Share
บทที่ 684
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 685
เฟนด์มองไปที่เซซิเลียอย่างไม่แยแส กับความพยายามที่ฟังไม่ขึ้นของเธอ “คุณไม่กลัวโดนฟ้าผ่าเหรอ? คนที่โกหกแล้วไม่กระพริบตา จะโดนฟ้าผ่านะ” “นาย…” เซซิเลียโกรธจัดทันที เขากล้าพูดกับเธอแบบนั้นได้ยังไง! เขากล้าดีจริง ๆ นายใหญ่เทย์เลอร์ตกใจมาก เขาจ้องเขม็งไปที่เฟนด์ “อย่าพูดพล่อย ๆ แบบนั้นนะเฟนด์!” นายใหญ่เทย์เลอร์ทำใจให้สงบ แล้วยิ้มออกมาอีกครั้ง ก่อนจะหันไปหาอีกฝ่าย “นายใหญ่โกลด์ คุณไปต่างประเทศเมื่อสองเดือนก่อน ส่วนเฟนด์เพิ่งจะกลับมาได้เดือนเดียว ผมว่าคุณอาจจะยังไม่เข้าใจเขาดีพอ!”นายใหญ่โกลด์พยักหน้า พร้อมรอยยิ้มบนหน้า “ใช่ ผมไม่ค่อยเข้าใจเขาเท่าไหร่ ไม่เคยรู้เลยว่าเขาขี้โม้น่ะ!”มุมปากของซีอุสกระตุกขึ้น ก่อนที่เขาจะตอบกลับมา “พูดยังไงดีล่ะ? คือเขาค่อนข้างเชี่ยวชาญเรื่องยาเลย และบางทีเขาก็ขี้โม้หน่อย ๆ อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าถ้าเทพเจ้าแห่งสงคราม อีธาน ฮายส์อยู่ที่นี่ เขาคงไม่ฆ่าเฟนด์หรอก ที่สุดแล้ว เขาก็เคยอยู่ในสนามรบในนามของแคทธีเซีย และเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาอีกด้วย”นายใหญ่เทย์เลอร์หยุดไปครู่นึง ก่อนจะพูดต่อ “และที่สำคัญไปมากกว่านั้น ครั้งหนึ่ง เฟนด์เคยช่วยชีวิตเทพีแห่งสงคราม ลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 686
“ฮ่าฮ่า แน่นอน!” เห็นได้ชัดว่านายใหญ่เทย์เลอร์อยากอวดไข่มุกเรืองแสงของเขา เขาเดินขึ้นไปด้านบนและกลับลงมาพร้อมกับไข่มุกเรืองแสงในเวลาไม่นาน เขาวางมันลงตรงหน้าของนายใหญ่โกลด์ เซซิเลียเงียบไปเมื่อเธอเห็นว่าไม่มีใครสนใจเฟนด์อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม เธอกำลังท้องอยู่จริง ๆ และนายใหญ่เทย์เลอร์จะต้องไม่พอใจแน่ ๆ ถ้าคนอื่นรู้เข้า“โอ้ มันใหญ่มากเลย! ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจะมีไข่มุกเรืองแสงที่ใหญ่ขนาดนี้บนโลกด้วย! คนอื่น ๆ ต้องอิจฉาคุณแน่ ๆ ” นายใหญ่โกลด์ตาโตขณะมองไปที่ไข่มุกเรืองแสงที่อยู่ในกล่อง เขาเห็นไข่มุกเรืองแสงมามากมาย แต่นี่เป็นครั้งแรกเลยท่ีเขาเห็นไข่มุกเรืองแสงที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้“ฮ่ะฮ่า ขนาดมันไม่สำคัญหรอก ประเด็นสำคัญก็คือผลของมัน ผมได้ยินมาว่ามันยืดอายุคนได้ ผมหวังว่าไข่มุกนี่จะช่วยให้ผมมีชีวิตอีกสักสองสามปี ผมรู้สึกจริง ๆ นะว่ามันได้ผล!” นายใหญ่เทย์เลอร์พูดด้วยรอยยิ้ม สีหน้าท่าทางของเขาดูภูมิใจมาก “ผมล่ะอิจฉาคุณจริง ๆ ! ทำไมพวกเราไม่ปิดไฟ แล้วมาชมความแวววาวของมันกันสักหน่อยล่ะ?” นายใหญ่โกลด์อดใจไม่ไหว และพูดราวกับว่าเขานึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “เอาสิ!” นายใหญ่เทย์เลอร์สั่งใ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 687
หัวหน้าของตระกูลโกลด์หยิบบัตรเครดิตออกมา และยื่นมันให้กับแม่ของเซซิเลียด้วยรอยยิ้มแม่ของเซซิเลียมีความสุขมาก เธอรับบัตรเครดิตมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มเช่นกัน “นี่…นี่มันมากเกินไปแล้ว ฉันรู้สึกอายจริง ๆ ที่ได้เงินก้อนใหญ่ขนาดนี้เป็นของหมั้น!”“ฮ่าฮ่า…คุณแม่ของเซซิเลีย คุณเลี้ยงเซซิเลียมาหลายปีจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ และคุณเลี้ยงเธอมาอย่างดีมาก มันไม่ง่ายเลยที่จะเลี้ยงคนคนนึงให้เติบโตมาอย่างมีเกียรติแบบนี้ ตระกูลของพวกเราพอใจในตัวเซซิเลียมาก!” หัวหน้าของตระกูลโกลด์หัวเราะออกมา “ใช่เลย เซซิเลียเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย เธอยังดูงดงามและมีเกียรติอีกด้วย นอกเหนือจากนั้นแล้ว เธอยังเป็นสาวมหาลัยที่ปฏิเสธนายน้อยที่มาตามจีบเธอมานักต่อนัก แต่สุดท้าย เธอกลับสนใจนายน้อยโกลด์ นี่อาจจะเป็นพรหมลิขิตก็ได้!” แม่ของเซซิเลียใส่บัตรเครดิตลงในกระเป๋า เธอจ้องไปที่เซเลน่า ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “น่าเสียดายจริง ๆ ที่ผู้หญิงที่สวยที่สุดของตระกูลเทย์เลอร์ไปแต่งงานกับตระกูลต่ำ ๆ ดูเหมือนพวกเขาจะให้ของหมั้นเป็นเงินเพียงยี่สิบล้านเองด้วย ตัวเลือกของคน ๆ นึงช่างเป็นเรื่องที่สำคัญกับชีวิตจริง ๆ ”หัวหน้าของตระกูลโกลด์เข้าใจ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 688
“ฮ่าฮ่า เปลี่ยนเป็นวันอื่นอย่างงั้นเหรอ? ทำไมฉันต้องเปลี่ยนวันจัดงานแต่งด้วย ทำไมลูกสาวของคุณไม่เปลี่ยนวันล่ะ?” สีหน้าของเซซิเลียเปลี่ยนไปด้วยความโมโหทันทีเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอพูดอย่างไม่พอใจว่า “ฉันเลือกวันนี้ หลังจากใช้ทั้งความพยายามและความคิด คุณจะมาบอกให้ฉันเปลี่ยนง่าย ๆ ได้ยังไง?”ฟีโอน่าไม่ใช่คนโง่ เธอรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายตั้งใจทำแบบนั้นอย่างแน่นอน เธอปฏิเสธ “นั่นมันวันเกิดของลูกสาวของฉัน ฉันจะเปลี่ยนวันเกิดเธอได้ยังไง? ส่วนเธอกำลังจะแต่งงาน จะแต่งอีกหนึ่งเดือนถัดไป หรือวันก่อนหน้านั้นสักสองสามวัน ก็ไม่เห็นต่างกันเลยสักนิด ใช่ไหมล่ะ?”“ฮ่าฮ่า งานวันเกิดก็จัดก่อนสองสามวันได้เหมือนกันนี่ ทำไมฉันต้องหลีกทางให้เธอด้วยล่ะ? งานแต่งของฉันไม่สำคัญเท่างานวันเกิดของเธออย่างงั้นเหรอ?” มันเป็นปกติที่เซซิเลียจะไม่อยากเปลี่ยนวันแต่งงาน เธอยังพูดอีกว่า “งานวันเกิดของเธอก็จัดทุกปี แต่ฉันแต่งงานแค่ครั้งเดียว ฉันจะเปลี่ยนวันงานง่าย ๆ ได้ยังไงกัน?”นายใหญ่เทย์เลอร์เองก็หน้านิ่วคิ้วขมวด ก่อนจะหันไปพูดกับเซซิเลีย “เซซิเลีย ทำไมถึงไม่เปลี่ยนวันสักหน่อยล่ะ? มันไม่เป็นไรหรอกนะถ้าจะจัดงานแต่งก่อน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 689
เธอพูดด้วยรอยยิ้ม “เฟนด์ไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้น อย่างมากก็เจ็ดถึงแปดล้านเหรียญ ส่วนค่าโฆษณาก็คงไม่เกินสองถึงสามล้าน ดังนั้น เขาก็คงจ่ายไปแค่หกล้าน เขาคงจัดงานโออ่าอะไรแบบนั้นไม่ได้หรอก ในโฆษณาเขาก็แค่โม้เท่านั้นแหละ เขาไม่มีข้อเสียอื่นแล้ว นอกจากชอบขี้โม้น่ะ”“เขาจ่ายไปแค่สองสามล้านใช่ไหม? เอางี้ไหมล่ะ ฉันจะจ่ายให้ห้าล้าน ที่เหลือเป็นค่าตอบแทน จะได้ไม่มีคนมาพูดได้ว่าตระกูลโกลด์กลั่นแกล้งพวกนาย!” เคลลี่กอดอก ก่อนจะดูถูกพวกเขาอย่างวางมาด และหยิ่งยโส“แน่นอน งั้นตกลง เราจะเปลี่ยนวันใหม่” ฟีโอน่าพนักหน้าไม่หยุด และเห็นด้วยกับพวกเขาอย่างไรก็ตาม นายน้อยโกลด์พูดขึ้นมาว่า “คำพูดของคุณไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้น ผมต้องการให้ลูกเขยของคุณพยักหน้า หรือพูดอะไรก็ตาม ถึงจะนับ เข้าใจไหม? สุดท้ายแล้วเขาเป็นคนที่จ่ายเงิน และทำโฆษณานั่นขึ้นมา”เฟนด์ยักไหล่ “เอาจริง ๆ ผมไม่รู้ ว่าผมจ่ายไปเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม ผมไม่ต้องการเงินห้าล้านนั่นหรอกนะ เพราะผมไม่ได้จะเปลี่ยนวันอยู่แล้ว ผมระบุวันไว้แล้ว และนั่นก็เป็นวันเกิดของภรรยาของผม”“เฟนด์ นายโง่รึเปล่า? นายจะได้เงินตั้งเยอะนะ นายเลื่อนวันให้เร็วขึ้นสักวั
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 690
“ฮ่าฮ่า แมนจริง ๆ นายนี่เป็นทหารจริง ๆ สินะ กระดูกของนายแข็งยิ่งกว่าอะไรดี” เคลลี่หัวเราะออกมาเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น “ในเมื่อนายไม่อยากเปลี่ยนวัน เราก็ไม่อยากเหมือนกัน งั้นก็จัดมันวันเดียวกันซะเลย มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้นที่จะจัดงานสองงานในวันเดียวกัน ตราบเท่าที่พวกนายไม่เสียใจน่ะ”หัวหน้าของตระกูลโกลด์ก็หัวเราะออกมาเช่นกัน “ในเมื่อเขาไม่อยากได้ห้าสิบล้าน เราก็ไม่จำเป็นต้องหว่านล้อมเขาอีกแล้วล่ะ ตระกูลโกลด์ของเรา เป็นตระกูลที่ดีที่สุดในบรรดาชนชั้นสูงระดับที่สองทั้งหลาย ฉันเชื่อว่าจะต้องมีคนมากมายเดินทางมางานแต่งงานของลูกชายของฉันแน่ พอถึงตอนนั้น จะต้องมีคนเสียใจแน่นอน!”“ฮ่าฮ่า ถ้ามันไม่เป็นแบบนั้นล่ะ นายน้อยโกลด์ นายต้องคิดดี ๆ นะ ถ้านายจะจัดงานแต่งงานวันเดียวกับเรา คนที่ต้องเสียใจอาจจะเป็นนายก็ได้!” เฟนด์พูดอย่างไม่แยแส ก่อนจะยิ้มออกมา“ฮ่าฮ่า ชักจะสนุกแล้วสิ งั้นก็มาจัดวันเดียวกันเลย ฉันอยากจะเห็นไอ้คำว่าสนั่นไปทั้งเมืองของนายจริง ๆ” หัวหน้าของตระกูลโกลด์หัวเราะอย่างเย็นชา แล้วมองมาอย่างมั่นใจข้าง ๆ ของพวกเขา เซซิเลียก็ยืนขึ้นแล้วประกาศให้สมาชิกของตระกูลเทย์เลอร์ได้ยิน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 691
นายใหญ่เทย์เลอร์คำรามด้วยเสียงหัวเราะ “ฉันโทรหาฟังกัสแล้ว เขาบอกว่าเขาค่อนข้างยุ่งเพราะทำงานหนัก”ในตอนนี้ เขามองไปที่แอนดรูว์ เทย์เลอร์ แล้วพูด “โอ้ ใช่ แอนดรูว์ ทำไมเบ็นไม่มาด้วยล่ะ? รู้สึกเหมือนไม่ได้เห็นเบ็นมาสองสามวันแล้วนะ”แอนดรูว์ยิ้มอย่างไม่แยแส “พ่อครับ เบ็นเพิ่งจะเปิดร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่เมื่อไม่กี่วันก่อน เขาคงจะยุ่งมาก ไม่ได้กลับบ้านมาสองวันแล้วล่ะครับ”คุณปู่เทย์เลอร์ยิ้มด้วยความพึงพอใจ แล้วพูด “เจ้าเด็กนี่ ในที่สุดก็รู้จักหาเงินแล้วสินะ ดูเหมือนเขาจะเติบโตจากการเล่นเกมด้วย!”ได้ยินคุณปู่เชยชมลูกชายของเขา ฟีโอน่าก็ยิ้ม ก่อนจะพูดว่า “ใช่ เบ็นของพวกเราค่อนข้างทำงานหนักเลยล่ะค่ะ แต่ก่อนเขายังเด็กและขาดประสบการณ์ แถมยังทำเรื่องผิด ๆ แต่ตอนนี้เขาได้เติบโตขึ้นจริง ๆ แล้ว”“โอ้ ฉันได้ยินมาว่าพวกเธอจ้างบอดี้การ์ดเหรอ และพวกหล่อนก็งดงาม แถมยังขายาวสวยซะด้วย”เซซิเลียมองไปที่เฟนด์ ก่อนจะพูด “ขอเดานะ เฟนด์ต้องเป็นคนจ้างแน่ ๆ จะจ้างบอดี้การ์ดหรือประกวดนางงามกันแน่?”เมื่อเคลลี่ โกลด์ได้ยิน เขาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งยโสทันที “นั่นมันเรื่องปกตินะ! ผู้ชายบางคนก็แสดงเป็น‘เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 692
เฟนด์ไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำว่ามีการพนันเป็นเดิมพัน เขาพูด “แน่นอน เรามาพนันกันเท่าไหร่ดีล่ะ ลองแนะนำมาสิ ไหน ๆ คุณก็เป็นตัวตั้งตัวตีแล้วนี่”เคลลี่ได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น “ดี งั้นฉันจะเรียกราคาไม่สูงมากแล้วกัน เผื่อนายแพ้ ทีนี้นายจะมาพูดไม่ได้นะ ว่าฉันแกล้งนาย และอย่าพูดว่าจ่ายไม่ไหวด้วย! ไหน ๆ นายก็ยังมีเงินอยู่อีกหลายล้านนี่ มาพนันกันสักตาละสิบล้าน เป็นไง?”“ตาละสิบล้านเหรอ? นั่นมันไม่มากไปหน่อยหรือไง? ถ้าเราแพ้สักสองสามตา จะทำยังไง? เราต้องใช้เงินสำหรับอาหารค่ำในงานแต่งงานนะ!”ฟีโอน่าได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจสุดขีด“ใช่ นั่นมันมากเกินไปนะเคลลี่ มันไม่ดีหรอกนะถ้าจะพนันด้วยเงินจำนวนขนาดนั้น แค่ตาละแสนก็พอแล้ว” โจแอนตกใจมาก จนเธอถึงกับยืนขึ้น ก่อนจะพูดเหน็บแนม“ฮ่าฮ่า คุณอา ทำไมคุณถึงล้อผมเล่นแบบนั้นล่ะ? เงินสิบล้านสำหรับผมจะมีค่าเท่าไรเชียว? เงินเพียงแค่สิบล้านนั่น ไม่คู่ควรกับคนสถานะอย่างผมเลยด้วยซ้ำ”เคลลี่หัวเราะอย่างเยือกเย็น ก่อนจะพูดว่า “อย่าลืมสิ ลูกชายของคุณให้ผมเลือกเองนะ แสนนึงมันน้อยเกินไป ถ้ามีใครแขนขาขาด หรือตาบอดตอนสู้กันจะทำยังไง? มันไม่ใช่เรื่องเล็ก
Latest chapter
