Mag-log inShare
บทที่ 1185
Pinakabagong kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2820
บัดนี้เมื่อได้ยินฟางเจ๋อเปิดเผยความลับของหลงซู่ โจวฮุยจะเชื่อใจช่างเผิงอย่างไม่มีเงื่อนไขต่อไปได้อย่างไรหากสิ่งที่ฟางเจ๋อพูดเป็นความจริง เช่นนั้นการจับแม่ทัพสวีย่อมเพียงเพื่อหยุดแม่ทัพสวีจากการช่วยใต้เท้าหยางเปิดโปงหลงซู่น่ะสิและการจับตัวหยางหนานและฮูหยินหยางก็ย่อมเพื่อบังคับใต้เท้าหยางให้ยอมจำนนครั้นโจวฮุยเข้าใจทั้งเรื่องหมดนี้ ใจก็ดิ่งจมลงสู่ก้นบึ้งในทันทีช่างเผิงผู้นี้ทำเช่นนี้ก็เพราะเห็นแก่เกียรติยศและความมั่งคั่ง จึงตัดสินใจช่วยคนชั่วให้ทำความเลวเข่นฆ่าทำลายแม่ทัพสวีและครอบครัวของใต้เท้าหยางงั้นหรือ?แต่ปกติแล้วซ่างผิงมิใช่คนเช่นนี้เลย!สิ่งของย่อมแบ่งกลุ่มตามประเภท มนุษย์ย่อมแบ่งกลุ่มตามสันดานหากช่างเผิงเป็นพวกชอบแสวงหาชื่อเสียงอย่างฉาบฉวยเพียงนั้น โจวฮุยและแม่ทัพสวีคงมิคบหากับเขาเสมือนพี่น้องแล้วเหตุใดช่างเผิงถึงทำเช่นนี้?โจวฮุยมิเข้าใจจุดนี้เลยจริง ๆ!ส่วนด้านนอกค่ายทหาร ฟางเจ๋อมิได้สนใจเรื่องภายนอกมาเป็นเวลานาน เขาย่อมมิเข้าใจถึงความเปลี่ยนแปลงของช่างเผิงเป็นธรรมดาหลิงอวี๋เองก็เป็นคนนอก จึงยิ่งมิเข้าใจเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างช่างเผิงและแม่ทัพสวีมากนักหลิง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2819
ช่างเผิงหัวเราะเย็นชา “ใช่!”“เจ้าสามารถส่งคำพูดนี้ไปให้ใต้เท้าหยางได้เลยว่า ตราบใดที่เขายอมจำนนแต่โดยดี ข้าก็จะรับรองความปลอดภัยของบุตรธิดาและภรรยาของเขาให้เอง!”ฟางเจ๋อมิได้ถามอะไรต่อ แต่กระซิบบอกหลิงอวี๋ว่า “หยางหนานและฮูหยินหยางทั้งครอบครัวถูกช่างเผิงจับตัวไว้ ยามนี้เราจะทำอย่างไรกันดีพ่ะย่ะค่ะ?”“เราจะบุกเข้าไปช่วยพวกเขาหรือไม่?”หลิงอวี๋มองพลธนูหนึ่งแถวนั้น พลันเอ่ยอย่างเย็นชา “บุกเข้าไปมิได้หรอก!”“ช่างเผิงเตรียมธนูไว้คอยเราแล้ว ท่านคิดว่าเขาจะมิเตรียมการภายในค่ายไว้ด้วยเหรอ?”“แม้เราจะบุกเข้าไปได้ แต่เราจะพาคนของหยางหนานและคนอื่น ๆ ออกมาอย่างปลอดภัยได้หรือ?”ฟางเจ๋อเงียบไปนี่มิใช่การสู้รบ แต่เป็นการช่วยเหลือคนหากมิอาจช่วยพวกหนานหยางออกมาได้ พวกเขาบุกเข้าไปก็ไม่มีความหมายอะไร“ฟางเจ๋อ เจ้าจงกล่าวกับเขาต่อไป บอกเรื่องชั่วร้ายที่หลงซู่กระทำทั้งหมดแก่เขา!”หลิงอวี๋ยิ้มเล็กน้อย “ข้าเชื่อในคำของหยางหนาน ไม่มีทางที่ผู้ใต้บัญชาของแม่ทัพสวีจะภักดีต่อหลงซู่เหมือนช่างเผิงไปเสียทั้งหมดหรอก!”“ช่างเผิงคนเดียวมิอาจใช้อำนาจได้ทุกอย่างหรอก ขอเพียงมีคนที่มีคุณธรรมเข้าใจความจริงอย่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2818
หลิงอวี๋และฟางเจ๋อนำหน้าไป ออกจากค่ายทหารแล้วก็พลันควบม้าอย่างบ้าคลั่งทันทีฟางเจ๋อได้รู้จากปากของหลิงอวี๋ว่า หยางรั่วหลานถูกเจี่ยงชิงจับไป และยังรู้อีกด้วยว่าที่หยางรั่วหลานสลบไสลมิได้สติเป็นเพราะถูกหลงซู่และเจี่ยงชิงทำร้ายฟางเจ๋อพูดด้วยความขุ่นเคืองเต็มอก “รั่วหลานเป็นถึงคู่หมั้นของหลงซู่ เขากล้าทำเรื่องโหดเหี้ยมเยี่ยงนี้ได้ นี่มันเดรัจฉานชัด ๆ!”“ท่านป้าคงมิทราบเรื่องนี้กระมัง หากนางทราบ ย่อมมิเห็นด้วยเป็นแน่!”มารดาของฟางเจ๋อเป็นญาติกับพระชายาอ๋องจิ้นมารดาของอ๋องซู่ ซึ่งหลิงอวี๋ทราบเรื่องนี้ดีหลิงอวี๋เอ่ยเสียงเรียบ “หลงซู่กระทำเรื่องพวกนี้ย่อมมิได้บอกใครที่ไหนหรอก หากพระชายาอ๋องจิ้นมิรู้ก็คงมิแปลกกระไร”“แต่หากพระชายาอ๋องจิ้นมิรู้ว่าเจี่ยงชิงเป็นสตรี เช่นนั้นก็โกหกแล้วกระมัง!”คนเป็นมารดาย่อมรู้จักลูกชายของตัวเองดีที่สุด บุตรชายมีสตรีข้างกาย พระชายาอ๋องจิ้นจะมิรู้ได้อย่างไรกันเล่า!ทว่าพระชายาอ๋องจิ้นมิได้กล่าวถึงเรื่องนี้กับของฮูหยินหยางเลย พระชายาอ๋องจิ้นผู้นี้เห็นแก่ตัวอย่างยิ่ง หลิงอวี๋จึงมิคิดว่านางจะตัดสินเรื่องนี้อย่างยุติธรรมเมื่อคณะของพวกเขามาถึงค่ายทหารของแม่ท
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2817
หลิงอวี๋สูดดมควันลวงพิษเข้าไปจนรู้สึกอึดอัดมิสบาย นางจึงรีบหยิบโอสถล้างพิษมากินแล้วจึงกลับมาดูอาการของหลิงหว่านหลิงหว่านหมดสติไป ที่ริมฝีปากมีฟองขาวเล็กน้อยหลิงอวี๋ป้อนโอสถล้างพิษแก่นางเม็ดหนึ่งฟางเจ๋อเห็นควันลวงพิษยังลอยอยู่ในอากาศ จึงถามด้วยความกังวล “ฮองเฮาหลิง ควันลวงพิษนี้จะหายไปเมื่อไร? หากถูกลมพัดกระจายออกไป จะมิเท่ากับว่าทหารทั้งค่ายจะต้องได้รับผลกระทบหรือ?”หลิงอวี๋เงยหน้าขึ้นมอง เห็นว่าควันลวงพิษมิได้หนาแน่นเหมือนเมื่อครู่แล้ว ทั้งยังหยุดการแพร่กระจายอีกด้วยนางกล่าวอย่างใจเย็น “อย่าได้กังวล ควันลวงพิษของเจี่ยงชิงจะหายไปในมิช้า สารพิษในนั้นจะตกลงสู่พื้น ท่านให้ทหารหาปูนขาวมาโรยทั่วบริเวณนี้ ก็จะมิเป็นอันตรายต่อทหารแล้ว!”หลังแม่ทัพฟางได้รับคำชี้แนะจากหลิงอวี๋ จึงรีบสั่งให้รองแม่ทัพนำทหารไปหาปูนขาวโดยเร็วหลิงหว่านกินโอสถล้างพิษไป มินานก็ฟื้นขึ้นมาเมื่อเห็นหลิงอวี๋เฝ้าอยู่ข้าง ๆ หลิงหว่านก็กล่าวอย่างละอายใจว่า “ข้านี่ช่างไร้ประโยชน์จริง ๆ ทำให้ท่านลำบากแล้ว!”หลิงอวี๋ยิ้ม “กล่าวอะไรเช่นนั้น เจ้าเพียงแค่ไม่มีประสบการณ์ วิ่งช้าก็มิใช่ความผิดของเจ้าหรอก!”“อีกอย่าง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2816
ฟางเจ๋อถึงแม้จะอยากได้อสรพิษแปลงกาย แต่เขาก็รู้ดีว่าทั้งตัวมันเต็มไปด้วยพิษ หากสัมผัสโดนก็จะตายทันทีไหนเลยเขาจะกล้ารับมันไว้เล่า!ฟางเจ๋อเห็นหลิงอวี๋เตะอสรพิษแปลงกายใส่เขา อสรพิษแปลงกายได้ยืดตัวขึ้นทันที แล้วกระโจนเข้าใส่ตัวเขาฟางเจ๋อตกใจจนตัวโยนเหินถอยหลังไปเจี่ยงชิงผิวปาก อสรพิษแปลงกายจึงหันไปพุ่งใส่หลิงอวี๋อีกครั้ง“หึ! มีแต่เจ้าที่มีสัตว์เทพหรือ คิดจะดูถูกใครกัน!”หลิงอวี๋แผดเสียงแหลมครั้งหนึ่ง แล้วในมิกี่วินาทีให้หลัง เงาร่างสีขาวรวดเร็วดุจสายฟ้าแลบก็กระโจนออกมาจากที่ไหนสักแห่งฟางเจ๋อและเหล่าผู้บังคับบัญชาต่างตกใจสะดุ้งเฮือกกันไปหมดเห็นเพียงร่างนั้นส่งเสียงคำรามโฮกยาวแล้วพุ่งเข้าใส่อสรพิษแปลงกายอย่างรวดเร็วมันคือเสือดาวหิมะตัวหนึ่ง ดวงตาของมันข้างหนึ่งสีดำและข้างหนึ่งสีขาว“ปู้ติง ห้ามฆ่ามันนะ จับมันไว้ ข้าจะส่งให้ผู้อื่น!”หลิงอวี๋กำชับขึ้นหนึ่งครั้งเจี่ยงชิงเห็นเสือดาวหิมะพุ่งไปแล้วคำราม อ้าปากแล้วกัดเข้าที่หางของอสรพิษแปลงกายอสรพิษแปลงกายพลิกตัวกลับ แลบลิ้นฉีดพิษใส่เสือดาวหิมะเจี่ยงชิงพลันหัวเราะขึ้น “เสี่ยวเฮยของข้าทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยพิษ พิษในเมือกที่ต
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2815
ครั้งแรกฟางเจ๋อสามารถหลบหนีเงื้อมมือพิฆาตของเจี่ยงชิงได้ แต่ครานี้กลับมิโชคดีเช่นนั้นแล้ว...วรยุทธ์ของเขาและเจี่ยงชิงนั้นอยู่กันคนละดินแดนกัน จะให้เขาหลบพ้นได้อย่างไร!“หยุดนะ”“รับไปซะ...”เสียงตวาดด้วยความโกรธสองเสียงดังขึ้นพร้อมกันในลานแห่งนั้นแม่ทัพฟางที่เพิ่งออกมายังอยู่ไกล เมื่อเห็นดังนั้นจะรีบไปก็มิทันแล้ว เขาจึงตะโกนลั่นด้วยความร้อนใจส่วนเสียงคำว่ารับไปซะนั้นเป็นเสียงของหลิงอวี๋ที่ตะโกนออกมาพร้อมกับเสียงนั้น ร่างของหลิงอวี๋ก็ทะยานจากกลางอากาศลงมา นางก็ทำเช่นเดียวกับเจี่ยงชิง เปลี่ยนฝ่ามือเป็นกรงเล็บกลางอากาศทันที แล้วตะครุบเข้าใส่แผ่นหลังของเจี่ยงชิงหากเจี่ยงชิงยังคงยืนกรานจะลงมือกับฟางเจ๋อ เช่นนั้นแผ่นหลังของนางก็ย่อมเปิดโล่งให้หลิงอวี๋จู่โจมเจี่ยงชิงเองก็สัมผัสได้ถึงแรงกำลังมหาศาลที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วจากด้านหลังเช่นกันนางลังเลอยู่ในใจครู่หนึ่ง แต่ยังคงตะครุบเข้าใส่ฟางเจ๋ออย่างมิคิดถึงผลที่จะตามมาวรยุทธ์ของหลิงอวี๋ด้อยกว่านาง เพียงนางจับตัวฟางเจ๋อไว้ได้ แม้ตนจะบาดเจ็บบ้างก็ยังถือว่าเป็นฝ่ายกุมความได้เปรียบไว้ในมือไฉนเลยจะคาดคิดว่าความเปลี่ยนแปลงจะเกิดข
Maaari mong magustuhan
ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง129.1K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น14.7K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว71.9K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน691.4K viewsเสียงพิณในม่านหิมะ
Bosskerr222 viewsอย่าเรียกข้าว่า...พี่ชาย!
ดอกหญ้าของหมาเฒ่า172 viewsพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@6.4K viewsหยางชินลูกสาวมาเฟียข้ามมิติ
ไหล่ซ่า37 views
