ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่หุบเขาปีศาจ 3

“ที่นี่เป็นชายแดนของแคว้นเว่ยเมืองข้างหน้าจะเป็นแคว้นฉิน เราน่าจะไปถึงที่นั่นภายในวันนี้”

มู่เหรินเปิดแผนที่ดูอีกครั้ง เวลานี้สภาพเขาไม่ได้น่าดูนักเพราะไม่ค่อยได้อาบน้ำเขาจึงเลือกใส่อาภรณ์สีดำแทนสีขาวที่ชอบ ส่วนหลิงหวางก็มีสภาพไม่ต่างกันแต่ก็ไม่เคยปริปากบ่น

ทว่าระยะหลังมานี้หลิงหวางรู้จักแสดงความคิดมากขึ้นซึ่งเขาชอบที่อีกฝ่ายเป็นเช่นนี้มากกว่า

“ขอรับ แต่ม้าสองตัวของเราคงจะไม่น่าเดินทางได้ต่อหลังจากถึงแคว้นฉินนะขอรับ”

มู่เหรินพยักหน้ารับอย่างเข้าใจเพราะพวกมันวิ่งเดินทางเกือบทั้งวันทั้งคืน หนึ่งวันเขาแค่พักไม่เกินสองชั่วยามเท่านั้น ตอนแรกคิดว่าจะเดินทางไปเรื่อยๆ

ทว่าเมื่อคิดทบทวนอย่างถี่ถ้วนแล้วทำให้อยากให้ถึงหุบเขาปีศาจโดยเร็ว เพราะจะได้มีวิชาป้องกันตัวเองมากกว่านี้ แม้เขาจะมีวรยุทธแต่กลับรู้สึกว่ามันยังอ่อนด้อย

“เดินทางต่อเถอะข้าอยากอาบน้ำเต็มทีแล้ว”

มู่เหรินเอ่ยบอกพับเก็บแผนที่คร่าวๆ ในมือไว้ในอกเสื้ออีกครั้ง หลังจากนั่งพักมาสามเค่อแล้ว หลิงหวางพยักหน้ารับเก็บข้าวของอย่างรวดเร็ว เดินไปจูงม้าที่ผูก