หน้าหลัก / โรแมนติก / มารยายั่วรัก / บทที่ 21 นางแบบเจ้าของงาน (2)

แชร์

บทที่ 21 นางแบบเจ้าของงาน (2)

ผู้เขียน: Mamaya Writer
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-30 19:02:43

รถยนต์คันหรูหยุดจอดลงที่หน้าบ้านไม้สองชั้น ชายหนุ่มมองใบหน้าสวยทางด้านข้างก่อนจะโน้มตัวเข้าใกล้เธอ จิรภาณินท์ก้มหน้าหลบสายตาคมที่จ้องมอง

“พี่ภัทร” เธอเรียกพร้อมยกมือขึ้นดันคนตัวใหญ่ให้ออกห่าง

“ครับ” ชายหนุ่มยิ้มรับ ก่อนขยับเขาไปใกล้กระซิบที่ข้างหูเธออย่างแผ่วเบา “ฝันดีนะครับ”

จิรภาณินท์ยิ้มหวานรับแทนการตอบ ตากะพริบมองใบหน้าคมเข้มอย่างใกล้ชิด ก่อนค่อยหลับตาลงเมื่อชายหนุ่มประทับจูบลงริมฝีปากบางเนิบช้ามือหนาจับท้ายทอยหญิงสาวพร้อมสอดลิ้นเข้าที่โพรงปากหวาน

“อื้อ” เสียงร้องทักท้วงเมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ กำปั้นเล็กทุบที่ไหล่หนาเพื่อบอกเขา

ณัฐภัทรถอนริมฝีปากหนาออก มองผลงานของเขาด้วยความชื่นชม ก่อนจะไล่จูบพรมไปทั่วใบหน้า

“รีบเข้าบ้านเถอะครับ” ชายหนุ่มกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า หญิงสาวมองนัยน์ตาคมอย่างไม่เข้าใจ พลางคิดแอบน้อยใจว่าเขากำลังไล่เธอยู่หรือเปล่า “รีบเข้าบ้านเถอะครับ ถ้าไม่เข้าบ้านพี่รับรองว่าคืนนี้ไม่ได้กลับบ้านแน่นอน”

จิรภาณินท์เข้าใจความหมายที่เขาพูดอย่างทันที มือเล็กเป
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 61 บทส่งท้าย (จบ)

    Chapter 54 (Epilogue)หลายวันผ่านไป มาพร้อมกับข่าวการจากไปของพริมรตาเป็นที่น่าเศร้าและน่าตกใจไปพร้อมกัน เมื่อตอนเช้าที่ผ่านมานาถลดาแม่ของหญิงสาวได้โทร.มาหาเรื่องไปร่วมพิธีงานศพ เขาได้เพียงแต่ตะลึงพูดไม่ออก ไม่คิดว่าพริมรตาจะด่วนจากไปเร็วขนาดนี้ข่าวที่เขาได้รับเหมือนเป็นเงาสะท้อนยังไงชอบกล คล้ายกับพิศชามนต์ เขาไม่ได้ต้องการให้เอาชีวิตมาล้อเล่นขนาดนี้ชายหนุ่มได้แต่เอ่ยขอโทษหญิงสาวในใจด้วยความรู้สึกผิดจิรภาณินท์เดินออกมาจากห้องน้ำ มองใบหน้าคนเป็นสามีที่กำลังนั่งเศร้าเสียใจกับการจากไปของมุกวารี เธอเดินตรงเข้าไปหาสามีพร้อมนั่งลงข้างๆ“พี่ภัทรคะ คุณมุกไปสบายแล้วนะคะ” เธอพูดปลอบ“พี่เสียใจที่ทำร้ายเขา เพราะพี่...”ชายหนุ่มกล่าวโทษตัวเอง“พี่ภัทร...”“มุกวารีเป็นเพียงชื่อที่ถูกเปลี่ยนใหม่เท่านั้น จริง ๆ แล้ว มุกวารีก็คือพริมรตา...” ณัฐภัทรก้มหน้าลง เขาค่อยเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หญิงสาวผู้เป็นภรรยาฟังตั้งแต่ต้นจนจบ จิรภาณินท์นั่งฟังชายหนุ่มเล่าทั้งน้ำตา เธอไม่เคยรู้ว่าชายหนุ่มจะมีด้านที่เจ็บปวดมากถึงขนา

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 60 จุดจบของความรักไร้ซึ่งการรอคอย

    Chapter 53สวนในบ้านที่ถูกจัดตกแต่งใหม่แทบทั้งหมดความจริงนั้นก็ดูร่มรื่นอยู่แล้ว แต่กลับยิ่งดูสวยงานกว่าเดิมเข้าไปอีก ต้นไม่ใหญ่ส่องแสงไปหิงห้อยกะพริบหลายหลายสี เสียงดนตรีขับกลอม ในงานตอนกลางคืนแขกผู้ที่มาร่วมงานต่างทยอยกันเข้ามาไม่ขาดสาย เจ้าบ่าวและเจ้าสาวยืนต้อนรับแขกหน้างาน เสียงพูดคุยพบปะกันดังขึ้นไปทั่ว เพ็ญรตีเดินออกมายืนข้างลูกชายรับไหว้แขกที่มาในงาน“ยินดีด้วยนะคะคุณเพ็ญที่มีลูกสะใภ้สวยขนาดนี้”“ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ เชิญด้วยในเลยดีกว่าค่ะ”เพ็ญรตีเอ่ยพร้อมยกมือชวนก่อนจะเดินเข้าไปในงานพร้อมแขกณัฐภัทรยืนกุมมือยิ้มส่งสายตาหวานมองหญิงสาวข้างตัวแทบจะกลืนกิน เสียงร้องแซวของแขกที่เดินผ่านข้างหน้าเล่นพาคนข้างตัวเขาก้มหน้าม้วนบิดอาย“ยินดีด้วยนะคะ”พริมรตากลบเกลือนความเจ็บปวดทุกอย่างภายใต้รอยยิ้มหวานบนใบหน้า ด่อนเดินเข้าไปเอื้อมมือไปจับมือเขาด้วยความอาลัยรักณัฐภัทรสะบัดมือของพริมรตาออกสายตาเย็นชามองมาที่หญิงสาวตรงหน้าอย่างไร้เยื่อใย หยดน้ำตาไหล่รินอาบที่แก้มสวย ดวงตากลมมองเขาด้วยความเจ็บปวด“ขอบคุณ&r

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 59 พิธีแต่งงาน II

    Chapter 52ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดกลาง จิรภาณินท์เดินพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า งานแต่งงานครั้งเดียวในชีวิตของเธอที่ดูเหนื่อยกว่าตอนเธอทำงานพริตตี้หลายเท่าตัว คงเป็นเพราะเธอเหนื่อยที่ต้องตื่นแต่เช้าและไม่ได้พักทั้งวันชายหนุ่มเดินตามเข้ามา สายตาคมมองหญิงสาวที่นั่งอยู่เก้าอี้หน้ากระจกพลางยิ้มหัวเราะออกมาก่อนจะเดินเข้าไปใกล้“รีบเปลี่ยนชุดดีกว่าครับเดี๋ยวแต่งตัวไม่ทันนะครับ”“ค่ะ แล้วพี่ภัทรไม่ไปเปลี่ยนชุดหรือคะ ตรงนี้ณินท์ทำเองได้ค่ะ จะเสียเวลาพี่ภัทรเปล่า ๆ” เธอตอบพร้อมลุกขึ้น“พี่ถอดให้นะครับ” ณัฐภัทรเอื้อมมือไปปลดเสื้อผ้าหญิงสาวออกโดยไม่รอคำตอบจากเจ้าตัวแม้แต่น้อย“อุ้ย !” หญิงสาวร้องอุทานด้วยความตกใจเมื่อมือของเขาเลื่อนชุดของเธอออก ปากร้อนโน้มลงมาพรมจูบไปตามไหล่ ลมหายใจอุ่นของเขาจรดที่ต้นคอของเธอนานสองนาน ก่อนเลื่อนลงมาที่แผ่นหลัง มือก็รวดเร็วปลดอาภรณ์ที่ปิดเรือนร่างส่วนบนออกจนหมด“พี่ภัทร !”“ชูว์” ชายหนุ่มพลิกหญิงสาวให้หันมาเผชิญหน้า นัยน์ตาคมจ้องมองใบหน้าสว

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 58 พิธีแต่งงาน I

    Chapter 51เพ็ญรตีเดินเที่ยวกับจิรภาณินท์จนลืมดูเวลาว่าล่วงเลยมาเกือบห้าชั่วโมงเย็น เธอต้องยอมรับว่าคุณกันเพลินจนถูกคอ ความรู้สึกเกลียดชังในด้านลบค่อย ๆ ลดลงไปแต่ก็ไม่ถึงกับหมดในทีเดียวกว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบทุ่ม เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าเที่ยวถูกใจ มีลูกสะใภ้ไปด้วย...เพ็ญรตีเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับถือของเต็มไม้เต็มมือ น้อยหน่าเมื่อเห็นก็รีบวิ่งเข้ามารับของจากมือของผู้เป็นนาย“เอาไปวางไว้ที่ห้องของฉัน” เพ็ญรตีพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งตามเดิมก่อนจะเดินเข้าไปในห้องรับแขก“กลับมาแล้วเหรอแม่เพ็ญ เห็นว่าไปเดินเที่ยวกับหนูณินท์มา” จินดารัตน์เอ่ยพร้อมกับยิ้มออกมา“ไม่ได้เดินเที่ยวซะหน่อยค่ะคุณแม่ ก็แค่หาเวลาให้ตาภัทรไปคุยกับหนูมุกเป็นการส่วนตัวก็เท่านั้นค่ะ” เพ็ญรตีแก้ตัว“แล้วไปกับหนูณินท์มาเป็นยังไงบ้างล่ะ” จินดารัตน์ถามเปลี่ยนเรื่องทันที เพราะไม่อยากต่อความยาว สาวความยืดเรื่องมุกวารี“ก็ดีค่ะ” เพ็ญรตีตอบ“เอาเถอะ แล้วกินข้าวมาหรือยัง” จินดารัตน์ถาม“กินแล้วค่ะ ทานก

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 57 ไม่เคยรัก

    Chapter 50เพ็ญรตีได้รับโทรศัพท์เมื่อครู่ว่ามุกวารีจะมาหาลูกชายเพื่อคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน เธอจึงตอบตกลงรับปากและให้ลูกชายนัดพบมุกวารีตามที่ทางฝ่ายนั้นต้องการ ก่อนจะโทรไปบอกลูกชายว่ามุกวารีขอนัดพบ ทีแรกลูกชายของเธอปฏิเสธอย่างเร็วไว แต่เธอต้องพยายามหาเหตุผลอ้างจนในที่สุดณัฐภัทรต้องยอมใจอ่อนลง ถึงจะบอกอย่างนั้นเธอก็ต้องรีบกัน จิรภาณินท์เพื่อไม่ให้ไปด้วยอย่างแน่นอน เธอต้องยอมทนอยู่กับว่าที่ลูกสะใภ้ครึ่งวัน‘ภัทรไปพบหนูมุกเถอะนะ แม่เองก็อยากจะคุยกับหนูณินท์เป็นการส่วนตัวด้วย’ความเงียบครอบคลุมพื้นที่ในร้านอาหาร ที่ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง ทั้งที่บรรยากาศไม่ได้เป็นอย่างั้นเลยสักนิด เพ็ญรตีนั่งนิ่งแทบไม่สบตามองจิรภาณินท์ที่อยู่ตรงหน้าของเธอ“จะกินอะไรก็สั่งสิ ฉันจ่ายให้” เพ็ญรตีพูดด้วยน้ำเสียงไม่เต็มใจ“แล้วคุณแม่ไม่กินหรือคะ” จิรภาณินท์ถามพร้อมกับยิ้มหวานสู้“ฉันกินไม่ลงหรอกย่ะ หล่อนอยากสั่งอะไรก็สั่งไปสิ”“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวณินท์จะเสียมารยาทเปล่า”“งั้นถ้าไม่อยากกินก็ไม่ต้องกินเ

  • มารยายั่วรัก   บทที่ 56 ไม่ตัดใจ

    Chapter 49‘ยกเลิกงานแต่งซะ’ เพ็ญรตีพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม‘หมายความว่ายังไงคะ ?’ จิรภาณินท์ถามด้วยความไม่เข้าใจ‘จะให้หมายความว่ายังไงอีก ฉันให้เธอยกเลิกงานแต่งงานนี้ซะ !’เพ็ญรตีตวาดเสียงดังจนหญิงสาวต้องผงะถอยออกห่าง‘ไม่ค่ะ ณินท์ทำไม่ได้’ เธอตอบด้วยน้ำเสียงสั่น‘ฮึ ! ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอต้องตอบแบบนี้ บอกมาว่าต้องการเงินเท่าไหร่ ?’ เพ็ญรตีถาม ด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองหยามเหยียด ‘เท่าไหร่ที่คิดว่าออกไปจากชีวิตลูกชายฉัน !’‘ไม่ค่ะ เงินซื้อหัวใจของพี่ภัทรไม่ได้ ณินท์รักพี่ภัทร...’‘ซื้อไม่ได้ ฮึ ! กลัวว่าที่ฉันให้น้อยไปกว่าการที่เกาะตาภัทรกินไปทั้งชาติสินะ !’ เพ็ญรตีตะคอกด้วยน้ำเสียงดูแคลนผู้หญิงตรงหน้า จะเล่นละครไปได้สักกี่น้ำ จะหลอกลูกชายเธอไปได้แค่ไหน... เธอไม่เชื่อว่าจิรภาณินท์จะบูชาความรักมากกว่าเงินทอง !‘ไม่ใช่นะคะ ณินท์ไม่ได้ต้องการ...’‘แล้วทำไมยังอยู่วุ่นวายกับลูกชายฉันล่ะ เงินสิบล้านที่คุณแม่ให้ไปมันยังไม่มากพอใช่ไหม ต

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status