LOGINShare
มิลิน_7 ลินจะไปกับคุณ
Last Updated:
2025-05-15 16:42:57
Latest chapter
มิลินของจอมทัพ Special Episode
ชื่อทริป.. เกาะสวรรค์ สรรสร้างรัก..“..เอาจริงดิ ==^”“ก็กิจกรรมขำๆ ทำไมยะ? คนอย่างพวกฉันเนี่ยจะทำเรื่องมุ้งมิ้งกิ่งก่องแก้วไม่ได้หรือไง”“..มึงก็อย่าไปขัด”“ใครจะเหมือนมึง เมียกูก็ไม่ใช่ ขัดอะไรได้กูขัดหมดแหละ” ฉันนั่งมองคุณแฮช คุณไคโร คุณเรวี่นั่งเถียงกันไปมา เรื่องหากิจกรรมพักผ่อนหลังจากKing โหมงานอย่างหนักเพื่อเปิดตัวธุรกิจหลากหลายแขนง ล่าสุดคุณเรวี่เนี่ย ซื้อเกาะที่นี่เป็นเกาะส่วนตัวของตัวเองเป็นที่เรียบร้อย ห่างไกลจากผู้คน มีความเป็นส่วนตัวแบบสูงลิบ สูงชนิดที่ถ้าสึนามิมาก็ตายภายในสามวิเลยอะ“มันเหมือนเกาะร้างมากกว่าอะ” ฉันเห็นด้วยกับคุณแฮชเลย “เล่นซื้อเกาะห่างไกลความเจริญแบบนี้ ต้องลงทุนอีกกี่สิบล้านมันถึงจะมีสาธารณูปโภคแบบครบครัน พี่คงไม่คิดจะอยู่ง่อยๆบนเกาะแบบนี้ในช่วงบั้นปลายชีวิตหรอกมั้ง” คุณโปรดพูดขึ้นมา เอาเข้าจริงตอนนี้มันก็ให้ความรู้สึกเรามาเข้าค่ายลูกเสืออะ กองไฟ เต้นท์ แล้วก็เรือ..เรานั่งเรือกันมา คนขับก็คุณคนโปรดนั่นแหละ เป็นคนเดียวในกลุ่มที่ขับเรือได้ เรือก็เรือของคุณเขา ส่วนคุณจอมทัพ สามีที่แสนดี แสนโหดของมิลินคนนี้นะเหรออ้วกแตกอ้วกแตนอะ ในที่สุดฉันก็เจอจุดอ่อ
มิลินของจอมทัพ มิลิน_76 เติบโต
1ปีผ่านไป.. ตอนนี้ทุกอย่างคงที่แล้วละ เติบโตแล้ว ฉันยืนมองจอมทัพด้วยความภูมิใจ จอมทัพในตอนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าแต่เก่ามากๆ เอาจริงไหม ฉันยังจำช่วงเวลาที่ฉันเจอเขาที่ผับในคืนแรกของเราได้อยู่เลย ตอนนั้นนะ หน้าเขาใส อ่อนเยาว์และดูอบอุ่นสุดๆ แต่ตอนนี้เขาดูภูมิฐานมากๆ รายล้อมไปด้วยลูกน้องมากกว่าแต่ก่อน เขามีพี่ขุนพี่เชนคอยประกบข้าง ตอนแรกฉันก็ไม่คิดว่าพี่เชนเขาจะกลับมาเพราะทางนั้นเองก็มีลูกมีเมียให้ดูแล ส่วนพี่ขุนยังโสดแต่ก็ดูจะเหมือนไม่ซิงแหละนะ บอดี้การ์ดที่รายล้อมจอมทัพดูไม่ใช่เล่นๆเลย หล่ออะหล่อมากๆ ตัวก็สูงราวกับกำแพงเมืองจีน ตัวหนาดูแข็งแรง.. ถ้าจะบอกว่าแอบหวั่นไหวก็บอดี้ดาร์ดได้ไหมนะฮ่าๆๆๆ มิลินที่สวมชุดหวานกระโปรงยาวคลุมเข่าเป็นภาพลักษณ์ที่ทุกคนจดจำเธอไปแล้ว ถึงจะเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งแต่หุ่นสวยๆของเธอก็ไม่เพี้ยนไปจากตอนแรก “ทานตะวันหนึ่งขวบแล้วนะ แผนปั๊มทิวาไร้ผลสิท่า น้ำยามันคงบูดคาท่อ” แฮชเดินมาสมทบ วันนี้เป็นวันที่ทางKingจัดงานเล็กๆในเซฟเฮาส์ มีลูกค้าที่มาคุยเจรจาเรื่องอาวุธอยู่สองสามคน เป็นลูกครึ่งตัวโตและคะน้าก็ประกบติดไม่ปล่อยห่าง “มันเอาแค่พูดว่าจะมีลูกสองให้ได้” “พยายาม
มิลินของจอมทัพ มิลิน_75 อยากได้ลูกชาย
#จอมทัพในห้องทำงานเงียบๆ ไฟล์แผนผังการก่อสร้างต่างๆ แผนการต่างๆที่ถูกลิสต์อีกเป็นตับ..จอมทัพทิ้งตัวลงนั่ง ก่อนจะคว้าบุหรี่ ใช้มือป้องลมและจุดไฟแช๊ก แช๊ก…ควันโขมงลอยตลบอบอวล จอมทัพนั่งนิ่งๆหลับตาอยู่ในห้อง ก่อนจะเดินไปเปิดหน้าต่างเพื่อให้อากาศถ่ายเทาเข้ามา ช่วงหลังจอมทัพสูบบุหรี่จัดมาก เพราะต้องแบกรับอะไรหลายๆอย่าง ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตู“เข้ามา” บุหรี่ยังคาบอยู่ในปาก พร้อมกับพ่นควันไหม้ออกไปพลาง จอมทัพเหลือบมองคนที่เข้ามา ที่เขาสูบหรี่ในนี้เพราะมิลินถูกกำชับว่าห้ามเข้า เพราะเขาในตอนนี้ยังหยุดสูบบุหรี่ไม่ได้“ลูกหนึ่งแล้วนะ กลัวตายบ้างเถอะ” เรวี่เดินย่างกรายเข้ามาในห้องทำงานของจอมทัพ เธอทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟา ยกขาไขว้ห้าง ขาเรียวยกสูงจนเกือบจะเห็นจุดสงวน ก่อนจะคว้าบุหรี่ของจอมทัพขึ้นมาจุดสูบ“ไม่เคยมีใครบอก? ก่อนจะสอนคนอื่น ตัวเองต้องทำให้ได้ก่อน”“ก็ฉันยังไม่มีลูก จะเป็นมะเร็งปอดตายก็ไม่เห็นเป็นอะไร” จอมทัพเหลือบตามอง เขาหยิบแฟ้มใหญ่โยนให้กับเรวี่ เจ้าตัวแค่ชายตามอง“นายไว้ใจยัยเด็กนั่นให้ทำงานแทนที่ฉันแล้วนิ” แล้วก็หยิบแฟ้มที่ตักโยนไปข้างๆราวกับไม่สนใจ“ไม่มีฉันนายก็ไปต่อได
มิลินของจอมทัพ มิลิน_74 วันที่รอคอย
และแล้ววันนี้ก็มาถึง.. “..จอมทัพยังไม่มาเหรอ ลินจะไม่ไหวอยู่เเล้ว” อาการเจ็บท้องมันรุนแรงจนฉันจะทนต่อไปอีกไม่ไหวแม้กระทั่งอีกวินาทีเดียว“อ๊ายยย!” มิลินกรีดร้อง เธอไม่มีประสบการณ์กับการรับมือในวันคลอด แค่จะหายใจยังยากเลย“หายใจเข้าลึกๆลิน หายใจเข้าลึกลึกกกก” เรวี่เองก็ตื่นเต้นจนหายใจผิดจังหวะพอๆกับมิลิน เธอกุมมือมิลินแน่น แต่เห็นว่ามิลินทรมาน เรวี่ก็แทบจะเลิกล้มการมีลูกในอนาคต“ถ้ามีลูกแล้วต้องเจ็บขนาดนี้ ฉันไม่เอานะ”“คุณเรวี่ ละ ลินเจ็บ! อื้อออ!”ตึก ตึก ตึก! เสียงฝีเท้ารัวๆพุ่งตรงเข้ามา จอมทัพมีสีหน้าเป็นกังวล เขาที่ปกติไม่มีทางก้าวเท้าเข้าโรงพยาบาลไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่..“หมอละ! ทำห่าอะไรกันอยู่! เมียกูจะคลอด!”“หมอกำลังมาทัพ!” เรวี่ตอบแทนเธอพยายามบีบมือมิลินไปพลางๆ“กำลังมา? กำลังจะมา แต่กูมาถึงก่อนเนี่ยนะ?”“ทัพ~”“เพราะงี้ไง ถึงจะสร้างโรงพยาบาลของKingเอง” จอมทัพพูดออกมา เขาอยู่ไม่สุขก่อนที่หมอจะมาถึง “ขอญาติคุณแม่อยู่ข้างนอกด้วยครับ” เมื่อหมอมาถึงทุกอย่างก็ถูกจัดแจง เตียงมิลินถูกเข็นเข้าห้องคลอด เรวี่ต้องยอมปล่อยมือเพราะเข้าไปด้วยไม่ได้“แล้วผม”“..สามี คุณสามีเข้าไป
มิลินของจอมทัพ มิลิน_73 แสงสว่าง
หลังจากวันนั้น คะน้าก็หายไป ติดต่อไม่ได้และฉันเริ่มหมดความอดทนกับความพยายามที่จะเปลี่ยนใคร มิลินที่นั่งรถหรูขับผ่านจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง และยังคงรู้สึกแบบนี้ทุกครั้ง กองขยะที่เขาเจอจอมทัพ ร้านอาการเจ๊หอยหอยใหญ่ที่ปิดตัวร้าง บรรยากาศเหมือนวันวานไม่มีผิด จะผิดก็ตรงที่ฉันเองไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว ผิดก็ตรงที่เจ้าของร้านข้าว.. ก็ไม่อยู่บนโลกนี้แล้วเหมือนกันสายตาของมิลินเหลียวหลัง ก่อนจะก้มลงลูบหน้าท้องของตัวเอง ตอนนี้นี่คือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต.. ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันกับลูกแข็งแรงดี และฉันก็อาจจะได้ลูกสาวดั่งใจปรารถนา..คุณทัพยอมทุ่มทุกอย่างเพื่อการตรวจเพศที่แม่นยำให้กับพวกเรา ดูเหมือนว่า ทานตะวัน ชื่อนี้คงจะได้ใช้แล้วสินะ สองมือสอดประสานที่เบาะคนนั่งด้านหลัง“ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามแบบของมันนะ อาจจะมีหลายๆ เรื่องไม่ถูกใจเรา แต่มันก็เป็นธรรมดาของชีวิต” “คิดมากเรื่องที่คะน้าพูดหรือเปล่า” “ไม่ค่ะ ไม่คิดมาก” “….” “เธอดูน่าสงสาร บางครั้งคนเราก็แสดงความรุนแรง ความหยาบคายเพราะตัวเองกำลังเศร้า” “….” “เพราะเรา ไม่รู้จักวิธีที่จะวิ่งหนีมัน” “..มิลินที่มีสาระ ฉันไม่ค่อยชินแฮะ” “แหมมม ค
มิลินของจอมทัพ มิลิน_72 ทุกอย่างต้องการเวลา
คะน้าถูกให้ความสนใจเพียงเพราะ.. เรวี่รู้สึกไม่ถูกชะตา จะผีเห็นผี หรือจะเพราะอะไรก็แล้วแต่ คะน้ากลายเป็นจุดสนใจของทุกคนที่นี้แม้กระทั่งน้ำฝน.. ขณะเสริฟ์อาหาร เธอก็เหลือบมองคะน้าด้วยความรู้สึกตามที่ได้ยินเขาเล่าๆกันมา อาจจะเพราะทุกคนพูดถึงเธอไปในทางเดียวกัน แต่สิ่งที่เห็น นอกจากความเริ่ด เชิดที่มี ก็เห็นทีจะมีแต่รอยยิ้ม “ขอบคุณค่ะ”น้ำฝนคำนับก่อนจะถอยหลังออกไป ก็ดูไม่ใช่คนดีหรอกนะ แต่ก็ยังรู้จักการวางตัวอยู่บ้าง เธอคิดเช่นนั้นก่อนจะล่าถอยกลับไปโต๊ะอาหารครบคนก็เริ่มทานข้าวทันที ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ“จริงสิคะพ่อ”“อะไร?”“พอดีวันนี้มีการติดต่อซื้อขายอาวุธจำพวกขีปนาวุธจากสวิตเซอรเเลนด์ เหมาชุดใหญ่ด้วยนะ เขาบอกว่าฉันรู้จักขายของ”“อื้ม ข้อมูลเอกสารอย่าให้ขาดตกบกพร่องละ”“ค่ะ ถือจะเพิ่งเคยทำ แต่ก็จำได้ทุกขั้นตอนที่สอนนะ”“….” เรวี่พลันเหลือบตามอง“ว่าแต่ใครคือคนที่ดูแลตำแหน่งนี้ก่อนหน้าฉันเหรอ? เห็นฝั่งนั้นเขาพูดว่าเป็นคนที่ไม่มีสัมมาคาราวะสุดๆ แถมเย่อหยิ่ง”เกร๊ง! ช้อนส้อมถูกวาง เรวี่ฝืนทนสุดๆ ในขณะที่คณะแค่แค่นคิ้วมองมาเฟียสาว“..คุณเรวี่เหรอ ที่พวกเขาพูดถึง?”“แกรู้ใช้ไหมว่าฉันไม่
มิลินของจอมทัพ มิลิน_71 ตัวแทน
ณ เซฟเฮาส์.. รังมาเฟียที่เคยเงียบสงบ วันนี้กลับวุ่นวายและมีคนพลุกพล่าน เรวี่ที่เพิ่งขับรถกลับมา หลังจากมาจากคอนโดและไม่อยู่ที่นี่เป็นเวลาหนึ่งคืน“..เกิดอะไรขึ้น? มีใครตาย?” เรวี่ดึงลูกอมออกจากปาก ก้านของมันเรืองแสงตามสายปาร์ตี้“เปล่ามีคนตายครับ แต่มีงาน งานใหญ่ซะด้วย”“..งานใหญ่? งานอะไร?” เชนที่เดินเข้ามาสมทบรายงานมาเฟียหญิง เรียวนิ้วสีแดงเลือดนกหักนิ้วป๊อกแป๊ก ก่อนจะเหล่คิ้วแล้วใช้ลิ้นดุนลูกอมในปาก“คุณเรวี่เข้าไปดูเองเถอะครับ แล้วจะทึ่ง”“..พูดงี้อยากรู้เลย” ขาสวยก้าวฉับๆ กางเกงขาสั้นกลางเป็นกางเกงตัวจิ๋วเมื่ออยู่บนสรีระของมาเฟียสาว ก่อนกระนั้น เรวี่อ้าปากค้าง และพยายามมองหาเชนเพื่ออธิบายสิ่งที่เขาเห็น ก่อนที่จอมทัพจะเดินเข้ามาสมทบเคียงข้าง“..ฝีมือนายสินะแบบนี้”“ผมแค่หาหนทางให้เมียสบาย”“ลิฟต์อะพอเข้าใจ แต่ทำไมต้องสองตัว? พ่อแกผลิตแบงค์ไว้หรือไง? เว่อร์วังสิ้นเปลืองงบประมาณมากกก! แทนที่จะสร้างลิฟต์ แค่ย้ายมาอยู่ชั้นล่างเนี่ยง่ายกว่าเป็นขุม”“เมียไม่ชอบ ไม่มีวิวที่ดี”“ก็เลยคลั่งรัก? เสริฟ์ลิฟต์สองตัวในบ้านให้เมียใช้คนเดียวว่างั้น?”“แน่นอน”“เชื่อเขาเลย!” เรวี่ขมวดคิ้วให้กับคว
มิลินของจอมทัพ มิลิน_70 คิดหาหนทางให้เธอสบาย
หลังจากผ่านมา5วัน..ขุนพลทำงานตามคำสั่งของเรวี่ที่มอบหมายให้ เขา จับตามองคะน้า และสังเกตพฤติกรรมอยู่ห่างๆอย่างแนบเนียน ทุกอย่างยังคงปกติดี ไม่มีเหตุการณ์อะไร หรือชนวนอะไร ที่จะทำให้คะน้าประพฤติตัวให้เป็นที่น่าสงสัย“..พี่ขุนคะ”“คุณลิน”“..คะน้าเป็นยังไงบ้าง ทำอะไรไม่ดีไปแล้วหรือยัง?”“ปกติดีครับ เธอยังไม่ทำอะไร”“..ลินนอนไม่ได้มาหลายวันแล้ว กำลังคิดว่าจะพูดเรื่องนี้กับคุณทัพดีไหม” ฉันเดินไปนั่งที่วิลแชร์ เพราะเริ่มรู้สึกเจ็บตรงช่วงสวมขาเทียมพอดี ฉันพยายามทำกายภาพร่วมด้วย ไม่อยากนั่งแต่วิลแชร์อย่างเดียว“ผมว่าคุณไม่ต้องคิดมากหรอกครับ เดี๋ยวจะส่งผลถึงเด็กในท้องเอา เรื่องของคุณคะน้าผมจัดการเอง ส่วนเรื่องที่คุณเป็นห่วงคุณทัพ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ คุณทัพไม่ใช่คนที่มองคนไม่ออกแบบนั้น”“….” มิลินพยักหน้า ก่อนจะกำลังเข็นวิลแชร์ตัวเอง“เดี๋ยวผมไปส่งครับ”“ไม่เป็นไรคะ ลินแค่จะเข้าไปที่ครัวเฉยๆ ตรงนี้เอง” เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้นก็จะถึงครัวอยู่แล้ว ฉันไม่ได้ต้องการการดูแลทุกย่างก้าวแบบนั้น ขุนพลเชื่อฟังแต่ก็ยืนมองมิลินไม่ละสายตาและเมื่อมาถึงครัว สิ่งแรกที่ทำคือกินขนมที่ถูกจัดวางเอาไว้ ครุ่นคิดคร
มิลินของจอมทัพ มิลิน_69 เลือดข้นกว่าน้ำ
กึก.. “ฉันไม่ชอบยัยคะน้าเน่านั่น!”“ไม่พูดก็รู้” แฮชวางแก้วสวยๆลงก่อนจะเลียริมฝีปาก“..เด็กนั่นยังไม่ได้ทำอะไรนอกจากกล้าสู้สายตา อย่าเพิ่งคิดว่าจะเป็นคนไม่ดี”“นี่ไง นี่ไง! พวกผู้ชายไม่มีวันทันเล่ห์มารยาหญิงหรอก!” เรวี่ใช้นิ้วชี้โบกไปมาก่อนจะนั่งไขว้ห้าง จุดซิกก้าแท่งโปรดแล้วพ่นควันขึ้นกลางอากาศ“..ทัพคิดจะทำอะไร ..งูเห่าชัดๆ”“ล่อเลยไหมละ?” แฮชยุแหย่ แต่เรวี่กลับเบ้ปาก “ฉันไม่เสียเวลาไปขลุกกับผู้หญิงจิตใจสกปรกแบบนั้น” ริมฝีปากแดงกัดขบ เรวี่ไม่ชอบคะน้าแบบออกนอกหน้า แล้วก็ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมพวกผู้ชายสองคนตรงนี้ยังนิ่งและทำเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นยืน แม้แต่ท่ายืนก็ยังสง่าทุกอย่างก้าว“..ถามจริง ตอนเอานี่ท่าสวยแบบนี้ป้ะ?ปั่ก! ฝาขวดเหล้าถูกโยนใส่หน้าด้วยฝีมือไคโร ส่วนเรวี่ก็อมยิ้มมุมปาก ท่าทางของเธอติดยั่วยวนจนเป็นนิสัย เธอก้มโค้งลงต่ำ ปลายนิ้วบีบคางของแฮช“..คิดว่าไงละจ๊ะ~”“….” ไคโรเหลือบมอง“เอาละ ฉันจะไปหาไอ้ขุน ฉันต้องการประวัติยัยเด็กนั่น! ..ขัดใจสุดๆไปเลย ทัพนะทัพ! น่าจะปล่อยให้อดตายคากองขยะไปซะ งูเห่าแบบนั้นจะเลี้ยงไว้ทำไมกัน!”“..ไรท์มันอยากเขียนเรื่อ
