บทที่ 3

“เฟนด์ คุณบ้าไปแล้วเหรอ? อย่าลืมความเป็นตัวของตัวเอง คุณเป็นเพียงคนที่แค่มาแต่งงานกับตระกูลของเรา อย่าคิดว่าเพียงเพราะแค่คุณเป็นทหารมาสองสามปี แล้วคุณจะสามารถมาล้อเล่นกับฉันด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยได้งั้นเหรอ”

อีวานกัดฟันและพยายามยืนขึ้น

ปัง!

เฟนด์ตอบโต้ด้วยการเตะและผลักเขากลับลงไปปัดฝุ่นในพื้นที่

“ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก!”

เฟนด์บิดหลังมืดของอีวาน

"อ๊ากก!" อีวานร้องเสียงหลง เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาถูกบดขยี้ออกเป็นเสี่ยง ๆ

“ไอ้ลูกนอก...” อีวานเงยหน้าขึ้นและกลัวจนพูดไม่ออกเมื่อเงยหน้าขึ้นไปพบกับใบหน้าที่โหดเหี้ยม ไร้ความปรานีของเฟนด์

“แกจะกินมันไหม? ถ้าแกไม่ทำ ฉันจะฆ่าแกทิ้งทันที!” เฟนด์ประกาศอย่างเย็นชา

“กะ-กะ-กิน ฉันจะกินมัน!”

ครั้งนี้อีวานรู้สึกกลัวเฟนด์อย่างที่สุด แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะฝืนกัดขนมปังที่เต็มไปด้วยดินและยัดเข้าปากไป

“ชาวน่าขอบคุณมากสำหรับการดูแลไคลีอย่างดี เซเลน่าอยู่ที่นี่ไหม?”

เฟนด์เดินไปหาสาวใช้ เขาจำได้ว่าชาวน่าเคยเป็นสาวใช้ส่วนตัวของเซเลน่าที่สนิทกับเธอมาก

“คุณผู้หญิง ถูกเนรเทศให้ออกจากตระกูลเทย์เลอร์ค่ะ เนื่องจากครอบครัวต่อต้านการให้กำเนิดไคลี และเธอก็ไม่เชื่อฟังพวกเขา นั่นคือเหตุผลว่าทำไม…”

ดวงตาของชาวน่าเต็มไปด้วยน้ำตาขณะที่เธอเล่าถึงเหตุการณ์นั้น

"ไปกันเถอะพาฉันไปหาเธอ!”

เฟนด์อุ้มไคลีขึ้นมา “ไคลีจะไม่มีใครหน้าไหนกล้ายุ่งกับหนูอีกในอนาคต!”

“พี่สาวคะ เขาเป็นใครกันคะ”

ไคลียังหวาดกลัวจากเรื่องก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าเธอยังคงหวาดกลัว

“ไคลีเขาเป็นพ่อของหนู เรียกเขาว่าพ่อ เขายังไม่ตาย เขากลับมาแล้ว!"

ชาวน่าเร่งรีบที่จะอธิบาย ตลอดห้าปีที่ผ่านมาชีวิตของเซเลน่าช่างน่าสงสาร

“คุณเป็นพ่อของหนูจริงๆเหรอคะ”

ไคลีเม้มริมฝีปากของเธอ ขณะที่ดวงตาของเธอสว่างไสวขึ้น “พวกเขาบอกว่าพ่อของหนูตายไปแล้ว คุณเป็นพ่อของหนูจริง ๆ เหรอ? แต่แม่บอกว่าพ่อยังมีชีวิตอยู่อย่างแน่นอน แม่บอกว่าถ้าพ่อกลับมาเราจะไม่ต้องไปเก็บขยะกันอีก!”

เฟนด์ฉีกยิ้มทันที ถึงแม้ว่าเขาจะสูงเจ็ดฟุตและเป็นนักรบสูงสุดคนเดียวของดัสเซีย แต่ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงกล่ำด้วยน้ำตา

“ชาวน่าคุณควรจะตัดสินใจให้ดี ถ้าคุณกล้าเดินออกจาก เทย์เลอร์ เรสซิเด้นส์ คุณจะตกงาน คุณควรจะรู้ว่ามีคนมากมานที่ต่อสู้เพื่อที่จะมีโอกาสได้เป็นสาวใช้ของตระกูลเทย์เลอร์!” อีวานตะโกนลั่น หลังจากที่เขากินขนมปังสองก้อนเสร็จในที่สุด

“แกมันไร้สาระ!”

เฟนด์เตะเขาซ้ำ อีวานถึงกับกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

"ดี! คนแบบนี้สมควรได้รับมัน!” ไคลีร้องเสียงแหลมอย่างตื่นเต้นขณะที่เธอได้เห็นฉากตรงหน้า

“ฉันไม่ต้องการงานนี้ ไปกันเถอะ นายท่านเฟนด์ ฉันจะพาคุณไปหาคุณเซเลน่าของคุณ!”

ชาวน่าข่มใจเธอจากนั้นมองไปที่ ไคลี และถามว่า “ไคลี ทำไมหนูถึงไม่ทักพ่อของหนู”

ไคลีก้มหัวลงอย่างเขินอาย หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้เดียงสาอ่อนหวาน

“พ่อ…”

"เด็กดีของพ่อ ดูหนูสิ เนื้อตัวมอมแมมเหลือเกิน รีบไปกันเลย พ่อจะพาหนูไปอาบน้ำทำความสะอาดและซื้อเสื้อผ้าใหม่เปลี่ยนกัน!”

เฟนด์ จูบไคลีที่หน้าผากด้วยความรัก เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาอบอุ่นขึ้น เธอคือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา

ทันใดนั้น เฟนด์ก็นำชาวน่าและไคลี มายังโรงอาบน้ำที่ดีที่สุดในอาณาเขตกลาง

“นายท่านที่นี่แพงมาก…” ชาวน่า เตือนเขาเบา ๆ

“ลูกสาวของฉันสมควรได้รับการดูแลแบบนี้”

เฟนด์ ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองตลอดเวลา สายตาที่เต็มไปด้วยความรักของเขายังคงจับจ้องไปที่ ไคลีที่ยังอยู่ในอ้อมแขนของเขา

“คุณครับ คุณมาผิดที่หรือเปล่า? โรงอาบน้ำแห่งนี้ไม่ต้อนรับคนขอทาน!”

เมื่อพวกเขามาถึงประตู พนักงานบริการก็หัวเราะเยาะเบา ๆ ขณะที่เขามองไปที่ใบหน้าสกปรกมอมแมมของไคลี สายตาที่เขาจ้องมองเต็มไปด้วยความรังเกียจ

“ฉันรู้!”

เฟนด์ เอ่ยเตือนอย่างจริงจังว่า “ฉันให้เวลาแก 10 นาที!”

"10 นาที?" อีกฝ่ายก็สับสน

“10 นาที เพื่อจัดการสถานที่แห่งนี้ ฉันต้องการให้ลูกสาวอันเป็นที่รักของฉันได้อาบน้ำ!”

พนักงานบริการหัวเราะเบาๆ “คุณผู้ชายนี่คุณกำลังล้อเล่นเหรอ? เรามีห้องอาบน้ำส่วนตัวสำหรับผู้คนมากกว่าพันคนและยังไม่ได้รวมกิจกรรมอื่นๆอีก เว้นแต่ว่าคุณมีเงิน 80,000 เหรียญ ไม่งั้นอย่าฝันเลยว่าฉันจะเคลียร์ที่นี่ให้!”

“ต้องบอกว่าระบบปรับปรุงชั่วคราวก่อนจะดำเนินการต่อ มองดูคุณสิ คุณไม่น่าจะใช่คนที่สามารถควักเงินจำนวนมากได้! นอกจากนี้แม้ว่าคุณมีเงินเป็นจำนวนมากคุณคงไม่คิดว่าเราจะให้บริการแก่พวกขอทานใช่ไหม?”

สีหน้าของเฟนด์หม่นลง อากาศรอบข้างดูเหมือนจะลดลงสองสามองศา “พูดอีกทีซิ?”

“ลูกสาวของคุณสกปรกมาก เธอไม่ใช่ขอทานหรือ”

ปัง!

พนักงานบริการถูกเตะออกไป

“คุณทำบ้าอะไร คุณกำลังจะพยายามทำอะไร? คุณรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน”

พนักงานบริการปีนกลับขึ้นมาและตะโกนว่า “ทุกคนมีคนมาหาเรื่อง”

“ให้ตายเถอะ สถานที่แห่งนี้อยู่ภายใต้เขตอำนาจของตระกูลคลาร์ก ไอ้บ้านี่น่ะเหรอที่กล้าที่จะมา

สร้างปัญหาที่นี่”

"ถูกต้อง เราไม่สามารถช่วยได้ ถ้าเขาอยู่ที่นี่บอกศาลว่าเอามันให้ตาย!”

ลูกค้าสองสามคนส่ายหัวเมื่อเห็นที่เกิดเหตุ

เราควรทราบว่าโรงอาบน้ำที่หรูหราเช่นนี้ได้รับการสนับสนุนจากบุคคลที่มีอิทธิพล

ถึงขนาดที่ว่าพวกเขามีอำนาจที่จะทำให้อาณาเขตกลาง ทั้งหมดสั่นสะเทือนใต้เท้าของพวกเขา

ในไม่ช้ากลุ่มผู้ชายที่ร่างกายกำยำก็รีบเข้ามา

“ใครกล้ามาก่อปัญหาในที่ของเรา” หนึ่งในนั้นตะโกน

เขาเป็นผู้ชายที่รูปร่างกำยำ

“ดินแดนนี้เป็นของตระกูลคลาร์ก นายกล้ามากที่กล้าก่อปัญหาที่นี่!” ผู้ชายอีกคนพูด

“ลูกสาวของฉันไม่ใช่ขอทาน ก็ดีถ้าแกทำให้ฉันอับอาย และถ้าใครกล้าทำให้ลูกสาวของฉันขุ่นเคืองอีก มันจะไม่จบลงด้วยดีแน่!”

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาลูกสาวของเขาต้องผ่านความทุกข์ทรมานมามาก เฟนด์เพียงหวังว่าจะทำให้เธอและเซลีน่าเจอปัญหาให้น้อยลง

“ไอ้เด็กนั่น นี่แก แกช่างกล้ามาก!”

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันคือมังกรดำ แห่งอาณาเขตกลาง นายพลของตระกูลคลาร์ก คุกเข่าและยอมรับการกระทำของแกในวันนี้ แล้วไปให้พ้นสายตาของฉัน!”

“สถานประกอบการของฉัน ไม่ได้ให้บริการคนที่แต่งตัวไม่ดี และเราไม่ให้บริการคนขอทานเนื้อตัวเน่าเหม็น ลูกสาวนายเป็นขอทานแน่ ๆ …”

ชายร่างกำยำก้าวไปข้างหน้าสองก้าวพร้อมกับใบหน้าที่หยิ่งผยอง

"อะไรนะ!? เขาคือมังกรดำงั้นเหรอ? ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นนักสู้ที่น่ากลัว ความสำเร็จทั้งหมดของเขามาจากการสังหารของเขา! ครั้งหนึ่งเขาสามารถฆ่าคนกว่าร้อยคน และช่วยชีวิตอาจารย์คลาร์ก เรื่องราวนั้นแพร่กระจายไปทั่วท้องถนน!”

ผู้อยู่ในเหตุการณ์บางคนถอยไปสองสามก้าวด้วยความรู้สึกกลัว พวกเขารู้สึกถึงความน่ากลัวจากภายใน

“แกจะคุกเข่าต่อหน้าฉันไหม?”

เฟนด์ประหลาดใจ “ฉันกลัวคนที่กล้าให้ฉันคุกเข่า ยังไม่ทันเกิด ฉันก็ลืมไปแล้วว่าฉันฆ่าคนไปกี่คน!”

“น่าสนใจ แกกล้าทำตัวแข็งกร้าวต่อหน้าฉัน ฮ่า ๆ ๆ ฉันกลัวว่าแกจะยังไม่เกิด ตอนที่ฉันเริ่มสับคนอื่นด้วยกระบี่ของฉัน!”

มังกรดำ หัวเราะออกมาดัง ๆ “ฉันขอโทษนะเด็กน้อย ฉันรู้ดีว่ามีคนที่มีอำนาจมากมายในอาณาเขตกลางมีกี่คน บังเอิญแกไม่ได้อยู่ในรายชื่อนั้น!”

“วันนี้…แกจะได้รู้จักฉัน!”

เมื่อเขาพูดจบประโยคก็มีแสงวูบผ่าน มังกรดำล้มลงไป

มังกรดำ ยังคงนอนนิ่งอยู่บนพื้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความแปลกประหลาดใจ เขาไม่หายใจอีกต่อไป

ความเงียบเข้าปกคลุมพื้นที่!

"คุณพระช่วย มังกรดำตายแล้ว!” มีคนตะโกนด้วยความกลัวหลังจากเกิดเหตุการณ์นี้