Share

บทที่ 1142

Author: กานเฟย
“สามีภรรยากันเมื่อมีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ก็ต้องร่วมเผชิญพ่ะย่ะค่ะ! อาอวี๋ยอมถึงขั้นถูกตัดหัวต่อหน้าธารกำนัล ลูกมิให้นางต้องเผชิญเพียงลำพังหรอกพ่ะย่ะค่ะ! ลูกเองก็จะยอมรับโทษเหมือนกับที่หลิงอวี๋ยอม!”

เซียวหลินเทียนมองเจตนาขององค์ชายเว่ยออกแต่ก็มิได้กลัว เขายืดหลังตรงแล้วมองตรงไปที่องค์จักรพรรดิอู่อัน

“หากเสด็จพ่อไม่มีคำตำหนิอื่นแล้ว ลูกกับหลิงอวี๋ขอทูลลา พวกเรายังต้องกลับไปเตรียมการแข่งขันของวันพรุ่งอีกพ่ะย่ะค่ะ!”

เซียวหลินเทียนพูดไปอย่างเยือกเย็นเช่นนี้ ทำให้จักรพรรดิอู่อันเองก็มิสะดวกที่จะตำหนิเขาแล้ว

การตัดหัวในที่สาธารณะนั้น เพราะเซียวหลินเทียนเป็นลูกชายของตน เขาจะกล้าร่วมกับทุกคนบีบให้ลูกตายหรือ?

จักรพรรดิอู่อันมองลูกชายผู้นี้แล้วก็มีคาดหวังที่เต็มเปี่ยมขึ้นมาอีกครั้ง

ชีวิตเป็นสิ่งล้ำค่า!

การที่เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋เอาชีวิตของตนมารับคำมั่นสัญญาทางทหารนั้นมิใช่เรื่องเล่น ๆ เช่นนั้นแล้วในการแข่งขันอีกสองรายการที่เหลือพวกเขาจะต้องทุ่มความสามารถทั้งหมดที่มีเพื่อชีวิตของตนอย่างแน่นอน

หลังจากเดินออกมาจากห้องทรงพระอักษรแล้วเห็นแสงอาทิตย์ หลิงอวี๋ก็หยุดฝีเท้าไปทันทีแล้วหรี่ตามอง

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2816

    ฟางเจ๋อถึงแม้จะอยากได้อสรพิษแปลงกาย แต่เขาก็รู้ดีว่าทั้งตัวมันเต็มไปด้วยพิษ หากสัมผัสโดนก็จะตายทันทีไหนเลยเขาจะกล้ารับมันไว้เล่า!ฟางเจ๋อเห็นหลิงอวี๋เตะอสรพิษแปลงกายใส่เขา อสรพิษแปลงกายได้ยืดตัวขึ้นทันที แล้วกระโจนเข้าใส่ตัวเขาฟางเจ๋อตกใจจนตัวโยนเหินถอยหลังไปเจี่ยงชิงผิวปาก อสรพิษแปลงกายจึงหันไปพุ่งใส่หลิงอวี๋อีกครั้ง“หึ! มีแต่เจ้าที่มีสัตว์เทพหรือ คิดจะดูถูกใครกัน!”หลิงอวี๋แผดเสียงแหลมครั้งหนึ่ง แล้วในมิกี่วินาทีให้หลัง เงาร่างสีขาวรวดเร็วดุจสายฟ้าแลบก็กระโจนออกมาจากที่ไหนสักแห่งฟางเจ๋อและเหล่าผู้บังคับบัญชาต่างตกใจสะดุ้งเฮือกกันไปหมดเห็นเพียงร่างนั้นส่งเสียงคำรามโฮกยาวแล้วพุ่งเข้าใส่อสรพิษแปลงกายอย่างรวดเร็วมันคือเสือดาวหิมะตัวหนึ่ง ดวงตาของมันข้างหนึ่งสีดำและข้างหนึ่งสีขาว“ปู้ติง ห้ามฆ่ามันนะ จับมันไว้ ข้าจะส่งให้ผู้อื่น!”หลิงอวี๋กำชับขึ้นหนึ่งครั้งเจี่ยงชิงเห็นเสือดาวหิมะพุ่งไปแล้วคำราม อ้าปากแล้วกัดเข้าที่หางของอสรพิษแปลงกายอสรพิษแปลงกายพลิกตัวกลับ แลบลิ้นฉีดพิษใส่เสือดาวหิมะเจี่ยงชิงพลันหัวเราะขึ้น “เสี่ยวเฮยของข้าทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยพิษ พิษในเมือกที่ต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2815

    ครั้งแรกฟางเจ๋อสามารถหลบหนีเงื้อมมือพิฆาตของเจี่ยงชิงได้ แต่ครานี้กลับมิโชคดีเช่นนั้นแล้ว...วรยุทธ์ของเขาและเจี่ยงชิงนั้นอยู่กันคนละดินแดนกัน จะให้เขาหลบพ้นได้อย่างไร!“หยุดนะ”“รับไปซะ...”เสียงตวาดด้วยความโกรธสองเสียงดังขึ้นพร้อมกันในลานแห่งนั้นแม่ทัพฟางที่เพิ่งออกมายังอยู่ไกล เมื่อเห็นดังนั้นจะรีบไปก็มิทันแล้ว เขาจึงตะโกนลั่นด้วยความร้อนใจส่วนเสียงคำว่ารับไปซะนั้นเป็นเสียงของหลิงอวี๋ที่ตะโกนออกมาพร้อมกับเสียงนั้น ร่างของหลิงอวี๋ก็ทะยานจากกลางอากาศลงมา นางก็ทำเช่นเดียวกับเจี่ยงชิง เปลี่ยนฝ่ามือเป็นกรงเล็บกลางอากาศทันที แล้วตะครุบเข้าใส่แผ่นหลังของเจี่ยงชิงหากเจี่ยงชิงยังคงยืนกรานจะลงมือกับฟางเจ๋อ เช่นนั้นแผ่นหลังของนางก็ย่อมเปิดโล่งให้หลิงอวี๋จู่โจมเจี่ยงชิงเองก็สัมผัสได้ถึงแรงกำลังมหาศาลที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจากด้านหลังเช่นกันนางลังเลอยู่ในใจครู่หนึ่ง แต่ยังคงตะครุบเข้าใส่ฟางเจ๋ออย่างมิคิดถึงผลที่จะตามมาวรยุทธ์ของหลิงอวี๋ด้อยกว่านาง เพียงนางจับตัวฟางเจ๋อไว้ได้ แม้ตนจะบาดเจ็บบ้างก็ยังถือว่าเป็นฝ่ายกุมความได้เปรียบไว้ในมือไฉนเลยจะคาดคิดว่าความเปลี่ยนแปลงจะเกิดข

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2814

    รองแม่ทัพตะโกนอยู่หลายประโยค ถึงเห็นฟางเจ๋อสวมเกราะเต็มยศนำทหารสิบกว่านายเดินออกมาพวกเขายืนอยู่ภายในด่านตรวจ ฟางเจ๋อหัวเราะอย่างเย็นชา “อ๋องซู่เกณฑ์ให้เราไปยอดเขาเกาหลิ่งด้วยเหตุอันใดหรือ?”เจี่ยงชิงก้าวออกมาขมวดคิ้วกล่าว “ฟางเจ๋อ คำสั่งก็คือคำสั่ง เจ้าเพียงแค่ต้องปฏิบัติตาม ไหนเลยเจ้าจะมีสิทธิ์มาตั้งคำถามถึงเหตุผลของอ๋องซู่ได้!”“อีกอย่าง เจ้าได้ออกจากกองทัพไปแล้ว มิได้มีสิทธิ์มาตั้งคำถามต่ออ๋องซู่ พวกเจ้าจงกลับไปเรียกแม่ทัพออกมาพูดคุยเสีย!”ฟางเจ๋อเหลือบตามองเจี่ยงชิงด้วยความดูแคลน แล้วยิ้มเยาะ “ข้าเพียงพักรักษาตัวอยู่ที่บ้าน ออกจากกองทัพตั้งแต่เมื่อใดกัน?”“เจี่ยงชิง เมื่อพบกับบิดาข้า แม้แต่อ๋องซู่ยังต้องให้ความเคารพถึงสามส่วน แล้วเจ้าซึ่งเป็นชายมิใช่หญิงมิเชิงเช่นนี้ มีสิทธิ์อันใดมาตะโกนเอะอะในค่ายของพวกเรา!”เจี่ยงชิงเริ่มหงุดหงิด ทางอ๋องซู่ยังรอการสนับสนุนอยู่ ไฉนฟางเจ๋อผู้นี้กลับมาพูดจาเหลวไหลอยู่ที่นี่ นี่กำลังถ่วงเวลากระนั้นหรือ?“ฟางเจ๋อ รีบเรียกแม่ทัพฟางออกมาเสีย มิฉะนั้นข้าจะสังหารเจ้าที่ทำให้การศึกล่าช้า!”เจี่ยงชิงตวาดเสียงกร้าวฟางเจ๋อหัวเราะหึหึ ก่อนชี้หน้าด่า

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2813

    “ท่านพ่อ ข้าจะไปกับท่านด้วย!”ฟางเจ๋อกดความปีติยินดีในใจไว้ เขาจะได้รับการรักษาแล้ว!แม้หลิงอวี๋จะรักษาเขามิได้ แต่คำพูดของหลิงหว่านเมื่อครู่นั้นก็เพียงพอให้เขาตัดสินใจกลับตัวกลับใจ ละทิ้งบาดแผลในใจ และกลับคืนสู่ครอบครัวอีกครั้งแล้วเมื่อเขาเห็นเส้นผมสีขาวที่ขมับของบิดา ก็ให้สัตย์สาบานว่าจะมิทำให้บิดาต้องเจ็บปวดใจอีก และจะมิทำให้บุตรของตนต้องผิดหวังในตัวบิดาเช่นเขาอีกแล้วแม่ทัพฟางมองฟางเจ๋อที่ตามมา ในใจปนเปไปด้วยความรู้สึกหลากหลายถ้อยคำที่หลิงหว่านตักเตือนฟางเจ๋อนั้นเขาได้ยินอยู่ข้างนอกทั้งหมดคำพูดเหล่านั้นเป็นสิ่งที่เขามิกล้าด่าว่าฟางเจ๋อเอง เกรงว่าจะกระตุ้นให้ฟางเจ๋อคิดสั้นหาทางตายไปจริง ๆ!แต่เมื่อมีผู้อื่นกล่าวแทนเขา อีกทั้งยังทำให้บุตรได้สติกลับคืนมาในฉับพลัน สิ่งนี้ทำให้แม่ทัพฟางรู้สึกขอบคุณหลิงหว่านเป็นอย่างยิ่ง! เมื่อเห็นบุตรชายกลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง และเต็มใจที่จะร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับตน แม่ทัพฟางจะมิปลื้มใจได้อย่างไร! “ดี ไปด้วยกัน...”เพียงได้ยินคำนี้จากฟางเจ๋อ แม่ทัพฟางก็มิเสียใจเลยที่ได้ยอมสวามิภักดิ์ต่อหลิงอวี๋เห็นฟางเจ๋อฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้ง หยา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2812

    แม่ทัพฟางแววตาหรี่ตาลง มองแสงสีม่วงนับมิถ้วนส่องวูบไหวอยู่ตรงหน้าอย่างตื่นตระหนก พลังอันแข็งแกร่งจำนวนมหาศาลนั้นทำให้เขาไร้หนทางหลบเลี่ยงเขารู้สึกได้ว่าลมแรงจนเส้นผมของตนตั้งชันขึ้นมาแล้วเขาคิดอย่างสิ้นหวังว่าตนประเมินหลิงอวี๋ต่ำไป หากฝ่ามือนี้ฟาดลงมา กระดูกทั่วร่างของเขาย่อมแตกละเอียดจนสิ้นชีพแน่“ฮูหยินอู่... โปรดไว้ชีวิตด้วย!”ฟางเจ๋อกับฮูหยินหยางร้องขึ้นพร้อมกันโครม!ยังมิทันที่ทั้งสองจะพูดจบ ก็เกิดเสียงดังกึกก้องขึ้น ในสวนมีแสงสีเทาสายหนึ่งพวยพุ่งขึ้นเป็นในสวน ดินทรายกระเด็นไปทั่ว ทำให้ทุกคนในที่นั้นมองมิเห็นสิ่งใดเลยชั่วขณะ“หึหึ... แม่ทัพฟาง บัดนี้ยอมรับหรือยังเล่า!”พร้อมเสียงหัวเราะแผ่วเบาของหลิงอวี๋ ฝุ่นดินจึงค่อย ๆ ร่วงลงพื้นเมื่อฟางเจ๋อและผู้อื่นมองเห็นอีกครั้ง แม่ทัพฟางก็ล้มอยู่กับพื้น ทั้งตัวเปื้อนฝุ่นจนขาวโพลนไปทั้งศีรษะและใบหน้าข้างกายเขามีหลุมใหญ่ลึกอยู่หนึ่งหลุมหลุมนั้นเกิดจากฝ่ามือเดียวของหลิงอวี๋ที่ฟาดมาตอนนั้นเอง!ฟางเจ๋อมองดูหลุมที่ลึกลงไปหลายเมตรนั้นด้วยความตะลึง ใจยังหวาดผวามิหายหากฝ่ามือนั้นโจมตีบนร่างท่านพ่อของเขา ท่านพ่อคงได้ไปพบยมบาลแล้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2811

    หลิงอวี๋เผชิญหน้ากับคมกระบี่ของแม่ทัพฟางด้วยเพียงรอยยิ้มเย้ยหยัน แล้วก้าวออกไปด้านนอกหลิงหว่านถึงกับนิ่งอึ้ง พวกนางมาวันนี้ก็เพื่อโน้มน้าวให้แม่ทัพฟางช่วยเหลือหยางเฉิง ไฉนเพียงถูกแม่ทัพฟางยั่วเพียงนิด หลิงอวี๋กลับจะจากไปเสียแล้วเล่า!หยางหนานกับฮูหยินหยางก็ตกตะลึงเช่นกัน จะละทิ้งกันง่ายดายเพียงนี้เชียวหรือ?หลิงอวี๋เดินถึงนอกห้องทำสมาธิแล้วจึงหันกลับมาโบกมือเรียกแม่ทัพฟาง“แม่ทัพฟาง ในห้องคับแคบเกินไป ทั้งยังเป็นห้องทำสมาธิของฟางเจ๋อ มิสะดวกจะลงมือ!”“อยากจะสังหารข้าก็ออกมาเถิด ข้าจะได้ดูว่าท่านมีความสามารถนั้นจริงหรือไม่!”แม่ทัพฟางพลันโกรธจัดจนใบหน้ากระตุกเมื่อครู่ยังเข้าใจว่าตนขู่จนหลิงอวี๋หวาดกลัวได้แล้วแท้ ๆ ที่แท้นางกลับเห็นว่าในห้องแคบเกินไป!“หลิงอวี๋ เจ้าอาจเป็นฮองเฮาแห่งฉินตะวันตก แต่ในแดนเทพของข้า เจ้าก็เป็นเพียงสามัญชนคนหนึ่งเท่านั้น!”“เจ้ายังคิดว่าแม่ทัพผู้นี้กลัวเจ้าจริงรึ?”แม่ทัพฟางชักกระบี่ขึ้น และเดินก้าวยาวออกจากห้องไปหลิงหว่านและคนอื่น ๆ ก็รีบตามออกมาหลิงอวี๋ยิ้มบาง “แม่ทัพฟาง ท่านจะมิใส่ใจเรื่องชั่วที่หลงซู่กระทำก็ช่างเถิด ท่านกับฟางเจ๋อก็รู้สึกเช่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status