว้เพื่อพยุงตัว
“ยื่นมือมาสิ”
หลังจากพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่มาร่วมอวยพรและทำพิธีต่างๆ จนเสร็จและทยอยออกจากห้องหอไปจนหมด เหลือเพียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวตามลำพัง ภีรดาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พลางหันไปมองใบหน้าหล่อเข้มของผู้ชายที่เธอเพิ่งตีตราจอง ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นเจ้าของเขาอย่างเป็นทางการแบบไม่อยากจะเชื่อในวาสนา ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงโก๊ะกังธรรมดาๆ อย่างเธอจะมีโอกาสได้เจอคู่ครองที่แสนจะเพียบพร้อมอย่างบุรุษตรงหน้าภีรดาคิดเพลินๆ จู่ๆ ดวงตาคมที่เจือประกายวับหวานก็เลื่อนมาสบตาพอดี“มองแบบนี้ไม่กลัวว่าผมจะอดใจไม่ได้บ้างเหรอ”“ถ้ากลัวคงไม่มองหรอกค่ะ” หญิงสาวทำปากดี ก่อนประคองใบหน้าคมสันที่แสนจะมีเสน่ห์ของเขาขึ้นมา “อา...เจ้าบ่าวของฉันหล่อจัง”รวินรุตม์มองคนตรงหน้าอย่างแสนรัก แต่บางสิ่งบางอย่างที่คอยรบกวนจิตใจทำให้เขาเผลอตัวถอนหายใจออกมาเบาๆ“เป็นอะไรไปคะ ทำไมคุณทำหน้าเครียดจัง เหนื่อยกับงานเหรอคะ” หญิงสาวเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ “คุณมีอะไรในใจอยากบอกฉันหรือเปล่า อย่าบอกนะว่า...มาคิดเสียใจตอนนี้”“ผมไม่เคยเสียใจที่รักคุณ แต่...” คนพูดมีอาการอึกอัก ท่าทีเหมือนกำลังอยากจะบอกอะไรแต่แล้วก็เงียบไปดื้อๆ จนภีรดาชักเอะใจสงสัย และเธอก็ไ
“ที่พูดเมื่อกี้คุณพูดจริงใช่ไหม” เมื่อได้อยู่กันสองต่อสองในห้องพัก รวินรุตม์ก็หันมาถามหญิงสาวที่ทำหน้าตึง พอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้สนใจฟังแต่แอบทำปากขมุบขมิบบ่นอะไรสักอย่างอยู่ก็นึกแปลกใจ“นั่นกำลังสวดภาณยักษ์ให้ใครอยู่เหรอ”นั่นแหละ ภีรดาจึงยอมเงยหน้ามา“เปล่าค่ะ...กำลังแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์และเจ้ากรรมนายเวร!”จากที่กำลังเครียด ชายหนุ่มก็เผลอหัวเราะพรวดออกมาทันใด“ขำอะไรคะ” ดวงตาเขียวปั๊ดตวัดมาอย่างเอาเรื่อง“อย่าบอกนะว่าคุณสวดให้รียาเขา”“ถ้าใช่แล้วจะทำไมคะ” สะบัดเสียงใส่นิดๆ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าทำเกินไป จึงหันมาพูดเสียงอ่อยลง “ฉันขอโทษค่ะ พอดีอินไปหน่อย แล้วนี่คุณจะทำยังไงต่อคะ จะไม่ลงไปช่วยคุณชารียาเขาจริงๆ เหรอคะ”รวินรุตม์ยื่นมือไปดึงร่างอรชรลงมานั่งเคียงข้างเขาบนโซฟาตัวเดียวกันแล้วโอบกอดเธอเข้ามาชิดใกล้“ไม่ละ ผมบอกแล้วว่าจะช่วยเท่าที่เพื่อนคนหนึ่งจะช่วยได้”“แล้วคุณไม่สงสารเธอเหรอ โดนสามีทำร้ายขนาดนั้น เธอคงหวังพึ่งคุณนะคะ แต่คุณดันหนีขึ้นห้องมากับฉันแบบนี้”“อย่าห่วงเลยแพน คนอย่างรียาเขาไม่ได้สิ้นไร้หนทางขนาดนั้น อีกอย่างนี่ก็เป็นเรื่องภายในครอบครัวเขา ถ้าผมขืนเข้าไปยุ่งมันก็จะไม่
“เอ่อ...คือรียาอยาก...ขอค้างที่นี่สักคืนได้ไหมคะ ตอนนี้เขาให้คนไปเฝ้าที่คอนโดที่รียาเช่าอยู่ เข้าไปเมื่อไหร่ดลก็จะรู้ทันที รียากลัวเขาจะลงไม้ลงมืออีกค่ะ” เสียงสะท้านด้วยแรงสะอื้น“ผมคงให้คุณค้างที่นี่ด้วยไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมต้องให้เกียรติคู่หมั้นของผมด้วย แต่เดี๋ยวผมจะลองถามนายเต้ให้ว่าที่โรงแรมเขาพอจะมีห้องว่างคืนนี้ไหม ผมจะได้ให้คุณไปพักที่นั่นก่อน”“ราล์ฟ!” ชารียาเบิกตาค้าง หน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าผิดแผนที่วางไว้ หางตาแลไปทางผู้หญิงที่สังเกตการณ์เงียบๆ ข้างกายเขาอย่างไม่พอใจ“ทำไมคุณถึงใจร้ายกับรียานัก คุณเคยขอรียาแต่งงานตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม...” ในเมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอามารยาเข้าสู้ ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างเธอจะแพ้นังเด็กกะโปโลนี่“ผมจำได้...แต่คุณต่างหากที่ลืมว่าคุณได้ปฏิเสธโอกาสนั้นอย่างไม่ไยดีเอง เพียงเพราะรู้ว่าผมอาจจะต้องเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต”“เอ่อ...คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะราล์ฟ ที่จริงตอนนั้นรียากำลังเครียดๆ เพราะเป็นห่วงคุณมาก ก็เลยเผลอพูดออกไปแบบนั้น แต่ตอนนี้รียาสำนึกได้แล้วว่าทำผิดต่อคุณ และต่อให้คุณเป็นอัมพาตตลอดชีวิตจริงๆ รียาก็จะไม่ทิ้งคุณอีก
พวงแก้มใสซับโลหิตระเรื่อ หายใจไม่ทั่วท้อง แอบรู้สึกตื่นเต้นหน่อยๆ เมื่อต้องเป็นฝ่ายคุมเกม“อ๊ะ...” มือใหม่หัดขับสะดุ้งนิดๆ ยามที่ร่างกายสอดประสานรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกับเขา ความใหญ่โตที่แทรกผ่านเข้ามาสร้างความอึดอัดให้หญิงสาวไม่น้อย“อย่าเกร็ง ปล่อยตัวตามสบายที่รัก อย่างนั้น อืม...เก่งมาก!” นักแข่งรถมือทองบอกอย่างใจเย็น ทั้งที่ร่างกายเขาร้อนจนแทบจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ อยู่ร่อมร่อแล้ว มือหนาประคองบั้นท้ายกลมกลึงช่วยคุมจังหวะ แต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อโดนความคับแน่นที่แสนนุ่มละมุนโอบรัดรึงตัวตนของเขาไว้เช่นนี้“ราล์ฟคะ...พะ...แพน...” เสียงหวานกรีดร้องลั่นแทบไม่เป็นภาษาด้วยความรัญจวน สมองปั่นป่วนขาวโพลนด้วยแรงปรารถนาลึกล้ำทุกคราวที่ขยับกายเข้าหาความใหญ่โตนั้น แต่เมื่อร่างกายเริ่มคุ้นชินและปรับตัวได้ ภีรดาก็เริ่มควบทะยานบิ๊กไบก์คู่ใจคันงามด้วยความเร็วแรงถึงใจ จนกระทั่งควงแขนเขาไปสู่จุดหมายปลายทางความสุขและเข้าเส้นชัยพร้อมกันได้อย่างสวยสดงดงาม“แพนรักคุณ...รักที่สุดเลย!” เสียงหวานกระซิบที่ข้างหูราวกับละเมอ ก่อนที่ร่างบางจะซวนซบลงที่อกแกร่ง หอบหายใจถี่กระชั้นอย่างหมดแรงคำที่เป็นดั่งน้ำทิพย์ชโลมห
ดวงหน้าใสแดงซ่าน เมื่อยามที่มือได้สัมผัสของรักของหวงชิ้นสำคัญของคนรักแบบเอกซ์คลูซีฟสุดๆ เมื่อเห็นเขามีปฏิกิริยากัดฟันเหมือนกำลังอดกลั้นอารมณ์อย่างหนักยามที่เธอเริ่มขยับมือขึ้นลงทักทายเจ้านกเขาขี้เซาตัวนั้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนมันเริ่มมีทีท่าว่าจะแข็งขึงขึ้นมาทีละนิดๆ ดวงตากลมโตซุกซนก็ทอประกายวาวเพราะรู้ว่าตนมาถูกทาง ยิ่งเห็นคนตัวโตมีอาการหายใจสะดุด และสูดปากหนักขึ้นก็เริ่มย่ามใจ ขุดบทเรียนสยิวกิ้วที่เขาเคยสอนให้ออกมาใช้เต็มเหนี่ยวร่างแกร่งถึงกับผวาสะท้าน เกร็งเยือกไปทั้งร่าง เมื่อจุดอ่อนไหวถูกสัมผัสด้วยความชุ่มชื้นจากปลายชิวหาอันอ่อนนุ่มเบาๆ เลือดในกายหนุ่มก็เดือดพล่าน“รู้ตัวไหมว่าทำอะไรอยู่”“ชอบไหมคะ” ไม่ทันได้คำตอบ มือใหญ่ก็เผลอขยุ้มเส้นผมสวยและกดศีรษะอีกฝ่ายเข้าหากายแกร่งอย่างลืมตัว ภีรดาช้อนสายตาหวานฉ่ำมองคนรักหนุ่มรูปงามด้วยอารมณ์หวามไหวรัญจวน เธออยากทำให้เขามีความสุขที่สุดให้สมกับความรักที่เขามอบให้“พะ...พอก่อนที่รัก ผมจะมะ...ไม่ไหวแล้ว” เสียงกระเส่าเซ็กซี่ขาดเป็นห้วงๆ บอกถึงความทรมานของคนพูด“ไม่ไหวแล้วจะทำไมคะ...” จอมซนทำใจกล้าถามยั่วอย่างก๋ากั๋น ดวงตาใสแจ๋วฉายรอยเจ้าเล่ห์ยา
ตอนนี้อะไรๆ ก็พ่อราล์ฟลูกแม่ๆ ส่วนลูกสาวตัวจริงอย่างเธอน่ะเหรอ ก็ตกกระป๋องเป็นแพนด้าหัวเน่าไปตามระเบียบน่ะสิ แตะว่าที่ลูกเขยคนโปรดนิดแม่ก็คำรามใส่ฮึ่มๆ แล้ว ไม่ต้องพูดถึงยมุนาพี่สาวเธอ ขานั้นนิยมคนหล่อเป็นชีวิตจิตใจ เอะอะก็ว่าที่น้องเขยๆ ยิ่งตอนไปอัลตราซาวนด์แล้วรู้ว่าลูกในท้องเป็นผู้ชายด้วยแล้ว พี่สาวเธอก็แทบจะนั่งจ้องหน้าว่าที่น้องเขยอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อซึมซับความหล่อวัวตายหล่อควายล้มทางสายตาให้ลูกชายในท้องกันเลยทีเดียว“อ้อนเข้าไปๆ ตอนนี้ลูกแท้ๆ จะไม่มีที่ยืนอยู่แล้วนะคะ”“ก็ไม่ต้องยืนสิ คุณก็นอนแทน ถ้าไม่มีที่นอนไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเจียดเตียงผมให้ครึ่งนึง ไม่ได้กอดคุณตั้งนานจนผมใกล้จะลงแดงตายแล้วเนี่ย” ดวงตาคมๆ แพรวพราวอ้อนอย่างเจ้าเล่ห์ “เราเลื่อนกำหนดงานแต่งเป็นพรุ่งนี้เลยดีไหม”วาบ! แก้มใสๆ แดงเห่อจนถึงกกหู เขินจนอยากจะเอาหัวมุดใต้โต๊ะ ทำไมเขาถึงพูดจาน่าตบด้วยปากแบบนี้ล่ะ แค่นี้เธอก็ตกบ่วงจนตะกายขึ้นมาจากหลุมไม่ได้แล้ว แล้วดูนั่น ยังมีหน้ามาส่งยิ้มหวานกระชากใจให้อีก อย่ารอพรุ่งนี้เลย หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามกันไปอยู่ด้วยซะวันนี้เลยเหอะ!“อย่ามาตลกค่ะ การ์ดแจกไปหมดแล้วเปลี่ยนทันที่