Share
บทที่ 30
Related chapter
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 1
“คุณคือคุณพ่อใช่ไหม หนูหิวมากเลย พวกเขาไม่ให้ข้าวหนูกิน แถมยังขังหนูไว้กับหมาอีก”“หมานี่มันดุมากเลย กัดหนูจนเป็นแผลเต็มตัวไปหมด หนูเจ็บ หนูกลัว ฮือๆ”ขั้วมหาสมุทรอาร์กติก เขม่าดินปืนลอยตลบอบอวลไปทั่วสนามรบขนาดใหญ่ เรือบรรทุกอากาศยานและเรือรบลาดตระเวนนับไม่ถ้วนกำลังต่อสู้โรมรันกันอยู่บนท้องทะเลเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภายในหอควบคุมเรือบรรทุกอากาศยาน ที่ทาตกแต่งด้วยลายมังกรใหญ่สีแดงใบหน้าของเยี่ยจิ่วโจวเคร่งขรึม และกำลังจะวางสาย “โทรผิดแล้ว”“เป็นไปไม่ได้ แม่ไม่ได้โกหกหนู! พ่อของหนูคือเยี่ยจิ่วโจว หนูชื่อเยี่ยปู้หุ่ย แม่บอกว่าการที่ได้รู้จักคุณ เธอไม่เคยเสียใจกับเรื่องนี้ไปตลอดชีวิต!”ตูม!เยี่ยจิ่วโจวราวกับถูกสายฟ้าฟาดเยี่ยปู้หุ่ย!“นี่ นี่คือลูกสาวของฉัน!”มีเสียงดังเข้ามาในโทรศัพท์ ตามมาด้วยเสียงร้องน่าสงสารของเด็กผู้หญิงเธอถูกตบเข้าที่ใบหน้า!“ยัยเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน กล้าดียังไงมาแอบคุยโทรศัพท์!”“อ่ะ ลุงเจียง หนูไม่กล้าทำอีกแล้ว ได้โปรดอย่าตีหนู…”สายถูกตัดไป!เยี่ยจิ่วโจวรู้สึกกระวนกระวายใจ เลือดแดงฉานถูกพ่นออกมาจากปากบนแท่นบัญชาการ“ฝ่าบาท!”หญิงร่างสูงโปร่งในชุดเ
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที 2
เหวินม่านรีบกลับบ้าน เธอพบว่าป้าหรวนนั่งอยู่บนโซฟาด้วยอาการเหม่อลอยดวงตาของป้าแดงก่ำ ราวกับเพิ่งร้องไห้เหวินม่านมองรอบๆ แล้วถามด้วยน้ำเสียงอย่างไม่อยากเชื่อ "ป้าหรวนเกิดอะไรขึ้นคะ พ่ออยู่ไหน?"ป้าหรวนเป็นภรรยาคนที่สองของพ่อเหวินม่านได้ยินเหวินม่านถาม ป้าหรวนก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนด่า "กู้ฉางชิงไอ้คนเนรคุณ เขาโหดร้ายเกินไป!""หลายปีก่อน ธุรกิจของครอบครัวเขาตกต่ำ คุณก็อยู่ข้างเขา ไม่ทอดทิ้งเขา แต่ตอนนี้ธุรกิจของเขาดีขึ้น เขาไม่เพียงแต่เลิกกับคุณ แต่ยังส่งพ่อคุณไปคุกด้วย พ่อคุณตอนนี้อยู่ในเรือนจำ"เหวินม่านตกใจ "ป้าหรวนอย่าเพิ่งตกใจ ฉัน…..จะถามกู้ฉางชิง"เธอคิดว่าแม้จะไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แต่ก็ยังมีความผูกพันในอดีต กู้ฉางชิงไม่น่าจะโหดร้ายเช่นนั้นเธอโทรหาเขา ฝั่งตรงข้ามรับสายทันทีเหวินม่านพูดด้วยท่าทีอ่อนน้อม "กู้ฉางชิงเราเลิกกันแล้ว ฉันขอร้องอย่าโกรธพ่อฉันเลยนะ"กู้ฉางชิงหัวเราะเยาะ เขาพูดว่า "บริษัทขาดทุนมากขนาดนั้น ต้องมีคนรับผิดชอบ"เหวินม่านยังคงขอร้องกู้ฉางชิงเปลี่ยนวิธีการพูด "มีอีกทางหนึ่ง ขึ้นอยู่กับคุณเหวินม่าน ถ้าคุณยอมคบกับผม 5 ปี ผมจะปล่อยพ่อของคุณไป"เห
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 3
ทะเบียนสมรสก็จดแล้ว แลกถ้วยสุรากันดื่มแล้ว พิธีการไหว้ฟ้าดินก็ดำเนินการสำเร็จแล้ว…ห้าปีแห่งการนองเลือดในสนามรบ กลางดึกที่ฝันถึงผู้หญิงคนนี้บ่อยครั้งจนนับไม่ถ้วน!แต่ในความเป็นจริงเธอไม่ใช่เธอนั้นคนที่อยู่ในใจของเขา เธอเป็นเพียงแค่น้องสาวของเธอคนนั้น เธอเป็นจอมหลอกลวงที่บงการเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้น!งานแต่งงานในตอนนั้น ก็เป็นคงเป็นเพียงคำพูดโกหกปิดฟ้าข้ามทะเลเพื่อปกปิดความจริง!เขาเทพแห่งสงครามทั่วสารทิศไร้ศัตรูเทียมทาน เยี่ยจิ่วโจว!นึกไม่ถึงเลยว่าจะถูกผู้หญิงคนนี้หลอกมาตลอดห้าปี!“แกจะทำอะไร!” เซี่ยอวี่โหรวตกใจอย่างเห็นได้ชัด กอดแขนสวีเจียหาวแน่นโดยไม่รู้ตัว ฉับพลันความมั่นใจก็กลับคืนมาอีกครั้ง เอ่ยด้วยท่าทางหยิ่งผยอง “อย่าลืมตัวตนของแก แกมันก็แค่เขยที่แต่งเข้ามา! แกจะกล้าดียังไงมาตะโกนใส่ฉัน แก…”เยี่ยจิ่วโจวไม่รอให้เธอพูดจบ ตะโกนด้วยเสียงหนักแน่น “พูดมา!”“ทำไมต้องโกหกฉัน!”“คนที่แต่งงานกับฉันในตอนนั้น ไม่ใช่เธอใช่ไหม! ”“แล้วเซี่ยจื่อชิวเป็นใคร อธิบายมา!!”เซี่ยอวี่โหรวตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย ”แก…แกรู้เรื่องทั้งหมดแล้วเหรอ”รู้แล้ว…เยี่ยจิ่วโจวกัด
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 4
“ถ้ากูไม่ติดธุระอะไรกูก็จะเอาอกเอาใจเธออย่างดี แต่เธอสิไม่เคยที่จะชายตามองกูเลย!” พี่หู่ยกมือขึ้นลูบเคราของเขา แวบหนึ่งแววตาปรากฏความภาคภูมิใจออกมา “เมื่อก่อนกูไม่สามารถทำอะไรเธอได้ แต่ว่าวันนี้…”ขณะที่พูด เขาก็กระดิกมือเรียกเซี่ยจื่อชิว พร้อมกระดิกขา ยิ้มกริ่ม “มานี่ นั่งตรงนี้ พี่หู่เอ็นดูเธอ!”ติ๊ง ติ๊ง ติ๊งต่องต่อง!จังหวะเปียโนพลันผิดเพี้ยนไป เซี่ยจื่อชิวละมือทั้งสองข้างออกจากเปียโน ลุกขึ้นโค้งเพื่อแสดงความขอโทษต่อแขกที่อยู่ในห้องพักรับรอง และฝืนยิ้มให้กับพี่หู่นิ้วเรียวบางอ่อนนุ่มทำท่าทางสัญลักษณ์มือแทนการพูดสองสามท่าบริเวณหน้าอกอุบัติเหตุทางรถยนต์ในตอนนั้น เธอพยายามสุดกำลังที่จะช่วยชีวิตคนอื่น จึงถูกเปลวเพลิงที่มีความร้อนสูงจากการระเบิดลวกเข้าที่คอของเธอ เส้นเสียงได้รับความเสียหายและทำให้ไม่สามารถใช้เสียงได้อีก!ท่าทางที่ทำอยู่ตอนนี้ เป็นภาษามือที่เธอได้เรียนรู้มาตลอดหลายปีมานี้ เป็นการภาวนาขอร้องที่ดูไร้ค่าที่สุด “พี่หู่ ขอโทษด้วยนะคะ ขอให้คุณเที่ยวให้สนุกนะคะ ฉันเลิกงานแล้วต้องกลับไปดูแลลูกค่ะ” เซี่ยจื่อชิวก้มหน้า เตรียมพร้อมที่จะออกไปอย่างรวดเร็วในตอนที่กำลังเดินผ่
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 5
“ผมผิดไปแล้ว” นัยน์ตาของเยี่ยจิ่วโจวมีความละอายใจซ่อนอยู่ เขาเสียใจและโกรธแค้น “ผมถูกเซี่ยอวี่โหรวหลอกมาห้าปีเต็ม ถ้าไม่ใช่เพราะ…”“ไม่ใช่แม่มึง!” สวีหู่ตะโกนขึ้นด้วยความโมโห ขัดจังหวะคำพูดของเยี่ยจิ่วโจวเขาทันที ชี้มือไปทางจมูกของเขา ด้วยใบหน้าแสนชั่วร้าย “ไอ้เหี้ย เมื่อกี้เกือบจะจำไม่ได้แล้ว ที่แท้ก็เป็นมึงนี่เอง! ลูกเขยที่ตระกูลเซี่ยแต่งเข้ามา เยี่ยจิ่วโจว!”“กล้าทำลายเรื่องดีๆ ของกู ถึงมึงจะมีเก้าชีวิตมึงก็ต้องตาย!”“กู…”เสียงขาดหายและพลันหยุดลงทันที!สีหน้าของเยี่ยจิ่วโจวเคร่งขรึมลงทันที ฝ่ามือราวกับฟ้าแลบยื่นออกมา บีบเข้าที่คางของสวีหู่ทั้งดึง ทั้งบีบ ทั้งเขย่าแกร๊ก!กระดูกข้อต่อคางเคลื่อน ฟันขบขึ้น กัดลิ้นเข้าไปเต็มๆ จนขาดไปครึ่งหนึ่ง!จากนั้นเท้าข้างหนึ่งกระโดดถีบ เข้าไปที่ท้องน้อยของสวีหู่ มองดูแล้วร่างที่แข็งแรงบึกบึนนี้ เป็นเหมือนกับกระสอบทรายที่กำลังจะขาด เพียงแตะแค่นิดเดียวก็ลอยออกไปไกลห้าหกเมตร ชนกับเก้าอี้นวดหรูหราล้มลงทั้งหมด และเขาก็ล้มลงบนพื้นกลิ้งไปด้วยเสียงร้องโหยหวน เสียงร้องคร่ำครวญเสียงดังราวกับหมูถูกเชือด เลือดแดงฉานทะลักออกมาจากลิ้นที่ขาด!“…” ทุกคน
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 6
“จื่อชิว” เยี่ยจิ่วโจวไม่ได้สนใจคนอื่นเลยสักนิด จ้องมองไปที่ดวงตาทั้งคู่ของเซี่ยจื่อชิวอย่างเงียบๆ จากนั้นก็พูดเอ่ยขึ้นเบาๆ "ไม่ต้องกลัว ยังมีผมอยู่"เซี่ยอวี่โหรวพูดจบ เขาก็หันไปมองเซี่ยอวี่โหรวด้วยใบหน้าเฉยชา “เซี่ยอวี่โหรวเธอพาพวกบุกมาหาฉัน เพียงแค่พูดเรื่องไร้สาระพวกนี้เองเหรอ”“สวีเจียหาวสั่งให้บอดี้การ์ดลงมือ แต่เธอออกปากห้ามคงไม่ใช่เพราะความปรารถนาดีแน่ๆ ”“พูดมาเถอะน่า ว่าที่จริงแล้วเธอต้องการทำอะไรกันแน่!”สวีเจียหาวกำหมัดแน่น กำลังระงับความโกรธเอาไว้เช่นเดียวกัน “ใช่! อวี่โหรว พี่ก็อยากจะถามเธอเหมือนกัน ว่าทำไมถึงสั่งบอดี้การ์ดให้หยุด!"“พี่เจียหาว พี่อย่าเพิ่งโกรธนะคะ เพราะว่าฉันต้องการที่จะหย่ากับไอ้สวะนี่!” เซี่ยอวี่โหรวขยับเข้าไปในอ้อมกอดของสวีเจียหาว จากนั้นก็จ้องไปที่เยี่ยจิ่วโจวอย่างดุดัน "ฉันไปที่สำนักเขตมาหลายครั้งแล้ว ก็ตรวจสอบไม่พบข้อมูลของไอ้สวะนี่เลย ฉันคิดว่ามันตายไปตั้งนานแล้ว! "“ตอนนี้เลยเพิ่งอยากจะเข้าใจ เพราะว่ามันไปรบแล้ว ข้อมูลการแต่งงานก็ต้องเข้าสู่ระบบกองทัพอยู่แน่นอน ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถทำการหย่าเพียงฝ่ายเดียวได้”“มันเองก็ต้องยินยอมด้วย!”สว
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 7
ไม่ใช่แหวนแต่งงาน แต่เป็นป้ายอาญาสิทธิ์ทองคำบริสุทธิ์แสงแวววาวส่องประกาย ด้านหน้าสลักเป็นพระราชวังหนึ่งหลังที่นูนขึ้นมา ด้านหลังก็สลักคำว่า "จิ่วโจว" เอาไว้ เหมือนกับว่าถูกโอบล้อมด้วยแดนสังหารอสุรกาย แฝงไปด้วยรังสีอำมหิตอย่างรุนแรง!อาญาสิทธิ์จิ่วโจว!นำทัพสี่เทพแห่งสงคราม ควบคุมเจ็ดราชาแห่งสงคราม แม่ทัพอีกร้อยแปดนาย ควบคุมกองกำลังทหารเกรียงไกรกว่าล้านนาย! ตัวแทนของความรุ่งโรจน์สูงสุดที่เป็นเอกลักษณ์หนึ่งเดียวของอาณาจักรมังกร เป็นสัญลักษณ์แห่งคุณงามความดีที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเทพเจ้าแห่งสงครามที่ทำให้เกิดอาณาจักรมังกร เจออาญาสิทธิ์ก็เหมือนกับเจอคน!อาญาสิทธิ์อันนี้ มีเพียงหนึ่งเดียวในโลก!“…” เซี่ยจื่อชิวปิดริมฝีปากแน่น น้ำตาเอ่อคลอดวงตาทั้งสองข้าง ร้องไห้เงียบๆ ขึ้นมาอย่างหักห้ามใจไม่ได้ขอแต่งงาน!ฉากที่เห็นตรงหน้านี้ เธอไม่เคยแม้แต่จะคิดถึงหรือฝันถึงมันเลย หรือว่าเธออาจจะเพ้อฝันถึงมันจนนับครั้งไม่ถ้วน เพ้อฝันมาตลอดระยะเวลาห้าปี!ห้าปี…เธอได้รับความไม่เป็นธรรมมามากเกินไป พบเจอกับความทุกข์ยากลำบากเกินไป!วันนั้น เธอยอมทุ่มทั้งชีวิต เพื่อช่วยชายหนุ่มคนนั้นออกมาจากอุบัติเหตุรถย
มังกรคลั่งไร้เทียมทาน บทที่ 8
“…” สีหน้าของเซี่ยจื่อชิวพลันมืดมนลงทางที่แสดงออกมามันก็ชัดเจนแล้ว สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นเพียงลูกเขยที่แต่งงานเข้ามา ถึงปลดประจำการกลับมา ก็จะได้เงินอุดหนุนสักเท่าไรกัน ไม่มีเงิน ก็ไม่มีทางที่ชีวิตจะดีขึ้นได้ อย่างมากก็แค่มีแรงงานเพิ่มมาอีกหนึ่งคน แต่ก็มีปากมากินข้าวเพิ่มอีกหนึ่งคนเหมือนกันพวกเขาไม่ชอบลูกเขยคนนี้เลยสักนิด!“จื่อชิว” เซี่ยไห่เผิงที่เงียบอยู่นาน จนกระทั่งทานข้าวในชามจนหมด ถึงได้เงยหน้าขึ้นมา และเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเข้ม "ไม่กี่ปีมานี้เงินเก็บที่ได้จากการทำงานของแก มีอยู่เท่าไร นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายจำเป็นของปู้หุ่ยในการเข้าโรงเรียนอนุบาล คิดรวมทุกอย่างแล้ว แสนห้าพอไหม"ใบหน้าสวยของเซี่ยจื่อชิวซีดลงเล็กน้อย เธอกัดริมฝีปากแล้วพยักหน้าขึ้นลง“เอามาให้ฉันมา” เซี่ยไห่เผิงวางตะเกียบลง สีหน้าเศร้าสร้อย "แกก็รู้ ตั้งแต่ที่พวกเราถูกคุณปู่ไล่ออกมา ฉันก็หาหนทางที่จะกลับไปยังตระกูลอยู่ตลอด พรุ่งนี้ก็เป็นวันครบรอบเจ็ดสิบปีของคุณปู่ ฉันคิดว่าจะใช้เงินพวกนี้ซื้อของขวัญสักชิ้นที่พอไปวัดไปวาให้คุณปู่ และหวังว่าเขาจะชอบ..."ดวงตาของเซี่ยจื่อชิวแดงก่ำ ไม่สามารถอธิบายความเสียใจที่อยู่ภายใน
Latest chapter
