บทที่ 3

ทะเบียนสมรสก็จดแล้ว แลกถ้วยสุรากันดื่มแล้ว พิธีการไหว้ฟ้าดินก็ดำเนินการสำเร็จแล้ว…

ห้าปีแห่งการนองเลือดในสนามรบ กลางดึกที่ฝันถึงผู้หญิงคนนี้บ่อยครั้งจนนับไม่ถ้วน!

แต่ในความเป็นจริงเธอไม่ใช่เธอนั้นคนที่อยู่ในใจของเขา เธอเป็นเพียงแค่น้องสาวของเธอคนนั้น เธอเป็นจอมหลอกลวงที่บงการเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้น!

งานแต่งงานในตอนนั้น ก็เป็นคงเป็นเพียงคำพูดโกหกปิดฟ้าข้ามทะเลเพื่อปกปิดความจริง!

เขาเทพแห่งสงครามทั่วสารทิศไร้ศัตรูเทียมทาน เยี่ยจิ่วโจว!

นึกไม่ถึงเลยว่าจะถูกผู้หญิงคนนี้หลอกมาตลอดห้าปี!

“แกจะทำอะไร!” เซี่ยอวี่โหรวตกใจอย่างเห็นได้ชัด กอดแขนสวีเจียหาวแน่นโดยไม่รู้ตัว ฉับพลันความมั่นใจก็กลับคืนมาอีกครั้ง เอ่ยด้วยท่าทางหยิ่งผยอง “อย่าลืมตัวตนของแก แกมันก็แค่เขยที่แต่งเข้ามา! แกจะกล้าดียังไงมาตะโกนใส่ฉัน แก…”

เยี่ยจิ่วโจวไม่รอให้เธอพูดจบ ตะโกนด้วยเสียงหนักแน่น “พูดมา!”

“ทำไมต้องโกหกฉัน!”

“คนที่แต่งงานกับฉันในตอนนั้น ไม่ใช่เธอใช่ไหม! ”

“แล้วเซี่ยจื่อชิวเป็นใคร อธิบายมา!!”

เซี่ยอวี่โหรวตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย ”แก…แกรู้เรื่องทั้งหมดแล้วเหรอ”

รู้แล้ว…

เยี่ยจิ่วโจวกัดฟันเหล็กแน่น ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ

เป็นอย่างนี้จริงๆ !

ปู้หุ่ยน้อยไม่ได้โกหก ตัวเองไม่ได้คาดการณ์ผิด งานแต่งในตอนนั้นเป็นแผนการชั่วร้ายจริงๆ !

เซี่ยอวี่โหรว ตระกูลเซี่ย…แท้จริงแล้วพวกเขากำลังวางแผนทำอะไร!

“อวี่โหรว” สวีเจียหาวปรายตามองเยี่ยจิ่วโจวด้วยใบหน้าเย็นชา แววตาเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส “ว่าแต่ไอ้สวะนี่ หรือว่ายังกลัวว่ามันรู้ความจริงอยู่อีกเหรอ บอกมันไปสิ ว่าเธอกำลังจะเป็นผู้หญิงของพี่! ส่วนมัน เฮอๆ ! สิ่งของธรรมดาไม่มีความสำคัญ ถูกควบคุมเป็นของเล่นในมือโดยไม่รู้ตัว เป็นแค่คนน่าสมเพชไร้ค่า!”

เซี่ยอวี่โหรวหัวเราะ “คิกคัก” ในที่สุดความปลอมเปลือกก็เผยออกมา บิดตัวไปมาในอ้อมกอดของสวีเจียหาว เม้มปากยิ้มสวยใส่เยี่ยจิ่วโจว “ยังไงฉันก็จะหย่ากับแก ฉันก็ไม่ได้คิดที่จะปิดบังแกอีกต่อไป! แกคิดว่าฉันคือผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตแกไว้อย่างนั้นสินะ ฮิๆ ฉันไม่ได้โง่เหมือนเซี่ยจื่อชิวขนาดนั้น! ตอนนั้น…”

ตอนนั้น ตระกูลเซี่ยกำลังหาชายหนุ่มมาแต่งเข้าเป็นเขย!

ตระกูลเซี่ยมีลูกชายสืบทอดตระกูลมาสี่ชั่วอายุคน พอมาถึงรุ่นนี้ มีเพียงแค่เซี่ยจื่อชิวที่เป็นหลานสาว หลังจากนั้นก็ไม่มีอีก! เซี่ยอวี่โหรวก็เป็นลูกพี่ลูกน้องทางฝ่ายแม่ เป็นหลานบุญธรรมของตระกูลเซี่ย ที่กลายมาเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเซี่ยรองลงมาจากเซี่ยจื่อชิว เป็นนางคางคกขึ้นวอ!

เพื่อสืบทอดตระกูลเซี่ยต่อไป ปู่เซี่ยจึงตั้งกฎขึ้นมาว่า หากหลานสาวทั้งสองคนนี้ไม่ว่าใครก็ตามที่ให้กำเนิดลูกชาย ก็จะกลายเป็นทายาทสายตรง มีอำนาจในการควบคุมตระกูลเซี่ยเลยทันที!

และในตอนนั้นเอง สองสามีภรรยาตระกูลเยี่ยก็ได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เซี่ยจื่อชิวก็ได้เสี่ยงชีวิตเข้าไปช่วยเหลือ จึงได้เยี่ยจิ่วโจวแต่งเข้ามา…

“แกคิดว่าคนที่แต่งงานกับแกคือฉันอย่างนั้นเหรอ ไอ้โง่!” เซี่ยอวี่โหรวหัวเราะคิกคัก มองเยี่ยจิ่วโจวด้วยสีหน้าล้อเลียน “แกนี่มันช่างโง่เหมือนกับพี่สาวที่น่ารักของฉันเลย! มันช่วยแกจนทำให้กล่องเสียงบาดเจ็บ จนกลายเป็นใบ้! ฉันก็เลยตามน้ำ เล่นละครตบตาเข้าพิธีแต่งงานกับแก ให้คนมอมเหล้าแก และส่งเข้าห้องหอ…”

“วันนั้นพี่สาวของฉัน คิดว่าการนอนกับแกแล้วก็มีลูก จะสามารถรักษาตำแหน่งคุณหนูใหญ่ และสามารถรับช่วงต่อจากตระกูลเซี่ยเอาไว้ได้ ”

“อย่าได้ฝันไป!”

“ไม่ว่าลูกมันจะเป็นผู้ชายหรือว่าผู้หญิง ก็ต้องมาเป็นลูกบุญธรรมของฉัน แล้วก็ตำแหน่งคุณหนูใหญ่ การรับช่วงต่ออำนาจของตระกูลเซี่ย ก็ต้องเป็นของฉัน ต้องเป็นของฉันทั้งหมด!”

“แม้แต่ครอบครัวของมันก็ถูกคุณปู่ไล่ออกไปแล้ว นับประสาอะไรกับคนใบ้อย่างมันคนเดียวคิดจะมาต่อกรกับฉัน ฝันไปเถอะ!”

เยี่ยจิ่วโจวกำหมัดแน่น

ดวงหน้าเบิกโพลงด้วยความโกรธ!

ใจดำอำมหิต โหดร้ายแบบนี้ แม้ตายไปก็ไม่ควรค่าแก่การเสียใจ!

“ดูเหมือนว่าแกจะโมโหมากนะ แต่ยังมีที่น่าโมโหยิ่งกว่านี้อีก!” เซี่ยอวี่โหรวมองสีหน้าของเยี่ยจิ่วโจว แล้วพูดเหน็บแนมขึ้นอีกครั้ง “รอดชีวิตกลับมาจากสนามรบ เก่งแล้วงั้นเหรอ พอตอนนี้ก็รู้ความจริงแล้ว ก็อยากจะช่วยให้แม่ลูกสองคนหลุดพ้นอย่างนั้นสินะ เลิกล้อเล่นได้แล้ว!”

“มองดูสิว่าข้างๆ ฉันเป็นใคร!”

ขณะที่พูด ก็หันหน้าไปทางสวีเจียหาวด้วยใบหน้าชื่นชม แล้วหันไปมองเยี่ยจิ่วโจวด้วยใบหน้าเหยียดหยาม “จะบอกอะไรแกให้นะ พี่เจียหาวเป็นคุณชายของตระกูลสวี ต้องการที่จะขอฉันแต่งงานออกเรือน! และปู้หุ่ยน้อยยัยเด็กนี่ ฉันยกให้น้องชายของพี่เจียหาวแล้ว ถึงตอนนั้น…”

ควับ!!

ฝ่ามือเร็วดั่งสายฟ้าแลบ ราวกับคีมเหล็กกล้า กดเข้าที่คอหอยของเธอแน่น กักให้คำพูดที่เธอยังไม่ทันได้พูดจบให้กลับไปลงในลำคอ!

“เธอ สมควรตาย!” เยี่ยจิ่วโจวเอ่ยขึ้นเสียงเย็น ราวกับพญายมกำลังอ่านคำตัดสิน!

มือซ้ายอุ้มปู้หุ่ยน้อย มือขวาค่อยๆ ออกแรง บีบคอของเซี่ยอวี่โหรวยกขึ้น เสียงกระดูกลั่นดัง “กร๊อบแกร๊บ” ราวกับว่าจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ! เพียงไม่ถึงหนึ่งวินาที ใบหน้าของเซี่ยอวี่โหรวก็พลันแดงขึ้น ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้างทั้งร่างกระตุกเกร็ง ในดวงตาเผยความหวาดกลัวราวกับคนใกล้จะตาย!

มือข้างหนึ่งบนลำคอ คล้ายกับคีมเหล็กเย็นๆ ! เธอไม่สงสัยเลยสักนิด เพียงแค่เยี่ยจิ่วโจวยินยอมพร้อมใจ ก็สามารถบีบกระดูกของเธอให้ค่อยๆ แหลกได้อย่างแน่นอน

เขาสามารถฆ่าคนได้จริงๆ !!

“กล้าดียังไงมาทำตัวพาลต่อหน้ากู มึงแม่งเบื่อชีวิตแล้วใช่ไหม!” สวีเจียหาวที่อยู่ด้านข้างตะโกนขึ้นด้วยความโมโห จากนั้นก็ยกหมัดขึ้นต่อยเข้าที่ใบหน้าของเยี่ยจิ่วโจวอย่างแรงโดยทันที “กู…”

ปัง!!

ใบหน้าของเยี่ยจิ่วโจวเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก เท้ากวาดฟาดลงบนหน้าอกของสวีเจียหาว “สวบ” ฉับพลันทั้งร่างก็ลอยออกไปไกลถึงเจ็ดแปดเมตร ดิ้นรนอยู่บนพื้นสองสามที ฟองเลือดในปากก็ทะลักออกมา แขนขาปวกเปียกอ่อนแรง สุดท้ายก็สลบไสลไป

“ถึงฆ่าเธอไปแล้ว มือของฉันก็สกปรก ดวงตาของลูกสาวฉันก็แปดเปื้อนไปเพียงเท่านั้น!”

เขาจ้องไปยังดวงตาทั้งคู่ของเซี่ยอวี่โหรว แววตาเยือกเย็นราวกับสระน้ำหมื่นปี สายตาที่เยือกเย็นไม่มีใครเทียบ “ชีวิตของเธอ ฉันมอบให้เซี่ยจื่อชิวเป็นคนตัดสิน!”

“ถึงเธอจะพูดไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร!”

“เพียงแค่พยักหน้าส่ายหัว ก็เพียงพอที่จะตัดสินความเป็นความตายของเธอได้!”

“ตอนนี้บอกฉันมา ว่าผู้หญิงของฉัน เซี่ยจื่อชิวอยู่ที่ไหน!”

เซี่ยอวี่โหรวหอบหายใจไม่ออก หน้ามืดเป็นระยะ รู้สึกว่าร่างกายเริ่มจะเย็นลง ไม่สามารถอธิบายความหวาดกลัวภายในใจที่พรั่งพรูออกมานี้ได้!

เยี่ยจิ่วโจว…

มันเป็นแค่ไอ้สวะไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้เปลี่ยนไปน่ากลัวขนาดนี้

ราวกับเทพเจ้าแห่งความตายจากนรก!

บนโลกนี้ทำไมถึงได้มีคนแบบนี้!!

“พ่อคะ…คุณพ่อ” ในอ้อมกอดของเยี่ยจิ่วโจว ปู้หุ่ยน้อยตกใจกับท่าทางของเซี่ยอวี่โหรว ใบหน้าเล็กซีดเผือด

“หนูรู้ค่ะ ว่าคุณแม่อยู่ที่ไหน”

“เธอ เธอทำงานอยู่ที่อาบ อบ นวดตี้หวัง…”

อาบ อบ นวดตี้หวัง

ที่นี่เป็นธุรกิจสถานบันเทิงของตระกูลสวี ค่าใช้จ่ายเริ่มต้นอยู่ที่หนึ่งหมื่นห้าพันบาท ที่โด่งดังมากในปินไห่!

มีบริการทั้งหมดที่คุณนึกถึง มีทั้งสดและไม่สด มีหมดทุกอย่าง! ถึงขนาดบางครั้งก็อาจจะเจอกับพวกดาราเบอร์เล็กๆ บางส่วน…

“ติ๊ง ติ๊ง ติ๊งต่องต่อง…”

ห้องพักรับรองแขกพิเศษชั้นสี่ การบรรเลงเดี่ยวเปียโนเสียงใสน่าฟัง ราวกับเสียงน้ำพุไหลในลำธารบนภูเขา ไพเราะอ่อนหวานชวนให้เคลิบเคลิ้มจนบอกไม่ถูก ทว่ากลับมีความเศร้าโศกปนอยู่ในนั้น

“สวย สวยจริงๆ !”

บนเก้าอี้นวดสุดหรูหรา ชายหนวดเคราเฟิ้มเจ้าของร่างสูงใหญ่กำยำ ผ้าเช็ดตัวผืนหนึ่งคลุมรอบเอวเอาไว้ มองหญิงสาวผู้งดงามนุ่มนวลที่กำลังดีดเปียโนจากไกลๆ สายตาที่เปิดเผยไม่ปิดบังความอยากได้เลยแม้แต่น้อย

สวยมากจริงๆ !

หญิงสาวที่นั่งตัวตรงอยู่หลังเปียโน สวมชุดทำงานกี่เพ้าลายเครื่องลายครามสีขาวฟ้า มองไปจากมุมของเขา สามารถมองเห็นชายกระโปรงของชุดกี่เพ้าที่แหวกขึ้นไปได้พอดี เผยให้เห็นขาสวยเรียวยาวขาวบริสุทธิ์ทั้งสองข้าง ผิวบอบบางไร้ที่ติ ภายใต้แสงไฟนุ่มนวลในห้องโถง กลับยิ่งทำให้ดูแวววาวอวบอิ่มมีเสน่ห์ดึงดูดเกินกว่าใคร

ดวงตาเธอ จมูกเธอ ริมฝีปากของเธอ…ไม่มีตรงที่ไม่สวย ราวกับคนที่เดินออกมาจากรูปวาด รอยยิ้มเด่นชัดบนใบหน้า ทว่าระหว่างคิ้วกลับกำลังปรากฏความเศร้าโศก มองดูแล้วช่างน่าสงสาร ยิ่งทำให้คนใจเต้นมากขึ้นไปกว่าเดิม!

“พี่หู่ พี่ก็สนใจเธอเหมือนกันเหรอ”

วัยรุ่นลูกคุณหนูคนหนึ่งรวมหัวเข้ามาใกล้ จ้องตาเป็นมัน “หญิงสาวที่สวย มีความสามารถและมีชื่อเสียงที่สุดในเมืองปินไห่ ใครบ้างจะไม่ชอบล่ะไอ้น้อง อย่ามองว่าเธอเคยผ่านการมีลูกมาแล้วนะ ดูรูปร่างนี่สิ ใบหน้าเล็กๆ นี่ มีน้ำมีนวลยิ่งกว่าเด็กสาวซะอีก!”

พี่หู่เลียริมฝีปาก และหัวเราะหึๆ

เธอ เคยเป็นคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเซี่ย เซี่ยจื่อชิว เมื่อก่อนเธออยู่สูงเกินเอื้อม แต่ตอนนี้กลับตกต่ำล้มลุกคลุกคลาน ให้พวกเขาหัวเราะเยาะได้ตามอำเภอใจ!