Share

บทที่ 444

Author: ฉินอันอัน
ฮ่องเต้หย่งชางเข้าใจทุกอย่างกระจ่างแล้ว ทรงโบกพระหัตถ์ให้ไล่เฉิงหลงออกไป

จากนั้นจึงสูดลมหายใจเข้าลึก

เสี่ยวหลิ่วกุ้ยเฟยไม่ได้ข่มตาหลับตลอดทั้งคืน

บาดแผลบนหน้าผากของนางถูกพันด้วยผ้าพันแผลอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้กระแทกอย่างแรงจริง ๆ

เมื่อเห็นองค์หญิงเป่าหรงถูกนางกำนัลประคองเข้ามา นางก็ราวกับเห็นที่พึ่งและทางรอด รีบปรี่เข้าไปกุมมือลูกสาวแน่น “เป่าหรง! เจ้าว่า เจ้าว่าควรทำอย่างไรดี?”

เสียงของนางสั่นเครือจนแทบร้องไห้

เพียงแค่คิดถึงบิดาที่ตายอย่างน่าเวทนา และมารดาที่โกรธแค้นจนสิ้นลม

ครอบครัวที่เคยสมบูรณ์พลันพังพินาศ สามีภรรยาพรากจาก บ้านแตกสาแหรกขาด ใจของนางเจ็บราวกับถูกมีดกรีด

ยิ่งไปกว่านั้น ขาของบุตรชายก็พิการ

นางกำมือองค์หญิงเป่าหรง บุตรสาวคนนี้เป็นหวังเดียวที่เหลืออยู่ของนาง

เมื่อนางเพิ่งเข้าวังยังมิได้เป็นที่โปรดปรานถึงเพียงนี้ ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะการกำเนิดของเป่าหรง เป่าหรงนำพาความโปรดปรานอันยาวนานหลายสิบปีมาให้แก่นาง

องค์หญิงเป่าหรงค่อย ๆ กอบกุมมือของมารดากลับ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ และกล่าวด้วยความมั่นใจ “วางใจเถิดเพคะ มีลูกอยู
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (4)
goodnovel comment avatar
นิพา วรรณสว่าง แผ่นทอง
น้อยจังตอนนี้
goodnovel comment avatar
Nattapong Sawilo
รอๆๆๆๆอัพๆๆๆๆจ้า
goodnovel comment avatar
Jocky Tagool
อัพน้อยจังค่ะ ช่วงก่อนอัพวันละ 4 ตอนก็ว่าน้อยแล้ว เดี๋ยวนี้แค่วันละ 2 ตอน ใจจะขาด จะหาเรื่องที่นางเอกบู๊สะใจอย่างนี้ที่ไหนอีก
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 634

    แต่เฝิงอวี้จางกลับไม่คิดจะปิดบังแม้แต่น้อย เขาเอ่ยขึ้นอย่างตรงไปตรงมาว่า “จะให้อะไรเป็นคำอธิบายอะไร? เขากับเว่ยช่างอิ้งร่วมกันติดสินบนบ่าวในจวนองค์หญิงใหญ่ ลักลอบเข้าไปในเรือนในของผู้อื่นเอง ตายไปก็สมควรอยู่แล้ว!”ฮูหยินเฝิงเบิกตาโพลงด้วยความไม่อยากเชื่อ นางถึงกับคิดว่าตนเองหูฝาดไปแล้ว รีบกระชากแขนเสื้อเขาถามด้วยความไม่อยากเชื่อ “เจ้าว่าอะไรนะ?!”เฝิงอวี้จางไม่อยากเสียเวลาพูดจาไร้ประโยชน์อีกเขารู้สึกหงุดหงิดเต็มทีดังนั้น เขาจึงสะบัดมือฮูหยินเฝิงออกอย่างแรง เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ท่านยังมองไม่เห็นความจริงอีกหรือ? ความจริงก็คือ เราเพิ่งกลับจากยูนนาน แม้แต่รากยังไม่ทันปักมั่น อย่าได้คิดว่าพึ่งพาฮองเฮาแล้วจะสามารถทำอะไรได้! เจ้าคิดว่าฮองเฮาจะยอมแตกหักกับองค์หญิงใหญ่เพียงเพราะเฝิงจวิ้นหรือ?!”ริมฝีปากฮูหยินเฝิงสั่นระริก ในใจมีถ้อยคำมากมายอยากจะพรั่งพรูออกมา ทว่าเมื่อล่วงมาถึงยามนี้ กลับไม่สามารถเอื้อนเอ่ยได้แม้แต่คำเดียวเฝิงอวี้จางพลันหันศีรษะไปมองเฝิงไฉ่เวย “ท่านอ๋องกล่าวว่าพี่ชายของเจ้า บอกกับเจ้าล่วงหน้าแล้วว่าเขาจะทำสิ่งใด จริงหรือไม่?”ไม่คิดเลยว่าอยู่ดี ๆ เขาจะวกมาถามตนเอง

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 633

    พอชีหยวนได้ยินเสียงผิดปกติ ก็รีบเปิดประตูออกไปดู สิ่งที่เห็นคือภาพลิ่วจินที่เลือดกำเดาไหลพรากเต็มหน้าปาเป่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หัวเราะแห้ง ๆ มือหนึ่งก็ลูบก้อนปูดบนหัวที่ลิ่วจินเป็นคนฝากไว้ให้ พลางรีบเอ่ยปากอธิบายว่า “ข้าเผลอชนคางเขาเข้า พอจะลุกขึ้นมาเพื่อขอโทษ ก็เผลอไปโขกเข้าที่จมูกเขาอีกที…...”บาปกรรมแท้!เขาตบหน้าตนเองแรง ๆ ในใจไปสองที ช่างอดกลั้นไม่เป็นเสียจริง หากทนได้นิดเดียวล่ะก็ อาจได้ฟังคำพูดหวานหยดย้อยกว่านี้ก็ได้!เฮ้อ ละครดี ๆ ต้องมาสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้เขาร้อนใจจนเกาหูเกาหัวอยู่ไม่สุขชีหยวนปรายตามองเขาอย่างเย็นชา แล้วเหลือบมองลิ่วจินที่สีหน้าเรียบเฉย กำลังใช้ผ้าเช็ดเลือดกำเดาอยู่ ยิ้มออกมาเบา ๆ อย่างมีความหมายบางอย่างไม่รู้เพราะเหตุใด ปาเป่ากลับถูกรอยยิ้มนี้ของคุณหนูใหญ่ตระกูลรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัวเขารีบตามชีหยวนอธิบายพัลวันอย่างอดไม่ได้ “คุณหนูใหญ่ขอรับ ข้าน้อยไม่ได้แอบฟังจริง ๆ นะขอรับคุณหนูใหญ่……”ลิ่วจินที่ตามอยู่ข้างหลัง พลันกลอกตาอย่างสุดกลั้นทำไมเขาถึงได้มีเพื่อนคู่หูที่โง่เง่าได้ถึงเพียงนี้!แต่ไม่นานนัก ปาเป่าก็เหมือนไม่รู้จักกลัว ยังไล่ตามชีหยวนถ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 632

    ฮูหยินรองตระกูลชีลอบถอนหายใจในใจขณะนั้นเอง ประตูเรือนก็ถูกผลักเปิดออกส่งเสียงเอี๊ยดดังมา เซียวอวิ๋นถิงรูปร่างสูงสง่ายืนอยู่หน้าประตู มองไปยังชีหยวนที่อยู่ในลานช่างแปลกยิ่งนัก ไม่ว่าในที่นั้นจะมีผู้คนมากมายเพียงใด สายตาของเขากลับมองเห็นชีหยวนเป็นคนแรกเสมอครั้งนี้ก็เช่นกัน เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พอเห็นชีหยวนยื่นว่าวคืนให้หวังฉานแล้วก็เดินตรงมาหาตน ดวงตาของเขาจึงเปื้อนรอยยิ้มฮูหยินรองตระกูลชีเองก็เห็นเซียวอวิ๋นถิง นางรีบเร่งก้าวเข้าไปสองสามก้าว แต่พอเห็นเซียวอวิ๋นถิง หัวใจก็เต้นแรงขึ้นอย่างฉับพลันพระนัดดารัชทายาทเสด็จมาตระกูลเฝิงเป็นตระกูลฝั่งฮองเฮา เขาจะมาที่นี่คงมิได้มาซักไซ้เอาความแม่หนูหยวนกระมัง?ในขณะเดียวกัน ชีหยวนก็เดินมาถึงตรงหน้าเซียวอวิ๋นถิงแล้ว เลิกคิ้วขึ้นก็ถามว่า “ท่านอ๋องมเพื่อไต่ถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นหรือ?”เซียวอวิ๋นถิงส่ายศีรษะเบา ๆ “ไม่จำเป็นต้องถามอันใด เรื่องเป็นอย่างไร ข้ารู้กระจ่างทุกอย่างแล้ว”ชีหยวนรู้สึกในใจซับซ้อนขึ้นมาในทันที “ท่านไม่โกรธหรือ?”นางลงมือสังหารเฝิงจวิ้นโดยตรง โดยไม่ปล่อยช่องว่างไว้แม้แต่น้อยท้ายที่สุดตระกูลเฝิงมีพระคุณต่อเซียว

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 631

    องค์หญิงใหญ่แค่นหัวเราะเยาะออกมา “ก็หวังว่าเขาจะมีสติจริง ๆ เถิด อย่าให้ถึงเวลาต้องหาเรื่องใส่ตัวเองก็แล้วกัน”แท้จริงแล้วเรื่องราวเป็นอย่างไร ทุกผู้คนต่างก็รู้ดีอยู่แก่ใจชีหยวนก็ส่งสาวน้อยผู้นั้นมาให้องค์หญิงใหญ่แล้วองค์หญิงใหญ่หาได้โกรธเคืองไม่ แลไม่เห็นว่าชีหยวนกระทำผิดแต่อย่างใดเดิมทีชีหยวนก็เป็นเช่นนี้อยู่แล้ว ผู้ใดคิดขัดข้องนาง ก็ต้องเตรียมใจรับเคราะห์เองนางก็ไม่ได้จงใจเล่นงานแค่เฉพาะตระกูลเฝิงเท่านั้นยิ่งไปกว่านั้น เฝิงจวิ้นผู้นี้ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ถึงกับคิดวางยาชีหยวนเสียด้วย!นับว่าเขามีไหวพริบบ้างเล็กน้อย ไม่รู้ไปได้ยินมาจากที่ใดว่าชีหยวนมีวิชาเชิงยุทธ์อยู่บ้าง เลยกลัวว่านางจะหลบหนีได้ จึงคิดการรอบคอบนักทว่าน่าเสียดาย คนฉลาดกลับถูกความฉลาดของตัวเองทำให้เดือดร้อนองค์หญิงใหญ่กล่าวออกมาตรง ๆ โดยมิได้ปิดบังว่า “หากว่าข้าเป็นตระกูลเฝิง ตอนนี้คงรีบกลับจวน ปิดประตูสำนึกผิด กักบริเวณบุตรหลานทั้งหลายอยู่แต่ในบ้าน ให้พวกเขาเรียนรู้กฎระเบียบเสียใหม่ ไปอยู่ยูนนานเสียตั้งหลายปี ยังไม่เจริญขึ้นมาบ้างเลยหรือ?! ยังคิดว่าตระกูลเฝิงเป็นเหมือนสมัยนายท่านผู้เฒ่าเฝิงยังมีชี

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 630

    ความโง่เขลานั้น บางครั้งก็เป็นความชั่วร้ายที่ร้ายแรงที่สุดดูอย่างเช่นเฝิงจวิ้นการได้คุยกับคนฉลาด มักทำให้วางใจได้มากกว่า เพราะอย่างน้อยคนฉลาดก็เข้าใจหลักการที่ว่า เมื่อทำผิดแล้วย่อมต้องชดใช้เซียวอวิ๋นถิงยื่นมือออกไปรับการคารวะของเฝิงอวี้จาง ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ท่านลุง เรื่องนี้หากจัดการให้เป็นอุบัติเหตุได้ก็ย่อมดีกว่า ท่านว่าเช่นไร?”เฝิงอวี้จางจะตอบอะไรได้อีก?เขาย่อมเข้าใจนัยแฝงในคำพูดของเซียวอวิ๋นถิงดีอยู่แล้ว จึงหลับตาลงก่อนจะพยักหน้า “ใช่แล้ว เป็นอุบัติเหตุ เด็ก ๆ เล่นกันเกินขอบเขต ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงได้เกิดเพลิงไหม้ขึ้นมา แล้วก็พาลให้บ่าวชายของจวนองค์หญิงใหญ่ต้องพลอยซวยไปด้วย”เซียวอวิ๋นถิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยในที่สุดเขาก็เริ่มเห็นแววบางอย่างจากตระกูลเฝิงเสียทีใบหน้าเขาคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม เอ่ยเสียงราบเรียบ “หวังว่าท่านลุงจะคิดอย่างที่พูด ไม่ใช่เพียงเพื่อตบตาอ๋องอย่างข้าเท่านั้น”เฝิงอวี้จางหลับตาอีกครั้ง ก่อนโค้งศีรษะต่ำลง “มิกล้า! ท่านอ๋องโปรดวางพระทัย นับแต่นี้เป็นต้นไป กระหม่อมจะควบคุมคนในตระกูลให้ดี ไม่ให้พวกเขาทำสิ่งใดพลาดพลั้งไปอีก!”เซียวอวิ๋นถิง

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 629

    สีหน้าของเฝิงอวี้จางเขียวคล้ำสลับซีดขาว เขาถูกเซียวอวิ๋นถิงตอกกลับซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ได้ระบายความโกรธไม่พอ ยังต้องกล้ำกลืนความอัดอั้นเข้าไปอีกเต็มอก ศีรษะแทบจะมีควันพวยพุ่งออกมาอยู่รอมร่อเซียวอวิ๋นถิงหาได้สนใจเขาไม่ เขาโน้มตัวลงไปมองเฝิงไฉ่เวย ก่อนจะกดเสียงต่ำเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “คุณหนูเฝิง ข้าไม่สนใจหรอกว่าเจ้าจะไม่เห็นค่าของบุญคุณชีวิตนั่นจริง ๆ หรือแค่แกล้งทำเป็นไม่เห็น ตอนนั้นเจ้ายังเด็ก ตอนนั้นข้าเองก็ยังเด็ก เจ้าไม่ใช่คนตัดสินใจ ข้าเองก็เช่นกัน”“บุญคุณที่ว่า ข้าจะตอบแทนให้เจ้ากับตระกูลเฝิงเท่าที่ควรจะได้รับ” เขามองนางอย่างเย็นชา “ไม่ง่ายกว่าจะได้หวนกลับเมืองหลวง หากไม่อยากให้ทั้งตระกูลต้องโดนเนรเทศอีกหน ให้ทางฝั่งอวิ๋๋๋นหนานมีโลงศพเพิ่มอีกหลายใบละก็ นับแต่นี้ไป อย่าได้คิดแตะต้องชีหยวนอีก!”ทุกถ้อยคำที่เขาเอ่ย ใบหน้าของเฝิงไฉ่เวยก็ซีดลงทีละส่วน จนกระทั่งซีดจนกลายเป็นสีเขียวคล้ำนางอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีบุรุษคนนี้ คนที่นางเฝ้าคิดว่าในวันหนึ่งนางจะต้องแต่งให้เขามาตั้งแต่เด็ก บัดนี้เพื่อสตรีอื่น เขากลับมาเอ่ยคำเตือนที่รุนแรงเช่นนี้ บอกให้นางอย่าได้วางแผนทำร้ายสตรีนางนั้นอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status