Share

บทที่ 1082

Author: กานเฟย
“พี่...”

เซียวหลินมู่อุ้มพระสนมฮุ่ยแล้วคุกเข่าให้เซียวหลินเทียน น้ำเสียงของเขามีทั้งความคับข้องใจ ซาบซึ้งใจและความรู้สึกผิด

แต่จะมีความคับข้องใจมากหน่อย จนยังมิทันได้เอ่ยวิงวอนอะไรเซียวหลินมู่ก็น้ำตาไหลออกมาอย่างรู้สึกว่าใจสู้มิไหวเสียก่อน

เขาสะอื้นพลางเอ่ย “พี่สี่ รีบให้พี่สะใภ้มาช่วยเสด็จแม่ของข้าที… จากนี้ไปหากพวกท่านต้องการให้ข้าทำสิ่งใดข้าก็จะตอบแทนพวกท่านทุกอย่าง!”

เซียวหลินมู่เป็นราวกับเด็กที่ได้รับความอยุติธรรม ครั้นเห็นญาติที่สามารถปกป้องตนได้ความโศกเศร้าและสิ้นหวังในใจมิอาจแสดงออกมาได้จึงกลายมาเป็นน้ำตา

การเรียก “พี่” นี้ทำให้หัวใจของเซียวหลินเทียนสั่นไหว

ในราชวงศ์เรียกว่าเสด็จพี่ตลอด!

คนทั่วไปต่างหากถึงจะเรียกพี่!

แม้ว่าการเรียกว่าพี่มันจะเรียบง่าย แต่ในชั่วพริบตาก็ทำให้เซียวหลินเทียนรู้สึกถึงความเป็นพี่น้องที่แท้จริงได้

เขามามิทันได้วิเคราะห์ว่าเกิดอะไรขึ้นในพระตำหนักฮุ่ยจู๋ จึงเอ่ยกับเซียวหลินมู่อย่างปลอบใจ “พี่สะใภ้ของเจ้าจะเข้ามาบัดเดี๋ยวนี้!”

ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น หลิงอวี๋ก็ถูกเถาจื่อประคองเข้ามา

“พี่สะใภ้ โปรดช่วยเสด็จแม่ของข้าด้วย!”

เซียวหลินมู่ยังมิลุกข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2806

    เมื่อฮูหยินหยางเห็นว่าหยางหนานเปลี่ยนเรื่อง ก็มิได้พูดอะไรอีก ก้มหน้าครุ่นคิดถึงแม่ทัพฟางผู้นั้นขึ้นมาแม่ทัพฟางมีนามว่าฟางหาว ปีนี้อายุใกล้จะห้าสิบแล้วแม่ทัพฟางใช้ชีวิตอยู่บนหลังม้ามาตลอดชีวิต นิสัยก็เช่นที่หยางหนานว่าไว้ เป็นพวกไม้อ่อนก็มิเอาไม้แข็งก็มิรับ เป็นคนที่มีทั้งด้านดีด้านร้ายหากนำเรื่องที่หลงซู่ใช้ผู้บาดเจ็บมาบำเพ็ญวิชามารไปโน้มน้าวเขา แม่ทัพฟางอาจเห็นว่ามิใช่เรื่องใหญ่โตอะไรอย่างไรเสีย พวกผู้บาดเจ็บเหล่านั้นก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส มีชีวิตอยู่ได้อีกมินานแล้วก่อนตายสามารถช่วยให้หลงซู่ฝึกวิชาได้ ก็ถือว่าคุ้มค่าหากใช้เรื่องโอสถที่เจี่ยงชิงปรุงนั้นมีพิษไปโน้มน้าวแม่ทัพฟาง ก็มิแน่ว่าจะได้ผลขอเพียงแม่ทัพฟางสามารถเพิ่มพูนพลังฝึกตนได้ มิว่าด้วยวิธีการใดก็พร้อมจะลอง ไหนเลยจะสนใจว่าโอสถนั้นจะมีพิษหรือไม่ฮูหยินหยางก็รู้สึกขึ้นมาในบัดดลว่า หากจะให้แม่ทัพฟางมาอยู่ฝั่งเดียวกับนาง เห็นทีจะยากดุจเข็นครกขึ้นภูเขาแล้ว “ท่านแม่ ข้าคิดออกแล้ว!”จู่ ๆ หยางหนาน ก็เอ่ยขึ้นเบา ๆฮูหยินหยางมองไปพลางเลิกคิ้ว “เจ้าคิดอุบายดี ๆ อันใดออกหรือ?”หยางหนานกล่าวด้วยความตื่นเต้น “โน้มน้าวแม่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2805

    เสียงเรียกท่านแม่ของหยางหนานครานี้ แฝงไว้ด้วยความจริงใจจนหยางฮูหยินสัมผัสได้อย่างชัดเจนนางชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความปลื้มปีติความทุ่มเทตลอดหลายปีที่ผ่านมา เพียงได้ยินเสียงเรียกขานอันจริงใจนี้ก็นับว่าคุ้มค่ายิ่งแล้ว“ไปกันเถิด!”ฮูหยินหยางพาหยางหนานมายังปากทางลับ ลุงซินกำลังรออยู่ก่อนแล้วหยางหนานเอ่ยเรียกอย่างนอบน้อม “ลุงซิน!”ลุงซินและฮูหยินหยางมาพร้อมกัน พวกเขาทั้งสองเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด ทว่าทั้งคู่กลับมิเคยยอมรับความสัมพันธ์นี้ต่อหน้าผู้ใดลุงซินพำนักอยู่ที่ตระกูลหยางอย่างอิสรเสรี มักจะออกเดินทางท่องหล้าอยู่เสมอหยางฮูหยินเพียงให้หยางเฉิงจัดเตรียมเรือนพักในมุมสงบที่สวนหลังไว้ให้ลุงซิน ทั้งยังกำชับบ่าวไพร่ว่ามิต้องไปวุ่นวายกับเขาเมื่อครั้งที่หยางหนานอายุได้สิบขวบ ฮูหยินหยางเคยเสนอแนะให้เขาคารวะลุงซินเป็นอาจารย์ทว่า หยางหนานกลับปฏิเสธไปเพราะความชิงชังที่มีต่อนางหลังจากนั้น ฮูหยินหยางก็มิได้เอ่ยถึงเรื่องนี้อีกเลยเพียงแต่ยามที่หยางหนานฝึกปรือวรยุทธ์ด้วยตนเอง บางครั้งลุงซินผ่านมาพบเห็นเข้า ก็มักจะชี้แนะเคล็ดวิชาให้เขาเล็กน้อยหยางหนานได้รับประโยชน์จากคำ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2804

    ฮูหยินหยางเล่าเรื่องที่หยางเฉิงและเซียวหลินเทียนเดินทางไปยังยอดเขาเกาหลิ่งให้ฟังจนจบอย่างใจเย็นสุดท้ายฮูหยินหยางจึงกล่าวว่า “รั่วหลาน เจี่ยงชิงและหลงซู่มีอำนาจล้นฟ้า ทั้งยังมีหูตาทั่วทุกแห่งหน เรื่องที่ท่านพ่อของเจ้าไปยังยอดเขาเกาหลิ่ง พวกเขาย่อมรู้ในมิช้า!”“เมื่อถึงเวลานั้น เพื่อปกปิดความลับของตนเอง หลงซู่ย่อมมิคิดออมมือให้ท่านพ่อของเจ้าแน่!”“ส่วนพวกเรา หากถูกหลงซู่จับตัวได้ ก็จะกลายเป็นเครื่องมือให้มันใช้ข่มขู่ท่านพ่อของเจ้า!”เมื่อหยางรั่วหลานฟังจนเข้าใจ ก็โกรธจนตัวสั่นไปทั้งร่างนางกับหลงซู่ก็นับว่าเติบโตมาด้วยกัน นางนึกว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองลึกซึ้ง แต่กลับคาดมิถึงว่าเพียงเพราะนางบังเอิญล่วงรู้ความลับของเขา หลงซู่ก็ถึงกับลงมือสังหารนางอย่างเลือดเย็นมาบัดนี้ แม้แต่ตระกูลหยางที่สนับสนุนเขามาโดยตลอด เขาก็ยังมิคิดละเว้น!“ท่านแม่ ข้ากับพี่หญิงชิงเสวียนไปแล้ว เช่นนั้นท่านกับท่านพี่เล่าเจ้าคะ?”หยางรั่วหลานคว้าแขนฮูหยินหยางไว้ พลางเอ่ยอย่างร้อนรนว่า “พวกท่านมิไปพร้อมพวกเราหรือเจ้าคะ?”ฮูหยินหยางตบที่มือนางเบา ๆ เพื่อปลอบโยน “พี่ชายของเจ้ายังต้องรับมือพวกนั้นอยู่ที่ด้านหน้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2803

    ครั้นหลงซู่และเจี่ยงชิงรีบรุดมาถึงห้องของหยางรั่วหลานด้วยความเดือดดาล ก็พบว่าแม้แต่ร่างของหยางรั่วหลานที่ “ตาย” ไปแล้วก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยหลงซู่และเจี่ยงชิงต่างตกตะลึงไป เรื่องมาถึงขั้นนี้ ทั้งสองย่อมรู้ดีว่าถูกคนตระกูลหยางตบตาเข้าให้แล้วหยางรั่วหลานมิได้ตาย ที่อ้างว่าเตรียมการจัดงานศพก็ล้วนเป็นเพียงการตบตาพวกเขาเท่านั้น“หลิงอวี๋!”“ต้องเป็นกลอุบายของหลิงอวี๋เป็นแน่!”หลงซู่เห็นดังนั้นก็โกรธจนใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวไปวันนั้นครั้นได้เห็นใบหน้าของหลิงอวี๋ที่คล้ายคลึงกับหลงหมิงอย่างยิ่ง หลงซู่ก็เริ่มเคลือบแคลงสงสัยในตัวตนของนางแล้วเมื่อกลับไปตรวจสอบ ก็สืบจนล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงของหลิงอวี๋นี่จึงเป็นสาเหตุหลักที่ภายหลังหลงซู่และเจี่ยงชิงเดินทางมาเยี่ยมเยียนที่ตระกูลหยางพวกเขามิได้กังวลว่าหลิงอวี๋จะสืบรู้ความลับของตน แต่กังวลว่าหลิงอวี๋จะช่วยหยางรั่วหลานจนฟื้นขึ้นมาได้ แล้วนำความลับของพวกเขาไปเปิดโปงตราบใดที่หยางรั่วหลานยังมิฟื้น ทั้งหลิงอวี๋และตระกูลหยางก็ยังหลอกปั่นหัวได้ง่ายแต่ไหนเลยจะคาดคิดว่า เพียงชั่วพริบตาที่เผลอไผล หลิงอวี๋กับตระกูลหยางกลับลอบร่วมมือกัน ทั้งย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2802

    เซียวหลินเทียนคือยอดขุนพลผู้ช่ำชองการศึกจากการนำทัพออกรบเช่นเดียวกัน หยางเฉิงเองก็เป็นแม่ทัพผู้เคยกรำศึกมา วาจาของเซียวหลินเทียนพลันทำให้หยางเฉิงสงบสติอารมณ์ลงได้เพราะห่วงใยจึงได้สับสน!ก่อนหน้านี้หยางเฉิงเคยสนับสนุนหลงซู่ช่วงชิงบัลลังก์ ทั้งยังอบรมสั่งสอนและถ่ายทอดประสบการณ์การนำทัพกรำศึกทั้งหมดของตนให้แก่หลงซู่อย่างมิปิดบังหลงซู่นั้นหลักแหลมและเรียนรู้ได้ว่องไวเขาย่อมล่วงรู้ความคิดของหยางเฉิง ไฉนเลยจะไม่มีวิธีรับมือหยางเฉิงหลงซู่คุ้นเคยกับตำแหน่งที่ตั้งของยอดเขาเกาหลิ่งยิ่งกว่าหยางเฉิง เมื่อได้รับข่าวเขาก็รู้ได้ทันทีว่าความลับของตนแตกแล้วเช่นเดียวกัน เขาย่อมคาดเดาปฏิกิริยาและแผนการรับมือของหยางเฉิงได้เช่นกันการที่ยังมิลงมือโจมตีในทันทีนั้นก็เพื่อคิดจะล่อหยางเฉิงให้ออกมาเพียงแค่ซุ่มโจมตีอยู่กลางทางก็สามารถสังหารหมู่คณะของหยางเฉิงจนสิ้นซากได้อย่างง่ายดายทำเช่นนี้ มิเพียงแต่จะรักษาทรัพย์สินเงินทองที่ยอดเขาเกาหลิ่งไว้ได้ แต่ยังสามารถรักษาความลับของตนต่อไปได้อีกด้วยเมื่อหยางเฉิงคิดตก ก็หัวเราะเย็นเยียบ “หลงซู่คิดจะล่องูออกจากถ้ำ เช่นนั้นข้าก็จะตั้งรับนิ่งรอดูท่าที! เร

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2801

    เมื่อกระจ่างแจ้งถึงต้นสายปลายเหตุ หยางเฉิงก็ไม่มีแก่ใจที่จะไต่สวนต่อ จึงเอ่ยขึ้นว่า “นายท่านอู่ ท่านยังอยากซักถามสิ่งใดต่อก็เชิญเถิด!”“ข้าจะออกไปดูแนวป้องกันด้านนอกเสียก่อน คาดว่าป่านนี้หลงซู่ก็น่าจะยกทัพมาถึงแล้ว!”เซียวหลินเทียนพยักหน้า หยางเฉิงจึงเดินออกไปก่อนแม่ทัพหยวนมองเซียวหลินเทียนด้วยแววตาคาดหวัง “นายท่านอู่ เรื่องที่ข้ารู้ ข้าล้วนบอกไปหมดสิ้นแล้ว คำมั่นสัญญาของท่าน ยังถือเป็นจริงอยู่หรือไม่?”“ข้าต้องรีบกลับไปพาภรรยาและบุตรหลบหนี หากเจี่ยงชิงล่วงรู้ว่าข้าหักหลังนาง นางย่อมมิละเว้นภรรยาและบุตรของข้าเป็นแน่!”เซียวหลินเทียนกล่าว “เจ้าวางใจเถิด ตัวข้าเคยกล่าวว่าจะปล่อยเจ้าไป ก็ย่อมปล่อยเจ้าไป!”“ยังมีคำถามอีกเล็กน้อย ถามจบแล้วเจ้าก็ไปได้!”“หลายปีมานี้ที่กลุ่มไร้บ้านกลับสังหารผู้คนปล้นชิงทรัพย์สินที่เขตหลิน อ๋องซู่ล่วงรู้เรื่องนี้หรือไม่?”เมื่อเซวียกวงได้ยินดังนั้นก็หันไปมองแม่ทัพหยวนแม่ทัพหยวนกล่าวอย่างกระอักกระอ่วน “ทีแรกมิรู้ มารู้ในภายหลัง ทั้งยังเกือบจะแตกหักกับเจี่ยงชิงเพราะเรื่องนี้!”“ทว่ามิรู้เจี่ยงชิงใช้วิธีใดเกลี้ยกล่อมเขา เขาจึงแสร้งทำเป็นหูหนวกตาบอด มิ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status