/ มาเฟีย / มิลินของจอมทัพ / มิลิน_8 จะเป็นเมียมาเฟีย

공유

มิลิน_8 จะเป็นเมียมาเฟีย

last update 최신 업데이트: 2025-05-15 16:43:25

ฉันมาถึงห้องเช่าราคาถูกของตัวเอง เดินเข้าห้องเพื่อขนของดั่งที่ปากพ่นพูดออกไป ว่าฉันจะไปอยู่กับคุณจอมทัพ สามอาทิตย์สี่หมื่น.. เงินขนาดนั้นพอจะประทังชีวิตไปได้ยาวๆสักระยะ

“เช่าที่นี่เดือนเท่าไหร่” ฉันหันมองคุณจอมทัพที่เดินเข้ามาให้ห้องเล็กๆของฉัน สายตาที่กวาดมองของรอบๆห้องไม่ได้มีท่าทางรังเกียจอะไร

“..สองพัน”

“….”

“ลินจำเป็นต้องเลือกห้องราคาถูก แค่พออยู่นอน เพราะจำเป็นต้องใช้เงินไปทำอย่างอื่น”

“มีอะไรจำเป็นมากกว่าคุณภาพชีวิตตัวเอง?”

“ใช่ว่าลินจะไม่อยากมีชีวิตที่ดีนะ ใครๆก็อยากมีนั่นแหละ.. แต่ชีวิตลินมันขึ้นลงแบบนี้ตลอด.. เหมือนจะดีแต่ก็ถูกฉุดให้ลงต่ำ.. การพบเจอกับคุณก็คงไม่ต่างกัน”

“…..”

“แค่เจอคุณลินก็จะได้เงินสี่หมื่นในระยะเวลาสั้นๆ แต่ถ้าถึงเวลานั้น ลินก็คงจะต้องตกอยู่ในสภาพคนตกงานเหมือนเดิม” มาเฟียหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรกลับ เขาเดินไปรอบๆห้องฉันด้วยท่ามือไขว้หลัง ก่อนจะหยุดดูรูปอะไรต่อมิอะไร ฉันหันกลับมาเลือกเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ที่ขาดไม่ได้ในระยะเวลาสามอาทิตย์

“..เอาละ เสร็จละ”

“เอานี่ไปด้วย”

“อะไร?” ครั้นพอก้มมองของในมือที่เขาเขย่ามันเพื่อดึงความสนใจ ก็เห็นว่าเป็นรูปของฉันกับยาย

รูปยายที่นอนติดเตียง มีสายยางระโยงระยางไปหมดแต่ก็ยังมีแรงชูสองนิ้วกับดวงตายิ้มจนเป็นสระอิ.. ตัวฉันก็ด้วย

“..ไม่ได้ยิ้มแบบนี้นานแล้ว”

“….”

“เอาเถอะ ถ้าลินเคร่งขรึมเหมือนคุณบ้างคงจะดูเข้มแข็งขึ้นเป็นกอง”

“หน้าอมทุกข์ไม่มีอะไรน่าดูหรอก..”

“….”

“ยิ้มไปเถอะถ้ามีเรื่องให้ยิ้ม” จอมทัพวางกรอบรูปลงบนกระเป๋าของฉัน ก่อนจะก้มตัวเพราะเหมือนเจ็บแผลขึ้นมา

“คุณเจ็บแผลเหรอ?”

“อื้ม ไม่เท่าไหร่”

“..มาเฟียก็คนนะ เจ็บได้ร้องไห้ก็ได้เผื่อไม่รู้” มิลินดึงแขนของจอมทัพให้นั่งพิงหลังบนเตียง มือบางปลดกระดุมเสื้อแบบถือวิสาสะ

หมับ! จนจอมทัพต้องรั้งมือเธอเอาไว้

“จะดูแผลให้ หมอติณณ์บอกว่าถ้าคุณมีอาการแบบนี้ให้รีบดูแผลทันที เพราะมันอาจจะฉีกและอักเสบ

มิลินแกะกระดุมเสื้อของจอมทัพต่อเรื่อยๆ ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นร่างกายช่วงเอวเหนือเข็มขัด และบริเวณใต้สะดือ..

ไรขนบางๆกับผิวขาวๆ รอยแผลเป็นที่โผล่มาประมาณครึ่งนึงของบาดแผล.. แล้วรีบดึงสติส่ายหน้าเบาๆ แต่พอเงยหน้าก็เห็นว่าจอมทัพมองเธออยู่ มิลินทำตัวไม่ถูกก็เลยคว้าหมอนได้ ก็จับยัดใส่หน้ามาเฟียจนแทบขาดอากาศหายใจ

“จะฆ่ากันหรือไง!”

“ใครใช้ให้มองละ!”

“แล้วมองเป้าฉันทำไม?”

“ไม่ได้มองเป้า! แค่มองขนเถอะ!”

“…..”

“กะ ก็หมายถึงตรงนี้ มีขน!”

“มีขนตรงนี้แล้วมันแปลกหรือไง?”

“ก็ไม่แปลก แต่ว่า..”

“?”

“เฮ้อ~~ ขอความร่วมคือไม่พูดถึงเรื่องขนด้วยค่ะ” ฉันพยายามหักห้ามอารมณ์ ฉันตกงานแล้วถ้าปากไม่ดีมีหลังโดนเทแน่เงินสี่หมื่น

“ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ต้องฝืนบ้าจี้ตามพวกมัน ฉันดูแล้วเธอไม่น่าจะรอด”

“…..”

“รู้สึกหวั่นไหว รู้สึกเขินกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้นไม่ใช่หรือไง? ถ้าต้องการเงินสี่หมื่นฉันให้เธอได้ ส่วนที่ต้องมาดูแลฉันก็ไม่ต้อง”

เหมือนความอดทนที่ยอมให้อะไรเลยตามเลยมาสักระยะ จอมทัพก็ไม่อยากจะทนต่อไป แม้บาดแผลมันจะฉีกเพราะเขารู้สึกได้ก็ตาม ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง สบัดชายเสื้อเชิ้ตที่ถูกปลดจนโชว์เนื้อหนังที่ไร้ที่ติ

“ฉันไม่ต้องการเธอ” เสียงหนาพูดตบท้าย ราวกับคำอวดเก่งเบ่งอำนาจ มาเฟียหนุ่มเดินออกจากห้องเช่าราคาสองพัน หมาเห่า แมวร้อง เสียงพวกนั้นก็ไม่ได้รั้งเขาเอาไว้สักนิด

แต่กลับเป็นเสียงฝีเท้าที่วิ่งตามหลังมาติดๆ มิลินหอบหายใจแฮกๆพร้อมกับสีหน้าที่ขึงขัง

“….”

“ให้ลินทำนะ ที่ต้องดูแลคุณ”

“….”

“ลินสัญญาว่าจะลืมเรื่องทุกอย่าง จะทำตัวเป็นลูกจ้างที่ดี จะขัดส้วมจะล้างรถหรืออะไรก็ได้.. ขอแค่เพียงคุณให้งานลินทำ.. ต่อไปยาวๆ หลังจากหมดโควต้าสามอาทิตย์”

“….”

“นะ ลินขอร้อง” จอมทัพไม่ตอบ เขากำลังจะหันหลังให้เธอ แต่มิลินยังคงอ้อนวอน เธอพุ่งเข้ารั้งแขนหนาเอาไว้ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้จอมทัพถึงกับเลิ่กคิ้ว

“รับผิดชอบหน่อยสิ!”

“?”

“คุณนะ.. บอกว่าลินเป็นผู้หญิงของคุณไม่ใช่หรือไง! คุณพูดออกไปแบบนั้น แล้วลินจะใช้ชีวิตที่นี่ยังไง? เจ้หอยตามเอาเรื่องลินแน่!”

“..เธอไม่พร้อม”

“ลินพร้อมแล้วค่ะ!”

“….”

“พร้อมที่จะทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ”

“….”

“ช่วยจ้างลิน ในตำแหน่งงานอะไรก็ได้หน่อยเถอะค่ะ!” สาวน้อยน้ำตาคลอเบ้า เขาต้องรับผิดชอบสิ ชีวิตฉันก็ดำเนินมาเรียบๆก็ดีอยู่แล้ว แต่เพราะการเจอเขานั่นแหละ ทำให้ฉันตกงานไม่มีงานทำ ฉันไม่เอาชีวิตไปเดิมพันกับเงินแค่สี่หมื่นหรอกนะ!

“ตำแหน่งอะไรก็ได้?”

“อื้อ!”

“จำที่ฉันพูดได้ไหม? ว่าที่เซฟเฮาส์มีตำแหน่งเดียวที่ฉันต้องการ คือเมีย” ร่างสูงเดินประชิดร่างบาง ความสูง และไหล่กว้างๆทำให้มิลินดูตัวเล็กตัวน้อยขึ้นมาทันที

“….”

“เป็นเมีย เอาหรือไม่เอา?” เสียงทุ้มเน้นย้ำราวกับจริงจัง เขาแค่ไม่อยากมานั่งเสียเวลากับคนที่เอาแต่เคอะเขินอดีตที่ผ่านมาแล้วตั้งสองปี

จอมทัพพูดออกไปแบบนั้น แต่เมื่อมิลินคิดว่าสำหรับจอมทัพแล้วนั้น ตอนไม่มีอะไรให้เสียในหรือคร่ำครวญอีก

“..เอาค่ะ”

“….”

“ถ้าเป็นเเค่เมียคุณ ลินเอา”

“….”

“แต่ช่วยไปบอกคุณแฮชเพื่อนของคุณด้วยนะ ว่าที่ลินยอมไม่ใช่เพราะลินขายตัว”

“….”

“แต่เพราะว่าลิน.. ก็เคยนอนกับคุณมาก่อนแล้ว”

“นาทีนี้ยังห่วงว่ามันจะมองเธอยังไง?”

“ห่วงสิ”

“….”

“เพราะลินรู้ว่าคุณแฮชเขาถามลินแบบนั้นทำไม.. คุณกล้าพูดไหมละว่าถ้าลินบอกว่าลินขาย.. เพื่อนคุณ.. จะไม่เอาลิน” มิลินบู้ปาก ท่ามกลางสายตาของจอมทัพที่ยังคงจ้องมองเธออย่างเสมอต้นเสมอปลาย

“เป็นเมียมาเฟีย.. มันไม่ง่ายเหมือนเดินเล่นส่งข้าวกล่อง”

“สอนสิ”

“….”

“สอน ว่าคนที่จะต้องเป็นเมียของมาเฟีย.. มันต้องเป็นยังไง”

ดวงตาของมิลินเป็นประกาย ความรู้สึกของฉัน ฉันรู้ว่าคำว่าเมียมันต้องทำอะไรบ้าง แค่เขาสอนฉันก็พร้อมปรับตัว จะจับปืน จะฟันดาบ จะเตะต่อย หรือต้องเก่งแม้กระทั่งเรื่องบนเตียงก็ขอให้สอนกันแค่นั้นเลย เพราะฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว ไม่มีใครรู้หรอกว่าเจ๊หอยเคยทำอะไรกับฉันไว้บ้าง และถ้าถามหาเหตุผลที่ว่าทำไมฉันไม่ไปหาห้องเช่าราคาถูกเพื่อต่อชีวิตที่อื่นต่อ….

ก็เพราะว่าเงินในบัญชีของฉัน.. มันไม่พอจ่ายค่าเช่าห้องสองพันนี่แล้ว ไหนจะจิปาถะนั่นนี่ เงินหมื่นที่ได้จากคุณจอมทัพมา ในการใช้ชีวิตจริงมันไม่เยอะขนาดนั้น…

มิลินเดินประชิดตัวร่างสูง และสบมองดวงตาอีกฝ่ายอย่างจริงจัง..

“คุณไม่รู้หรอกว่าเวลาหมามันจนตรอกมันทำอะไรได้บ้าง”

“….”

“..คุณอยากได้เมียแบบไหน คุณก็แค่บอกลิน”

“..เอาจริงใช่ไหม? ฉันไม่มีเวลากับเด็กที่เอาแต่พูดพร่ำไปเรื่อยอย่างเธอ”

“..เอาจริงค่ะ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน มันไม่เคยหายไปจากความทรงจำของลิน แม้จะพยายามลืมแค่ไหนก็ตาม”

“แล้วเกี่ยวอะไร?”

“..มันพอจะทำให้ลินรู้ ว่าคุณ”

“….”

“ก็เป็นคนที่อ่อนโยนกับลินเหมือนกัน” ใช่เรื่องคืนนั้น ฉันพูดได้เต็มปากว่ามันดีมาก..

“เธอไม่คิดว่าสองปีที่ผ่านมาฉันจะไม่เปลี่ยนไปเลยเหรอ?”

“….”

“แต่เธอยอมก็ดี.. เพราะตั้งแต่คืนนั้น”

“….”

“ฉันก็ไม่เคยเจอผู้หญิงแบบเธออีกเลย”

“….”

“..ตลอดสองปี” จอมทัพเดินจับหน้าท้องตัวเองไปที่รถ มิลินตัดสินใจเดินตามและทันทีที่เธอไตร่ตรองจนฝังตัวลงนั่งในรถหรู

“..จะเป็นผู้หญิงคนนั้นให้ค่ะ”

“….”

“แม้ว่าลินจะไม่รู้ ว่าแบบไหนก็ตาม”

#ต่างคนต่างลืมไม่ได้นี่ต้องดีขนาดไหนนนนนนน

#เป็นเมียมาเฟียต้องทำยังไงงงง

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • มิลินของจอมทัพ   Special Episode

    ชื่อทริป.. เกาะสวรรค์ สรรสร้างรัก..“..เอาจริงดิ ==^”“ก็กิจกรรมขำๆ ทำไมยะ? คนอย่างพวกฉันเนี่ยจะทำเรื่องมุ้งมิ้งกิ่งก่องแก้วไม่ได้หรือไง”“..มึงก็อย่าไปขัด”“ใครจะเหมือนมึง เมียกูก็ไม่ใช่ ขัดอะไรได้กูขัดหมดแหละ” ฉันนั่งมองคุณแฮช คุณไคโร คุณเรวี่นั่งเถียงกันไปมา เรื่องหากิจกรรมพักผ่อนหลังจากKing โหมงานอย่างหนักเพื่อเปิดตัวธุรกิจหลากหลายแขนง ล่าสุดคุณเรวี่เนี่ย ซื้อเกาะที่นี่เป็นเกาะส่วนตัวของตัวเองเป็นที่เรียบร้อย ห่างไกลจากผู้คน มีความเป็นส่วนตัวแบบสูงลิบ สูงชนิดที่ถ้าสึนามิมาก็ตายภายในสามวิเลยอะ“มันเหมือนเกาะร้างมากกว่าอะ” ฉันเห็นด้วยกับคุณแฮชเลย “เล่นซื้อเกาะห่างไกลความเจริญแบบนี้ ต้องลงทุนอีกกี่สิบล้านมันถึงจะมีสาธารณูปโภคแบบครบครัน พี่คงไม่คิดจะอยู่ง่อยๆบนเกาะแบบนี้ในช่วงบั้นปลายชีวิตหรอกมั้ง” คุณโปรดพูดขึ้นมา เอาเข้าจริงตอนนี้มันก็ให้ความรู้สึกเรามาเข้าค่ายลูกเสืออะ กองไฟ เต้นท์ แล้วก็เรือ..เรานั่งเรือกันมา คนขับก็คุณคนโปรดนั่นแหละ เป็นคนเดียวในกลุ่มที่ขับเรือได้ เรือก็เรือของคุณเขา ส่วนคุณจอมทัพ สามีที่แสนดี แสนโหดของมิลินคนนี้นะเหรออ้วกแตกอ้วกแตนอะ ในที่สุดฉันก็เจอจุดอ่อ

  • มิลินของจอมทัพ   มิลิน_76 เติบโต

    1ปีผ่านไป.. ตอนนี้ทุกอย่างคงที่แล้วละ เติบโตแล้ว ฉันยืนมองจอมทัพด้วยความภูมิใจ จอมทัพในตอนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าแต่เก่ามากๆ เอาจริงไหม ฉันยังจำช่วงเวลาที่ฉันเจอเขาที่ผับในคืนแรกของเราได้อยู่เลย ตอนนั้นนะ หน้าเขาใส อ่อนเยาว์และดูอบอุ่นสุดๆ แต่ตอนนี้เขาดูภูมิฐานมากๆ รายล้อมไปด้วยลูกน้องมากกว่าแต่ก่อน เขามีพี่ขุนพี่เชนคอยประกบข้าง ตอนแรกฉันก็ไม่คิดว่าพี่เชนเขาจะกลับมาเพราะทางนั้นเองก็มีลูกมีเมียให้ดูแล ส่วนพี่ขุนยังโสดแต่ก็ดูจะเหมือนไม่ซิงแหละนะ บอดี้การ์ดที่รายล้อมจอมทัพดูไม่ใช่เล่นๆเลย หล่ออะหล่อมากๆ ตัวก็สูงราวกับกำแพงเมืองจีน ตัวหนาดูแข็งแรง.. ถ้าจะบอกว่าแอบหวั่นไหวก็บอดี้ดาร์ดได้ไหมนะฮ่าๆๆๆ มิลินที่สวมชุดหวานกระโปรงยาวคลุมเข่าเป็นภาพลักษณ์ที่ทุกคนจดจำเธอไปแล้ว ถึงจะเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งแต่หุ่นสวยๆของเธอก็ไม่เพี้ยนไปจากตอนแรก “ทานตะวันหนึ่งขวบแล้วนะ แผนปั๊มทิวาไร้ผลสิท่า น้ำยามันคงบูดคาท่อ” แฮชเดินมาสมทบ วันนี้เป็นวันที่ทางKingจัดงานเล็กๆในเซฟเฮาส์ มีลูกค้าที่มาคุยเจรจาเรื่องอาวุธอยู่สองสามคน เป็นลูกครึ่งตัวโตและคะน้าก็ประกบติดไม่ปล่อยห่าง “มันเอาแค่พูดว่าจะมีลูกสองให้ได้” “พยายาม

  • มิลินของจอมทัพ   มิลิน_75 อยากได้ลูกชาย

    #จอมทัพในห้องทำงานเงียบๆ ไฟล์แผนผังการก่อสร้างต่างๆ แผนการต่างๆที่ถูกลิสต์อีกเป็นตับ..จอมทัพทิ้งตัวลงนั่ง ก่อนจะคว้าบุหรี่ ใช้มือป้องลมและจุดไฟแช๊ก แช๊ก…ควันโขมงลอยตลบอบอวล จอมทัพนั่งนิ่งๆหลับตาอยู่ในห้อง ก่อนจะเดินไปเปิดหน้าต่างเพื่อให้อากาศถ่ายเทาเข้ามา ช่วงหลังจอมทัพสูบบุหรี่จัดมาก เพราะต้องแบกรับอะไรหลายๆอย่าง ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตู“เข้ามา” บุหรี่ยังคาบอยู่ในปาก พร้อมกับพ่นควันไหม้ออกไปพลาง จอมทัพเหลือบมองคนที่เข้ามา ที่เขาสูบหรี่ในนี้เพราะมิลินถูกกำชับว่าห้ามเข้า เพราะเขาในตอนนี้ยังหยุดสูบบุหรี่ไม่ได้“ลูกหนึ่งแล้วนะ กลัวตายบ้างเถอะ” เรวี่เดินย่างกรายเข้ามาในห้องทำงานของจอมทัพ เธอทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟา ยกขาไขว้ห้าง ขาเรียวยกสูงจนเกือบจะเห็นจุดสงวน ก่อนจะคว้าบุหรี่ของจอมทัพขึ้นมาจุดสูบ“ไม่เคยมีใครบอก? ก่อนจะสอนคนอื่น ตัวเองต้องทำให้ได้ก่อน”“ก็ฉันยังไม่มีลูก จะเป็นมะเร็งปอดตายก็ไม่เห็นเป็นอะไร” จอมทัพเหลือบตามอง เขาหยิบแฟ้มใหญ่โยนให้กับเรวี่ เจ้าตัวแค่ชายตามอง“นายไว้ใจยัยเด็กนั่นให้ทำงานแทนที่ฉันแล้วนิ” แล้วก็หยิบแฟ้มที่ตักโยนไปข้างๆราวกับไม่สนใจ“ไม่มีฉันนายก็ไปต่อได

  • มิลินของจอมทัพ   มิลิน_74 วันที่รอคอย

    และแล้ววันนี้ก็มาถึง.. “..จอมทัพยังไม่มาเหรอ ลินจะไม่ไหวอยู่เเล้ว” อาการเจ็บท้องมันรุนแรงจนฉันจะทนต่อไปอีกไม่ไหวแม้กระทั่งอีกวินาทีเดียว“อ๊ายยย!” มิลินกรีดร้อง เธอไม่มีประสบการณ์กับการรับมือในวันคลอด แค่จะหายใจยังยากเลย“หายใจเข้าลึกๆลิน หายใจเข้าลึกลึกกกก” เรวี่เองก็ตื่นเต้นจนหายใจผิดจังหวะพอๆกับมิลิน เธอกุมมือมิลินแน่น แต่เห็นว่ามิลินทรมาน เรวี่ก็แทบจะเลิกล้มการมีลูกในอนาคต“ถ้ามีลูกแล้วต้องเจ็บขนาดนี้ ฉันไม่เอานะ”“คุณเรวี่ ละ ลินเจ็บ! อื้อออ!”ตึก ตึก ตึก! เสียงฝีเท้ารัวๆพุ่งตรงเข้ามา จอมทัพมีสีหน้าเป็นกังวล เขาที่ปกติไม่มีทางก้าวเท้าเข้าโรงพยาบาลไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่..“หมอละ! ทำห่าอะไรกันอยู่! เมียกูจะคลอด!”“หมอกำลังมาทัพ!” เรวี่ตอบแทนเธอพยายามบีบมือมิลินไปพลางๆ“กำลังมา? กำลังจะมา แต่กูมาถึงก่อนเนี่ยนะ?”“ทัพ~”“เพราะงี้ไง ถึงจะสร้างโรงพยาบาลของKingเอง” จอมทัพพูดออกมา เขาอยู่ไม่สุขก่อนที่หมอจะมาถึง “ขอญาติคุณแม่อยู่ข้างนอกด้วยครับ” เมื่อหมอมาถึงทุกอย่างก็ถูกจัดแจง เตียงมิลินถูกเข็นเข้าห้องคลอด เรวี่ต้องยอมปล่อยมือเพราะเข้าไปด้วยไม่ได้“แล้วผม”“..สามี คุณสามีเข้าไป

  • มิลินของจอมทัพ   มิลิน_73 แสงสว่าง

    หลังจากวันนั้น คะน้าก็หายไป ติดต่อไม่ได้และฉันเริ่มหมดความอดทนกับความพยายามที่จะเปลี่ยนใคร มิลินที่นั่งรถหรูขับผ่านจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง และยังคงรู้สึกแบบนี้ทุกครั้ง กองขยะที่เขาเจอจอมทัพ ร้านอาการเจ๊หอยหอยใหญ่ที่ปิดตัวร้าง บรรยากาศเหมือนวันวานไม่มีผิด จะผิดก็ตรงที่ฉันเองไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว ผิดก็ตรงที่เจ้าของร้านข้าว.. ก็ไม่อยู่บนโลกนี้แล้วเหมือนกันสายตาของมิลินเหลียวหลัง ก่อนจะก้มลงลูบหน้าท้องของตัวเอง ตอนนี้นี่คือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต.. ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันกับลูกแข็งแรงดี และฉันก็อาจจะได้ลูกสาวดั่งใจปรารถนา..คุณทัพยอมทุ่มทุกอย่างเพื่อการตรวจเพศที่แม่นยำให้กับพวกเรา ดูเหมือนว่า ทานตะวัน ชื่อนี้คงจะได้ใช้แล้วสินะ สองมือสอดประสานที่เบาะคนนั่งด้านหลัง“ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามแบบของมันนะ อาจจะมีหลายๆ เรื่องไม่ถูกใจเรา แต่มันก็เป็นธรรมดาของชีวิต” “คิดมากเรื่องที่คะน้าพูดหรือเปล่า” “ไม่ค่ะ ไม่คิดมาก” “….” “เธอดูน่าสงสาร บางครั้งคนเราก็แสดงความรุนแรง ความหยาบคายเพราะตัวเองกำลังเศร้า” “….” “เพราะเรา ไม่รู้จักวิธีที่จะวิ่งหนีมัน” “..มิลินที่มีสาระ ฉันไม่ค่อยชินแฮะ” “แหมมม ค

  • มิลินของจอมทัพ   มิลิน_72 ทุกอย่างต้องการเวลา

    คะน้าถูกให้ความสนใจเพียงเพราะ.. เรวี่รู้สึกไม่ถูกชะตา จะผีเห็นผี หรือจะเพราะอะไรก็แล้วแต่ คะน้ากลายเป็นจุดสนใจของทุกคนที่นี้แม้กระทั่งน้ำฝน.. ขณะเสริฟ์อาหาร เธอก็เหลือบมองคะน้าด้วยความรู้สึกตามที่ได้ยินเขาเล่าๆกันมา อาจจะเพราะทุกคนพูดถึงเธอไปในทางเดียวกัน แต่สิ่งที่เห็น นอกจากความเริ่ด เชิดที่มี ก็เห็นทีจะมีแต่รอยยิ้ม “ขอบคุณค่ะ”น้ำฝนคำนับก่อนจะถอยหลังออกไป ก็ดูไม่ใช่คนดีหรอกนะ แต่ก็ยังรู้จักการวางตัวอยู่บ้าง เธอคิดเช่นนั้นก่อนจะล่าถอยกลับไปโต๊ะอาหารครบคนก็เริ่มทานข้าวทันที ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ“จริงสิคะพ่อ”“อะไร?”“พอดีวันนี้มีการติดต่อซื้อขายอาวุธจำพวกขีปนาวุธจากสวิตเซอรเเลนด์ เหมาชุดใหญ่ด้วยนะ เขาบอกว่าฉันรู้จักขายของ”“อื้ม ข้อมูลเอกสารอย่าให้ขาดตกบกพร่องละ”“ค่ะ ถือจะเพิ่งเคยทำ แต่ก็จำได้ทุกขั้นตอนที่สอนนะ”“….” เรวี่พลันเหลือบตามอง“ว่าแต่ใครคือคนที่ดูแลตำแหน่งนี้ก่อนหน้าฉันเหรอ? เห็นฝั่งนั้นเขาพูดว่าเป็นคนที่ไม่มีสัมมาคาราวะสุดๆ แถมเย่อหยิ่ง”เกร๊ง! ช้อนส้อมถูกวาง เรวี่ฝืนทนสุดๆ ในขณะที่คณะแค่แค่นคิ้วมองมาเฟียสาว“..คุณเรวี่เหรอ ที่พวกเขาพูดถึง?”“แกรู้ใช้ไหมว่าฉันไม่

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status