Share

บทที่ 359

Author: ฉินอันอัน
เมื่อได้รับข่าว ท่านโหวผู้เฒ่าชีก็รีบร้อนมาหอหมิงเยว่ทันที พอเห็นชีหยวนก็ถอนหายใจหนัก “อ๋องฉีเกิดเรื่องแล้ว...”

เขามองชีหยวนด้วยสีหน้าซับซ้อน

ไม่มีใครรู้เรื่องการบาดเจ็บของอ๋องฉีดีไปกว่าพวกเขา มันเป็นเพราะในตอนที่พวกเขาตามฆ่าชีหยวน แต่สุดท้ายกลับถูกชีหยวนเล่นงานเสียเองต่างหาก

ตอนนี้กลับโยนความผิดไปให้รัชทายาทแทน

เห็นได้ชัดว่า อ๋องฉีและพรรคพวกเริ่มลงมือแล้วหลังจากพ่ายแพ้มาหลายครั้ง

เพียงแต่คาดไม่ถึงว่าจะไม่ได้พุ่งเป้ามาที่ชีหยวน แต่หันไปที่รัชทายาทโดยตรง

ก็ใช่สิ ที่พึ่งของชีหยวนก็คือเซียวอวิ๋นถิง

แต่เซียวอวิ๋นถิงก็เป็นพระราชนัดดา ตราบใดที่รัชทายาทเกิดเรื่อง ตำแหน่งพระราชนัดดาของเขาจะยังอยู่ต่อไปได้หรือ?

นี่เป็นหมากที่แยบยลและเฉียบขาด ได้ประโยชน์หลายต่อในคราวเดียว

บางทีอาจเพราะใช้ชีวิตราบรื่นมานานเกินไป แม้แต่ท่านโหวผู้เฒ่าชีก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

ดังนั้นเมื่อตอนนี้ความยากลำบากถาโถมเข้ามา เขากลับไม่ได้รู้สึกหวาดหวั่นมากนัก เพราะช่วงนี้มีเรื่องยากจะยอมรับมากมายอยู่แล้ว เพียงเพิ่มเข้ามาอีกเรื่องเท่านั้นเอง

เขานั่งลงตรงข้ามชีหยวน จ้องมองปฏิกิริยาของนาง

ชีหยวนรับคำเบา ๆ ก่อนกล่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 663

    ชีหยวนพยักหน้าเบา ๆท่านโหวผู้เฒ่าชีรู้สึกไม่เข้าใจนัก ว่าเหตุใดจึงเก็บดอกเบี้ยเช่นนี้เว้นแต่นักพรตชิวผู้นี้จะมีความเกี่ยวพันกับหลี่ฉางชิง ไม่เช่นนั้น ต่อให้ถูกฟ้าผ่าตาย ก็ไม่อาจนับเป็นการเก็บดอกเบี้ยได้กระมัง?เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามเสียงเบา “นักพรตชิวกับหลี่ฉางชิงมีความเกี่ยวข้องกันหรือ?”ชีหยวนเลิกคิ้วเล็กน้อย “พวกเขาเป็นคนของจวนฉู่กั๋วกง ในอดีตล้วนทำงานให้จวนฉู่กั๋วกง วัดหวงต้าเซียนแห่งนี้ เดิมทีก็เป็นสถานที่ซ่อนตัวของหน่วยกล้าตาย ในนั้นย่อมมีกระดูกคนตายจำนวนมาก”ยามเอ่ยถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของนางก็พลันปรากฏแววรังเกียจออกมาโดยไม่รู้ตัวชีเจิ้นก็รู้สึกตกใจไม่น้อย “พวกเขาคิดการเช่นนี้ได้อย่างไรกัน! ใต้หล้าล้วนรู้ว่าฮ่องเต้ทรงเลื่อมใสลัทธิเต๋า ใครจะคาดคิดว่าพวกเขาจะเลือกสถานที่นั้นเป็นที่ซ่อน!”หากนักพรตชิวเป็นคนของจวนฉู่กั๋วกง เช่นนั้นที่ชีหยวนบอกว่าจะไปเก็บดอกเบี้ยก็นับว่าเข้าใจได้โดยถ่องแท้แล้วในใจท่านโหวผู้เฒ่าชีก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะหลี่ฉางชิงอีกครั้ง คนผู้นี้มาหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องเสียแล้วโง่งมยิ่งกว่าอะไรหากชีหยวนจะถูกคำพูดไม่กี่คำโค่นล้มได้ เช่นนั้นนางคงเ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 662

    ไป๋จื่อซ่อนตัวอยู่ในหมู่ฝูงชน เงื้อก้อนหินที่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วขว้างปาใส่เสียงดัง ปัง แล้วถุยน้ำลายหนึ่งที “นักพรตมาร! นักพรตมารที่ฟ้าลงทัณฑ์!”ชาวบ้านเป็นพวกที่ชอบออกโรงทวงความเป็นธรรมที่สุด หินก้อนหนึ่งปาออกไป หลายคนยังไม่ทันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คนส่วนมากก็เริ่มด่าตะโกนตามไปว่า “นักพรตมาร! นักพรตมาร! นักพรตมารที่ไม่มีทางตายดี!”เหล่าเจ้าหน้าที่จากศาลซุ่นเทียนก็เหงื่อเย็นไหลซึมออกมาจนกระทั่งกระดูกศพทั้งหมดถูกขนย้ายออกมา สิ่งที่ถูกหามออกมาด้วยยังมีหีบทองคำหนึ่งหีบผู้คนก็ยิ่งโกรธแค้นเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิมชีหยวนเหลือบมองไป๋จื่อที่อยู่ข้างกายกำลังเดือดดาลด่าทออยู่ ยิ้มมุมปากเบา ๆ ยกคิ้วกล่าวกับนางว่า “พอเถอะ ไปกัน”กระทั่งออกมาจากตรอกแล้ว ไป๋จื่อก็ยังโมโหไม่หาย อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณหนู คนผู้นี้ชั่วร้ายเกินไปแล้ว เป็นนักพรตคนหนึ่ง กลับฆ่าผู้คนมากมายถึงเพียงนี้!”ชีหยวนยกคิ้วตอบว่า “ใช่แล้ว เขาถึงถูกฟ้าผ่าตายอย่างไรเล่า ฟ้ามีตา ทำชั่วย่อมได้ชั่ว แหงนหน้ามองฟ้ายังมีเทพเซียนสถิต เขาสมควรโดนเช่นนั้น”หลี่ฉางชิงว่ากล่าวว่านางมีดวงอัปมงคลไม่ใช่หรือไง?ถ้าเช่นนั้น คนที่ฆ่าผู้คนม

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 661

    พายุฝนกระหน่ำเทน้ำเทท่า เสียงฟ้าร้องคำรามสนั่น เด็กน้อยบ้านข้าง ๆ ยังวิ่งเล่นอยู่ใต้ชาน ถูกมารดากระชากหูฉุดกลับเข้าเรือนไปพลางตะคอกเสียงดังว่า “ข้างนอกฟ้าร้องฟ้าผ่า อย่าไปยืนใต้ต้นไม้หรือที่โล่งแจ้งนะ รู้ไหม?”ชิวฉู่อิ๋งย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจ เพียงแต่เขาไม่มีโอกาสได้ระวังตัวอีกแล้วสายฟ้าฟาดลงบนร่างเขาครั้งแล้วครั้งเล่า สิ่งสุดท้ายที่เขาเห็น คือแววตาเย็นเยียบว่างเปล่าของชีหยวนในเรือนเล็กแล้วสติสัมปชัญญะของเขาก็ดับสิ้นไปอย่างสิ้นเชิงเสียงฟ้าร้องบนฟ้ายังคงดังกึกก้องไม่ขาดสาย ชีหยวนมองดูแผ่นกระเบื้องปลิวหลุดจากชายคา ตกลงพื้นเสียงดังกลิ้งหลุน ๆ ไป จากนั้นก็เหลือบตาดูร่างของชิวฉู่อิ๋งที่เหยียดแข็งนิ่งแน่นิ่ง ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก แล้วหมุนกายลงบันไดไปอย่างไร้เยื่อใยจนกระทั่งพายุฝนนิ่งสงบลง ลูกจ้างของร้านหนังสือข้าง ๆ ออกไปเก็บของที่ระเบียง พอเงยหน้าขึ้นก็มองเห็นร่างดำไหม้นอนตะแคงอยู่บนหลังคาวัดหวงต้าเซียน พลันร้องลั่นขึ้นว่า “มีคนตาย! มีคนตาย! มีคนโดนฟ้าผ่าตายแล้ว!”ทั้งซอยก็ฮือฮากันขึ้นมาทันทีผู้คนต่างวิพากษ์วิจารณ์กัน“อยู่ดี ๆ จะโดนฟ้าผ่าได้ยังไง?”“ต้องทำบาปมหันต์ไว้แน่ ไม่อย่างนั้นท

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 660  

    เขาสะบัดหยดน้ำที่เกาะบนศีรษะออก ก่อนจะสบถอย่างหัวเสีย แล้วเตะเข้าที่แท่นหินที่อยู่ด้านข้างไปหนึ่งที “บัดซบสิ้นดี ข้าอุตส่าห์ตากสมุนไพรไว้ตั้งขนาดนี้ เปียกหมดเลย!” แม้จะบ่นแต่กระนั้นเขาก็ยังหมุนตัวเข้าไปในพระวิหาร เตรียมยื่นมือออกไปหยิบไม้กวาด ตลอดทั้งวัน มีข้าวของจำนวนไม่น้อยถูกทิ้งเกลื่อนไว้ในอาราม หากไม่กวาดทำความสะอาดให้ดี บรรดาศาสนิกชนที่เข้ามานมัสการจะต้องโวยวายเป็นแน่ มือของเขาเอื้อมไปแตะบนผนังซึ่งไม้กวาดพิงอยู่ พลางหรี่ตาเพ่งพิศรอยน้ำบนพื้น แล้วจู่ ๆ ก็เหยียดมือไปทางด้านซ้ายเพื่อคว้าผ้าแพรต่วนผืนหนึ่งไว้อย่างฉับไวไร้สุ้มเสียง ทว่าเขายังไม่ทันได้คว้าอะไร กลับถูกใครบางคนกระชากแขนไว้อย่างรุนแรง จนร่างทั้งร่างถูกดึงเข้าไปในห้องเก็บของเบ็ดเตล็ดซึ่งใช้เก็บธูปกำยานเทียนหอมและกระดาษเงินกระดาษทองทันที ฝีมือสูงส่งยิ่งนัก! เขาตั้งสติกลับมาได้ในทันใด ขณะเดียวกันภายในใจก็อดรู้สึกครั่นคร้ามขึ้นมาไม่ได้ อารามหวงต้าเซียนแห่งนี้ตั้งอยู่ตรงนี้มานานกว่าร้อยปีแล้ว ส่วนเขาเองก็สวมรอยเข้ามาเป็นนักพรตของอารามแห่งนี้มานาน ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาปกปิดตัวจนได้อย่างดีเยี่ยม ไม่มีใครรู้ตัวตนที

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 659  

    ฮองเฮาเฝิงคราวนี้มิได้กำลังฝึกคัดอักษรพู่กัน นางกำลังมองดูปลาทองในอ่างหินที่ตนเองเลี้ยงไว้อยู่กลางลานภายในตำหนัก ภายในอ่างหินใบใหญ่ยามนี้มีน้ำใสแจ๋วจนเห็นถึงก้นอ่าง ด้านล่างมีใบบัวขนาดเท่าเหรียญทองแดงที่ผลิออกจากเมล็ดบัวที่ผ่าไว้ ส่วนปลาทองหลากสายพันธุ์ต่างก็กำลังแหวกว่ายไปมาอย่างสบายใจในน้ำฮองเฮาเฝิงโปรยอาหารปลาลงไป เห็นปลาตัวหนึ่งว่ายพุ่งขึ้นมาแย่งอาหารปลาไปจนหมด ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ จากนั้นค่อยยื่นอาหารปลาในมือส่งให้นางกำนัลที่คอยรับใช้อยู่ข้างกาย ก่อนจะเหลียวศีรษะกลับไปมองเซียวอวิ๋นถิง “เจ้ามาแล้วหรือ?” เซียวอวิ๋นถิงผงกศีรษะ “เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เดาว่าเจ้าคงทราบกระจ่างทั้งหมดแล้วกระมัง?” ฮองเฮาเฝิงกล่าวอย่างตรงประเด็น ไม่คิดปิดบังซ่อนเร้น “หลี่ฉางชิงคนผู้นั้น เจ้าทราบดีว่าเขามีอิทธิพลต่อเสด็จปู่ของเจ้าแค่ไหน วาจาที่เขากล่าวออกมา เสด็จปู่ของเจ้าล้วนเชื่อถือ ดังนั้น…” “ในเมื่อเสด็จย่าตรัสเองว่า วาจาของเขาเสด็จปู่ทรงไว้เนื้อเชื่อพระทัย เช่นนั้นก็หมายความว่า เสด็จย่าคงไม่เชื่อ ใช่หรือไม่ขอรับ?” เซียวอวิ๋นถิงเองก็ไม่ปิดซ่อนทัศนคติของตนเองเช่นกัน “เสด็จย่า สกุลเฝิงไปสมคบก

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 658  

    ชีหยวนกลับไม่รู้สึกว่ามีสิ่งใดยากลำบาก ถึงอย่างไรชาติก่อนหลี่ฉางชิงเองก็ตายด้วยฝีมือของนาง เขาในตอนนั้นคิดจะช่วยเป่าหรง จึงไปบอกกับอ๋องฉีว่านางเป็นนางจิ้งจอกปีศาจกลับชาติมาเกิด เป็นสมุนรับใช้ของนางสนมต๋าจี่ซึ่งเป็นจิ้งจอกเก้าหาง เตือนให้อ๋องฉีอย่าได้หลงกลมนต์เสน่ห์ของนางปีศาจอย่างนาง และหลังจากนั้น เขาก็ตาย ชีหยวนกระตุกมุมปากอย่างดูแคลน “ข้ามิได้รีบร้อนด่วนใจ แต่ข้าจะขอเก็บดอกก่อน” ชีเจิ้นรู้สึกกระวนกระวายจิตใจไม่สงบอยู่บ้าง สาวเท้าเดินตามชีหยวนไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เห็นชีหยวนเดินเร็วมาก ก็ได้แต่ตะโกนออกไปว่า “เช่นนั้นเจ้าต้องระวังตัวให้ดี! อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด!” ชีหยวนโบกมือโดยไม่แม้แต่หันศีรษะกลับมามอง ฮูหยินผู้เฒ่าชีตอนนี้เองถึงจะหันมองโหวผู้เฒ่าชีและชีเจิ้นด้วยใบหน้าซีดเผือด “เรื่องนี้ ต้องทูลแจ้งพระนัดดารัชทายาทสักคำหรือไม่?” ชีเจิ้นกดเสียงเอ่ยว่า “ลูกจะให้คนไปส่งข่าว…” ทว่าเขาเองก็ไม่คาดหวังมากเกินไปนัก ในเมื่อหลี่ฉางชิงพูดออกไปแล้วว่าเฝิงไฉ่เวยมีชะตาสูงล้ำมิอาจบรรยาย อีกทั้งยังบอกว่าชีหยวนเป็นดาวหายนะที่ร่วงลงมาจากฟ้า เกรงว่าชีวิตของเซียวอวิ๋นถิงจะมิได้ราบรื่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status