Share

บทที่ 327

Author: ฉินอันอัน
การที่ต้องเห็นแม่นมที่ไว้วางใจที่สุดตายลงต่อหน้าต่อตา สำหรับนางหวังแล้ว ความรู้สึกนั้นไม่ต่างจากสายฟ้าฟาดกลางวันแสก ๆ

นางเองก็เคยสั่งเฆี่ยนตีบ่าว หรือไม่ก็ส่งไปอยู่เรือนห่างไกลให้เผชิญชะตากรรมเอาเอง

แต่การลงมือฆ่าคนนั้น นางไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยจริง ๆ

ที่สำคัญ ชีหยวนยังหักคอแม่นมสวีต่อหน้านาง ภาพเหตุการณ์เช่นนี้แทบทำให้ผู้คนเสียสติ!

นางหวังร้องไห้คร่ำครวญ ร้องตะโกนอย่างบ้าคลั่งพลางชี้นิ้วไปที่ชีหยวน “พวกท่านตามใจนางเกินไป สุดท้ายก็ตามใจจนเป็นฆาตกร! นางเพิ่งอายุสิบห้าปีก็กล้าฆ่าคนแล้ว!”

ชีหยวนยังคงยืนอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไร้ซึ่งคลื่นอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้า

ราวกับว่าการถูกมารดาชี้หน้ากล่าวหาว่าเป็นฆาตกร สำหรับนางแล้ว เป็นเรื่องเล็กน้อยเสียจนไม่แม้แต่จะทำให้คิ้วของนางขมวด

เมื่อเทียบกับท่าทีของนางหวังที่แทบจะเป็นบ้า ไม่ว่าจะท่านโหวผู้เฒ่าชีหรือฮูหยินผู้เฒ่าชีต่างก็สงบนิ่งกว่ามาก

โดยเฉพาะฮูหยินผู้เฒ่า นางรีบก้าวไปยืนขวางหน้าชีหยวน แล้วขมวดคิ้วมองนางหวัง ก่อนจะกล่าวตำหนิ “เจ้าพูดจาเหลวไหลอะไร? ฆาตกรที่ไหนกัน เจ้าเป็นบ้าไปแล้วหรือ?”

......

ร่างของแม่นมสวีนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ดวงตา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 665

    ผู้ที่มาเยือนยังคงร่ำไห้พลางพูดพร่ำอย่างตะกุกตะกักไม่รู้เรื่อง “ทุกคนล้วนพูดกันว่า พูดว่าฟ้าดินยังทนไม่ได้ที่อาจารย์ลุงกลายเป็นนักพรตมารเพ่นพ่านวางอำนาจไปทั่ว เลยมีฟ้าผ่าลงมาจากสวรรค์ ฆ่านักพรตมารเสีย...”ยิ่งนึกถึงสภาพน่าสยดสยองของอาจารย์ลุงยามถูกฟ้าผ่าตายนั้น นักพรตน้อยก็อดหวาดกลัวไม่ได้หลี่ฉางชิงตบโต๊ะดังปัง ตวาดลั่นด้วยสีหน้าเครียดจัด “พูดเพ้อเจ้อเหลวไหลสิ้นดี! เรื่องไร้สาระสิ้นดี! เจ้าก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรอยู่แท้ ๆ ยังจะเชื่อเรื่องพรรค์นี้อีกหรือ?!”แต่ในใจของเขายามนี้กลับขุ่นมัวถึงขีดสุดชิวฉู่อิ๋งกับเขาเป็นศิษย์ร่วมสำนัก เมื่อครานั้นที่พวกเขากล่าวหาว่าสำนักเขาเหมาซาน แช่งให้องค์หญิงเป่าหรงล้มป่วย พวกเขาทั้งสองก็ลงแรงไปไม่น้อยเขาเองตั้งกระบวนทัพในเมืองหลวง ทำทีว่าตามหาฆาตกรส่วนชิวฉู่อิ๋งรับหน้าที่เป็นไส้ศึก เสนอหน้าไปแจ้งความต่อทางการว่าคนของสำนักเหมาซานสาปแช่งองค์หญิงเป่าหรงเป็นเหตุให้ผู้คนทั้งสำนักเหมาซาน รวมถึงเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ล้มตายไปกว่าหนึ่งพันชีวิตต่อมาคนของเขาเหมาซานก็พยายามไล่ล่าชิวฉู่อิ๋งไม่หยุดแต่เขาก็หาทางรอดได้ โดยฆ่าอาจารย์และศิษย์คนเดิมของวัดหวงต้า

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 664

    จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “เสด็จปู่ เจียงซีเกิดอุทกภัยทุกปี ราชสำนักก็จัดสรรเงินหลวงเพื่อบรรเทาทุกข์ทุกปี ให้พวกเขาสร้างคันกั้นน้ำ แต่เหตุไฉนน้ำท่วมครั้งนี้ยังคงรุนแรงถึงเพียงนี้ กระหม่อมอยากเดินทางไปเจียงซีด้วยตนเองสักครั้งพ่ะย่ะค่ะ”จะไปเจียงซีหรือ?หลี่ฉางชิงตกตะลึงกับการกระทำที่ไม่เป็นไปตามแบบแผนของเซียวอวิ๋นถิงนี่มันเรื่องอะไรกันแน่?เหตุใดเขาจึงไม่เล่นตามแบบแผนแม้แต่น้อย?เขาไม่ได้มาคุกเข่าร่ำร้องจะเป็นจะตายเพื่อให้ฮ่องเต้หย่งชางยอมให้เขาแต่งกับชีหยวน กลับพูดหน้าตาเคร่งขรึมว่าจะไปเจียงซีแทน?!ฮ่องเต้หย่งชางกลับตบมือหัวเราะลั่น พระพักตร์เปี่ยมด้วยความปลื้มปีติ “ดี! นี่แหละคือพระราชนัดดาของราชวงศ์เรา ว่าที่รัชทายาทในอนาคต ทุกสิ่งล้วนยึดราษฎรเป็นที่ตั้ง ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น ก็ยังจำได้ว่าราชกิจเป็นสิ่งสำคัญสูงสุด! อวิ๋นถิง เจ้าทำดีมาก!”เขาหัวเราะลั่น แล้วก็ตรัสโดยไม่ลังเลว่า “ตกลง เราอนุญาตให้เจ้ามุ่งหน้าไปยังเจียงซี นำคนติดตามไปด้วย! ให้เฉียนหยวน รองเสนาบดีกรมคลังไปกับเจ้าด้วย ไปเรียนรู้ให้เห็นกับตาตัวเองเสียบ้างก็ได้ แผ่นดินนี้ อย่างไรก็เป็นของราชสกุลเซียวของเรา!”เซียวอวิ๋น

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 663

    ชีหยวนพยักหน้าเบา ๆท่านโหวผู้เฒ่าชีรู้สึกไม่เข้าใจนัก ว่าเหตุใดจึงเก็บดอกเบี้ยเช่นนี้เว้นแต่นักพรตชิวผู้นี้จะมีความเกี่ยวพันกับหลี่ฉางชิง ไม่เช่นนั้น ต่อให้ถูกฟ้าผ่าตาย ก็ไม่อาจนับเป็นการเก็บดอกเบี้ยได้กระมัง?เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามเสียงเบา “นักพรตชิวกับหลี่ฉางชิงมีความเกี่ยวข้องกันหรือ?”ชีหยวนเลิกคิ้วเล็กน้อย “พวกเขาเป็นคนของจวนฉู่กั๋วกง ในอดีตล้วนทำงานให้จวนฉู่กั๋วกง วัดหวงต้าเซียนแห่งนี้ เดิมทีก็เป็นสถานที่ซ่อนตัวของหน่วยกล้าตาย ในนั้นย่อมมีกระดูกคนตายจำนวนมาก”ยามเอ่ยถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของนางก็พลันปรากฏแววรังเกียจออกมาโดยไม่รู้ตัวชีเจิ้นก็รู้สึกตกใจไม่น้อย “พวกเขาคิดการเช่นนี้ได้อย่างไรกัน! ใต้หล้าล้วนรู้ว่าฮ่องเต้ทรงเลื่อมใสลัทธิเต๋า ใครจะคาดคิดว่าพวกเขาจะเลือกสถานที่นั้นเป็นที่ซ่อน!”หากนักพรตชิวเป็นคนของจวนฉู่กั๋วกง เช่นนั้นที่ชีหยวนบอกว่าจะไปเก็บดอกเบี้ยก็นับว่าเข้าใจได้โดยถ่องแท้แล้วในใจท่านโหวผู้เฒ่าชีก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะหลี่ฉางชิงอีกครั้ง คนผู้นี้มาหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องเสียแล้วโง่งมยิ่งกว่าอะไรหากชีหยวนจะถูกคำพูดไม่กี่คำโค่นล้มได้ เช่นนั้นนางคงเ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 662

    ไป๋จื่อซ่อนตัวอยู่ในหมู่ฝูงชน เงื้อก้อนหินที่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วขว้างปาใส่เสียงดัง ปัง แล้วถุยน้ำลายหนึ่งที “นักพรตมาร! นักพรตมารที่ฟ้าลงทัณฑ์!”ชาวบ้านเป็นพวกที่ชอบออกโรงทวงความเป็นธรรมที่สุด หินก้อนหนึ่งปาออกไป หลายคนยังไม่ทันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คนส่วนมากก็เริ่มด่าตะโกนตามไปว่า “นักพรตมาร! นักพรตมาร! นักพรตมารที่ไม่มีทางตายดี!”เหล่าเจ้าหน้าที่จากศาลซุ่นเทียนก็เหงื่อเย็นไหลซึมออกมาจนกระทั่งกระดูกศพทั้งหมดถูกขนย้ายออกมา สิ่งที่ถูกหามออกมาด้วยยังมีหีบทองคำหนึ่งหีบผู้คนก็ยิ่งโกรธแค้นเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิมชีหยวนเหลือบมองไป๋จื่อที่อยู่ข้างกายกำลังเดือดดาลด่าทออยู่ ยิ้มมุมปากเบา ๆ ยกคิ้วกล่าวกับนางว่า “พอเถอะ ไปกัน”กระทั่งออกมาจากตรอกแล้ว ไป๋จื่อก็ยังโมโหไม่หาย อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณหนู คนผู้นี้ชั่วร้ายเกินไปแล้ว เป็นนักพรตคนหนึ่ง กลับฆ่าผู้คนมากมายถึงเพียงนี้!”ชีหยวนยกคิ้วตอบว่า “ใช่แล้ว เขาถึงถูกฟ้าผ่าตายอย่างไรเล่า ฟ้ามีตา ทำชั่วย่อมได้ชั่ว แหงนหน้ามองฟ้ายังมีเทพเซียนสถิต เขาสมควรโดนเช่นนั้น”หลี่ฉางชิงว่ากล่าวว่านางมีดวงอัปมงคลไม่ใช่หรือไง?ถ้าเช่นนั้น คนที่ฆ่าผู้คนม

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 661

    พายุฝนกระหน่ำเทน้ำเทท่า เสียงฟ้าร้องคำรามสนั่น เด็กน้อยบ้านข้าง ๆ ยังวิ่งเล่นอยู่ใต้ชาน ถูกมารดากระชากหูฉุดกลับเข้าเรือนไปพลางตะคอกเสียงดังว่า “ข้างนอกฟ้าร้องฟ้าผ่า อย่าไปยืนใต้ต้นไม้หรือที่โล่งแจ้งนะ รู้ไหม?”ชิวฉู่อิ๋งย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจ เพียงแต่เขาไม่มีโอกาสได้ระวังตัวอีกแล้วสายฟ้าฟาดลงบนร่างเขาครั้งแล้วครั้งเล่า สิ่งสุดท้ายที่เขาเห็น คือแววตาเย็นเยียบว่างเปล่าของชีหยวนในเรือนเล็กแล้วสติสัมปชัญญะของเขาก็ดับสิ้นไปอย่างสิ้นเชิงเสียงฟ้าร้องบนฟ้ายังคงดังกึกก้องไม่ขาดสาย ชีหยวนมองดูแผ่นกระเบื้องปลิวหลุดจากชายคา ตกลงพื้นเสียงดังกลิ้งหลุน ๆ ไป จากนั้นก็เหลือบตาดูร่างของชิวฉู่อิ๋งที่เหยียดแข็งนิ่งแน่นิ่ง ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก แล้วหมุนกายลงบันไดไปอย่างไร้เยื่อใยจนกระทั่งพายุฝนนิ่งสงบลง ลูกจ้างของร้านหนังสือข้าง ๆ ออกไปเก็บของที่ระเบียง พอเงยหน้าขึ้นก็มองเห็นร่างดำไหม้นอนตะแคงอยู่บนหลังคาวัดหวงต้าเซียน พลันร้องลั่นขึ้นว่า “มีคนตาย! มีคนตาย! มีคนโดนฟ้าผ่าตายแล้ว!”ทั้งซอยก็ฮือฮากันขึ้นมาทันทีผู้คนต่างวิพากษ์วิจารณ์กัน“อยู่ดี ๆ จะโดนฟ้าผ่าได้ยังไง?”“ต้องทำบาปมหันต์ไว้แน่ ไม่อย่างนั้นท

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 660  

    เขาสะบัดหยดน้ำที่เกาะบนศีรษะออก ก่อนจะสบถอย่างหัวเสีย แล้วเตะเข้าที่แท่นหินที่อยู่ด้านข้างไปหนึ่งที “บัดซบสิ้นดี ข้าอุตส่าห์ตากสมุนไพรไว้ตั้งขนาดนี้ เปียกหมดเลย!” แม้จะบ่นแต่กระนั้นเขาก็ยังหมุนตัวเข้าไปในพระวิหาร เตรียมยื่นมือออกไปหยิบไม้กวาด ตลอดทั้งวัน มีข้าวของจำนวนไม่น้อยถูกทิ้งเกลื่อนไว้ในอาราม หากไม่กวาดทำความสะอาดให้ดี บรรดาศาสนิกชนที่เข้ามานมัสการจะต้องโวยวายเป็นแน่ มือของเขาเอื้อมไปแตะบนผนังซึ่งไม้กวาดพิงอยู่ พลางหรี่ตาเพ่งพิศรอยน้ำบนพื้น แล้วจู่ ๆ ก็เหยียดมือไปทางด้านซ้ายเพื่อคว้าผ้าแพรต่วนผืนหนึ่งไว้อย่างฉับไวไร้สุ้มเสียง ทว่าเขายังไม่ทันได้คว้าอะไร กลับถูกใครบางคนกระชากแขนไว้อย่างรุนแรง จนร่างทั้งร่างถูกดึงเข้าไปในห้องเก็บของเบ็ดเตล็ดซึ่งใช้เก็บธูปกำยานเทียนหอมและกระดาษเงินกระดาษทองทันที ฝีมือสูงส่งยิ่งนัก! เขาตั้งสติกลับมาได้ในทันใด ขณะเดียวกันภายในใจก็อดรู้สึกครั่นคร้ามขึ้นมาไม่ได้ อารามหวงต้าเซียนแห่งนี้ตั้งอยู่ตรงนี้มานานกว่าร้อยปีแล้ว ส่วนเขาเองก็สวมรอยเข้ามาเป็นนักพรตของอารามแห่งนี้มานาน ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาปกปิดตัวจนได้อย่างดีเยี่ยม ไม่มีใครรู้ตัวตนที

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status