บทที 2

เหวินม่านรีบกลับบ้าน เธอพบว่าป้าหรวนนั่งอยู่บนโซฟาด้วยอาการเหม่อลอย

ดวงตาของป้าแดงก่ำ ราวกับเพิ่งร้องไห้

เหวินม่านมองรอบๆ แล้วถามด้วยน้ำเสียงอย่างไม่อยากเชื่อ "ป้าหรวนเกิดอะไรขึ้นคะ พ่ออยู่ไหน?"

ป้าหรวนเป็นภรรยาคนที่สองของพ่อเหวินม่าน

ได้ยินเหวินม่านถาม ป้าหรวนก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนด่า

"กู้ฉางชิงไอ้คนเนรคุณ เขาโหดร้ายเกินไป!"

"หลายปีก่อน ธุรกิจของครอบครัวเขาตกต่ำ คุณก็อยู่ข้างเขา ไม่ทอดทิ้งเขา แต่ตอนนี้ธุรกิจของเขาดีขึ้น เขาไม่เพียงแต่เลิกกับคุณ แต่ยังส่งพ่อคุณไปคุกด้วย พ่อคุณตอนนี้อยู่ในเรือนจำ"

เหวินม่านตกใจ "ป้าหรวนอย่าเพิ่งตกใจ ฉัน…..จะถามกู้ฉางชิง"

เธอคิดว่าแม้จะไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แต่ก็ยังมีความผูกพันในอดีต กู้ฉางชิงไม่น่าจะโหดร้ายเช่นนั้น

เธอโทรหาเขา ฝั่งตรงข้ามรับสายทันที

เหวินม่านพูดด้วยท่าทีอ่อนน้อม "กู้ฉางชิงเราเลิกกันแล้ว ฉันขอร้องอย่าโกรธพ่อฉันเลยนะ"

กู้ฉางชิงหัวเราะเยาะ

เขาพูดว่า "บริษัทขาดทุนมากขนาดนั้น ต้องมีคนรับผิดชอบ"

เหวินม่านยังคงขอร้อง

กู้ฉางชิงเปลี่ยนวิธีการพูด "มีอีกทางหนึ่ง ขึ้นอยู่กับคุณเหวินม่าน ถ้าคุณยอมคบกับผม 5 ปี ผมจะปล่อยพ่อของคุณไป"

เหวินม่านตกใจ ไม่คิดว่ากู้ฉางชิงจะไร้ยางอายถึงขนาดนี้

ทั้งตั้งหมั้นกับลูกสาวบ้านรวย ทั้งยังอยากครอบครองร่างกายของเธอ

"กู้ฉางชิง คุณทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง!"

กู้ฉางชิงหัวเราะไม่สนใจ "ฉันเป็นคนแบบไหน คุณไม่ใช่รู้อยู่แล้วเหรอ?"

เหวินม่านกัดฟัน "ฉันจะไม่เป็นเมียน้อยของคุณหรอก! กู้ฉางชิง คุณอย่าฝัน!"

กู้ฉางชิงหัวเราะเบาๆ "งั้นก็เตรียมหาทนายให้พ่อคุณเถอะ! เหวินม่าน อย่าโทษฉันที่ไม่เตือนคุณนะ หนี้สินมากมายแบบนั้น อย่างน้อยก็ต้องโดนตัดสินสิบปี"

เหวินม่านยิ้มเย็น "ฉันจะจ้างทนายที่ดีที่สุด!"

"คุณหมายถึงฮั่วส่าวถิงเหรอ?" กู้ฉางชิงยิ้มอย่างสบายๆ "เหวินม่าน คุณลืมไปแล้วเหรอว่าเขาเป็นพี่เขยของฉันในอนาคต เขาจะช่วยคุณฟ้องคดีเหรอ?"

เหวินม่านหนาวเย็นจากศีรษะจรดเท้า! กู้ฉางชิงพูดเสร็จก็วางสายไว้เพียงคำเดียว "เหวินม่าน ฉันรอคุณชายหม่าขอฉันเอง"

เหวินม่านวางสาย ป้าหรวนตะโกนด่า "ไอ้เหี้ย!"

"เราจะไม่ส่งคุณไปถูกเขาเล่นงานหรอก" ป้าหรวนพูดไปพูดมาก็ร้องไห้ "ทนายฮั่วเป็นพี่เขยของกู้ฉางชิง เราจะจ้างเขาได้ยังไง? เหวินม่าน คุณคิดหน่อยสิ"

เหวินม่านหน้าตก เธอพูดเบาๆหลังจากนั้นสักครู่ "ฉันเคยเจอทนายฮั่วครั้งหนึ่ง ฉันจะลองดู" ป้าหรวนเป็นผู้หญิงที่ละเอียดอ่อน เธอได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากร่างกายเหวินม่าน และเห็นเธอสวมเสื้อโค้ทชาย เธอเดาได้ว่าเหวินม่านอาจมีการติดต่อกับทนายฮั่วบ้าง ป้าหรวนไม่ได้พูดออกมา เหวินม่านต้องการพบฮั่วส่าวถิงไม่ใช่เรื่องง่าย

กู้ฉางชิงหัวเราะไม่สนใจ "ฉันเป็นคนแบบไหน คุณไม่ใช่รู้อยู่แล้วเหรอ?"

เหวินม่านกัดฟัน "ฉันจะไม่เป็นเมียน้อยของคุณหรอก! กู้ฉางชิง คุณอย่าฝัน!"

กู้ฉางชิงหัวเราะเบาๆ "งั้นก็เตรียมหาทนายให้พ่อคุณเถอะ! เหวินม่าน อย่าโทษฉันที่ไม่เตือนคุณนะ หนี้สินมากมายแบบนั้น อย่างน้อยก็ต้องโดนตัดสินสิบปี"

เหวินม่านยิ้มเย็น "ฉันจะจ้างทนายที่ดีที่สุด!"

"คุณหมายถึงฮั่วส่าวถิงเหรอ?" กู้ฉางชิงยิ้มอย่างสบายๆ "เหวินม่าน คุณลืมไปแล้วเหรอว่าเขาเป็นพี่เขยของฉันในอนาคต เขาจะช่วยคุณฟ้องคดีเหรอ?"

เหวินม่านรู้สึกหนาวเย็นจากศีรษะจรดเท้า! กู้ฉางชิงพูดเสร็จก็วางสายไว้เพียงคำเดียว "เหวินม่าน ฉันรอคุณชายหม่าขอฉันเอง"

เหวินม่านวางสาย ป้าหรวนตะโกนด่า "ไอ้เหี้ย!"

"เราจะไม่ส่งคุณไปถูกเขาเล่นงานหรอก" ป้าหรวนพูดไปพูดมาก็ร้องไห้ "ทนายฮั่วเป็นพี่เขยของกู้ฉางชิง เราจะจ้างเขาได้ยังไง? เหวินม่าน คุณคิดหน่อยสิ"

เหวินม่านสีหน้าตก เธอพูดเบาๆหลังจากนั้นสักครู่ "ฉันเคยเจอทนายฮั่วครั้งหนึ่ง ฉันจะลองดู" ป้าหรวนเป็นผู้หญิงที่ละเอียดอ่อน เธอได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากร่างกายเหวินม่าน และเห็นเธอสวมเสื้อโค้ทชาย เธอเดาได้ว่าเหวินม่านอาจมีการติดต่อกับทนายฮั่วบ้าง ป้าหรวนไม่ได้พูดออกมา เหวินม่านต้องการพบฮั่วส่าวถิงไม่ใช่เรื่องง่าย

ในที่ทำงานของสำนักงานทนายเจี๋ยอิง พนักงานต้อนรับที่แผนกต้อนรับพูดอย่างสุภาพแต่เย็นชา "ขอโทษค่ะคุณ ถ้าไม่มีการนัดหมายผมไม่สามารถอนุญาตให้คุณขึ้นไปได้ค่ะ"

เหวินม่านเสียใจที่ไม่ได้รับนามบัตรเมื่อคืน พอได้ยินเช่นนั้น เธอถาม "ถ้าฉันนัดหมายตอนนี้ ฉันจะได้พบทนายฮั่วเมื่อไหร่คะ?"

พนักงานต้อนรับเช็กข้อมูล "เร็วที่สุดก็ครึ่งเดือนค่ะ"

เหวินม่านเริ่มรู้สึกเป็นกังวล ในขณะนั้น ประตูลิฟท์ที่มุมใหญ่ของห้องโถงก็เปิดออก มีผู้ชายหญิงคู่หนึ่งเดินออกมา ชายคนนั้นก็คือฮั่วส่าวถิง เขาสวมสูทสีดำและขาวสุดคลาสสิก ดูสง่าผ่าเผย ดูเหมือนผู้บริหารที่เปี่ยมด้วยความเชี่ยวชาญ หญิงสาวมีรูปร่างเซ็กซี่ อายุประมาณ 30 ปีบริบูรณ์ ฮั่วส่าวถิงเห็นเหวินม่านทันทีที่เดินออกจากลิฟท์ แต่เขาทำเหมือนไม่รู้จักเธอ เดินไปส่งลูกค้าที่ประตูหน้า

พวกเขาจับมือกันอำลา หญิงสาวพูดด้วยเสียงที่เย้ายวนและเย้ายวน "ทนายฮั่ว ครั้งนี้ขอบคุณคุณชายหม่าก เพราะไม่งั้นฉันจะหย่ากับสามีและได้ทรัพย์สินได้อย่างไร! คุณไม่รู้หรอกว่าสามีฉันเปลี่ยนใจหลังมีคนใหม่แล้วประหยัดกับฉันแค่ไหน"

ฮั่วส่าวถิงยิ้มอย่างสงบ "นั่นคือหน้าที่ของฉัน"

ผู้หญิงผู้นั้นเริ่มลงมือ "ทนายฮั่ว คืนนี้ไปดื่มกันหนึ่งแก้วไหมคะ?"

เหวินม่านมองไปที่ผู้หญิงคนนั้น คิดว่ารูปร่างแบบนี้ ผู้ชายทั่วไปคงปฏิเสธไม่ได้ แต่ฮั่วส่าวถิงไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา เขายกมือขึ้นดูนาฬิกาแล้วปฏิเสธอย่างสุภาพ "ขอโทษนะ คืนนี้ฉันมีนัดแล้ว"

ผู้หญิงคนนั้นรู้จักกาลเทศะ เธอรู้ว่าทนายฮั่วไม่สนใจเธอ เธอจึงลาไปอย่างงามๆและขึ้นรถออกไป

ฮั่วส่าวถิงส่งลูกค้าไปเสร็จแล้วก็หยุดที่แผนกต้อนรับ เขามองไปที่เหวินม่านและถาม "คุณเปลี่ยนใจแล้วเหรอ?"