เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 460
บทล่าสุด
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 644
ทว่าในใจของนางกลับยังคงรู้สึกไม่สบอารมณ์เท่าใดนัก ผ่านเหตุการณ์นี้ไป นางมีหรือจะมองท่าทีของเซียวอวิ๋นถิงที่มีต่อสกุลเฝิงไม่ออก ดังเช่นที่เขาเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ เรื่องที่สกุลเฝิงเคยช่วยเหลือพวกเขาไว้เมื่อก่อนเขาจะตอบแทนด้วยรางวัล แต่ก็แค่ของรางวัลเท่านั้น เขาไม่เคยมีความคิดจะให้สกุลเฝิงได้ตำแหน่งชายาพระนัดดาแม้แต่น้อย เซียวอวิ๋นถิงตอบกลับอย่างเปิดเผย “เป็นเรื่องมงคลยิ่งเรื่องหนึ่งพ่ะย่ะค่ะ ก่อนเรื่องราวจะกำหนดแน่ชัด กระหม่อมอยากบอกเสด็จย่าก่อนสักคำพ่ะย่ะค่ะ” เขาเอ่ยเสียงขรึม “แม่นางผู้นั้นที่กระหม่อมพึงใจเลื่อมใสมานานคือคุณหนูใหญ่แห่งจวนหย่งผิงโหว บัดนี้ในที่สุดนางก็ได้ตอบรับความรู้สึกของกระหม่อมแล้ว ดังนั้น กระหม่อมจึงอยากทูลแจ้งต่อเสด็จย่า ว่าจากนี้ชายาพระนัดดาของกระหม่อมได้ถูกกำหนดไว้แล้ว กระหม่อมหวังว่าเสด็จย่าเองจะทรงโปรดปรานนางด้วยเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ” ฮองเฮาเฝิงขมวดคิ้วขึ้นอย่างอดไม่ได้ ความจริงเรื่องนี้นางทราบจากปากของเฝิงไฉ่เวยมาก่อนแล้ว ทว่าที่รับรู้มาก่อนหน้านั้นก็เป็นเรื่องหนึ่ง และการที่เซียวอวิ๋นถิงเข้ามาขอร้องตนเองต่อหน้าอย่างเอาจริงเอาจังเช่นนี้ก็เป็นอีกเรื่
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 643
ฮูหยินผู้เฒ่ายิ้มกว้างเสียจนรอยขมวดย่นบนหว่างคิ้วคลายออกทั้งหมด แต่กระนั้นก็ยังกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เด็กที่แสนดีจริง ๆ นางสะอื้นออกมาอย่างอดไม่ไหว “แม่หนูหยวน ย่ารู้สึกผิดกับเจ้ามาตลอด” นางส่งคนไปยังหมู่บ้านในชนบทเพื่อสืบเรื่องของหลี่ซิ่วเหนียงและคนขายเนื้อสวี่มาแล้ว เมื่อได้สืบถึงจะรู้ว่า แทบทุกคนในที่อาศัยในหมู่บ้านชนบทล้วนรู้จักชีหยวน นางเคยผ่านความยากลำบากแสนสาหัสมาตั้งแต่ยังเด็ก ตอนหิวโซที่สุด ยังถึงขั้นแย่งหัวมันเทศที่คนอื่นไม่ต้องการแล้วมาจากสุนัขตัวหนึ่ง ทั้งที่นางใช้ชีวิตผ่านมาด้วยความยากลำบากเพียงนั้น ทว่าขอเพียงเจ้าแสดงความเมตตาต่อนางแม้เพียงน้อยนิด นางก็จะจดจำบุญคุณของเจ้าไม่รู้ลืม เคยมีช่วงหนึ่งฮูหยินผู้เฒ่าชีมักนอนไม่หลับในยามดึกเอาแต่พลิกตัวไปมากระสับกระส่าย พอคิดถึงชีวิตที่ผ่านมาของชีหยวนก็รู้สึกปวดหัวใจขึ้นมาทันที นางไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำว่า ชีหยวนอดทนอดกลั้นกับความหิวและความทรมานให้ผ่านคืนที่แสนยากลำบากในแต่ละคืนไปได้อย่างไร ยิ่งไม่กล้าคิดด้วยซ้ำว่า ในช่วงเวลานั้นชีหยวนจะเคยเฝ้าหวังในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ญาติพี่น้องมารับนางกลับไปบ้างหรือไม่ นางร่
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 642
เสี้ยวขณะนี้คำว่า ‘บุปผาผลิบานในใจ’ ในที่สุดก็กลายเป็นภาพชัดเจนตรงหน้า เขาพยายามระงับอาการตื่นเต้นในใจเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดคำช้า ๆ “แม่น้ำรั่วสามพันลี้ เพียงหนึ่งจอกดับกระหาย” เขาเว้นระยะครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อ “อาหยวน ข้าก็เหมือนดอกชาภูเขาพวกนี้ เจ้าไม่ต้องทำอะไร ข้าก็พร้อมร่วงลงมาเพื่อเจ้า” ดอกชาภูเขาโอนเอนเอียงพลิ้วตามแรงลม ก้านใบไหวริกกลางสายลม นอกเรือนสายลมเอื่อยและระแนงองุ่นที่กำลังสั่นไหวเบา ๆ ตามแรงลมพัด ที่แท้ฤดูร้อนก็สบายถึงเพียงนี้ ชีหยวนหมุนตัวกลับมาผุดยิ้มบาง ๆ ให้เขา “เช่นนั้นก็ดี ข้าตอบรับท่านแล้ว” นางยอมรับความพ่ายแพ้ได้และยอมรับความรักได้เช่นกัน เรื่องของวันข้างหน้าก็ค่อยว่ากัน หากว่าเซียวอวิ๋นถิงทำไม่ดีกับนาง นางก็พร้อมง้างมีดปิดจบเขาในกระบวนเดียวเหมือนกัน แต่อย่างน้อยที่สุดในตอนนี้ นางก็ได้สัมผัสความรักและรับรู้ถึงความซื่อสัตย์ของเซียวอวิ๋นถิงแล้ว ชีวิตคนสั้นเพียงไม่กี่ปี ย่อมต้องหาความสุขให้ทันเวลา ทำในสิ่งที่ตนเองอยากทำ และให้ความรักกับคนที่ตนเองอยากรัก ความรักที่แท้จริงมิใช่เพียงรู้สึกดีแค่วูบหนึ่ง แต่เป็นการตระหนักรู้ว่าข้าและเจ้าจะ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 641
เมืองหลวงซึ่งห่างออกไปไกลพันลี้ ชีหยวนหาได้หลงละเลิงอย่างที่อ๋องฉีจินตนาการไม่ แต่ไหนแต่ไรคนอย่างนางไม่เคยรู้จักคำว่า ‘หลงละเลิง’ หลังจากสกุลเฝิงประสบเคราะห์กรรม ระยะนี้แม้กระทั่งจำนวนครั้งที่จวนอ๋องโจวเดินทางไปเรือนสกุลเฝิงก็ยังลดลงด้วย ทว่านางก็มิได้รู้สึกปีติยินดีมากนัก ตรงกันข้ามฮูหยินผู้เฒ่าชีกลับสังเกตได้อย่างว่องไว ว่าจำนวนครั้งที่พระราชนัดดาองค์โตระยะนี้ปีนกำแพงจวนของตนเข้ามาดูจะถี่ขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว! นางจึงออกปากเตือนท่านโหวผู้เฒ่าชีอย่างอดไม่ได้ พวกเขาไม่ได้บอกว่าพระนัดดาองค์โตไม่เหมาะสม เพียงแต่ ท่านเองก็ควรแสดงท่าทีให้ชัดเจนสักหน่อยมิใช่หรอกหรือ? อย่างเช่นว่าไปกราบทูลขอพระราชทานสมรสจากฮ่องเต้หย่งชางและฮองเฮาให้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรทำนองนี้ อย่างไรก็ทูลขอราชโองการมาก่อนสิ! วัน ๆ เอาแต่แอบมาปีนกำแพงเรือนพวกเขาแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน?! โหวผู้เฒ่าชีอยากต่อกำแพงเรือนให้สูงกว่านี้จนแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว! เขาหรือจะยังต้องให้ฮูหยินผู้เฒ่าชีเตือนอีก? เขาขยันมาเฝ้าอยู่ที่หอหมิงเยว่ยิ่งกว่าผู้ใด ย่อมต้องรู้ว่าจำนวนความถี่ที่เซียวอวิ๋นถิงลอบเข้ามายังเรือนสกุลชีมากขึ้
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 640
อย่างไร้เสียนับแต่ขาหัก อ๋องฉีก็ยิ่งอารมณ์ฉุนเฉียวง่ายขึ้นช่วงนี้แม้แต่หมอเทวดาเซวียก็ยังถูกเขารบกวนจนรำคาญแล้วขันทีสวีลองหยั่งเชิงถามว่า “ท่านอ๋อง ทรงหมายถึงสิ่งใดขอรับ”“เฝิงไฉ่เวยหาใช่หญิงธรรมดา” อ๋องฉีโบกจดหมายเหล่านั้น ริมฝีปากแย้มยิ้มเจือเย้ย “หากว่าชีหยวนเปรียบเสมือนไฟเพลิงที่ลุกโชน เช่นนั้นนางก็คืองูพิษตัวหนึ่ง รอคอยจังหวะพุ่งขึ้นมาฉกกัดเจ้าได้ทุกเมื่อ”ชาติก่อนมันก็เป็นเช่นนั้นมิใช่หรือ?ไม่ให้เป็นชายาของพระนัดดารัชทายาท นางก็เปลี่ยนตัวพระนัดดารัชทายาทเสียก็ได้เมื่อหวนคิดถึงเรื่องในอดีต อ๋องฉีก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันทีเขานึกถึงที่เฝิงไฉ่เวยเขียนไว้ในจดหมายว่า เซียวอวิ๋นถิงได้กราบทูลต่อฮ่องเต้หย่งชาง ว่าตนมีสตรีที่หมายปองแล้ว หวังให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ในภายหน้า นั่นก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าเฝิงไฉ่เวยจะเลือกเดินทางใดวังบูรพานั้น มิใช่แผ่นเหล็กไร้รอยร้าวเรื่องในโลกล้วนแล้วแต่ไม่กลัวขาดแคลน หากแต่กลัวไม่เท่าเทียมกันเฉกเช่นเมื่อครั้งฮ่องเต้หย่งชางเคยลำเอียงเข้าข้างตน เหล่าเสนาขุนนางทั้งหลายก็ย่อมรอดูท่าทีแบ่งฝักแบ่งฝ่ายไปตามสถานการณ์องค์รัชทายาทในยามนี้ ก็หาได้เป็
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 639
ตอนที่อ๋องฉีได้รับจดหมายนั้น อากาศก็ร้อนแล้วเขาเพิ่งมาถึงเมืองเมืองหงตู ทุกอย่างล้วนไม่ราบรื่น ขณะที่กำลังหงุดหงิดใจ ยิ่งในยามที่อากาศร้อนจัด เมืองหงตูก็ราวกับเตาไฟ เผาจนผู้คนหายใจแทบไม่ออก แม้กระทั่งขาของเขาก็เหมือนจะปวดมากขึ้นอารมณ์ของเขาจึงยิ่งขุ่นเคือง ทนไม่ไหวถึงกับเตะม้านั่งข้างๆ เข้าอย่างแรงผลคือกลับกระแทกเข้าที่ขาเจ็บของตนเอง ความเจ็บแล่นปราดขึ้นมา ทำให้เขาขมวดคิ้วแน่นด้วยความเจ็บปวดจินเป่าถือถ้วยน้ำแข็งเข้ามา พอเห็นเขาก็แทบยืนไม่มั่น รีบวางถ้วยแล้วเข้าไปพยุงเขาอ๋องฉีกลับปัดเขาออก แล้วทรุดตัวลงไปนวดขาของตนเอง พลางเอ่ยเสียงต่ำ “อาจารย์ของเจ้าอยู่ไหน?”จินเป่ายืนตัวตรงอย่างนอบน้อม ตอบกลับว่า “กราบทูลท่านอ๋อง ท่านอาจารย์ได้รับข่าวสารบางอย่างแล้วก็ออกไปข้างนอก ตอนนี้ยังไม่กลับมาขอรับ”อ๋องฉีจึงแค่นเสียงเย็นชา ก่อนจะขมวดคิ้ว หยิบสาส์นทักทายจากเจ้าเมืองเมืองหงตูขึ้นมาอ่านในขณะที่อ่านด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ขันทีสวีก็เร่งฝีเท้าเข้ามา โค้งตัวลงอย่างเคารพ เอ่ยเรียกท่านอ๋องเขาส่งเสียงรับคำ พลางโยนสาส์นในมือทิ้ง แล้วหันศีรษะไปมองขันทีสวี เอ่ยถามว่า “เป็นอย่างไร ฝั่งเมืองหลวงจัดก
บางทีคุณอาจจะชอบ
ฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก9.5K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว59.2K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น12.9K viewsยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง33.6K viewsโจวเพ่ยชิง มารดาผู้กลับใจ 70
sanvittayam3.5K viewsกลับมาครั้งนี้ข้าขอทวงคืน
Lovedee1.3K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่13.2K viewsทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น29.8K views
