Share

บทที่ 187

Author: กานเฟย
คนในห้องกำลังพูดคุยเรื่อยเปื่อย มีคนนอกประตูเอ่ยเรียก

“ท่านอ๋องเฉิง ท่านฮั๋ว หลานชายหลี่ว์จงเจ๋อกับบิดาหลี่ว์เซียงขอเข้าพบพ่ะย่ะค่ะ!”

หลี่ว์เซียง?

ท่านอ๋องเฉิงผงะครู่หนึ่งพลางมองท่านฮั๋ว

ท่านฮั๋วยังไม่ทันเอ่ย เสียงของหลี่ว์เซียงพลันลอยมาข้างนอก

“ท่านฮั๋ว ข้าน้อยได้ยินว่าท่านอยู่ที่นี่ จึงรุดมาเชิญเองโดยเฉพาะขอรับ”

“ท่านแม่ป่วยหนัก คาดหวังท่านฮั๋วแสดงความเห็นใจมาตรวจท่านแม่ที่จวนสักหน่อยขอรับ!”

“ออกไปตรวจดูหน่อยเถอะ!”

ท่านอ๋องเฉิงส่ายศีรษะ “ฮูหยินใหญ่หลี่ว์ป่วยแบบนี้มานานโขแล้ว ครอบครัวหลี่ว์เซียงเสาะหาหมอสอบถามยาทั่วสารทิศ ช่างน่าสรรเสริญจิตใจกตัญญูกตเวทีนัก!”

ท่านฮั๋วส่ายศีรษะ เอ่ยเสียงขรึม “เข้ามาเถอะ!”

หลี่ว์เซียงกับหลี่ว์จงเจ๋อเดินเข้ามาทีละคน

หลิงอวี๋ไม่มีความประทับใจลึกซึ้งต่อหลี่ว์เซียงเกินไปนัก ทว่านางได้ยินจากปากแม่นมลี่เมื่อท่านปู่ปลดเกษียณปีนั้น ก็ได้แนะนำหลี่ว์เซียงรับตำแหน่งแทนเขาเสียแล้ว

คนที่ท่านปู่แนะนำบุคลิกน่าจะพอใช้ได้กระมัง!

หลี่ว์เซียงอายุสี่สิบกว่าปีรูปร่างไม่สูงไม่เตี้ย โครงหน้าเหลี่ยม ทั่วร่างเปี่ยมอิทธิพลยศถาบรรดาศักดิ์สูงส่ง ทว่าความกลัดกลุ้มแผ่คล
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2748

    คำพูดของเซียวหลินเทียนทำให้จู้เฉียงชะงักไป เขามองเซียวหลินเทียนอยู่นิ่ง ๆ สักพักก่อนจะเอ่ยถามไปว่า “ท่านรู้จักแม่ทัพจี้หรือ?”เซียวหลินเทียนจึงพยักหน้ายืนยัน “แน่นอนสิ พวกเราก็มาจากจงโจวเช่นกัน รับคำสั่งจากแม่ทัพจี้ให้ไปสนับสนุนที่เมืองหลวงแดนเทพ!”จู้เฉียงเอ่ยถาม “มีหนังสือราชการจากกองทัพหรือไม่?”เซียวหลินเทียนจึงนำหนังสือราชการจากกองทัพที่แม่ทัพจี้ออกให้พวกเขาก่อนหน้านี้ออกมายื่นให้จู้เฉียงเมื่อจู้เฉียงเห็นตราประทับของแม่ทัพจี้ที่อยู่บนนั้น เขาก็ยื่นส่งคืนให้เซียวหลินเทียนด้วยสองมือ“ท่านอู่ ข้าน้อยล่วงเกินท่านไปแล้ว!”จู้เฉียงเอ่ยด้วยความตื่นเต้น “ข้าน้อยเป็นรองขุนพลพิทักษ์ยุทธที่อยู่ใต้บัญชาของอ๋องซู่ และได้ฝึกทหารร่วมกับแม่ทัพหยวนที่ยอดเขาเกาหลิ่ง!”“ก่อนหน้านี้ข้าน้อยเป็นเพียงแต่นายกองผู้หนึ่งเท่านั้น แต่เนื่องจากวรยุทธ์พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว จึงได้เลื่อนขึ้นเป็นรองขุนพลพิทักษ์ยุทธได้ในเวลามินาน!”“ท่านอู๋ ตอนนี้ข้าน้อยเสียใจยิ่งนัก ข้าน้อยยอมที่จะเป็นทหารธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ดีกว่าไปค่ายกองหมาป่าของอ๋องซู่!”“ท่านอู่ ที่นั่นมิใช่ที่ที่คนจะอยู่ได้จริง ๆ นะขอรับ...”หลิงอวี

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2747

    หลิงอวี๋ครุ่นคิดแล้วเอ่ย “หม่อมฉันไปกับท่านดีกว่าเพคะ บางทีจู้เฉียงอาจจะให้ข้อคิดอะไรกับหม่อมฉันได้บ้าง!”ทั้งสองมาที่เรือนด้านหน้าด้วยกัน ขณะที่มาถึงทางเข้า ก็ได้ยินว่าพานหลิงกำลังคุยกับใครบางคนอยู่“พี่ใหญ่จู้ ท่านพักฟื้นให้สบายใจเถิด ฮูหยินอู่บอกว่าอีกมินานบาดแผลของท่านก็จะหายดี!”จู้เฉียงจึงรีบเอ่ยไปว่า “พานหลิง พวกเจ้าอย่าได้แพร่งพรายเรื่องที่ข้ากับพี่ชายของเจ้ากลับมาแล้วออกไปนะ หากคนของอ๋องซู่รู้เข้า อย่าว่าแต่พวกเราเลย พวกเจ้าทั้งหมดไม่มีทางรอดชีวิตเป็นแน่!”หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนได้ยินเช่นนั้นก็สบตากัน แต่ยังมิทันที่ทั้งสองคนจะพูดอะไร ข้างในก็มีเสียงระแวดระวังของจู้เฉียงดังออกมาเสียก่อน “ข้างนอกนั่นใครกัน?”ชิ้ง!หลิงอวี๋ได้ยินเสียงชักกระบี่ออกมานางจึงรีบลากเซียวหลินเทียนเดินเข้าไป“จู้เฉียง ข้าฮูหยินอู่เอง เจ้าวางใจได้ พวกเรามิได้มีเจตนาร้ายต่อเจ้า!”พานหลิงเห็นหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนก็รีบดึงจู้เฉียงที่จะพุ่งเข้าไปเอาไว้ ก่อนจะตะโกนว่า “พี่ใหญ่จู้ พวกเขาคือคนที่ช่วยท่านไว้เมื่อคืน!”จู้เฉียงมองหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนอย่างสงสัย จากนั้นจึงค่อย ๆ เก็บกระบี่เข้าไ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2746

    ลู่ปินได้ยินการซักถามของเซียวหลินเทียนจึงเอ่ยว่า “ท่านอู่ เรื่องนี้ข้าน้อยสั่งการสายลับไปแล้ว แต่พวกเขายังตรวจสอบมิพบเบาะแสใดขอรับ!”“จริงสิ สายลับบอกว่าข้างกายอ๋องซู่มีสตรีอยู่นางหนึ่งขอรับ สตรีผู้นี้แต่งกายเป็นบุรุษ และมักจะติดตามอยู่ข้างกายอ๋องซู่อยู่บ่อยครั้ง!”“สายลับบอกว่า พลังของสตรีผู้นี้น่าจะสูงกว่าอ๋องซู่เสียอีก นางมีนามว่าเจี่ยงชิง ได้ยินว่าได้รับความไว้วางใจจากอ๋องซู่อย่างมากทีเดียวขอรับ!”เจี่ยงชิง?ชื่อนี้เป็นได้ทั้งบุรุษและสตรี เซียวหลินเทียนฟังแล้วก็ขมวดคิ้วมุ่นพลังสูงกว่าอ๋องซู่ เช่นนั้นมิใช่ว่าอาจเท่ากับตน หรืออาจถึงขั้นเหนือกว่าตนไปแล้วหรอกหรือ?“ท่านอู่ อ๋องซู่มีกองกำลังอยู่บนยอดเขาเกาหลิ่ง กองกำลังนี้ฝึกฝนกันบ่อยยิ่งนัก ได้ยินมาว่าที่ยอดเขาเกาหลิ่งก็มีการคุ้มกันเข้มงวดด้วยขอรับ!”ลู่ปินเอ่ย “ข้าน้อยให้สายลับไปตรวจสอบกองกำลังบนยอดเขาเกาหลิ่งที่ว่านี้แล้ว อีกมินานก็น่าจะได้ข่าวคราวมาขอรับ!”หลิงอวี๋ฟังอยู่ด้านข้าง เมื่อได้ยินเรื่องเจี่ยงชิงสตรีที่อยู่ข้างกายของอ๋องซู่ก็รู้สึกสนใจขึ้นมาหยางรั่วหลานกับอ๋องซู่ต่างก็ตกลงเรื่องการอภิเษกสมรสแล้ว อีกมินานก็จะแต่ง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2745

    ครั้นแม่นางพานได้ยินว่าชีวิตของพานเจี้ยนปลอดภัยแล้ว ก็ตื้นตันจนน้ำตาคลอยิ่งได้ฟังว่าใบหน้าของพานเจี้ยนเพียงแค่ดูแลรักษาอย่างถูกวิธี ในภายภาคหน้าก็จะมิทิ้งรอยแผลเป็นที่น่าเกลียดไว้ นางก็ยิ่งตื้นตันใจอย่างหาที่สุดมิได้ ทรุดกายลงคุกเข่ากับพื้น“ฮูหยินอู่เปรียบประดุจพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดใหม่แก่เจี้ยนเอ๋อร์ของข้า ครอบครัวเราซาบซึ้งในบุญคุณอย่างหาที่สุดมิได้!”“ฮูหยินอู่ ข้าขอโขกศีรษะคารวะท่าน ขอบคุณ... ขอบคุณ...”พานหลิงรีบคุกเข่าตามลงไป มิทันที่หลิงอวี๋จะได้เอ่ยปากห้าม นางก็โขกศีรษะลงกับพื้นติดต่อกันหลายครั้ง“ฮูหยินอู่ ข้าขอโขกศีรษะขอบคุณแทนพี่ชายของข้าเจ้าค่ะ ขอบคุณ! ขอบคุณ!”หลิงหว่านและหลิงอวี๋รีบเข้าไปประคองคนทั้งสองให้ลุกขึ้นมาคนละข้างเถ้าแก่พานเองก็ซาบซึ้งจนน้ำตารื้นยามที่พานเจี้ยนถูกส่งกลับมาเมื่อกลางดึก เถ้าแก่พานเห็นสภาพเลือดเนื้อแหลกเหลวของบุตรชายก็สิ้นหวังแล้ว ไหนเลยจะคาดคิดว่าพานเจี้ยนจะมีวาสนาได้พบปาฏิหาริย์รอดชีวิตมาได้!“น้องหญิง เข้าไปดูข้างในก่อนเถิด!”เถ้าแก่พานเป็นห่วงบุตรชาย จึงประคองแม่นางพานเดินเข้าไปด้านในเมื่อเห็นพานเจี้ยนนอนอยู่บนเตียงโดยมีผ้าพันแผลพัน

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2744

    เซียวหลินเทียนจะรับโรงเตี๊ยมของตระกูลพานได้อย่างไร เขายิ้มพลางเอ่ยว่า “เถ้าแก่พาน โรงเตี๊ยมท่านก็เก็บไว้เองเถิด!”“ภรรยาข้าช่วยเหลือบุตรชายท่านก็เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ พวกเราพอมีความสามารถช่วยเหลือได้ ย่อมมิอาจนิ่งดูดายอยู่แล้ว!”“จริงสิ เถ้าแก่พาน ผู้ใดเป็นคนส่งพานเจี้ยนกลับมาหรือ?”“ข้ามีเรื่องสงสัยอยู่เรื่องหนึ่ง เขามิได้ประจำการอยู่ในกองทัพของอ๋องซู่หรอกหรือ ต่อให้พานเจี้ยนบาดเจ็บ แต่ก็ยังมิถึงตาย ในกองทัพไม่มีหมอหลวงรักษาเขาหรือ?”ก่อนหน้านี้เถ้าแก่พานมัวแต่โศกเศร้าเพราะบุตรชายแขวนอยู่บนเส้นด้าย จึงมิได้คิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนครั้นได้ยินเซียวหลินเทียนเอ่ยถาม จึงรู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างมิชอบมาพากล เขาคว้าแขนของเซียวหลินเทียนไว้แล้วกล่าวขึ้น“คนที่ส่งบุตรชายข้ากลับมาชื่อจู้เฉียง เขาก็บาดเจ็บเช่นกัน ข้าเห็นว่าฟ้ามืดแล้วจึงรั้งให้เขาพักค้างคืน ตอนนี้เขาอยู่ที่เรือนคนรับใช้ พวกเราไปถามไถ่เรื่องราวกันเถิด!”เถ้าแก่พานเดินนำทางคนทั้งสองไปยังห้องพักห้องหนึ่งในเรือนคนรับใช้เมื่อเขาผลักประตูเข้าไปก็พบว่าจู้เฉียงยังคงหลับใหลอยู่“จู้เฉียง ตื่นเถิด!”เถ้าแก่พานร้อนใจอยากรู้ความจ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2743

    “พานเจี้ยนยังมีทางรอด!”หลิงอวี๋ตรวจดูบาดแผลบนใบหน้าของพานเจี้ยน แล้วเอ่ยว่า “พวกท่านออกไปรอก่อนเถิด ท่านพี่ ท่านอยู่ช่วยข้า!”หลิงหว่านได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า “แม่นางพาน พวกเราออกไปกันเถิด อย่าได้รบกวนพี่หญิงของข้าเลย!”“ท่านวางใจเถิด ในเมื่อพี่หญิงของข้าบอกว่าช่วยได้ ย่อมต้องช่วยได้อย่างแน่นอน! พวกท่านเชื่อมั่นในตัวพี่หญิงของข้าก็พอ!”ความหวังวูบหนึ่งพลันปรากฏขึ้นในใจของเถ้าแก่พาน เขาจ้องมองหลิงอวี๋อย่างคาดหวัง และเอ่ยถามด้วยเสียงสั่นเครือ “ฮูหยินอู่ เจี้ยนเอ๋อร์บุตรชายข้ามีทางรอดจริง ๆ หรือขอรับ?”หลิงอวี๋กล่าวขณะที่มือยังคงง่วนอยู่กับการรักษา “ข้าย่อมมิหลอกลวงพวกท่าน!”“พวกท่านออกไปก่อนเถิด ข้าไม่มีเวลามาสนทนาด้วยแล้ว!”“ท่านพี่ มาช่วยข้าถอดอาภรณ์เขาออก ข้าจะดูว่ายังมีบาดแผลอื่นอีกหรือไม่!”เซียวหลินเทียนก้าวเข้ามา เริ่มลงมือปลดเปลื้องอาภรณ์ของพานเจี้ยนทันทีหลิงหว่านและพานหลิงเองก็ช่วยกันประคองแม่นางพานออกไปด้านนอกเมื่อถอดชุดชั้นนอกของพานเจี้ยนออกก็เผยให้เห็นอาภรณ์ด้านในที่ขาดรุ่งริ่งและชุ่มโชกไปด้วยโลหิตเซียวหลินเทียนหาได้รังเกียจความสกปรกไม่ เขาลงมือถอดอาภรณ์ชั้นใน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status