ตอนที่4 ชิลิน

หลังจากที่เดินเข้ามาในห้องและนั่งกินขนมได้ไม่นานก็ต้องเดินไปทางหลังบ้านเพื่อเดินเล่นและเดินดูพวกดอกไม้ที่ปลูกไว้ตามรอบบ้านของเขา

โดยหลังบ้านนี้ปลอดภัยจากผู้คนมากแถมอากาศก็สดชื่นอีกด้วย ฉันเดินมานั่งกอดเข่ามองไปที่วิวด้านหน้าอย่านิ่งก่อนที่จะมีคนเดินเข้ามาหาฉันอีกครั้ง

"นายตามให้ไปหาบนห้อง"

"แต่ชั้นบนขึ้นไปไม่ได้ไม่ใช่หรอคะ"

"นายเรียก!"นํ้าเสียงดุดันที่เอ่ยออกมาอย่างเน้นคำและพูดแค่นั้นก็เดินออกไปทันที ฉันลุกขึ้นบัดก้นที่เปื้อนดินและเดินตามมือขวาของเขาขึ้นไปชั้นบนอย่างกล้าๆกลัวๆ

ก๊อกๆ

"มาแล้วครับนาย"

"ไปไหนก็ไป"พี่เขาคำนับให้กับพี่สงครามไปก่อนที่จะเดินลงไปยังชั้นล่าง ขาเรียวยาวค่อยๆก้าวเข้าไปยืนอยู่หน้าโต๊ะของเขาและนั่งเล่นตรงข้ามกับพี่สงครามที่นั่งอยู่

"มีอะไรรึเปล่าคะ"

"มานี่หน่อย"ฉันลังเลใจสักพักเมื่อพี่เขาเรียกให้ไปใกล้ๆ แต่ก็ต้องตัดสินใจที่จะเดินไปเพราะเขาเหงยหน้าขึ้นมาจ้องมองฉันอย่างน่ากลัวเอามากๆ

"ค่ะ มีอะไรรึปะ...."ยังไม่ทันที่จะได้พูดจบมือเรียวหนาคล้ายกับผู้หญิงก็ทำการจับข้อแขนของฉันไว้และดึงให้ลงไปนั่งบนตักเขาและหยิบเงินออกมาใส่ในมือของฉันก่อนที่จะบดจูบฉันทันที

จ๊วฟ จ๊วฟ จ๊วฟ

เป็นอีกครั้งที่ฉันโดนเขาจูบอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวพอจะดันออกก็ลำบากเพราะเขาตัวใหญ่มากแถมเเรงยังเยอะมากอีกด้วย

จ๊วฟ จ๊วฟ จ๊วฟ

"อื้ออ อ่อยอ่อน"เขาไม่ได้ฟังและสนใจฉันเลยทั้งยังจูบฉันไปมาแถมยังดันลิ้นเข้ามาในโพรงปากของฉันอีกด้วย และเป็นเวลานานเอามากๆ

มือของเขาที่อยู่ไม่นิ่งและลูบคลำไปทั่วร่างกายจนฉันใช้เท้าเตะเข้าไปที่โต๊ะให้มันเกิดเสียงเพื่อที่จะทำให้เขาหยุด

"หึ"

"พี่ทำอะไรเนี่ย"

"ฉันจะให้เธอครั้งละพันในการจูบ ฉันต้องการเมื่อไหร่เธอต้องมาหาฉันเพื่อให้ฉันจูบเธอ ตกลงไหม"ไม่รู้ว่ามันจะคุ้มกับการเสียไปไหมแต่ครั้งละพันเขาคงไม่หื่นจนถึงขั้นลวนลามฉันไปตลอดหรอกมั้ง

ไม่แน่อาจจะมีนานๆทีก็ได้แถมยังมีตังค์ใช้อีกด้วย ฉันนั่งคุยกับตัวเองก่อนที่จะตอบกลับเขาไปด้วยการพยักหน้า

"เก่งมาก"

"แต่....พี่หักหนี้ฉันไปได้ไหม ฉันขอแค่500ก็พอแล้วค่ะ"

"เรื่องหนี้ฉันจะหักเองเก็บเงินไว้เหอะ แค่นี้ขนหน้าแข้งฉันไม้ร่วง"ฉันพยักหน้าให้เขาก่อนที่จะพับเงินใส่ในกระเป๋ากางเกงและพยายามที่จะลุกแต่ก็ถูกเขาจับเอวไว้แน่น

"พี่จะทำอะไรคะ"

"ฉันอยากจูบอีก ฉันให้ครั้งนี้สามพัน"

"ก็ได้ค่ะ แต่พี่ห้ามจับส่วนอื่นของฉันนะคะ"พูดจบเขาก็จับฉันเข้าไปกดจูบทันทีอย่างหื่นกระหาย เขาอุ้มฉันขึ้นและเดินพาฉันไปที่โซฟาในห้องทำงานของเขา

พี่สงครามบดจูบฉันพร้อมกับถลกเสื้อยืดของฉันขึ้นและก้มตัวลงไปเพื่อที่จะดูดเลียเนินอกของฉัน แต่พอเขาหลุดจูบออกฉันก็รีบเอามือบังหน้าอกของตัวเองไว้ทันที

"เอาออก"

"แค่จูบไม่ใช่หรอ"

"ฉันอยากดูดนม ฉันให้ห้าพันเลย"เงียบนิ่งไปเมื่อมีเงินมาเดิมพัน ฉันปล่อยมือออกและปล่อยให้เขาดูดเลียเนินอกของฉันไปอย่างว่าเล่น ทั้งบีบ ทั้งกัด ทรมานเป็นบ้า

ก๊อกๆ

และนี่คือเสียงสวรรค์ของฉันที่เข้ามาช่วยฉันพอดี แต่ทว่าพี่สงครามกลับนิ่งและไม่สนใจในเสียงเคาะประตูนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว

ก๊อกๆๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้งอย่างไม่มีวี่แววที่จะหยุดลงจนพี่เขาเองต้องยอมผละออกจากจูบนั้นออกและลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าของฉันและเขาให้เรียบร้อย พอเขาจะเดินออกไปฉันก็จับแขนของเขาไว้

"อะไร อยากต่อรึไง"

"เงินล่ะ พี่จะไม่เบี้ยวใช่ไหม"เขามองฉันนิ่งๆก่อนที่จะเดินไปหยิบเงินมาให้กับฉันและออกไปเปิดประตูโดยมีฉันตามออกไปด้วย

"มีอะไร"

"คุณหนูชิลินมาครับ"เขาถอนหายใจไปเฮือกหนึ่งก่อนที่จะเดินลงไปพร้อมกับลากฉันเดินไปด้วย พอเดินลงมาเขาก็ปล่อยฉันและมุ่งตรงไปห้องรับแขก

"นี่เธอเป็นใครอ่ะ มาอยู่ที่บ้านคู่หมั้นฉันได้ไง"เธอคนนั้นพูดกับฉันพร้อมกับจ้องมองไปทั่วร่างกายก่อนที่กอดอกและแสยะยิ้มออกมา

"หึ พวกซื้อกินสินะ เสร็จแล้วก็กลับบ้านไปได้ละ"

"นี่คุณว่าใคร"ฉันเอ่ยถามออกมาอย่างหนักแน่นเมื่อเธอคนนั้นกล้ามาดูถูกฉันได้ขนาดนี้งั้นหรอ คิดได้ไงว่าฉันเป็นพวกซื้อกิน

"หึ ว่าแกไง หน้าตาก็ออกจะดีคงยั่วครามจนเขาพากลับมาเอาถึงที่บ้านล่ะสิท่า"ฉันผลักไหล่ของเธอไปรอบหนึ่งเมื่อเธอพูดจาเสียดสีออกมาแบบนี้อย่างน่าไม่อาย การแต่งตัวที่หรูหรารวมกับใบหน้าที่สละสลวย แต่คำพูดคำจาไม่น่าฟังเลยสักนิด

"นี่แกกล้าผลักฉันงั้นหรอ"

ปั้ว

เธอตบฉันและผลักฉันลงไปกับพื้นอย่างจังก่อนที่พี่สงครามและบอดี้การ์ดของเขาจะเดินเข้ามา ฉันรู้ชะตากรรมของตัวเองว่าจะต้องถูกด่แน่ๆ แต่เปล่าเลยเพราะพี่สงครามเองเดินมาพยุงฉันขึ้นและโอบฉันไว้ในอ้อมกอดของเขา

"คราม...."

"อย่ามาเรียกฉันแบบนั้น!! เธอกล้ามากนะที่ทำคนของฉันอ่ะ"

"มันผลักชิลินนะคะ"เธอตะโกนออกมาและชี้หน้ามาทางฉัน แต่ทว่าฉันเองก็ทำได้แค่เพียงก้มหน้าเล็กน้อยก่อนที่พี่สงครามจะจับใบหน้าหวานให้เหงยขึ้นไปมองเขาเพื่อคาดคั้นเอาคำตอบ

"เขาว่าฉันก่อน เขาบอกว่า.....ฉันขายตัวให้กับพี่ แล้วบอกว่าฉันยั่วพี่....จนพี่ลากกลับมาที่บ้าน"คำพูดที่พูดออกมาอย่างกลํ้ากลืน เธอมองหน้าฉันไปอย่างไม่พอใจมากนักก่อนที่จะยกโทรศัพท์นั้นขึ้นเพื่อโทรหาใครคนหนึ่ง

"คุณแม่คะ ครามเค้า....."พี่สงครามปล่อยกอดฉันออกก่อนที่จะเดินไปหยิบโทรศัพท์จากมือเธอและเขวี้ยงลงกับพื้นทันทีจนฉันที่อยู่ด้านหลังตกใจแทบแย่พร้อมกับบีบข้อแขนของเธอไว้อย่างแน่น

"กล้าดีมากนะที่ฟ้องแม่ฉัน แถมยังกล้ามาทำร้ายคนของฉันอีก"

"ครามลินเจ็บนะ!!"

"กลับบ้านของเธอไปซะ แล้วอย่ามาที่นี่อีก"

"ได้ แล้วเจอกัน ส่วนเธอไม่ตายดีแน่"เธอเดินสะบัดตัวออกไปจากบ้านหลังนี้ทันทีด้วยความไม่พอใจมากนัก ฉันยืนมองตามเธอที่เดินออกไปพร้อมกับหันมามองทางพี่สงครามที่ยืนกุมขมับตัวเองไว้อยู่

"หนูขอโทษนะคะที่ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่แบบนี้"

"เธอไม่ผิดหรอก ไปอาบน้ำพักผ่อนได้ละ"ฉันพยักหน้าเป็นการตอบกลับและเดินกลับเข้าไปที่ห้องพักของตัวเองทันทีเพื่อชำระล้างร่างกายของตัวเอง