LOGINShare
บทที่ 1327
Latest chapter
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1331
เอ่อ...จั๋วซือหรานคิดในใจ ซือคงเซี่ยนก็ยังน่าเชื่อถืออยู่นะแต่คำนี้ก็แค่คิดไว้ในใน บนปากกลับรู้สึกว่า...ถ้าพูดอกไปน่าจะไม่ค่อยเหมาะนางรู้สึคว่าถ้าพูดออกไป บนหน้าชายคนนี้น่าจะไม่ได้มีสีหน้าแบบนี้แล้วถึงอย่างไร นี่ก็เป็นคนที่สามารถหึงได้กระทั่งตัวเขาเองเลยนะจั๋วซือหรานก่อนหน้านี้อันที่จริงไม่ค่อยสนใจว่าเขาคิดยังไง จะหึงหรือไม่หึงสมองก็พังไปแล้ว หมั้นกับหญิงสาวคนอื่นไปแล้ว มีอะไรให้สนใจกันแต่ตอนนี้...ก็เหมือนจะแตกต่างออกไปแล้วนี่ก็สารภาพความในใจกับนางมาแล้วนะดังนั้นจั๋วซือหรานพอคำพูดขึ้นมาถึงมุมปากก็รู้สึกพูดออกมาลำบากนานงหันไปมองท่านแม่กับเสี่ยวหวาย พู่ระย้าประดับมุกบนปิ่นปักผม แกว่งไปมา"แล้ว...จะไปที่หลวนหนานกับข้าหรือ?" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น "แต่ว่า สิ่งแวดล้อมมันสู้เมืองหลวงไม่ได้นะ จะทำท่านแม่ลำบากเอา"พอได้ยินคำนี้ของจั๋วซือหราน ตาของเซี่ยอวิ๋นซีก็เปล่งประกายขึ้นมาทั้งใบหน้าเหมือนเปล่งแระกาย"มีอะไรลำบากกัน!" เซี่ยอวิ๋นซีเอ่ยขึ้นตาเป็นประกาย "วันคืนที่ยากลำบากกว่านี้ก็ผ่านมาแล้ว"ตอนนั้นที่เป็นแม่ม่าย ทุกวันเหมือนตายทั้งเป็น แต่ก็กลับล้มไม่ได้ นางก็ผ่านมาแล้
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1330
เพียงแค่เพราะ นางเป็นห่วงสภาพตอนนี้ของลูกสาวลูกสาวคนโตของนางคนนี้เป็นเด็กดี แต่โลกใบนี้ คนดีดี ก็มักจะเป็นคนที่ต้องทนทุกข์กับความอยุติธรรมในโลกนี้อย่างสาหัสและเพราะลูกสาวคนโตเป็นเด็กดี ดังนั้นนางที่เป็นแม่ ก็ไม่รุ้ว่าลูกคนนี้แบกรับและอดทนอะไรมาเพียงลำพังแค่ไหนดังนั้นถึงได้ไม่รู้อะไรเลย กระทั่งเรื่องที่ลูกสาวตั้งท้องแล้วถูกกลั่นแกล้งจนแทบเอาชีวิตไม่รอดแล้วยังมารับรู้ผ่านสามีที่หายตัวไปนานหลายปีแล้วอีกถ้าหากไม่มีเขามาแจ้งข่าวเซี่ยอวิ๋นซีมั่นใจ ด้วยนิสัยของจั๋วซือหรานที่ชอบเก็ฐเรื่องไม่ให้คนอื่นเป็นห่วงนางที่เป็นแม่ คงไม่มีทางได้รู้เรื่องนี้!ดังนั้นเซี่ยอวิ๋นซีจึงไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ นางเลิกคิ้วเบาๆ ส่ายหัว "ไม่ หรานหราน แม่จะไปกับเจ้า"จั๋วซือหรานรู้สึกจนใจ นางเองก็มองออก ว่าเรื่องครั้งนี้ทำท่านแม่หวาดกลัวไปแล้วแต่ชั่วขณะหนึ่ง ก็ยังไม่รู้จริงๆ ว่าจะกล่อมอย่างไรผ่านไปพักหนึ่ง ถึงพูดออกมาว่า"ท่านแม่ หลวนหนานแม้จะเป็นพื้นที่ศักดินาของข้า แต่นี่ก็เป็นการเดินทางไปครั้งแรกของข้า ยังไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไรอยู่บ้าง ทั้งหมดยังไม่แน่นอน จะอย่างไรข้าก็ยังเป็นห่วงความปลอดภัยข
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1329
ถึงอย่างไร ถ้าหากถังฉือมีนิสัยแบบนั้น แล้วยังอยู่ในภารกิจล่ะก็ถ้าตรงมาที่หุบเขาหมื่นพิษจริง เกรงว่าคงจะไม่มีทางปราณีศิษย์สำนักหุบเขาหมื่นพิษเหล่านี้แน่ปันอวิ๋นถึงแม้จะไม่ใช่พ่อพระอะไร แต่เขาในฐานะเจ้าหุบเขาหมื่นพิษ ก็ยังมีความรับผิดชอบต่อศิษย์สำนักหุบเขาตนเองอยู่ปันอวิ๋นครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง เดิมทีเตรียมจะบอกว่า ไปที่กระท่อมไม้ไผ่ก็จบที่นั่น สำหรับพี่น้องอย่างพวกเขาแล้ว ล้วนมีความหมายที่แตกต่างกันอยู่ ต่อให้ถังฉือเข้ามา ก่อนที่จะลงมือก็คงชั่งใจอยู่บ้างคำพูดขึ้นมาถึงมุมปากแล้ว แต่เขาก้ไม่ทันได้เอ่ยปากเฟิงเหยียนที่เอาแต่คลายปมพู่ลูกปัดอย่างใจเย็นอยู่ข้างๆ ไม่มีความเห็นอะไรมาโดยตลอด จู่ๆ ก็เอ่ยขึ้นเขาหันไปมองจั๋วซือหราน "หรือว่าเรา ไปดูพื้นที่ศักดินาของเจ้าหน่อยดีไหม?"จั๋วซือหรานพอได้ยินก็ตกตะลึงเฟิงเหยียนถาม "เจ้าเคยคิดไว้บ้างไหม?"จั๋วซือหรานคิดถึงแผนการก่อนหน้าของตนเอง ก็เคยตัดสินใจว่าจะไปพื้นที่ศักดินาของตัวเองอยู่จริงๆแต่ตอนนั้นยังเป็นสถานการณ์ที่เรื่องไม่เยอะเท่าตอนนี้"ก่อนหน้านี้เคยคิดอยู่" จั๋วซือหราน "แต่ตอนนั้นกับตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนกัน"เฟิงเหยียนคิดๆ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1328
หลังจากพันเข้าด้วยกัน จึงแก้ยากเอามากๆ คิดจะใช้เฉพาะกำลังก็ไม่ได้ ทำได้แค่ต้องอดทนเฟิงเหยียนนั่งอยู่ตรงนั้น ก้มตาต่ำ สายตาจดจ้องไปที่พู่ลูกปัดระย้าละเอียดในมือนิ้วมือขาวเรียวยาวที่ปลิดชีวิตผู้คนได้ กำลังคลายปมพู่ลูกปัดเหล่านั้นซ้ำไปซ้ำมาบางครั้งพอคลายไล่ไปเรื่อยๆ พอพบว่าผิด ก็ต้องมานั่งเริ่มใหม่อารมณ์จะดีแค่ไหน ก็ยังต้องรู้สึกรำคาญขึ้นมาจั๋วซือหรานพยายามแก้ปมจนรำคาญ เลยโยนทิ้งไปข้างๆแต่เฟิงเหยียนกลับถือปิ่นปักผมเล่มนั้น ตั้งใจแก้ปม ไม่ได้มีความรู้สึกรำคาญแต่อย่างใดจั๋วซือหรานแค่ยิ้มๆ ไม่พูดอะไรต่อคำถามของปันอวิ๋นเฟิงเหยียนเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างไม่ใส่ใจ "ข้ากับเสียวจิ่วหารือถึงทิศทางต่อไปแล้ว"ปันอวิ๋นมุมปากกระตุก ฟังออกว่าเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาแต่ท้ายสุดก็ไม่ได้กัดแบบไม่ยอมปล่อย"เอาล่ะ หลังจากนี้เอายังไงล่ะ?" ปันอวิ๋นถามขึ้นเฟิงเหยียนไม่พูดแล้ว ตั้งใจคลายปมลูกปัดระย้าต่อไป ส่งสิทธิ์การพูดทั้งหมดไปให้จั๋วซือหรานจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นว่า "พวกเขารู้สึกว่าด้วยวิสัยของสภาผู้อาวุโส ก้าวต่อไปน่าจะเพ่งเล็งไปที่ชิ่งหมิง"จวงชิ่งหมิงที่เงียบมาตลอด พอได้ยินคำนี้จึงค่อยๆ แหง
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1327
สายตาของจั๋วหวาย พิจารณาไปมาบนตัวของพี่สาวกับผู้ชายทรยศเขารู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่ก็บอกไม่ถูกว่าตรงไหนไม่ถูกต้องแค่รู้สึกว่า บรรยากาศระหว่างพี่สาวกับผู้ชายทรยศคนนี้เหมือนจะต่างออกไปทั้งที่เมื่อคืนนี้ยังไม่ให้เขากินเนื้อย่างด้วยซ้ำ?จั๋วหวายจ้องมองอย่างสงสัย แต่ก็ไม่สามารถมองออกถึงเหตุผลที่แน่ชัดได้สายตาของเขาชัดเจนมาก ไม่เก็บงำอะไรเลยจั๋วซือหรานเห็นเขาไม่ยอมเก็บสายตาอยู่นานสองนาน จึงหยิกแก้มเขาแล้วลากเดินไปข้างๆ"อ๊ะๆๆๆ...!" จั๋วหวายตะโกนขึ้นติดต่อกัน "ท่านพี่ท่านพี่ ปล่อยก่อน"จั๋วซือหรานตอนนี้จึงคลายมือออก ถามขึ้นว่า "เจ้ามองข้าอยู่พักหนึ่งแล้ว จ้องอะไรกันนักหนา?"จั๋วซือหรานพิจารณาตัวเขา ถามขึ้นว่า "ท่านแม่ให้ภารกิจอะไรเจ้ามา?"อย่างคอยจับตาดูนางอะไรแบบนี้?จั๋วหวายถูกแก้วตัวเอง แล้วจึงเอ่ยขึ้นว่า "ไม่ ก็แค่...ข้ารู้สึกว่าระหว่างท่านกับผู้ชายทรยศนั่นเหมือนผิดปกติหน่อยๆ"สายตาของจั๋วซือหรานชะงักไปเล็กน้อยอย่างไม่แสดงออก "โอ๋? ตรงไหนที่ผิดปกติ?""ก็..." จั๋วหวายเองก็พูดไม่ถูก เขาอายุเท่านี้ยังไม่ประสีประสาเรื่องความรัก จะมองออกเรื่องในนี้ได้อย่างไรกัน ท้ายสุ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 1326
นางเองก็รู้สึกมาตลอดว่าตนเองรู้ถึงความทุกข์ของชายคนนี้ แต่จุดนี้นางกลับไม่ค่อยเข้าใจจริงๆ"สมองของท่านพังไปแล้ว ตามหลักก็ไม่น่าจะฟังพวกเขาทำตัวว่าง่ายอยู่ในเมืองหลวงสิ แล้วจะออกมาทำไมกัน?" จั๋วซือหรานถามเฟิงเหยียนคิดๆ "น่าจะเพราะ นี่เป็นสิ่งที่ข้าอยากทำมาตลอดกระมัง ขอแค่ได้ออกจากเมืองหลวงไป ก็จะหาหนทางกับวิะีอื่นได้เอง ถ้าหายังอยู่ทีนั่นต่อ มันอาจจะเป็นทางตันที่แก้ไม่ได้จริง"จั๋วซือหรานพอได้ยินคำนี้ อันที่จริงก็เชื่อมากว่าเฟิงเหยียนเตรียมการบางอย่างไว้แล้ว ก่อนที่จะยอมให้พวกเขาลบความทรงจำชายคนที่นางชอบนั้น เป็นพวกที่มองการณ์ไกล ไม่ใช่พวกโง่เขลาที่ไม่คิดอะไรไว้เลยจนกระทั่งเกิดเรื่องหลังจากจั๋วซือหรานได้ยินคำนี้ ในที่สุดก็ไม่พูดอะไรอีกเหมือนจะไม่ถามการตัดสินใจอะไรอีกแล้วด้วยแต่ว่าเฟิงเหยียน พอเห็นนางไม่พูดเขาก็ขมวดคิ้ว เขยิบตัวเข้ามาหน่อย เอ่ยถามเสียงต่ำว่า "คำตอบยังไม่พอใจหรือ?"จั๋วซือหรานเหลือบมองเขา แอบคิดในใจว่าพอใจบ้าบออะไรกันท่านไม่มีความทรงจำระหว่างเลยในอดีตอยู่เลยข้าที่ข้ามภพมา จะมาพอใจกับท่านที่เสียความทรงจำได้อย่างไรกัน?แต่นางก็ไม่ส่งเสียง เพียงแต่สายตาดู
You may also like
หลินซือเยว่ผู้นี้มีสามชะตาในคราเดียว
หิมะที่ปลิดปลิว9.5K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน29.0K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น35.6K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.5K viewsท่อนแขนมังกร
เพลงมีนา2.5K viewsทะลุมิติมาเป็นหญิงบ้าที่กลายมาเป็นคุณนายตำรวจ 70s
sanvittayam2.8K viewsชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ
ประดับดิน1.6K viewsเกิดใหม่ชาตินี้เป็นดรุณีร้ายกาจ
ฝ้ายสีคราม1.4K views
