LOGINเรื่องราวของ 4 พี่น้อง จากตระกูลมหาอำนาจ มาเฟียใหญ่ 4 เรื่องราวความรักของคนทั้ง 4 คน มีทั้งเศร้า ดราม่า รักหวานชื่น และโหดร้ายในเวลาเดียวกัน ทั้ง 4 คน แม้จะเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด แต่นิสัยก็ใช้ว่าจะเหมือนกัน ต่างคนก็ต่างนิสัย สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือความโหด ดิบ ดุ และเถื่อน ถ้ายังรักชีวิตก็อย่าลองดี ไม่ควรท้าทาย
View Moreหลายวันผ่านไป หลังจากที่หายดีกลับมาเป็นปกติแล้วทางเดียวที่มินตรากำลังคิดอยู่ในตอนนี้ก็คือหาทางออกจากที่นี่ให้ได้ เพราะเธอคิดเสมอว่าถ้ามีทางเข้ามาได้ก็ต้องมีทางออกไปเช่นกัน แต่ไม่ว่าเธอจะมองไปทางไหนก็มีแต่ป่าและคลื่นทะเล และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน แต่มันก็ต้องมีทางออกจากที่นี่สิ! และที่สำคัญมังกรก็กลับออกไปแล้วด้วย มันเป็นโอกาสดีเลยที่เธอจะหนีออกจากที่นี่โดยที่ไม่ให้ใครรู้ และไม่ให้มังกรจับได้ ผู้ชายคนนั้นน่าไว้ใจได้มากแค่ไหนกัน อยู่ก็อาจจะตายได้เพราะมินตราไม่สามารถความคิดของมาเฟียหนุ่มได้เลย แต่ถ้าออกไปแล้วสามารถหนีรอดจากคนพวกนี้ได้เธอก็จะหนีไปอยู่ให้ไกลๆ จะได้ไม่ต้องมีคนตามหาเธอเจอ แต่คนที่นี่ก็ดีกับเธอมากเช่นกัน โดยเฉพาะศรีจันทร์ภรรยาของหัวหน้าชาวบ้านที่นี่ เธอมีจิตใจที่ดีและอ่อนโยนกับมินตราไม่ว่าเธอจะดื้อหรือใช้คำพูดไม่เหมาะสมกับผู้ใหญ่แบบไหนศรีจันทร์ก็ไม่เคยโกรธหรือดุด่าเลย “มินขอโทษนะพี่ศรีจันทร์ แต่มินไม่อยากอยู่ที่นี่จริงๆ สักวันเราคงมีโอกาสได้พบกันอีกนะ” พูดจบมินตราก็ย่องเดินออกไปจากบ้านทันทีเธอแอบหนีไปช่วงกลางดึก วิ่งเข้าไปในป่ามืดทึบโดยที่ยังไม่มีจุดหม
ณ ท่าเรือกลางดึกสงัด “คุณมังกรพาใครมาด้วยครับ” “อย่าเพิ่งถาม รีบออกเรือไปก่อน” “ครับๆ” มาเฟียหนุ่มรีบโดดลงเรือไป จากนั้นเรือที่ขับมาจอดรออยู่ที่ท่าก็ขับออกไปทันที และไม่นานก็ไปถึงเกาะแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองมาก เป็นเกาะส่วนตัวของมังกรที่เขาซื้อต่อจากเจ้าของเก่า ซึ่งเคยมีปัญหากันมาก่อน และก็ได้ช่วยชีวิตชาวบ้านที่นี่เอาไว้ ชาวบ้านที่นี่ก็เลยรักและเคารพมังกรเหมือนกับเจ้านายคนนึง “คุณมังกรพาใครมาด้วยครับ”“มีปัญหานิดหน่อยครับ รบกวนช่วยดูแลเธอหน่อยนะครับ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวของเธอผมจะให้คนซื้อมาส่งให้” “ได้เลยครับ ว่าแต่เป็นแฟนของคุณมังกรหรอครับ” “….” มาเฟียหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรไป “อ่า…ผมขอโทษครับที่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของคุณมังกร แต่เดี๋ยวผมให้ศรีจันทร์มันมาช่วยดูแลนะครับ ดูเหมือนเธอจะเป็นไข้ด้วยตัวร้อนเชียว”“ครับ รบกวนด้วยนะครับ” มินตราไม่มีทางตื่นง่ายๆ แน่เพราะเธอถูกมังกรฉีดยาสลบเข้าร่างกายของเธอกว่าจะฟื้นก็คงจะเป็นพรุ่งนี้ หรือไม่ก็ต้องรอดูอาการไข้ของเธอก่อน เช้าวันต่อมา “อือ…” ร่างบางกระพริบตาถี่ๆ เมื่อมีแสงแดดสาดส่องเข้ามากระทบเปลือกตาของเธอ เธอพยาย
ณ.ห้องประชุมลับองค์กรมาเฟีย “ผู้หญิงเมื่อวานเป็นใคร?” แดรงเอ่ยถามขึ้น ถึงตรงนั้นไม่มีไฟสว่างแต่ก็พอจะมองออกว่าลักษณะการวิ่งหนีออกไปมันเป็นของผู้หญิง “ไม่รู้” มังกรตอบเสียงเรียบ ถึงแม้ในใจจะมั่นใจก็ตามว่าคนที่เข้ามาแอบเห็นคือใคร “มึงต้องเอาคนในบ้านมาเค้นถามนะไอ้กร ถ้าปล่อยไปแบบนั้นธุรกิจของเราจะเสียหายแน่” ดีกอนเสนอขึ้นมา “และถ้ารู้ตัวว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ก็ควรกำจัดทิ้งซะ!” แดรงพูดขึ้น นิสัยของมังกรเป็นยังไงทุกคนก็รู้ดี แต่สำหรับเขาในตอนนี้คือกระทำเด็กสาวตาดำๆ ไม่ลงจริงๆ เขาไม่เคยปราณีใครไม่เคยไว้ชีวิตใครถ้าหากคนนั้นล่วงรู้ความลับที่ไม่สมควรรู้หรือหักหลังทรยศเขา “ไอ้กร!”“เดี๋ยวกูจัดการเอง พวกมึงไม่ต้องยุ่ง” มังกรพูดเสียงแข็ง “มึงจะฆ่าเธอ?” ดีกอนถาม “….” มังกรนั่งเงียบ “กูขอเตือนมึงเอาไว้เลยนะ ผู้หญิงมันไว้ใจไม่ได้ ปากบอกอีกอย่างแต่ใจทำอีกอย่าง รีบกำจัดเธอทิ้งซะก่อนที่เธอจะพาพวกเราซวยไปกันหมด” เพราะงานที่ทั้งสามคนกำลังทำกันอยู่ในตอนนี้เป็นงานผิดกฎหมาย และต้องใช้เงินในการลงทุนจำนวนมากซึ่งก็แน่นอนว่าจะพลาดไม่ได้เลย พลาดเท่ากับตาย! และก็ปล่อยให้คนนอกล่วงรู้เรื่องนี้ไม่ได้ด้
กลางดึกสงัดวันหนึ่ง มินตรารู้สึกปวดท้องกระทันหันทำให้เธอต้องตื่นขึ้นมาแล้วรีบลงมาเข้าห้องน้ำที่อยู่ด้านล่าง ก่อนที่เธอจะพบกับแสงไฟสว่างจากทางหน้าบ้านซึ่งเป็นแสงไฟจากรถหลายๆ คัน ก่อนที่เธอจะเดินแอบเข้าไปดูด้วยความอยากรู้ แต่ทันใดนั้นรถก็แล่นออกไปทันทีทำให้มินตราต้องรีบหาที่หลบ “อะไรกันเนี่ย!” เธออุทานออกมา “หรือว่าจะเป็นขโมย” มันก็ไม่แปลกที่เธอจะคิดแบบนี้เพราะตรงนี้ไม่เหลือการ์ดที่เคยอยู่ตรงหน้าบ้านแม้แต่คนเดียว ถึงจะมีคนเคยบอกว่าบ้านหลังนี้ไม่มีใครกล้าเข้ามาขโมยของ แต่มันก็ไม่แน่เหมือนกัน ข้าวของในบ้านหลังนี้มีแต่ของมีค่าทั้งนั้น ใครบ้างที่จะไม่อยากได้ วันต่อมา มินตราได้แต่เก็บความสงสัยไว้กับตัวเองไม่ได้เล่าให้ใครฟังแม้กระทั่งยายเพราะเธอกลัวว่ายายจะดุเอาที่ออกไปข้างนอกตอนดึกดื่นแบบนั้น เธอเป็นเด็กที่ขี้สงสัยและถ้าสงสัยอะไรแล้วเธอก็จะต้องรู้ให้ได้ “ยาย…ใครมาเหรอ มินเห็นคนเดินเพ่นพ่านอยู่ในบ้านคุณกรของยายอะ” เด็กสาวเดินเข้ามาถามยายด้วยความสงสัย เพราะไม่กล้าไปถามกับชายหนุ่มตรงๆ “น้องๆ ของคุณกรไง คุณกรมีน้องชายอีกสามคน” “อ๋อ…ถึงว่าเห็นคนเดินเพ่นพ่านอยู่ในบ้านของเค้า” “เอ็งน่ะก็
เช้าวันต่อมา “อื้อหาวว…” มินตรายืนบิดขี้เกียจพร้อมกับอ้าปากหาวกว้างออกมาโดยที่ไม่สนใจสายตาของใครเลย “เมื่อคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอนรึไง”“นอนจ้ะยาย แต่มินรู้สึกง่วงยังไงก็ไม่รู้” “ขี้เซาล่ะสิไม่ว่า” เมื่อคืนเธอกลับมาถึงห้องตอนเที่ยงคืนและเธอก็หลับไปเลยไม่ได้ออกไปไหนต่อ แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกง่วงขนาดนี้ “ยาย…มินถามอะไรหน่อยสิ”“ว่ามา” “คุณกรของยายนิสัยเขาเป็นแบบไหนหรอ เค้าดุหรือเปล่า หรือว่าเค้าเป็นคนแบบ…”“เอ็งจะอยากรู้ไปทำไม มันไม่ใช่เรื่องไม่ใช่กงการอะไรของเอ็งเลย”“ก็มะ….”“อะไรของเอ็ง ไปเลยไปทำงานของเอ็งได้แล้วเสียเวลา”“จ้ะยาย” มินตราหิ้วถุงขยะไปทิ้งที่หน้าบ้านตามปกติ และมันคงจะกลายเป็นหน้าที่ประจำของเธอไปแล้ว เพราะเธอไม่ค่อยมีฝีมือเรื่องการทำอาหารเท่าไหร่ ทำได้มากสุดก็แค่ต้มมาม่าใส่ไข่เหมือนที่เธอทำให้มาเฟียหนุ่มกินเมื่อคืน มันเป็นอาหารหลักในชีวิตของเธอในช่วงวัยเรียน เพราะพ่อแม่ต้องทำงานเลยปล่อยให้เธอดูแลตัวเอง มีพ่อแม่ก็จริงแต่เธอเหมือนอยู่คนเดียวมากกว่า เพราะพ่อแม่ไปทำงานไม่ค่อยกลับบ้านซึ่งเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่างานที่พ่อกับแม่ทำเป็นงานอะไร เงินก็ได้ใช้เพียงน้อยน
คืนวันต่อมา นี่ก็เป็นอีกคืนที่มินตรารู้สึกว่านอนไม่หลับและออกมาเดินเล่นที่หน้าบ้านพักของตัวเอง ในขณะที่ทุกคนหลับกันไปหมดแล้ว ไฟในบ้านทุกหลังถูกปิดมืดสนิทมีเพียงแสงไฟรอบนอกของตัวบ้านและแสงจันทร์ที่ส่องลงมาพอให้เธอเห็นรอบๆ ตัว หมับ!"อื้อ!!" จู่ๆ เธอก็ถูกปิดปากจากทางด้านหลัง ก่อนที่จะถูกอุ้มลอยหายเข้าไปในความมืด เธอไม่สามารถส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากใครได้เลย ลูกน้องอยู่เต็มบ้านขนาดนั้นมีโจรด้วยเหรอ? "อื้อๆๆ!! งับ!!""โอ้ย!!" เสียงร้องจากด้านหลังทำให้มินตรารู้ทันทีว่าเขาเป็นผู้ชาย และน้ำเสียงมันก็ดูคุ้นหูเอามากๆ "ไอ้บ้า! ไอ้คนเลว! เป็นโจรเหรอห๊ะ! ช่วยด้วยค่า ชะ...อุ๊บอื้อ!!" "ชู่วว!! เธอจะแหกปากร้องทำไมเนี่ย" "ปล่อย!!" พรึบ! และแล้วไฟก็ถูกเปิดขึ้นจนสว่างจ้า มินตรารีบหันหลังกลับไปมองคนที่พาตัวเธอมาที่นี่ทันที "คะ คุณกร..." "ไง....ตัวแสบ""คุณพามินมาที่นี่ทำไม" "ฉันก็พาเธอมาเค้นเอาคำตอบไงล่ะ" "คะ คำตอบอะไร มินไม่มีคำตอบอะไรให้คุณทั้งนั้นแหละ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับก้มหน้าหลบสายตาของเขา สำหรับมาเฟียอย่างเขาแค่นี้ก็มองออกแล้วว่าเด็กสาวตรงหน้ามีพิรุธมากแค่ไ
Comments