ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / โรแมนติก / ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+) / 2.2

แชร์

2.2

ผู้เขียน: หญิงเพียว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-20 10:01:25

“ก็ได้จ้ะ แต่ถ้าหากมีเรื่องอะไรให้แม่ช่วย ต้องบอกนะ อย่าเกรงใจ” ถึงแม้จะแอบเสียดายแต่เวเนสซ่าก็ตามใจ

“แต่เรื่องที่ว่าหนูจะต้องย้ายไปอยู่บ้านแม่ห้ามปฏิเสธเด็ดขาด เพราะแม่รับปากกับทิพย์เอาไว้แล้วว่าจะดูแลหนูเอง พวกเราเป็นห่วงความปลอดภัยของหนูมากรู้ไหม”

ก่อนหน้าที่จะย้ายทิพวรรณมารักษา เวเนสซ่ามีโอกาสได้คุยกับเพื่อนรักก่อนที่อาการเธอจะทรุดหนักจนต้องเข้าไอซียู ทิพวรรณได้ฝากฝังให้ช่วยดูแลลูกสาวของเธอเพราะไม่ไว้ใจใครอีกแล้วโดยเฉพาะสามีและลูกเลี้ยงที่เพิ่งทำเรื่องงามหน้าเอาไว้

พรนับพันไม่กล้าปฏิเสธอะไรอีก ได้แค่พยักหน้าตอบรับ และภาวนาให้ทุกอย่างมันจบลงโดยเร็ว เธอและแม่จะได้กลับไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกันสองคน

ไม่ชอบกับการต้องมาเป็นภาระคนอื่น มันเป็นสิ่งที่เธอลำบากใจที่สุด

ช่วงเย็นของวันนั้นพรนับพันก็ได้เข้ามายังคฤหาสน์ แม่บ้านนำกระเป๋าของเธอไปเก็บยังห้องพักที่เตรียมไว้

“ยัยหงส์ไลน์ไปบอกพี่ ๆ ว่าวันนี้ให้กลับมากินข้าวเย็นที่บ้านนะลูก แม่จะแนะนำหนูเพียวให้ทุกคนรู้จัก”

“เรียบร้อยแล้วค่ะมาดาม” กรรวีที่รู้งาน เธอส่งข้อความบอกพี่ชายทั้งสามก่อนจะออกจากโรงพยาบาลแล้วด้วยซ้ำ

“รู้มากนะเรา”

“เขาเรียกว่ารู้ใจต่างหาก”

“ต่อปากต่อคำ” วาคิมอดดุลูกสาวสุดที่รักไม่ได้

“หนูเพียวไปพักผ่อนก่อนเถอะลูก ยุ่งมาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็ว่าจะไปเอนหลังหน่อยเหมือนกัน ถึงมื้อเย็นค่อยให้แม่บ้านไปตาม” วาคิมเอ่ยบอกพรนับพัน

“ขอบคุณมากค่ะคุณลุง คุณป้า”

“แหน่ะ! บอกแล้วไง ให้เรียกพ่อแม่ ไม่ต้องเรียกลุงป้าหรอกลูก แม่เอ็นดูเราเหมือนลูกสาวคนหนึ่งนะ” เวเนสซ่าเอ่ยบอกเสียงอบอุ่น พลางยกมือลูบผมหญิงสาวเบา ๆ

อยากให้พรนับพันอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจเหมือนอยู่บ้านตัวเอง ไม่ต้องรู้สึกอึดอัด เพราะดูออกว่าพรนับพันเกรงใจเธอและสามีมากแค่ไหน

“เพียวขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เอ็นดูเพียว ตอนนี้อาจยังไม่ค่อยชินแต่จะพยายามปรับค่ะ” พรนับพันยิ้มผ่อนคลาย

“ปะ เดี๋ยวหงส์พาพี่เพียวไปห้องเองค่ะ” จากนั้นกรรวีก็ควงแขนพรนับพันนำเดินไปยังห้องนอน

        

เพียว พรนับพัน | talk :

เกือบสัปดาห์แล้วที่ฉันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเพื่อนรักของคุณแม่.. ไม่สิ เรียกว่าคฤหาสน์น่าจะเหมาะกว่า เพราะบ้านหลังนี้ใหญ่มาก มีอานาเขตกว้างขวาง

ฉันอยู่ห้องรับรองแขกที่ติดกับห้องนอนของน้องหงส์ ตั้งแต่วันที่เข้ามา คุณป้าแนะนำให้รู้จักกับคุณสิงห์และคุณมังกรลูกชายคนที่สองและสามของท่าน

คุณสิงห์เป็นคนอัธยาศัยดีพูดเก่ง เข้ากับคนง่ายเลยทำให้เราเหมือนจะสนิทกันไว อาจเพราะความกะล่อนเจ้าชู้ด้วยกระมัง

แต่ถึงจะสนิทกันยังไงฉันก็ไม่ลืมที่จะขีดเส้นความเป็นพี่น้องไว้กับคุณสิงห์ตั้งแต่แรกอย่างชัดเจน ถึงจะหล่อกร้าวใจขนาดไหน ผู้ชายแบบเขาอันตราย

ส่วนคุณมังกร เราเคยเจอกันหลายครั้งตอนยังเป็นเด็ก ฉันพอจะจำได้เพราะเขาเป็นผู้ชายสไตล์อบอุ่นดูแลเทกแคร์ฉันเหมือนน้องสาวมาตั้งแต่ไหนแต่ไร พอมาเจอกันครั้งนี้เลยไม่ได้รู้สึกเกร็งนัก ทั้งคู่ให้เกียรติฉันในฐานะแขกของบ้านและปฏิบัติต่อฉันดีมากในฐานะน้องสาว

แต่ก็ยังเหลืออีกคนที่ยังไม่เคยเจอหน้า คือลูกชายคนโตของคุณป้า ชื่อคุณเสือ รายนั้นได้ข่าวว่าดุ เป็นคนเงียบ ๆ นิ่ง ๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ขี้รำคาญด้วยมั้ง ฉันฟังจากที่น้องหงส์กับบรรดาแม่บ้านพูดกันมาอีกที เลยรู้สึกเบาใจขึ้นหน่อยที่ยังไม่เจอกัน ได้ยินว่าเขาต้องไปดูโรงงานที่พัทยาเลยไม่อยู่บ้านหลายวัน

ส่วนตัวฉันช่วงนี้ก็วนเวียนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล จนเมื่อวานแม่ฉันบังเอิญเจอกับพี่เพชร พี่ชายต่างสายเลือดที่สร้างเรื่องน่ารังเกียจไว้ เขาอยู่ตรงทางเดินที่ฉันต้องผ่านไปห้องพักผู้ป่วย

‘เพียว...’

‘พี่เพชร!’ เขาอยู่ในชุดผู้ป่วยของทางโรงพยาบาล น่าจะรักษาตัวที่นี่ด้วยกระมัง

‘คุยกันหน่อยได้ไหม’ เขาร้องขอด้วยสีหน้ารู้สึกผิด

‘ออกไป’ ฉันไล่เขาไป และถอยห่างออกมาหนึ่งก้าวด้วยท่าทีที่แสนรังเกียจ

‘พี่แค่อยากอธิบาย พี่ไม่ได้ตั้งใจ...’

‘อย่ามาให้เพียวเห็นหน้าอีก ออกไป!’

‘พี่ขอร้อง ฟังกันหน่อย...’ เขาก้าวเท้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อย ๆ แต่ฉับพลันก็…

‘ปล่อยกู! พวกมึงเป็นใครวะ!’ พี่เพชรร้องลั่น ดิ้นรนต่อต้านเมื่อชายฉกรรจ์ร่างใหญ่สองคนล็อกตัว กันเขาออกห่างจากฉัน สองคนนั้นคือบอดี้การ์ดที่คุณลุงวาคิมสั่งให้ตามมาคอยดูแลความปลอดภัยและคอยช่วยเหลือฉันห่าง ๆ ฉันจำได้

เหอะ! อยากอธิบายเหรอ ไปอธิบายให้รากมะม่วงฟังเถอะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าหรือได้ยินชื่อเขาด้วยซ้ำ

แทบไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายที่ฉันทั้งรักทั้งนับถือมาตลอดหลายสิบปีจะคิดอกุศลกับฉันได้ ถึงไม่ใช่สายเลือดกันแต่เราก็โตมาด้วยกันไม่ใช่เหรอ แล้วมาทำแบบนั้นกับฉันได้ยังไง ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแย่ชะมัด

ตั้งแต่ที่เกิดเรื่องเมื่อวาน คุณลุงและคุณป้ารู้เรื่องเข้า พวกท่านจึงขอให้ฉันหยุดไปเยี่ยมแม่ก่อน เพราะตราบใดที่พี่เพชรยังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเดียวกัน ก็กลัวฉันจะไม่ปลอดภัย

จากที่น้องหงส์แอบไปสืบมา อีกไม่กี่วันเขาก็น่าจะออกจากโรงพยาบาลได้ หลังจากนั้นฉันค่อยไปเยี่ยมแม่เหมือนเดิม

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)   พิเศษ 2.5

    @เช้าวันต่อมา…“เรียกมาทำไมแต่เช้าเลยวะ” ไอ้สิงห์มันถามอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่วันนี้ผมเรียกทุกคนมารวมตัวทานข้าวพร้อมหน้ากันแต่เช้าที่บ้านใหญ่ ซึ่งช่วงนี้ไอ้น้องบ้านี่มันก็เหมือนจะมีเรื่องให้คิดให้หงุดหงิดใจอยู่ผมเลยไม่ได้ถือสาอะไรมันมากมายโดยตอนนี้มีทั้งครอบครัวผมและป๊ากับแม่ของเพียวอยู่ด้วย เพราะผมตั้งใจจะบอกข่าวดีเรื่องที่กำลังมีลูกอีกคนหรือสองคนไม่แน่ใจ อยู่ในท้องเมียผม กะว่าตั้งใจจะบอกให้รู้พร้อม ๆ กันเลยทีเดียว “ในเมื่อทุกคนมากันพร้อมแล้ว ผมก็จะขอแจ้งเลยแล้วกันนะครับ” ลุกขึ้นยืนแล้วทำน้ำเสียงจริงจังจนเพียวถึงกับหลุดขำพรืด“อะไรกันลูก ทำไม? มีเรื่องอะไรสำคัญเหรอ” แม่ผมหันมาถามในขณะที่มือก็ยังห้ามสองแฝดไม่ให้แย่งแตงกวาชิ้นเดียว ไม่รอช้าผมก็ยกที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาวางไว้กลางโต๊ะอาหาร“กรี๊ส... เจ้จะมีน้องให้สองแฝดแล้วเหรอเนี่ย” แต่คนที่สายตาไวสุดดันเป็นยัยหงส์ตัวแสบนี่สิ ที่ยื่นมือมาปาดหน้าทุกคนแล้วหยิบที่ตรวจครรภ์ไปดูแล้วหวีดออกมาท่าทางดีใจ “เว่อร์ไปมั้ย ได้ข่าวว่าไม่ชอบเด็ก” ไอ้มังกรมันพูดว่าน้องสาวพลางยกมือกอดอกทำหน้าเอือมระอาใส่ ช่วงหลัง ๆ ไอ้สองคนนี้มันเป็นอะไร เหมือนคนที

  • ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)   พิเศษ 2.4

    ผมรู้ว่ามันคืออะไร แต่แค่อยากมั่นใจโดยการได้ยินออกมาจากปากเธอ“สองขีดค่ะ หนูเพิ่งตรวจมาเมื่อเช้านี้ ดีใจมั้ยคะ”“...” “ปะป๊า...”“...”“พี่เสือ!”“ห หา? ขา!” ผมผละสายตาออกจากขีดสีแดง ๆ สองขีดนั่นแล้วหันกลับไปมองหน้าเธอแบบอึ้ง ๆ“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ หรือว่าพี่ยังไม่อยากมี”“เปล่าค่ะ”“หนูขอโทษนะคะที่หยุดกินยาคุมโดยที่ไม่ได้ปรึกษาพี่ หนูแค่คิดว่าอยากมีอีกท้องตอนนี้ ให้ลูกได้โตไล่ ๆ กัน ไม่อยากให้เค้าอายุห่างกันเกินไป แต่หนูลืมคิดไปว่าพี่อาจจะไม่โอเค” หลังจากที่ผมนิ่งเงียบไปสักพักเพียวก็พูดขึ้นมา น้ำตาเริ่มรื้นจนต้องก้มหน้าก้มตาอย่างคนไม่มั่นใจแล้วขอโทษผม“ไม่ใช่ค่ะ อย่าพูดแบบนั้น” ผมดึงเธอมากอดเอาไว้ในอ้อมอกอย่างเต็มรักแล้วลูบหัวปลอบใจก่อนที่เธอจะคิดน้อยใจไปมากกว่านี้จะขอโทษผมทำไม ผมนี่อยากมีลูกกับเธอใจจะขาด ไม่งั้นคงไม่ถึงขั้นต้องวางแผนแอบสลับยาคุมให้เธอท้องด้วยตั้งแต่แรกหรอก“พี่ไม่ได้ไม่พร้อมสักหน่อย คิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย หืม” “ก็เห็นพี่เงียบไม่พูดอะไรเลยนี่นา”“พี่แค่กำลังคิดอยู่ว่าจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดี แล้วพี่จะขออะไรจากพวกอา ๆ มันให้รับขวัญลูกของเราต่างหากล่ะ” ผมไม่ได้ตั้งใจ

  • ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)   พิเศษ 2.3

    “หนูยังกินยาคุมอยู่ไหมคะ” ปากถามออกไป มือก็เริ่มลูบไล้หน้าขาอ่อนขาว ๆ แล้วเลื่อนมือสอดใต้สาบกระโปรงชุดนอนเข้าไปยังท้องแบนราบ กดน้ำหนักมือบีบขย้ำเอวบางเบา ๆ จนเธอเริ่มหายใจถี่ขึ้นเบา ๆ ผมจึงขยับตัวขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ ผมรู้ดีว่าควรปรนเปรอเธอยังไงให้เธอมีอารมณ์ร่วมด้วยไวที่สุด“ถามทำไมเหรอคะ?” เพียวใช้สองมือประคองใบหน้าของผมไว้แล้วทำสายตายั่วยวนใส่อย่างที่ชอบทำเป็นประจำเวลาเราอยู่ด้วยกันสองต่อสองบนเตียงนอน บอกเลยว่าเมียผมแม่งโคตรร้อนแรงอะ ขนาดตอนไม่ทำสายตาแบบนี้ใส่ยังน่าขย้ำแล้วนี่ยิ่งทำผมจะเอาอะไรไปอดใจไหวกันละครับอยากรีดน้ำออกสุด ๆ แล้วตอนนี้ ไอ้เสือร้ายในกางเกงนี่แข็งปั๊กจนปวดหนึบแทบจะแตกอยู่แล้ว“มาทำน้องให้สองแฝดกันเถอะนะครับ คนดี” “หึ ไม่ทันแล้วละค่ะ” เพียวส่ายหน้าให้หัวเราะหึในลำคอเบา ๆ แล้วยกยิ้มหวานส่งมาให้ผม“ไม่ทันอะไรเหรอคะ น่า... นะ พี่ไม่ไหวแล้วเนี่ย” พูดไปก็เสยสะโพกสอบให้แก่นกายที่กำลังพองขยาดใหญ่ให้เบียดเสียดกับเนินเนื้ออวบอูมกลางกายสาว ตอนนี้ผมไม่มีสติจะมาสงสัยอะไรกับคำพูดเธอหรอกนะ เพราะว่าในสมองพร่าเบลอไปหมดแล้วหน้าก็ยั่ว ตัวก็โคตรหอม นมก็ใหญ่ ช่วงล่างนี่ก็ฟิต

  • ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)   พิเศษ 2.2

    “เป็นอะไรคะ ไปค้อนใส่เพื่อนหนูทำไมกันเนี่ย?” เพียวยื่นหน้ามากระซิบกระซาบใกล้หูผมให้พอได้ยินกันสองคนด้วยความสงสัย เธอคงเห็นแหละว่าผมมองหน้าไอ้แดเนียลตาเข้มขนาดไหน “เพื่อนอะไร แฟนเก่าชัด ๆ” ทำมาพูดว่าเพื่อน เหอะ! “รู้ได้ไงคะ ว่านั่นแฟนเก่าหนู” เพียวหันขวับมาถาม ทำหน้าเลิ่กลั่ก ร้อนตัวทำไม ไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย เมียใครวะน่ารักชะมัด แต่ไหน ๆ ก็ไหนแล้ว แกล้งเล่นใหญ่ทำเป็นไม่พอใจให้เมียง้อสักหน่อยดีกว่า ถือว่าขอล้างตาที่เมื่อคืนไม่ได้เอาเพราะเมาหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้“ก่อนจะถามว่าพี่รู้ได้ยังไง ตอบมาก่อนดีมั้ยว่าทำไมถึงไม่บอก ตั้งใจปิดพี่เหรอ หืม?”“ปะ เปล่านี่คะ ไม่ได้ตั้งใจจะปิดสักหน่อย แต่เรื่องมันผ่านไปแล้ว เลยไม่รู้จะพูดขึ้นมาทำไมให้พี่ไม่สบายใจนี่นา” เพียวพูดตอบมาพลางทำหน้าออดอ้อนให้ผมไม่ใจร้อนยิ่งไปกว่าเดิม ซึ่งพักหลัง ๆ เธอใช้ไม้นี้บ่อยมาก เพราะว่า มันได้ผล เห็นสายตาอ้อนปนยั่วยวนของเมียทีไร ไข่ขึ้นทุกทีเลยเว้ย ใครจะไปมีอารมณ์โกรธลงวะ มีแต่อารมณ์หื่นมากกว่า“ไม่โกรธหนูนะคะ”“ง้อพี่ก่อนสิคะ สัญญาว่าจะไม่โกรธถ้าหนูทำให้พี่พอใจได้” “ง้อยังไงเหรอคะ”“ไม่เอาน่า... อย่ามาทำซื่อบื้อ” “ห

  • ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)   พิเศษ 2.1

    เสือ พยัคฆินทร์ | talk : ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวหนักท้ายทอยสุด ๆ หันไปมองเวลาในนาฬิกาปลุกตรงหัวเตียงก็พบว่าเป็นเวลาบ่ายสองโมงกว่าแล้วก้มลงมองตัวเองก็พบว่ายังใส่เสื้อผ้าชุดเจ้าบ่าวแบบลำลอง เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสแลคสีเดียวกันชุดเดิมที่ใส่เมื่อคืนนี่คงเป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดมาที่เมาจนภาพตัด หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้แล้วขึ้นมานอนบนห้องได้ยังไงวะ เท่าที่จำได้ตอนตีสามยังตั้งวงเมาอยู่กับเพื่อน ๆ น้อง ๆ อยู่เลยนี่ว่าเมื่อคืนโดนยื่นน้ำเมาให้หลายขนาน เจ้าบ่าวอย่างผมจะปฏิเสธได้ยังไง แขกผู้ใหญ่ไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้บรรดาเพื่อน ๆ ผมที่มีตั้งแต่เพื่อนสมัยอนุบาลยันปริญญาโทที่พร้อมใจกันมารวมตัวร่วมแสดงความยินดีให้ เราเลยเอาให้สุดกันไปข้างหนึ่ง เรียกได้ว่ายิ่งกว่างานเลี้ยงรวมรุ่นเสียอีก และไหนจะพรรคพวกเพื่อน ๆ ของไอ้สิงห์กับไอ้มังกรที่ผมรู้จักอีกเพียบ ผมนี่กระดกเบียร์กระดกเหล้าแทนน้ำเปล่ากันเลยทีเดียวแต่จะว่าไปงานนี้มันเป็นความทรงจำที่ดีของผมครั้งหนึ่งในชีวิตเลย ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก แล้วก็มีครอบครัวและเพื่อนทุกคนที่สำคัญในชีวิตผมมาร่วมแสดงความยินดี มีโมเมนต์ที่ดี ๆ ร่วมกัน ถึงกว่าจะจบงา

  • ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+)   พิเศษ 1.6

    “กอดทักทายคงไม่เป็นไร แต่ถ้ากอดภรรยาผมนานเกินไปคงจะดูไม่ดีนะครับ” คุณเสือก็ตอบกลับไป ทั้งคู่สนทนากันพักใหญ่ คำพูดที่สนทนากันมันฟังออกแนวจิกกัดและเกทับกันมากกว่าที่จะเป็นมิตรด้วยคืออะไร? ทำไมเป็นงี้ แดเนียลอะฉันพอเข้าใจ เหมือนเขาจะตั้งใจยั่วโมโหพี่เสือนิดหน่อยนั่นแหละ ตามประสาแฟนเก่าและนิสัยเขาก็เคยเป็นคนหวงของใช้ได้เลยอาจจะโดนลมกับไอ้เฮียเพชรมันเป่าหูมาด้วยเลยเป็นอย่างนี้มั้ง แต่พี่เสือนี่สิตาเขียวปั๊ด ท่าทางคือพร้อมบวกมากแต่ต้องสะกดอารมณ์ไว้ เขาไม่เคยรู้เสียหน่อยว่าแดเนียลเป็นใคร ทำไมเหมือนหึงและไม่พอใจขนาดนั้น ..แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้ต้องรีบห้ามศึกก่อน“มาค่ะ มาถ่ายรูปกัน”หลังจากนั้นไม่นานฉันต้องแยกตัวออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอาฟเตอร์ปาร์ตี้ กว่าจะออกมาอีกทีก็เกือบเย็น ตอนนั้นเองที่ฉันได้เห็นแสง สี เสียงอลังการ แขกเหรื่อเยอะมากกว่าตอนกลางวัน พนักงานเสิร์ฟที่จ้างมาก็เดินกันให้วุ่นวายละลานตาเลยก่อนหน้านี้ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมที่บ้านพี่เสือถึงมีบอดี้การ์ดเยอะแยะไปหมด เพราะดูการใช้ชีวิตของทุกคนปกติดีมีการมีงานทำที่ถูกกฎหมาย ไม่ใช่มาเฟียหรือพวกทำงานสีเทาอะไรแต่วันนี้เริ่มเข้าใจแ

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status