Share

บทที่ 14

Author: กานเฟย
ไม่ทันแล้ว!

หลิงอวี๋ไม่สนใจว่าใครบอกว่าหยุด!

นางใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ นำกิ่งไม้ที่เพิ่งจะคว้าเอาไว้ได้กระแทกเข้าไปในดวงตาของปากเบี้ยวอย่างแรง

แทบจะเป็นในเวลาเดียวกัน มีดทำครัวในมือของปากเบี้ยวเองก็ฟันลงมาเช่นกัน

เพียงแต่ว่าหลิงอวี๋จะเร็วกว่าอยู่สองสามวินาที!

ปากเบี้ยวรู้สึกเจ็บตาอย่างแรงจนมือสั่น มีดในมือจึงเบี่ยงออกเล็กน้อย ใช้แรงเหวี่ยงลงไปข้างหูของหลิงอวี๋

ผมยาวที่คลอเคลียอยู่ข้างหูของหลิงอวี๋ถูกตัดออก!

เซียวหลินเทียนเข้ามา มองเห็นภาพฉากนี้เข้าได้พอดิบพอดี

เขามาไม่ทันได้พุ่งเข้าไป ทำได้เพียงแค่คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว “หยุด!”

มีดก็ยังคงเหวี่ยงลงไป!

ทันใดนั้นหัวใจของเซียวหลินเทียนแทบจะพุ่งออกมาจากคอ!

เขามาช้าไปแล้วอย่างนั้นหรือ?

“อ๊าก… ตาข้า...”

วินาทีต่อมา ปากเบี้ยวก็ปิดตาพร้อมร้องครวญครางออกมา

หลิงอวี๋ไม่ขยับเขยื้อนใด ดวงตาไร้เรี่ยวแรงจ้องมองไปยังท้องฟ้าที่ขาวโพลน

ทุกอย่างที่อยู่รอบ ๆ นั้นดูเหมือนว่าจะห่างไกลจากขอบฟ้า...

เซียวหลินเทียนจ้องมองนางด้วยความอึ้งตะลึง

เสื้อผ้าขาดวิ่นของหลิงอวี๋เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ขาเรียวยาวถูกเผยออกมา

ไร้ซึ่งยางอาย… สี่คำนี้ เขาไม่แม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
AonnIe Brown
ร้องให้เลยชีวิตแม่งูโครตรันทด
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2572

    ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เหตุผลที่สวินเย่สามารถทนอยู่ในคุกน้ำได้ ก็เพราะอาศัยสวินหลินเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจแต่ใครจะรู้ว่า ในที่สุดสวินหลินก็ทนความเจ็บปวดจากโรคภัยมิไหวและสิ้นใจไปเมื่อสวินเย่เห็นว่ากู่ที่ตนฝังไว้ในร่างของลูกชายได้ตายลง เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าจะมิได้พบหน้าบุตรชายเพียงคนเดียวของตนอีกแล้วเขาเปลี่ยนความรักที่มีต่อบุตรชายให้กลายเป็นความเกลียดชังต่อหลงหมิง!ด้วยแรงแค้นนี้ สวินเย่ได้คิดค้นกู่ซากศพและพิษกู่ที่สามารถแพร่เชื้อได้อย่างรุนแรงชนิดอื่น ๆ ขึ้นมามากมายเขาสาบานว่าหากวันใดได้รับอิสรภาพ จะต้องทำให้หลงหมิงชดใช้อย่างสาสม!ขณะเดียวกัน สวินเย่ยังได้ศึกษาวิจัยเกี่ยวกับระดับพลังของหลงหมิงโดยเฉพาะวิชาควบคุมน้ำแข็งก็เป็นหนึ่งในนั้นนี่เป็นวิชาไม้ตายของจูเก๋ออี้ สวินเย่ได้มันมาโดยใช้การมอบอิสรภาพให้จูเก๋ออี้เป็นข้อแลกเปลี่ยนวิชาไม้ตายอีกหลายแขนงก็ล้วนได้มาจากการแลกเปลี่ยนกับคนอื่น ๆ ในคุกน้ำเช่นกันเซียวหลินเทียนมิรู้ถึงสาเหตุเบื้องหลัง เมื่อเห็นสวินเย่นิ่งเงียบไป จึงเอ่ยเร่ง “ข้าตกลงจะมอบเสือปีกกาฬให้ท่านแล้ว ท่านยังจะลังเลอะไรอีก?”“สวินเย่ เพียงข้ามี มิว่าท่านต้อง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2571

    พร้อมกับเสียงหัวเราะอันเหี้ยมเกรียมของหลงหมิง เขาก็หมุนเวียนพลังปราณทั้งหมดไปที่แส้เพลิงแดง ทันใดนั้นแส้เพลิงแดงก็พลันปรากฏเป็นมังกรไฟพุ่งทะยานออกมานี่คือเปลวไฟของจริงที่สามารถแผ่ความร้อนสูงหลายร้อยองศาได้ในพริบตา ครั้งก่อนร่างเนื้อของมหาปราชญ์ก็มิอาจทนทานต่ออุณหภูมิสูงเช่นนี้ได้ จึงได้ระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ ในทันทีหลงหมิงยังคงคิดจะใช้กระบวนท่านี้เพื่อสังหารเซียวหลินเทียนให้ระเบิดตายแต่ใครจะรู้ว่าเมื่อเซียวหลินเทียนเห็นมังกรไฟม้วนตัวพุ่งเข้ามาหาตนอย่างรวดเร็ว เขากลับมิยอมปล่อยแส้เพลิงแดงเขาตะโกนลั่น “หลงหมิง เจ้าคิดว่าข้าโง่รึ?”“หากกระบวนท่าเดิม ๆ ใช้กับเจ้ามิได้ผล เจ้าคิดว่าข้าจะใช้อีกหาปะไร!”“รับไป!”สิ้นเสียงคำรามกึกก้องของเซียวหลินเทียน ทั่วร่างของเขากลับปรากฏเกล็ดน้ำแข็งขึ้นชั้นหนึ่ง มันลามไปตามแขนของเขาอย่างรวดเร็ว พลังวิญญาณของเขาก็ไหลผ่านแส้เพลิงแดงพุ่งเข้าสู่มังกรไฟที่กำลังโถมเข้ามาอย่างบ้าคลั่งเช่นกันหลงหมิงเห็นบริเวณคิ้วและดวงตาของเซียวหลินเทียนปรากฏเกล็ดน้ำแข็งสีขาวเคลือบอยู่ชั้นหนึ่งในทันใด ดวงตาของเขาก็ฉายแววคมปลาบ“เซียวหลินเทียน เจ้าฝึกวิชาควบคุมน้ำแข็งสำ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2570

    “เสี่ยวชี หยกหล้าสุขาวดีคือมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ ในเมื่อเจ้ามิอาจทลายพันธนาการของตนเองเพื่อดึงศักยภาพของมันออกมาได้ ก็มีแต่ต้องให้มันสำแดงพลังออกมาด้วยวิธีนี้เท่านั้น!”เย่ซงเฉิงเอ่ยอย่างรวดเร็ว “ลองนึกถึงคำพูดที่ปู่บอกเจ้าสิ ความคิดของเจ้าก็เปรียบเสมือนวงกลม หากเจ้าต้องการมีพลังบำเพ็ญที่สูงขึ้น ก็ต้องทะลายวงกลมของตัวเองออกไปให้ได้!”“หลงหมิงคิดว่าสมุนไพรที่พวกเขาหามาเป็นเพียงวิญญาณหยิน แต่ในนั้นปู่ได้ผสมหญ้าดวงจิตหยางเข้าไปด้วย เมื่อสองสิ่งนี้รวมกัน มิเพียงแต่จะหลอมเป็นยาถอนพิษชั้นเลิศได้เท่านั้น แต่ยังมีสรรพคุณพิเศษอีกด้วย!”“เสี่ยวชี ปู่ทำเพื่อเจ้า ถึงได้ให้เจ้าต้องทนทุกข์เช่นนี้ หากสำเร็จแล้วเจ้าจะเข้าใจถึงความปรารถนาดีของปู่เอง!”“ข้าไม่มีเวลาอธิบายให้เจ้าฟังแล้ว เตรียมตัว!”ขณะที่เย่ซงเฉิงร่ายคาถาอย่างรวดเร็ว หลิงอวี๋ก็ละทิ้งความคิดฟุ้งซ่านไปโดยมิรู้ตัว และหมุนเวียนพลังกดลงสู่ตันเถียนตามเย่ซงเฉิงในสายตาของหลงหมิงและสั่วหุน ร่างของหลิงอวี๋กว่าครึ่งจมอยู่ในกองเพลิงแล้ว แม้แต่เรียวขาของนางก็ถูกเปลวเพลิงเลียลาม ผิวหนังผืนใหญ่ถูกเผาไหม้จนโลหิตไหลริน“อาอวี๋...”เซียวหลินเทียนแ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2569

    หลงหมิงจำบทกวีนี้ได้แน่นอน เมื่อได้ยินดังนั้นเขาก็ก้มหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ยิ้มออกมาที่แท้ความลับในบทกวีก็ช่างเรียบง่ายนัก เบาะแสสำคัญที่สุดก็คือต้นไม้หลิงอวี๋ได้ชี้ต้นหนานมู่ให้เขาดูแล้ว เช่นนั้นขอเพียงแค่รอให้ถึงช่วงระหว่างยามเซินถึงยามโหย่ว อาศัยทิศทางของเงาไม้ที่ทอดจากแสงแดด ก็จะสามารถหาที่ที่เลี่ยวหงเสียซ่อนผลึกมังกรได้ในยามนี้ หลงหมิงเชื่อในตัวหลิงอวี๋แล้วเขามองไปยังหลิงอวี๋ด้วยแววตาจริงใจเป็นครั้งแรก “เจ้าหนู เจ้าวางใจเถิด เรื่องที่ตัวข้ารับปากเจ้าไว้ จะต้องทำให้สำเร็จอย่างแน่นอน!”“อย่างไรเสียโอรสของเจ้าก็เป็นหลานแท้ ๆ ของตัวข้า ข้าจะดูแลเขาเป็นอย่างดี!”ขณะนั้นเองสั่วหุนก็นำต้นวิญญาณหยินสองสามต้นกลับขึ้นมา“ไปตัดหญ้าคามาเพิ่มอีก!”หลงหมิงไม่มีเวลาแล้ว เขาสั่งให้สั่วหุนไปตัดหญ้าคา ส่วนตนนั้นก็ลงมือตัดกิ่งไม้จำนวนมากโยนไปที่เท้าของหลิงอวี๋หลิงอวี๋ตกใจ ร้องถามว่า “หลงหมิง ท่านจะเผาข้าให้ตายรึ?”“มิใช่บอกว่าเพียงหลอมโลหิตสลายกระดูกหรอกหรือ?”นางมิเข้าใจการกระทำของหลงหมิงจริง ๆ“เป็นการหลอมโลหิตสลายกระดูก แต่การเผาไหม้จะยิ่งเร่งฤทธิ์ของต้นวิญญาณหยินให้เร็ว

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2568

    หลิงอวี๋กล่าวอย่างอดทน “หากพวกเรามิมอบผลึกมังกรออกไป เช่นนั้นก็เท่ากับว่าต้องทนดูราษฎรใต้หล้าต้องตกเป็นทาสของฝูไห่อย่างนั้นหรือ?”เย่หรงร้องสมทบขึ้นมาว่า “แต่ท่านดูหลงหมิงสิ เขาเคยเห็นความเป็นอยู่ของราษฎรอยู่ในสายตาหรือไม่?”เมื่อได้ฟังบทสนทนาของคนทั้งสอง ในใจของหลงหมิงก็เกิดความรู้สึกสะท้านขึ้นมา เท่าที่เขารู้จักหลิงอวี๋มา แม้นางจะฉลาดหลักแหลม แต่ก็เป็นคนจิตใจดีงามยิ่งนักมิฉะนั้นคงมิถูกเก๋อหาวพาตัวออกจากวังแล้วยังมิรีบหนีไปแต่กลับคิดค้นหาวิธีการเพื่อยับยั้งการแพร่ระบาดของโรคพิษศพกู่ของสวินเย่!การกระทำเช่นนี้ช่างดูโง่เขลาเสียจริง แต่ก็สอดคล้องกับคำพูดในตอนนี้หรือว่าหลิงอวี๋เห็นว่าตนเองไม่มีทางรอดแล้ว จึงตัดสินใจที่จะส่งเสริมเขากันแน่?หลงหมิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “แม่นางน้อย เจ้าพูดถูก หากฝูไห่ถูกปล่อยออกมา ทั่วทั้งแดนเทพก็มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถรับมือเขาได้!”“เจ้าวางใจเถิด ตัวข้ามิใช่คนที่รู้เพียงแต่การฆ่าฟัน ข้าจะสังหารฝูไห่ และในภายภาคหน้าจะนำพาราษฎรแห่งแดนเทพร่วมสร้างยุคสมัยอันรุ่งเรือง!”หลงหมิงกล่าวปลอบโยนพร้อมรอยยิ้ม “หากเซียวหลินเทียนตายไป ตัวข้าจะยังสนับ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2567

    หลิงอวี๋ครุ่นคิดได้มินาน ด้วยฝีเท้าของสั่วหุนและหลงหมิง ในมิช้าก็ปีนขึ้นมาถึงยอดเขาแล้ว“มัดหลิงอวี๋ไว้กับต้นไม้”หลงหมิงออกคำสั่ง สั่วหุนมิพูดพร่ำทำเพลง เมื่อเห็นต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งก็ใช้โซ่เหล็กพันธนาการหลิงอวี๋ไว้กับต้นไม้นั้นทันที“ไปเก็บสมุนไพรวิญญาณหยินมา!”หลงหมิงสั่งสั่วหุนอีกครั้งหลิงอวี๋ได้แต่จ้องมองสั่วหุนที่ปีนป่ายลงไปตามหน้าผาบนยอดเขาราวกับลิงว่องไว แล้วหายลับไปอย่างรวดเร็วหลิงอวี๋ร้อนใจดั่งไฟสุม หากปราศจากความร่วมมือจากพวกเซียวหลินเทียน เช่นนั้นนางจะพาเย่หรงหนีจากเงื้อมมือของหลงหมิงได้อย่างไรกัน!พวกเซียวหลินเทียนอยู่ที่ใดกันแน่?“เย่หรง ต้นไม้ที่ท่านแม่เจ้าพูดถึงอยู่ที่ใด?”หลงหมิงยังคงคิดถึงผลึกมังกร นี่คือเหตุผลที่เขามิได้สังหารเย่หรง แต่กลับพาตัวมาด้วยเย่หรงเองก็ร้อนใจเช่นกัน ยังคิดอยู่ว่าจะหลอกหลงหมิงไปที่ยอดเขาเฟยหวงเพื่อหาทางรอดแต่ตอนนี้กลับมิเห็นพวกเซียวหลินเทียน แล้วเขาและหลิงอวี๋จะหนีไปได้อย่างไร?“ท่านบอกว่าขอเพียงกระหม่อมบอกความลับ ท่านก็จะปล่อยกระหม่อมไปมิใช่หรือ”เย่หรงกล่าวอย่างแข็งกร้าว “กระหม่อมบอกท่านไปแล้วว่าผลึกมังกรอยู่ที่ยอดเขาเฟยหวง แ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status