LOGINShare
อย่าคิดหนีnc
Last Updated:
2025-04-23 16:28:00"นะ...นายจะทำอะไร" ร่างบางเอ่ยขึ้นด้วยดวงตาเบิกโพลงเมื่อเห็นว่าดราก้อนเอื้อมมือไปหยิบกุญแจมือ 2 อันออกมาจากลิ้นชักข้างหัวนอน
"ทำให้เธอหนีฉันไปหาไอหน้าไหนไม่ได้อีกอย่างไงล่ะ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งจับแขนทั้งสองข้างของร่างบางขึ้นเหนือหัวก่อนจะใช้กุญแจข้อมือล็อคแขนทั้งสองข้างเธอไว้กับหัวเตียง แกร็ก! "โอ้ยปล่อยนะ" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยความเจ็บพร้อมทั้งพยายามจะกระชากข้อมือของตนเองให้หลุดออกจากกุญแจมือแต่นอกจากมันจะไม่ช่วยอะไรแล้วมันยังทำให้ข้อมือของเธอแดงจนเกิดแผลเพิ่มอีก "อย่าคิดหนีไปจากฉันอีก" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับบีบกรามของเธอไว้แน่นก่อนจะโน้มตัวลงมาดูดเม้นซอกคอระหงของเธอ "อื้อ~ " โมเน่ได้แต่ครางท้วงออกมาจากลำคอเมื่อริมฝีปากหนาของดราก้อนก็ประกบลงมาจูบเธออย่างหนักหน่วง แควก!! "แค่กๆ เห่อๆ" ทันทีดราก้อนถอนริมฝีปากออกโมเน่ก็สำลักทันทีพร้อมทั้งพยายามสูดหายใจเข้าปอดให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งตัวก็ถูกร่างสูงใช้มือหนากระชากชุดเดรสของเธอออกจนขาดวิ่นเผลอให้เห็นแค่บราปีกนกแล้วแพตตี้ตัวจิ๋วที่ปกปิดอยู่เท่านั้น "อื้อ~ พอสักที" ร่างบางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ริมฝีปากหนาของดราก้อนโน้มลงมาประกบจูบริมของเธออีกครั้งพร้อมกับค่อยๆ ไล่ริมฝีปากหนาของเขามาตามลำคออย่างคนหิวกระหายโดยไม่สนใจฟังคำของหญิงสาวที่ร้องห้ามเขาอยู่ ร่างแกร่งใช้มือหนากระตุกบราปีกนกของเธอออกเผลอให้เห็นยอดลูกเกดสีชมพูระเรื่อก่อนจะไล่ริมฝีปากหนามาดูดเลียเม็ดลูกเกดเธออย่างโหยหาพร้อมใช้ฝ่ามือหนาของเขาจะเลื่อนไปลูบไล้ตามเอวคอดและเลื่อนไปหยุดอยู่ที่กลีบกุหลาบอูมของเธอ มือหนากระชากแพตตี้ของเธอออกก่อนจะเอาแก่นกายมหึมาที่ตอนนี้แข็งชูชันเต็มความใหญ่โตมาจ่อยังรูสวาทที่แห้งเหือดของเธอพร้อมกับจับขาทั้งสองข้างของเธอให้อ้าออก ส๊วบ! "กรี๊ดดดดด เจ็บ" โมเน่กรีดร้องออกมาพร้อมกับดิ้นไปมาทันทีที่ดราก้อนอัดกระแทกแก่นกายร้อนเข้าไปยังรูสวาทของเธอที่แห้งสนิทอย่างสุดลำทำให้รูสวาทของเธอจนร่างบางรู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลซึมออกมาด้วยจากการฉีกขาดจากการร่วมรักครั้งนี้ "เจ็บ ฮึก~" โมเน่เอ่ยออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลพรากออกมาด้วยความเจ็บ "....." ดราก้อนจ้องมองใบหน้าของร่างบางที่ตอนนี้ที่มีน้ำตาไหลออกมาด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา เขารู้เพียงเเค่ว่าจะทำทุกทางเพื่อไม่ให้เธอไปเป็นของใครไม่ว่าวิธีใดก็ตามและยิ่งเขานึกถึงข่าวเธอกับซีโน่ความโทสะของเขาก็เริ่มปะทุมากขึ้นเท่านั้น ตับ ตับ ตับ! เสียงกระแทกของแก่นกายร้อนพยายามกระแทกเข้าออกรูสวาทที่แห้งเหือดและฝืดเคืองของเธออย่างยากลำบากก่อนที่เขาจะถอดแก่นกายร้อนออกจากรูสวาทของเธอ ป๊อก! "ยะ..อย่านะอื้อ~ "โมเน่เอ่ยออกมาด้วยเสียงกระเส่าเมื่อดราก้อนโน้มหน้าไประหว่างกลางหว่างขาของเธอพร้อมกับใช้ลิ้นสากละเลงเลียยังรูสวาทที่มีกลิ่นคาวเลือดผสมของเธอจนเปียกชุ่ม "อื้ม~ " โมเน่ครางออกมาอย่างเสียวปนเจ็บเมื่อโดนลิ้นสากของดราก้อนละเลงเลียกลีบกุหลายอูมของเธอจนเริ่มมีน้ำเมือกใสของเธอไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ส๊วบ!! เมื่อรูสวาทของร่างบางเริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลออกมาแล้วมือหน้าของดราก้อนก็จับขาเธอถ่างออกจากกันและมาพาดไว้ที่บ่าแกร่งของเขาก่อนจะเสียบแก่นกายเข้าไปใหม่อีกครั้งจนสุดลำ "อื้อ~ จุก" โมเน่เอ่ยออกมาเสียงแผ่วเบาโดนดราก้อนกระแทกเข้ามาอีกครั่งเธอรู้สึกจุกไปทั่วท้องแต่ครั้งนี้เธอรู้สึกเจ็บน้อยกว่าครั้งแรกมาก ตับ ตับ ตับ!!! "อ่าา" ร่างแกร่งคำรามออกมาก่อนจะเริ่มซอยแก่นกายกระแทกเข้าออกรูสวาทของเธออย่างบ้าคลั่งพร้อมกับใช้สองฝ่ามือหนาขยำหน้าอกขาวนวลของเธอจนแดงไปหมด เอี๊ยดๆ เสียงเตียงหรูดังและเขยื้อนไปมาตามแรงกระแทกของร่างแกร่งที่อัดกระแทกรูสวาทของร่างบางอย่างไม่ยั้ง "อ้ะๆๆๆ เบาหน่อย" โมเน่ครางออกมาเสียงกระเส่าแต่ครั้งนี้เธอไม่เพียงแต่รู้สึกเจ็บอย่างเดียวแต่กับรู้สึกเสียวด้วยเช่นกัน โมเน่กัดปากแน่นและหลับตาลงอย่างไม่อยากมองการกระทำของคนใจร้ายแต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธความเสียวซ่านจากการร่วมรักอันป่าเถื่อนของเขารอบนี้ได้ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆ!!! "อ้ะๆๆๆๆ เบาหน่อยได้ไหม" โมเน่ครางออกมาเสียงกระเส่าอีกครั้งเมื่อดราก้อนเริ่มเร่งจังหวะกระแทกถาโถมมาใส่เธออย่างไม่ยั้งพร้อมกับใช้มือหนาล็อคเอวของเธอไว้แน่น ตับ ตับ ตับ!!!! เสียงเนื้อช่วงล่างอัดกระทบกันยังคงดังลั่นห้องอย่างไม่มีทีท่าว่าคนใจร้ายจะเบาจังหวะการซอยให้ลดลงแต่เขายังคงเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีกอย่างต้องการเอาอารมณ์ทั้งหมดระบายใส่รูสวาทของหญิงสาว "ซี๊ดด ตอดดีชิปหาย" ดราก้อนครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างพึงพอใจในการตอดรัดในโพลงสวาทของร่างบางพร้อมกับกดปลายนิ้วโป้งลงที่ร่องกลางระหว่างกลีบกุหลาบของเธอก่อนจะเริ่มบดขยี้ "อ๊าาาาา เสียวอย่าทำแบบนี้อร๊ายยย" โมเน่เอ่ยออกมาด้วยความเสียวซ่านแทบขาดใจพร้อมกับบิดตัวไปมาเมื่อถูกดราก้อนบดคลึงติ่งเสียวของเธอ "ซี๊ด ครางชื่อฉันโมเน่" ดราก้อนเอ่ยพร้อมก้มลงไปกัดที่ติ่งหูของเธอพร้อมทั้งเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีก "....." ตับ ตับ ตับ!! เสียงแก่นกายของดราก้อนที่ถาโถมซอยรูสวาทของร่างบางอย่างหนักหน่วงและถี่ยิบพร้อมอย่างไม่หยุดหย่อนจนเกิดเสียงลามกดังไปทั่วห้อง "ถ้าไม่อยาก ฉีกไปมากกว่านี้ก็ครางชื่อฉันโมเน่!! " ดราก้อนตะหวาดลั่นเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างไม่ยอมทำตามที่เขาสั่งก่อนจะเร่งจังหวะซอยรูสวาทของเธอให้ถี่และแรงขึ้น "อ้ะๆๆๆ ดราก้อน" โมเน่ที่ทนแรงกระแทกจากร่างแกร่งไม่ไหวก็ได้แต่ทำตามที่เขาสั่ง "อ่าาา โมเน่" ดราก้อนเอ่ยขึ้นก้อนที่จะโน้มหน้าลงไปใช้ปากตะปบดูดยอดลูกเกดสีชมพูอย่างคนหิวกระหายพร้อมกับยังคงซอยช่วงล่างด้วยจังหวะถี่ยิบ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆ "อ๊าาเสียว" โมเน่ครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างลืมอายเมื่อเธอถูกช่วงล่างเขาซอยถี่ๆ พร้อมกับมือหนาที่ยังคงกดคลึงติ่งคริสตัลของเธออยู่จนแฉะเยิ้มและริมฝีปากกับลิ้นของเขาที่ดูดดื่มเต้านมอวบอิ่มของเธอมันให้เธอเสียวจนใกล้จะเสร็จ ตับ ตับ ตับ!!!!! ดราก้อนที่ได้รับรู้ได้ถึงข้างในโพร่งสวาทที่กระตุกเกร็งก็กระแทกรูสวาทของเธอให้แรงขึ้นอีก ก่อนจะเร่งจังหวะและเน้นย้ำก่อนที่เขาจะรับรู้ได้ถึงการต๊อดถี่ๆ พร้อมกับร่างบางที่เริ่มบิดเกร็ง "อร๊ายยยยยยยย~ " โมเน่กรีดร้องออกมาอย่างลืมอายเมื่อรู้สึกได้ถึงความรู้สึกสีขาวโพลนในหัวเมื่อเธอแตะจนถึงขอบสวรรค์แล้วแต่ดราก้อนยังคงซอยถี่อยู่แบบนั้นเพราะว่าเขายังไม่เสร็จ "เสร็จคา_วยฉันอีกแล้วนะ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างพึ่งพอใจก่อนที่จะเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีก ตับ ตับ ตับๆๆๆๆ "อ้ะๆๆๆๆ ดราก้อนอ่าา" โมเน่ครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างรู้สึกว่าตัวเองจะเสร็จอีกครั้งเมื่อถูกดราก้อนซอยถี่ๆ มาอย่างไม่ยั้ง "จะเสร็จอีกแล้วหรอ" ร่างแกร่งเอ่ยเมื่อรู้สึกได้ถึงการกระตุกในโพรงสวาทของเธออีกครั้ง "อ่าาๆๆ ดะ..ดราก้อน อื้อ~ " โมเน่ครางออกมาเสียงกระเส่าอย่างรู้สึกเริ่มทนไม่ไหวกับจังหวะการซอยของเขาที่มันเสียวเกินจะขาดใจ "อย่าพึ่งเสร็จรอฉันก่อน ซี๊ด~ "
Related chapters
มาเฟียคลั่งรัก ได้แค่ตัวnc
"อ่าาาาาาา/อร๊ายยยยยย" เสียงคำรามลั่นและเสียงกรี๊ดร้องของทั้งคู่ดังสะนั้นไปทั่วห้องพร้อมกับน้ำรักสีขาวขุนของร่างแกร่งที่แตกใส่รูสวาทของร่างบางทุกหยาดหยด"เสร็จแล้วก็เอาออกไป" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งเมินหน้าไปทางอื่นด้วยความอายที่เธอเผลอเสร็จคาของเขาไปถึงสองรอบอย่างไม่ได้ตั้งใจป๊อก~"หึ" ดราก้อนเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอก่อนจะถอดแก่นกายของเขาออกพร้อมกับน้ำรักขาวขุ่นที่ทะลักออกมาจากรูสวาทของเธอและเดินเข้าไปในห้องน้ำ- 15 นาทีผ่านไป -"นายไม่คิดที่จะปล่อยฉันไปใช่ไหม? " โมเน่ที่ยังคงเปลือยเปล่าและถูกล็อคเเขนไว้ที่หัวเตียงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าคนใจร้ายเดินออกมาจากห้องน้ำ"รู้คำตอบอยู่แล้วจะถามทำไม" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่โมเน่มองการกระทำที่สบายใจของร่างแกร่งด้วยความเจ็บใจก่อนจะเอ่ยขึ้น"ได้ ฉันจะอยู่กันนายจนกว่านายจะพอใจไม่หนีไปไหนแต่นายจะได้แค่ร่างกายของฉันเท่านั้นและเมื่อไหร่ที่นายเผลอฉันจะเป็นคนฆ่านายเอง" แกร็ก~"หึ ถ้าคิดว่าฆ่าฉันได้ก็ลองดู" ดราก้อนเค้นหัวเราะออกมาจากในลำคอก่อนจะเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดิมมาหยิบกุญแจในลิ้นชักปลดล็อคข้อมือให้กับเธอก่อนจะเดินออกจากห้องไ
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก แชมเปญ
ณ โรงแรม Moonsky"สิธาจะมาถึงตอนไหนหรอ" ร่างบางที่กำลังจะเดินเข้าห้องทำงานของตัวเองเอ่ยขึ้นถามสาวิตรีที่นั่งอยู่ที่หน้าห้องของเธอ"น่าจะพรุ่งนี้ค่ะ คุณโมเน่มีอะไรให้สาวิตรีช่วยก่อนไหมคะ""ไม่เป็นไรแค่พวกเรื่องเซ็นเอกสารฉันจัดการได้""จะรับกาแฟเลยไหมคะ""แก้วหนึ่งก็ดี""รอสักครู่นะคะ"หลังจากที่สาวิตรีเอ่ยจบโมเน่ก็เดินเข้าห้องทำงานของเธอไปในทันทีแกร็ก~"เห้อ~ ทำไมมันเยอะขนาดนี้เนี้ย" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อทิ้งสะโพกลงบนเก้าอี้ก่อนจะมองดูแฟ้มเอกสารที่ถูกเรียงรายไว้เต็มโต๊ะทำงานของเธอพร้อมกับเริ่มหยิบเอกสารแต่ละเล่มขึ้นมาอ่านดู- 1 ชั่วโมงผ่านไป -ก๊อกๆ"เข้ามา" ร่างบางที่กำลังนั่งอ่านเอกสารด้วยสีหน้าละห้อยเอ่ยขึ้นโดยไม่ได้แหงนหน้าขึ้นไปมองเพราะคิดว่าคงเป็นสาวิตรีเอางานมาให้เพิ่มแน่ๆแกร็ก~"เซอร์ไพร์~ " ทันทีที่ประตูเปิดออกเสียงหวานของเพื่อนรักเธอก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่รีบวางเอกสารลงและเงยหน้าไปมองคนที่พึ่งเข้ามาในห้องทำงานของเธอด้วยสีหน้าดีใจก่อนจะเอ่ยขึ้นและรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปกอดเพื่อนรักของเธอทันที"กรี๊ดดด~ อีเวนิสมึงมาได้ไง""คิดถึงกูไหมยะ" เวนิสเอ่ยพร้อมกับกอดตอบเพื่อนรักของเธอ
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก ระบาย
ณ คฤหาสน์หรูของดราก้อนเวลา 17.30 น."ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ/ค่ะ" เสียงเหล่าบรรดาพ่อบ้านแม่บ้านเอ่ยต้อนรับผู้เป็นนายและต่างพากันก้มหน้าก้มตาไม่มีใครกล้าเงยหน้าไปสบตากับเขาสักคนเพราะพวกเขารับรู้ได้ถึงอารมณ์โทสะทันทีที่นายของเขาเดินเข้ามาภายในห้องโถง"โมเน่ยังไม่กลับมาอีกหรอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกแต่ก็แฝงไปด้วยความน่ากลัวจนคนฟังรู้สึกเสียวสันหลัง"ยังค่ะ" มะลิเอ่ยอย่างไม่กล้าสบตากับผู้เป็นนายมาเฟียหนุ่มพอได้ยินคำตอบของสาวใช้ก็เปลี่ยนสีหน้าจากนิ่งเรียบเป็นดุดันทันทีก็จะล้วงเอาโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมาต่อสายไปยังเฟรดที่เขาคอยให้ตามดูและรับส่งหญิงสาว"โมเน่อยู่ไหน!! " ( คุณโมเน่บอกว่าจะไปดินเนอร์กับเพื่อนจะกลับดึกหน่อยแล้วก็วิ่งขึ้นรถเพื่อนเธอไปเลยครับผมกำลังขับรถตามรถเพื่อนของเธอไป )"รอบนี้ผู้หญิงหรือผู้ชาย"( ผู้หญิงครับ ผมเหมือนเคยเจอเธอกับคุณเอเทรนที่อเมริกา )"หึ งั้นหรอส่งรูปมาให้กูด้วย" ดราก้องเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอก่อนจะเอ่ยต่อ( ครับ )- ทางด้านโมเน่ -"กินไรยะกูเลี้ยงเต็มที่" เวนิสเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งคู่ขึ้นมายังชั้นดาดฟ้าของตึกสูงที่มีรูฟท็อปสุดหรูที่มีแต
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก กล้ามากกว่าที่นายคิด
โมเน่กรีดร้องลั่นเมื่ออยู่ๆ ดราก้อนก็โน้มหน้าลงมาดูดเม้มซอกคอระหงของเธอพร้อมทั้งใช้มือหนาลูบไล้ร่างกายของเธออย่างอุกอาจทั้งที่ในรถมีมาติดและเฟรดนั่งอยู่ด้านหน้าด้วย"ปล่อยนะ ปล่อยฉันนะไอบ้าไอเลว" โมเน่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือด้วยความโกรธเพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำอะไรแบบนี้กับเธอต่อหน้าลูกน้องของเขา"ออกรถ" ดราก้อนเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยสั่งลูกน้องของตนก่อนจะก้มหน้าลงไปดูดเม้นเนินอกอวบอิ่มที่โผล่พ้นชุดเดรสของหญิงสาวออกมาอย่างแรงเหมือนกับต้องการจะลงโทษเธอ"ครับ" เฟรดเอ่ยรับคำสั่งของผู้เป็นนายก่อนจะเริ่มขับรถตู้คันหรูออกไป"อื้อ~ อย่า" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนเมื่อถูกมือหนาดึงสายชุดเดรสของเธอออกเผลอให้เห็หน้าอกอวบอิ่มที่ตอนนี้มีเพียงเสื้อในตัวจิ๋วบิดอยู่เท่านั้น"พอ...อือ~ " เสียงของคนตัวเล็กถูกคนตัวสูงกลืนกินด้วยการประกบริมฝีปากหนาลงมาพร้อมทั้งใช้เรียวลิ้นหนาไปเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นเล็กของเธอสองมือหนาของคนใจร้ายบีบคลึงหน้าอกอวบอิ่มของเธอผ่านบราตัวจิ๋วที่ปิดอยู่ก่อนที่เขาจะถอนริมฝีปากของตัวเองออกก่อนจะดูดเม้นไล่ไปตามลำคอไล่ลงเนินอกพร้อมกับใช้ริมฝีปากดุนเต้านมอวบอิ่มของเธอทั
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก น่ารังเกียจ
แปะ แปะ แปะเสียงปรบมือของเอลิคที่พึ่งเดินออกมาจากอีกห้องดังขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของดราก้อนพร้อมกับมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"ว้าว คนนี้น่ะหรอที่เอาเลือดหัวมึงออกได้""...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมทั้งเดินไปนั่งบนโซฟาตัวหรูโดยมีโมเน่เดินตามไปด้วย"กูไม่ได้อยากรู้ว่ายัยนี้เป็นอะไรกับมึงกูแค่อยากรู้ว่ามึงพามาด้วยทำไม" เฟยหลงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบและมองมาที่ผู้หญิงข้างกายเพื่อนของเขาโมเน่ได้แต่นั่งตัวแข็งทื่ออย่างทำตัวไม่ถูกและหวาดกลัวกับบรรยากาศรอบตัวที่มีแต่เหล่ามาเฟียและภายในโกดังก็ยังมีลูกน้องของแต่ละคนยืนถืออาวุธกันเต็มไปหมด"โทษที พอดีพากลับไปส่งบ้านไม่ทันคงไม่ถือสาใช่ไหม" ดราก้อนขึ้นอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดก่อนจะอัดเข้าปอดของตัวเองและพ่นควันออกมา"กูไม่ถือสาหรอก" แดเนียลที่พึ่งเดินกลับเข้ามาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองมายังโมเน่ก่อนจะพูดกับเธอ"สวัสดีแม่สาวน้อยฉันชื่อแดเนียล""...." ร่างบางที่ถูกมาเฟียหนุ่มอีกคนทักไม่ได้เอ่ยตอบอะไรและใช้มือบางเกาะแขนเสื้อของดราก้อนไว้แน่นอย่างหวาดกลัว"ดูเหมือนเมียมึงจะกลัวนะ" แดเนียลเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งข้างเฟยหลง"หึ จะไปนั่ง
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก ชายที่ไม่คุ้น
"โอ้ย ปล่อยนะฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของนายนะที่นายจะลากไปตรงไหนก็ได้ตามใจตัวเอง" ร่างบางที่ถูกคนตัวสูงลากออกมาเอ่ยโวยวายขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนของตัวเองออกอย่างไม่พอใจ"...." คนตัวสูงได้แต่มองท่าทางโวยวายอย่างเอาแต่ใจของคนตัวเล็กที่เริ่มจะเมาแล้วเพราะว่าไวน์ที่นำมาเลี้ยงต้อนรับลูกค้าคนสำคัญวันนี้เป็นไวน์แบบพิเศษที่มีเปอร์เซ็นต์ของแอลกอฮอล์ที่แรงกว่าไวน์ธรรมดาเป็นเท่าตัวและไวน์ตัวนี้มักจะไม่ถูกวางจำหน่ายแต่จะรู้จักกันแค่เพียงในวงในเท่านั้น"ไวน์อะไรทำไมมันแรงจัง" โมเน่เอ่ยพึมพำกับตัวเองพร้อมทั้งใช้มือบางตบที่แก้มทั้งสองข้างของตัวเองเบาๆ "ไหวไหมครับ" มาตินเอ่ย"อย่ามายุ่ง""ขึ้นรถ" ดราก้อนที่เห็นท่าทางของคนตัวเล็กก็เอ่ยสั่งขึ้นเสียงดุพร้อมกับใช้สายตามองไปยังประตูรถตู้คันหรู"ดีแต่ออกคำสั่ง" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกแล้วสะบัดหน้าใส่คนตัวสูงก่อนจะเดินขึ้นรถไปด้วยสติที่เริ่มจะมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล"ไม่ไหวก็นอนลงมา" ขณะที่รถคันหรูกำลังแล่นตามท้องถนนดราก้อนที่หันไปมองร่างบางที่นั่งเอาหัวพิงกระจกก็เอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือหนาหมายจะไปจับหัวร่างบางหมับ!"ฉันไม่นอนตักคนสกปรกแบบนายหรอก" โมเน่เอ่
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก จุดอ่อน
"เธอสินะที่ชื่อโมเน่" ชายหนุ่มที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับดราก้อนเอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้เต็มความสูงและเดินเข้ามาหาเธอ"นี้นายเป็นใคร ถอยไปนะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ไม่ต้องกลัว" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งฝุดยิ้มร้ายที่มุมปากและมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"...." "สวยดีหนิถึงว่า...""ว้าย~ มีอะไรกันรึป่าวคะคุณฟอลคอร์" ยังไม่ทันที่ฟอลคอร์จะเอ่ยจบมะลิที่พึ่งเดินออกมาจากห้องอาหารเอ่ยขึ้นทันทีอย่างตกใจกลัวว่าทั้งคู่จะมีปัญหากัน"ฟอลคอร์? " โมเน่เอ่ยทวนชื่อคนตรงหน้าอีกครั้ง"นี่คุณฟอลคอร์เป็นน้องชายของนายค่ะ" มะลิเอ่ยแนะนำชายหนุ่มให้กับว่าที่นายหญิงของเธอ"ไม่มีอะไรหรอกไปทำงานของเธอต่อเถอะ" ฟอลคอร์เอ่ยพร้อมกับทำมือไล่ให้สาวใช้ออกไปให้พ้น"ค่ะ" มะลิที่เห็นท่าทางของฟอล์คอร์ก็รีบก้มหน้าก้มตาและรีบเดินออกไปทันที"น้องชายของไอเลวนั้นหรอ เหอะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกและเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างยังโซฟาหรูกลางห้องรับแขกร่างสูงมองการกระทำของว่าที่พี่สะใภ้ของตัวเองก่อนจะเดินตามหลังเธอไปนั่งโซฟาตรงข้ามกับเธอพร้อมกับเอ่ยขึ้น"ปากร้ายใช้ได้เล
Last Updated : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก เปลี่ยนที่กู?
"ผมล้อเล่นอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ" ฟอลคอร์เอ่ยอย่างหยอกล้อพร้อมกับยิ้มออกมาซึ่งต่างจากสีหน้าของผู้เป็นพี่โดยสิ้นเชิง"อย่ายุ่งกับยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำ"ว้าว ดูหวงจังเลยนะไม่สมกับเป็นพี่เลยแต่พี่รู้ใช่ไหมว่าบ้านเรามีจุดอ่อนไม่ได้โดยเฉพาะพี่""กูจัดการคนของกูเองได้""ก็ขอให้เป็นแบบนั้นเพราะดูคนของพี่จะพยศน่าดู" ฟอลคอร์เอ่ยขึ้นก่อนจะล้วงเอาบุหรี่ราคาแพงในกระเป๋าเสื้อของตนออกมาก่อนจะอัดนิโคตินเข้าเต็มปอดแล้วค่อยๆ พ่นควันขาวขุนออกมา"ถ้าจะมาพูดแต่เรื่องไร้สาระก็กลับไปสะกูจะทำงาน""ก็ว่าจะกลับแล้วล่ะป่านี้เด็กๆ ที่ผมเลี้ยงไว้คงคิดถึงผมแย่""....." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรได้แต่มองดูท่าทางสบายๆ ของน้องชายของเขานิ่งๆ จนฟอลคอร์สูบบุหรี่จนหมดม้วนแล้วลุกขึ้นเตรียมตัวที่จะออกจากห้อง"อ่อ พ่อฝากบอกว่าจะไปรอที่ฝรั่งเศสนะอย่านานล่ะ" ขณะที่ผู้เป็นน้องเดินไปถึงหน้าประตูห้องก็หันกลับมามองผู้เป็นพี่พร้อมกับเอ่ยทิ้งท้ายเรื่องที่พ่อของตนฝากมาและเปิดประตูจากไป"เห้อ~ " หลังจากผู้เป็นน้องเดินจากไปมาเฟียหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาทันทีอย่างเหนื่อยล้าพร้อมกับเองหลังพิงพนักเก้าอี้ร่างสูงหลับตาลงช้าๆ และค
Last Updated : 2025-04-23
Latest chapter
มาเฟียคลั่งรัก อยากไหม?
"เสร็จแล้ว" หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อเธอพึ่งใช้ผ้าก๊อซพันเเขนให้กับเขาเสร็จ"....." หลังจากที่หญิงสาวเอ่ยจบมาเฟียหนุ่มก็มองที่ผ้าพันแผลที่แขนของเขาที่มันดูไม่เรียบร้อยเท่าไหร่นัก"นี่! ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลยนะก็ฉันพึ่งพันครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ" หญิวสาวที่เห็นสายตาของมาเฟียหนุ่มก็รู้ได้มันทีว่าเขาคิดอย่างไรกับการทำแผลของเธอ"ก็ไม่ได้ว่าอะไร" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าฉุกเฉินของศัตรูที่เขาขนเสบียงพวกนั้นลงมาด้วยไว้ตรงหน้าหญิงสาว"ว้าวว พวกนั้นเตรียมพร้อมกว่านายอีก" โมเน่ที่เปิดกระเป๋าดูและเห็นของกินก็เอ่ยขึ้นอย่างดีใจ"ฉันไม่ได้เตรียมตัวมาไล่ยิงคน""ก็นั้นแหละเป็นถึงมาเฟียนายก็ควรจะเตรียมพร้อมกว่านี้ไหมเกือบจะพาฉันมาตายอยู่แล้ว" โมเน่เอ่ยบ่นเป็นชุดพร้อมกับหยิบขนมปังขึ้นมาแกะถุงก่อนจะกัดคำโตอย่างคนหิวโหย"...." ดราก้อนที่ได้ยินที่ร่างบางเอ่ยก็ได้แต่นั่งกินแครกเกอร์เงียบๆ อย่างไม่ได้เอ่ยเถียงอะไรกลับไปส่วนหนึ่งที่เธอพูดก็มีเหตุผลเขาควรจะเตรียมพร้อมให้มากกว่านี้จริงๆ อย่างที่เธอเอ่ยเพราะเขานั้นเป็นมาเฟียและมีศัตรูอยู่รอบตัว"ทำไมนายไม่กินขนมปังล่ะมันน่าจะอยู่ท้องกว่า" โมเน่ถา
มาเฟียคลั่งรัก ถอดเสื้อ
หญิงสาวตะโกนเรียกชื่อมาเฟียหนุ่มขึ้นมาอย่างสุดเสียงด้วยความตกใจพร้อมกับดวงตาที่เบิกกว้างเบิกเมื่อเห็นว่าเขาถูกกระสุนยิงเข้าที่แขนเพื่อที่จะมาช่วยผลักเธอให้พ้นจากกระสุน"ซี๊ด~ " ดราก้อนที่ถูกยิงเข้าที่แขนก็ทำสีหน้าเจ็บเพียงเล็กน้อยเพราะดีว่ากระสุนนี้เพียงแค่เฉี่ยวดีว่าไม่ฝังเข้าที่แขนแต่ก็เป็นรอยเฉี่ยวที่ลึกพอสมควร"ดะ...ดราก้อนเเขนนาย ฮึก" หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนด้วยความกลัวและตกใจพร้อมกับชี้ไปที่แขนข้างขวาของมาเฟียหนุ่มที่ตอนนี้เลือดไหลจนชุ่มแขนเสื้อเชิ้ตของเขา"หลับตาไว้จนกว่าฉันจะบอกให้ลืมตา" ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำพร้อมกับเปลี่ยนสีหน้าและแววตาเป็นโหดเหี้ยวก่อนจะสไลค์ปืนเพื่อเตรียมจะยิงทั้งที่ตอนนี้เขาเหลือกระสุนเพียงแค่ลูกเดียวเท่านั้น"อืม" หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าและแววตาของชายหนุ่มเปลี่ยนไปเป็นโหดเหี้ยมอย่างที่เธอนั้นไม่เคยเห็นมาก่อนหลังจากที่หญิงสาวหลับตาลงดราก้อนก็หันกลับไปทางชายฉกรรจ์ที่นอนอยู่กับพื้นทรายพร้อมกับกำลังเล็งปืนมาทางเขาทั้งที่ตนเองเเทบจะยืนไม่ไหวเพราะเลือดไหลนองออกมาจากขาที่ถูกมาเฟียหนุ่มยิงจนเลอะพื้นทรายสีขาวดราก้อนที่เห็นแบบนั้นได้แต่ก
มาเฟียคลั่งรัก หนีไม่รอด
หญิงสาวกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเธอวิ่งมาเกือบถึงชายหาดหมายจะเจอเหล่าลูกน้องของดราก้อนมาช่วยเหลือเธอแต่เธอก็ต้องผิดหวังพร้อมกับตาเบิกกว้างด้วยความตกใจกลัวทันทีเมื่อเรือที่มาจอดเทียบใกล้ๆ เรือสปีดโบ๊ทของดราก้อนเป็นเรือของชายฉกรรจ์ที่ไล่ยิงเธอเเละดราก้อนเมื่อเช้าและพวกเขากำลังเล็งปืนมาที่เธอโมเน่หลับตาปี๋เมื่อคิดว่าเธอคงไม่รอดแล้วแน่ๆ พร้อมกับได้ยินเสียงปืนที่ลั่นผ่านเธอไปแต่เธอกับไม่รู้สึกเจ็บอะไรพร้อมกับเสียงของมาเฟียหนุ่มดังขึ้น"ฉันบอกแล้วใช่ไหมไม่ให้ไปไหน! " ดราก้อนตวาดลั่นพร้อมกับรีบวิ่งมาดึงเธอไปหลบหลังเขาหญิงสาวที่หลบอยู่หลังมาเฟียหนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของชายหนุ่มพร้อมกับมองไปยังเรือของอีกฝ่ายก็เห็นว่าคนที่เล็งจะยิงเธอเมื่อกี้ตอนนี้ถูกดราก้อนยิงตกทะเลไปแล้ว"มึงฆ่าลูกพี่แล้วก็เพื่อนกู กูไม่ปล่อยไว้แน่!! " ชายฉกรรจ์คนหนึ่งที่เหลือรอดอยู่เอ่ยขึ้นเสียงดังลั่นด้วยใบหน้าเครียดเเค้นพร้อมกับเล็งปืนมาที่เขา"เดียวฉันนับหนึ่งถึงสามเธอวิ่งไปหลบอยู่หลังต้นไม้เข้าใจไหม""แล้วนายล่ะ""ไม่ต้องถามมากฉันบอกให้ทำอะไรก็ทำ! " ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมกับเล็งปืนไปที่เ
มาเฟียคลั่งรัก ขอโทษ
"ที่นี่เกาะอะไร" ร่างบางที่เดินตามหลังมาเฟียหนุ่มเข้าไปในเกาะเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยเพราะเมื่อเธอมองไปรอบๆ เธอไม่เห็นเรือหรือแม้แต่ผู้คนอาศัยอยู่เลย"ไม่รู้ แต่น่าจะเป็นเกาะที่ไม่มีเจ้าของ" ดราก้อนเอ่ยขณะที่เขาเเละเธอเดินลึกเข้าไปเพื่อที่จะหาที่หลบภัย"พวกมันจะตามเรามาไหม" โมเน่เอ่ยถามมาเฟียหนุ่มด้วยสีหน้าเป็นกังวลและหวาดกลัว"ตาม" "นี่ ฉันยังไม่อยากตายนะ! " หลังจากสิ้นคำตอบของดราก้อนร่างบางก็รีบตวาดออกมาทันทีพร้อมกับหัวใจที่เริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างหวาดกลัวว่าพวกนั้นจะตามมาเจอ"เธออยู่กับฉันไม่ตายหรอก""มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วฉันยังสาวยังสวยอยู่จะไม่ยอมตายเด็ดขาดและถ้าฉันตายฉันจะมาหักคอนายคนแรก! ""ผีฉันก็ขมขืน""ไอทุเรศ แล้วพวกลูกน้องนายจะมารับตอนไหน""ไม่รู้ที่นี้ไม่มีสัญญานโทรศัพท์" ดราก้อนเอ่ยขึ้นตามความจริงเพราะตั้งแต่ลงเรือมาเขาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูหลายต่อหลายครั้งก็ไม่มีคลื่นสัญญาขึ้นมาเลยสักขีดเดียว"หมายความว่าไง นี่ฉันต้องอยู่ที่เกาะนี่ถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้จนกว่าลูกน้องนายจะหาเจอทั้งๆ ที่มีคนจะไล่ฆ่าเราน่ะหรอ! " โมเน่ตวาดขึ้นเสียงดัง"ใช่" ดราก้อนเอ่ยด้วยเสียงเรียบนิ่งก่อนจะหย
มาเฟียคลั่งรัก จะพาฉันมาฆ่างั้นหรอ..?
- 20 นาทีต่อมา -"อรุณสวัสดิ์ครับนาย" เสียงทักทายยามรุ่งสางของเหล่าบรรดาลูกน้องที่เริ่มตื่นมาเริ่มงานกันอีกครั้งเอ่ยทักทายดราก้อนที่พึ่งเดินออกมาจากโกดังพร้อมกับหญิงสาว"เตรียมสปีดโบ๊ทไว้ให้กูแล้วใช่ไหม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเห็นมาตินและเฟรดเดินมา"ครับ นายจะให้ผมขับไปให้ไหมคับ" มาตินเอ่ยพร้อมกับยื่นกุญแจเรือสปีดโบ๊ทให้กับผู้เป็นนาย"ไม่ต้อง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยก่อนจะเดินนำโมเน่ไปยังเรือสปีดโบ๊ทที่จอดรอเขาไว้อยู่ที่ชายฝั่ง- บนเรือสปีทโบ๊ท -"แค่จะดูพระอาทิตย์ขึ้นต้องออกมาไกลขนาดนี้เลยหรอ? " โมเน่เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าดราก้อนขับเรือออกมาค่อนข้างที่จะไกลจากชายฝั่งอย่างรู้สึกสงสัยและหวั่นๆ ใจอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกับว่ามันจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น"จุดนี้เป็นจุดที่สวยที่สุดแล้ว" ดราก้อนที่ขับเรือสปีดโบ๊ทมาถึงยังจุดที่เขาต้องการก็ทำการดับเครื่องพร้อมกับเอ่ยขึ้นและเป็นจังหวะเดียวกันกับพระอาทิตย์ที่กำลังโผลขึ้นมาจากขอบฟ้า"สวยจังเลย" หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับสายตาที่จ้องมองไปยังพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นอย่างหลงไหลจนลืมเรื่องที่เธอเป็นกังวนในใจไปจนหมดสิ้น"ชอบไหม" ดราก้อนที่มองร่างบางอยู่ด้วยสายตาอ่อนโยนก็เอ่
มาเฟียคลั่งรัก พระอาทิตย์ขึ้น
"วิวตรงนี้สวยจัง" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อขึ้นมาถึงระเบียงชั้น 2 ของโกดังและทอดสายตามองไปที่ทะเลอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาตรงหน้า"นั้นสิ สวยจัง" เวนิสที่มองท้องทะเลยามค่ำคืนกับเพื่อนรักของตนเอ่ย"มึงยังไม่ได้บอกกูเลยนะว่ามึงไปอยู่กับเอเทรนได้ยังไง" โมเน่เอ่ยพร้อมกับนั่งลงยังเก้าอี้ม้าหินอ่อนที่ตั้งไว้ที่ระเบียงพร้อมทั้งจ้องมาที่เวนิสอย่างต้องการคำตอบ"เรื่องมันยาว" เวนิสเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มลงต่ำด้วยแววตาเศร้าที่สั่นไหว"เล่ามากูพร้อมรับฟัง" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งจับมือเพื่อนรักของตนมากำไว้อย่างให้กำลังใจ"คือว่า....." เวนิสเงยหน้ามองเพื่อนรักของเธอด้วยน้ำตาที่คลอเบ้าอย่างหลากหลายความรู้สึกก่อนจะเริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้โมเน่ฟัง"เหี้ยมาก แล้วตอนนี้อีเเม่เลี้ยงมึงอยู่ไหนกูจะไปจัดการมันเอง" หลังจากที่โมเน่ได้ฟังเหตุการณ์ทั้งหมดที่เวนิสเอ่ยเล่าให้ฟังก็รู้สึกโกรธแค้นแทนเพื่อนทันทีและรู้สึกเสียใจไปในคราวเดียวกันที่เธอเองไม่สามารถช่วยอะไรได้"ไม่ต้องถึงมือมึงหรอกกูรอคิดบัญชีกับมันอยู่แค่หาจังหวะ" เวนิสเอ่ยขึ้นด้วยแววตาเครียดแค้น"แล้วมึงอยู่กับเอเทรนมันดูแลมึงดีไหม""ก็ดี หรือกูเริ่มปรับตัวได้ก
มาเฟียคลั่งรัก พบกันอีกครั้ง
"ไม่ได้หรอกครับ นายหญิงเป็นผู้หญิงของนายเรียกนายหญิงถูกแล้วครับ" ลูกน้องคนเดิมเอ่ยขึ้นเพราะว่าถ้าเธอผู้หญิงของนายเขายังไงก็ต้องเรียกว่านายหญิงเท่านั้น"ช่างมันเถอะจะเรียกอะไรก็เรียก แต่ข้าวกล่องมันจะพอไปมีแรงทำงานอะไร" โมเน่กรอกตาไปมาอย่างไม่อย่างไม่อยากสนใจกับสรรพนามที่ลูกน้องของดราก้อนเรียกตนก่อนจะเอ่ยต่อพร้อมกับกวักมือเรียกเฟรดที่ยืนอยู่กับดราก้อนให้มาหาเธอ"เฟรดมานี้หน่อย""ครับ" เฟรดที่พึ่งเดินมาถึงเธอเอ่ย"เดียวนายสั่งกุ้งลอฟเตอร์มา 100 ตัวนะ"" 100 ตัว? " เฟรดเอ่ยทวนอีกครั้งด้วยสีหน้าสงสัยปนตกใจกับจำนวน"ใช่ แล้วก็ข้าวผัดปูด้วยที่นี้มีกี่คน" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองไปรอบๆ โกดังที่ตอนนี้มีเหล่าลูกน้องมากมายทำงานกันอยู่อย่างไม่มีใครได้หยุดพัก"ประมาณ 250 คน ครับ" "งั้นข้าวผัดปู 300 กล่อง ปลาหมึกย่าง 50 โล ปลาเผา 200 ตัว ปูม้านึ่งด้วย""สั่งมาให้คนกินหรอครับ? ""ฉันคงสั่งมาเลี้ยงผีเจ้าที่มั้ง นี้พวกนายจะกินไรไหมเดียวฉันเลี้ยงเอง" โมเน่เอ่ยเหวี่ยงใส่เฟรดอย่างหงุดหงิดกับสิ่งที่เขาถามเชิงแขวะเธอก่อนจะหันไปเอ่ยถามเอลิค เฟยหลงและแดเนียลที่ยังคงทำงานกันอยู่เช่นกัน"หึ ไม่ใช่ใช้เงินเพื
มาเฟียคลั่งรัก นายหญิง
"ไง สาวน้อยมานั่งทำอะไรตรงนี้คนเดียว" แดเนียลที่พึ่งเดินมาจากการตรวจงานอีกด้านของโกดังเสร็จก็เอ่ยทักหญิงสาวที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟารับแขกของโกดัง"ตอนแรกมีเฟรดด้วยแต่ฉันใช้ไปซื้อชานมไข่มุก" หญิงสาวเอ่ยโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองเพราะสายตาของเธอยังคงจดจ่อกับเกมส์ในโทรศัพท์ของตนเองอยู่"ฮ่าๆ เธอนี้ใจกล้าไม่เบาเลยนะใช้มือซ้ายคนสนิทของเพื่อนฉันไปซื้อชานมไข่มุก" แดเนียลที่ได้ยินที่หญิงสาวเอ่ยก็หัวเราะลั่นขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยต่อ"แล้วมันแปลกตรงไหนคะหรือว่าใช้ไม่ได้? " โมเน่ที่เห็นว่าแดเนียลกำลังหัวเราะกับคำสั่งที่เอใช้เฟรดก็ขมวดคิ้วพร้อมกับเงยหน้ามองชายหนุ่มพร้อมกับเอ่ยขึ้น"ป่าวหรอก ไม่ใช่ใช้ไม่ได้แต่ฉันแค่ไม่เคยเห็นใครใช้ไอเฟรดไปทำอะไรแบบนั้นมาก่อน""งั้นตอนนี้ก็เห็นแล้วนะคะ" "เธอนี้ฝีปากใช้ได้ แต่ถึงเธอจะเป็นผู้หญิงของดราก้อนหรือว่าที่นายหญิงใหญ่ของตระกูลมันก็ควรระวังคำพูดไว้บ้าง" แดเนียลเอ่ยกับหญิงสาวเสียงเรียบอย่างต้องการจะตักเตือนเธอเพราะแค่เขาเจอเธอแค่ไม่กี่ครั้งก็พอจะเดาได้ว่าเธอคงแสบใช่ย่อยจากวีรกรรมต่างๆ ที่เธอทำกับเพื่อนรักของเขา"ฉันไม่ได้อยากเป็นผู้หญิงของเขาหรือนายหญิงอะ
มาเฟียคลั่งรัก อยากให้พลาด?
"กำหนดมันวันเสาร์ไม่ใช่หรอ? " หลังจากที่มาตินเอ่ยจบมาเฟียหนุ่มก็เงยหน้าพร้อมกับเอ่ยขึ้นทันที"คุณเฟยหลงบอกว่ามีสายบอกตำรวจมันรู้แล้วว่าเสาร์นี้เลยจะเลื่อนเวลาส่งของให้ไวขึ้นครับ""อืม แล้วตอนนี้พวกมันไปที่ท่าเรือกันรึยัง""คุณเฟยหลงอยู่ท่าเรือที่สตูลกับคุณเอลิคแล้วครับส่วนคนอื่นๆ กำลังตามไป""บอกพวกมันว่าเดียวกูตามไป""ครับ" หลังจากที่รับคำสั่งจากผู้เป็นนายเสร็จมาตินก็รีบออกไปทันทีพร้อมกับดราก้อนที่ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดต่อสายไปยังเบอร์ของหญิงสาว( ฮะโหล )"งานเธอยังเหลืออีกเยอะไหม"( ไม่ฉันมีแค่เซ็นเอกสารแทนแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊มีอะไรรึป่าว ) โมเน่เอ่ยถามด้วยความสงสัย"เดียวฉันไปรับ"หลังจากที่เขาเอ่ยจบก็กดตัดสายทันทีโดยไม่ฟังคำตอบของคนปลายสายพร้อมกับเก็บงานทุกอย่างและลุกออกไปจากห้องทำงานทันทีอย่างรีบร้อน- บนรถ -"นี่นายจะพาฉันไปไหน" เสียงของหญิงสาวที่มาเฟียหนุ่มพึ่งไปรับมาจากโรงแรมของเธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองไปข้างทางที่ตอนนี้รถตู้คันหรูกำลังแล่นอยู่ด้วยความเร็วที่เร็วกว่าปกติ"เดียวถึงก็รู้เอง" ดราก้อนเอ่ยพร้อมทั้งเช็คงานที่เขาต้องทำให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้ผ่านทางไอแพด"นายคงไม่ได้พาฉันไปฆ่า
