MasukShare
บทที่ 2271
Bab terbaru
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2274
เฉียวไป๋เอ่ยขึ้นมาอย่างหงุดหงิด “รออีกสักหน่อยเถิด!”“ทั้งฮูหยินเฉียวและจ้าวหรุ่ยหรุ่ยต่างบอกว่าสิงอวี๋ก็คือหลิงอวี๋ และเจ้าของคฤหาสน์อู่ก็น่าจะเป็นเซียวหลินเทียนสามีของนาง!”“หากนางมิใช่หลิงอวี๋ เหตุใดคนที่เฝ้าประตูจึงยอมให้พวกเราเข้ามาเล่า!”ป้าวซวนยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “ก็ได้ เช่นนั้นก็รออีกสักหน่อย หวังว่าท่านจะมิเข้าใจผิด!”หลิงอวี๋จำเสียงของป้าวซวนได้ นางจึงเดินตรงขึ้นบันไดแล้วผลักประตูเดินเข้าไปหลังจากที่หลิงอวี๋กับป้าวซวนแยกกันไป นางก็เปลี่ยนการปลอมตัวไปอีกครั้งแล้ว ดังนั้นเมื่อป้าวซวนเห็นสตรีแปลกหน้าเดินเข้ามา นางก็ตกใจจนเด้งตัวลุกขึ้นยืน“ซวนซวน! ข้าเอง พี่หญิงหลิงอวี๋ที่เจ้าตามหา!”หลิงอวี๋ใช้เสียงเดิมของตนพูดออกมา“พี่หญิงหลิงอวี๋… ท่านคือพี่หญิงหลิงอวี๋จริง ๆ ด้วย!”ป้าวซวนเองก็จำเสียงของหลิงอวี๋ได้เช่นกัน จากนั้นน้ำตาแห่งความอึดอัดใจก็ไหลรินลงมาทันที นางก็กระโจนเข้าไปกอดหลิงอวี๋“ข้า… ข้าคิดว่าท่านจากไปแล้ว!”“ข้ามิรู้จักใครในเมืองหลวงแดนเทพทั้งนั้น ข้าคิดว่า… ข้าคิดว่าข้าจะไม่มีวันได้กลับบ้านอีกแล้ว!”“ฮือ ๆ ๆ…”ป้าวซวนนึกถึงความยากลำบากที่ได้รับมาในช่วงหลาย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2273
วิธีการเช่นนี้ของเซียวหลินเทียน แม้ว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะโชคดีหลบหนีไปได้ นางก็จะเป็นราวกับคนไร้ความสามารถ“เซียวหลินเทียน เจ้าสังหารข้าเสียดีกว่า!”จ้าวหรุ่ยหรุ่ยร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างมิอยากมีชีวิตอยู่แล้วนางที่เคยมองว่าตนสูงส่งในอดีตกลับต้องตกต่ำถึงขั้นกลายเป็นคนพิการ และถูกผู้อื่นควบคุมกดขี่อย่างไร้อำนาจต้าน อยู่ไปก็เจ็บปวดยิ่งกว่าตายนางมิสามารถจินตนาการได้ว่าหากตนถูกส่งตัวไปอยู่ในมือของแม่ทัพเติ้งแล้วจะมีจุดจบอย่างไรนางรู้เพียงว่านางมิต้องการจุดจบเช่นนั้น!“เจ้าจะยอมตายจริง ๆ รึ?”เซียวหลินเทียนเอ่ยออกมาอย่างเยาะเย้ย “หากเปลี่ยนเป็นคนที่มีใจอยากตาย ต่อให้ข้าจะมิสังหารเจ้า เจ้าก็มีสารพัดวิธีที่จะหาทางตายด้วยตัวเองอยู่ดี!”“อย่ามาเสแสร้งมิยี่หระต่อความตายต่อหน้าข้า เจ้ามิคู่ควร!”“พาตัวออกไป!”ภายใต้คำสั่งของเซียวหลินเทียน องครักษ์สองคนจึงก้าวเข้ามา ใช้ผ้าคลุมสีดำคลุมหัวจ้าวหรุ่ยหรุ่ยไว้จากนั้นก็ปลดตัวนางลงมาแล้วลากออกไปเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋มองจ้าวหรุ่ยหรุ่ยถูกพาตัวไปจนสุดสายตา ทั้งสองคนต่างก็รู้สึกในแบบเดียวกันจ้าวหรุ่ยหรุ่ยตายไปก็มิน่าเสียดาย!แต่หากเลือกไ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2272
“เซียว...เซียวหลินเทียน เจ้าทำเช่นนี้มิได้!”“เจ้าทำเช่นนี้จะต่างอะไรกับทรราชเล่า?”จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงสั่นเทาเซียวหลินเทียนยิ้มเย็นเยือก “เจ้าคิดว่าข้าจะสนใจชื่อเสียงจอมปลอมเหล่านั้นรึ?”“หากข้าสังหารเดรัจฉานเยี่ยงเจ้าไปแล้วจะได้ชื่อว่าเป็นทรราช เช่นนั้นข้าก็ยินดีที่จะเป็นทรราชเช่นกัน!”ในขณะที่พูดอยู่นั้น เซียวหลินเทียนก็ยกมีดขึ้นเฉือนเนื้อบนใบหน้าของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยออกมาชิ้นหนึ่ง แล้วใช้ปลายมีดยื่นเศษเนื้อนั้นไปตรงหน้าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเจ็บปวดจนแทบจะหมดสติ นางมองเซียวหลินเทียนด้วยความหวาดกลัวเซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างโหดเหี้ยม “นับตั้งแต่บรรพบุรุษของข้าเป็นต้นมา ทางฉินตะวันตกก็ได้ทำการยกเลิกโทษประหารชีวิตด้วยวิธีพันมีดหมื่นแล่ไปแล้ว!”“แต่ข้ารู้สึกว่าสำหรับเดรัจฉานเยี่ยงเจ้า มีเพียงโทษประหารชีวิตพันมีดหมื่นแล่เท่านั้นที่จะบรรลุผลลัพธ์ของการลงโทษ!”“มือของอาอวี๋ใช้ในการรักษาคนป่วยและช่วยชีวิตคน มิควรให้เลือดเดรัจฉานเยี่ยงเจ้าแปดเปื้อนมือของนาง!”เมื่อหลิงอวี๋ฟังถึงตรงนี้ จึงได้รู้เจตนาที่เซียวหลินเทียนแย่งมีดผ่าตัดของตนไปนางมองเซียวหลินเทียนแล้วก็รู้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2271
หลิงอวี๋มองท่าทีที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยด้วยสายตาเย็นชา ก็พอจะคาดเดาความคิดของนางได้หลิงอวี๋หยิบมีดผ่าตัดออกมา มีดผ่าตัดที่บางเฉียบนั้นเมื่ออยู่ภายใต้แสงของตะเกียงน้ำมันก็เปล่งแสงที่ดูเย็นเยียบออกมาจ้าวหรุ่ยหรุ่ยมองหลิงอวี๋เดินเข้ามาหาตนทีละก้าวด้วยความหวาดกลัว“หลิงอวี๋ ข้า… ข้า...”จ้าวหรุ่ยหรุ่ยพูดตะกุกตะกัก มิอาจเอ่ยคำขออภัยออกไปได้เลยเรื่องต่าง ๆ ที่นางทำกับหลิงอวี๋ไว้ นามนี้เมื่อนึกถึงก็มิอาจพูดคำใดออกมาได้เลยหากเปลี่ยนเป็นตน นางจะปล่อยคนที่ทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้กับตนไปได้หรือ?“พูดมาสิ หากอยากขอการอภัยก็เลือกคำพูดรื่นหูพูดออกมา ข้าจะดูว่าปากของเจ้าจะพูดคำพูดที่น่าฟังอะไรออกมาได้บ้าง?”หลิงอวี๋มองจ้าวหรุ่ยหรุ่ยอย่างเฉยเมย เมื่อเห็นใบหน้าของนางยังคงมีรอยแผลเป็นจาง ๆ อยู่ หลิงอวี๋จึงนึกถึงยามนั้นที่นางเตะตนซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างบ้าคลั่ง!จากนั้นหลิงอวี๋ก็ยกมือขึ้นโดยมิคิดอะไรทั้งนั้น แล้วกรีดจากริมฝีปากของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยไปจนถึงข้างใบหูของนางจ้าวหรุ่ยหรุ่ยรู้สึกเพียงแต่เลือดสดอุ่น ๆ ไหลลงมานางอดมิได้ที่จะตะโกนออกไป "หลิงอวี๋ ข้ากรีดใบหน้าของเจ้า แต่คราก่อน
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2270
เฉียวไป๋ตกตะลึง จากนั้นก็ขมวดคิ้ว “ป้าวซวน เหตุใดเจ้าจึงถามเช่นนี้?”“พี่หญิงของเจ้ามิได้อยู่กับเจ้าหรือ? ไยน้ำเสียงของเจ้าดูเหมือนมิรู้ที่อยู่ของนางเลยเล่า?”ป้าวซวนเม้มปาก แล้วตัดสินใจเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงห้วน “เรื่องนี้จะว่าไปแล้วทั้งหมดเป็นฝีมือของเก๋อฮุ่ยหนิง!”ป้าวซวนจึงเล่าเรื่องที่ท่าเรือในวันนั้นว่า เก๋อฮุ่ยหนิงหลอกให้นางและหลิงอวี๋ไปที่โกดังของท่านลุงของเก๋อฮุ่ยหนิง ผลก็คือนางและหลิงอวี๋ถูกไล่ล่าจึงแยกจากกันไปเฉียวไป๋ยากที่จะเชื่อ “เก๋อฮุ่ยหนิงกับพวกเจ้ามิได้เป็นศัตรูคู่แค้นกัน เหตุใดต้องไล่ล่าพวกเจ้าด้วยเล่า?”ป้าวซวนกลอกตาใส่เฉียวไป๋แล้วเล่าเรื่องที่หลิงอวี๋คาดเดาว่าเก๋อฮุ่ยหนิงหลงรักเฉียวไป๋ จนถึงขั้นยอมแพ้กับเรื่องการแต่งงานก่อนหน้านี้ให้เฉียวไป๋ฟัง“ท่านมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเราพี่น้อง เก๋อฮุ่ยหนิงย่อมมิชอบพวกเราเป็นธรรมดา กอปรกับที่ท่านมอบกริชหงส์ให้พี่หญิงหลิงอวี๋ด้วย นางจะปล่อยพี่หญิงหลิงอวี๋ไปได้หรือ?ป้าวซวนเอ่ยขึ้นมาอย่างโกรธเกรี้ยว “พูดไปพูดมาพวกเราล้วนแต่เดือดร้อนเพราะท่านทั้งนั้น!”เมื่อเฉียวไป๋นึกถึงเรื่องที่เก๋อฮุ่ยหนิงคอยเอาอกเอาใจตนอยู่ตลอดนับตั้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2269
เมื่อชิงเหวินได้ยินว่าคนรับใช้มาจับตน ก็รู้ทันทีว่าเรื่องที่เฉียวไป๋สังหารผู้นำตระกูลเฉียวถูกเปิดโปงแล้วนางรู้ว่าตนยากที่จะหนีความตายได้ และนางก็มิอยากได้รับความทรมานอยู่ในเงื้อมมือของฮูหยินเฉียว จึงได้ซ่อนถุงพิษที่รุนแรงถึงชีวิตไว้ในปากที่ก่อนหน้านี้นางมิได้กัดถุงพิษก็เพราะว่าอยากจะมาพบหน้าลูกชายเป็นครั้งสุดท้ายตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฉียวไป๋หนีไปแล้ว ชิงเหวินจึงรู้สึกโล่งใจ และตัดสินใจปลิดชีพตนเสียท่านอาเฉียวเห็นว่าในช่องนั้นไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ก็รู้ว่าป้าวซวนพาเฉียวไป๋หนีไปแล้วเมื่อเขาเห็นชิงเหวินปลิดชีพตน เขาก็คาดเดาความคิดของชิงเหวินได้ทันทีเขาถูกพิษไปแล้ว อีกทั้งกระดูกสันหลังส่วนเอวก็หักด้วย ดังนั้นจึงมิได้มีความหวังที่จะรอดชีวิตแล้วแม้แต่น้อยชิงเหวินเองก็มิสามารถหลบหนีได้เช่นกัน ส่วนเฉียวไป๋เด็กโง่ผู้นั้นจะต้องหาวิธีมาช่วยพวกเขาแน่นอน!มีเพียงความตายเท่านั้น จึงจะมิเป็นภาระให้เฉียวไป๋ท่านอาเฉียวหลับตาลง ร่างกายสั่นเทิ้มไปทั้งตัว เขาใช้พลังที่เหลืออยู่ทำลายเส้นลมปราณหัวใจของตน และติดตามชิงเหวินไปเส้นทางสู่ยมโลกด้วยกันเมื่อฮูหยินเฉียวเห็นทั้งสองคนตายไปต่อหน้าต่อต
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2268
ทันทีที่ท่านอาเฉียวเห็นเช่นนั้นเขาก็หลับตาลงอย่างเจ็บปวด จากนั้นก็ยันมือทั้งสองข้างกับพื้นอย่างแรง แล้วกระโจนเข้าไปยังมิทันที่มือของเฉียวไป๋จะได้แตะประตู เขาก็ถูกท่านอาเฉียวคว้าคอเสื้อไว้เสียก่อน“นี่คือครั้งสุดท้ายที่ข้าจะขัดความตั้งใจของเจ้า และบังคับให้เจ้าทำในสิ่งที่เจ้ามิอยากทำ!”ท่านอาเฉียวหมุนตัวไปในอากาศ แล้วพาเฉียวไป๋ไปที่หน้าช่องที่ขุดไว้“ออกไป!”ท่านอาเฉียวทนความเจ็บปวดรุนแรงทั่วร่างกายแล้วยัดเฉียวไป๋เข้าไปในช่องนั้นอย่างหยาบกระด้างราวกับเป็นสิ่งของชิ้นหนึ่ง“เฉียวไป๋ ในภายภาคหน้าเจ้าจะเข้าใจถึงความเจ็บปวดใจของข้า!”ท่านอาเฉียวเจ็บปวดจนเหงื่อเม็ดโตไหลออกมา หลังจากที่เขาดันเท้าทั้งสองข้างของเฉียวไป๋ออกไปได้แล้วท่านอาเฉียวก็ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรงแต่เขายังมิกล้าพัก รีบยันตัวกับพื้นฝืนลุกขึ้นนั่งแล้วใช้หลังของตนปิดช่องนั้นเอาไว้แทบจะในเวลาเดียวกันนั้น ประตูก็ถูกถีบจนเปิดออก ยังมิทันที่ฮูหยินเฉียวจะเข้ามา ก็มีสตรีผู้หนึ่งถูกโยนเข้ามาเสียก่อนชิงเหวิน!เมื่อท่านอาเฉียวเห็นชิงเหวินที่ถูกทุบตีจนหน้าบวมช้ำ ดวงตาของเขาก็มืดมนลงจากนั้นฮูหยินเฉียวก็เดินตา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2267
ทันทีที่เฉียวไป๋รับมาดูแล้วเห็นว่าเป็นโอสถแก้พิษระดับกลาง เขามิสนใจสิ่งอื่นใดจึงรีบให้ท่านอาเฉียวกินทันทีป้าวซวนก็ยังคงขุดต่อไปหลังจากท่านอาเฉียวกินยาแก้พิษเข้าไปแล้วเขาก็ส่งสัญญาณให้เฉียวไป๋ช่วยประคองลุกขึ้นนั่ง เขาต้องการใช้ลมปราณโดยอาศัยฤทธิ์ของยาแก้พิษมารักษาอาการบาดเจ็บแต่ทันทีที่เฉียวไป๋ประคองเขา ท่านอาเฉียวก็รู้สึกเจ็บแปลบที่เอว พร้อมทั้งกระอักเลือดออกมาอีกหลายครั้ง“ป้าวซวน โอสถแก้พิษของเจ้ามีพิษหรือไม่?”เฉียวไป๋เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความตกใจอย่างยิ่งป้าวซวนยังมิทันได้อธิบาย ท่านอาเฉียวก็จับเฉียวไป๋ไว้ แล้วเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงแหบพร่า“มิใช่ว่ายาของป้าวซวนมีพิษหรอก แต่ของฮูหยินเฉียวต่างหาก...”ท่านอาเฉียวนึกถึงเรื่องที่ตนวางยาพิษฮูหยินเฉียวโดยการใส่ลงในน้ำชาเขาสามารถวางยาพิษฮูหยินเฉียวได้ ฮูหยินเฉียวก็สามารถวางยาพิษเขาได้เช่นกันเมื่อเห็นว่าสุดท้ายแล้วฮูหยินเฉียวมิได้เป็นอะไรทั้งนั้น ท่านอาเฉียวก็นึกขึ้นได้ว่าฮูหยินเฉียวคงอาศัยช่วงเวลาที่ตนมิได้ระวังตัว ทำการเปลี่ยนน้ำชาเป็นแน่นี่นับว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวหรือไม่?ตอนนี้ในร่างกายของท่านอาเฉียวมียาพิษอยู่สอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2266
เฉียวไป๋ยิ้มขมขื่นแล้วเอ่ยออกมา “ตอนนี้ข้าถูกเปิดโปงแล้ว แม้ว่าข้าจะเสียใจ แต่กลับรู้สึกโล่งใจราวกับยกภูเขาออกจากอก!”“ท่านอาสาม ข้าขอโทษที่ทำให้พวกท่านเดือดร้อนไปด้วย!”ท่านอาเฉียวมองเฉียวไป๋ นับตั้งแต่กลับมาจากภูเขาหิมะ เฉียวไป๋ก็ซูบผอมลงไปมากเรื่องที่สังหารผู้นำตระกูลเฉียวนั้นคงจะทำให้เฉียวไป๋รู้สึกผิดอยู่ในใจท่านอาเฉียวเองก็รู้สึกขมขื่นอยู่ในใจ ในชั่วขณะหนึ่งเขามิรู้เลยว่าควรจะเกลียดเฉียวไป๋หรือว่าสงสารเขาดี!หากจะกล่าวว่าฮูหยินเฉียวเป็นคนเลวร้าย แต่เรื่องเหล่านี้ที่ตนทำไว้นั้นสามารถบอกได้ว่าเป็นเรื่องที่ชอบธรรมหรือ?หากเขามิได้มีเจตนาที่จะสังหารฮูหยินเฉียว และมิได้มีเจตนาที่จะช่วยให้เฉียวไป๋ได้นั่งอยู่ในตำแหน่งที่มั่นคงของตระกูลเฉียว ฮูหยินเฉียวจะทำถึงขนาดที่ต้องสังหารครอบครัวของตนทั้งหมดหรือ?เขาเอาแต่คิดว่าจะทำเพื่อเฉียวไป๋ แต่กลับมิเคยถามเฉียวไป๋เลยว่าทุกอย่างนี้คือสิ่งที่เขาต้องการหรือไม่?นี่คงเป็นโชคชะตากระมัง!ท่านอาเฉียวหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้าตนแก่แล้ว ถึงตายไปก็มิสาสมกับความผิด แต่เฉียวไป๋ยังหนุ่ม หากต้องตายไปเช่นนี้เขามิยอมแน่!ปัง ๆ...ในขณะที่ท่านอาเฉ
Anda juga akan menyukai
อีกด้านของนางร้าย
l3oonm@10.3K Dibacaกลวิธีหนีการเป็นนางร้าย
เสี่ยวชิงเทียน8.1K Dibacaทะลุมิติมาเป็นฮูหยินท่านแม่ทัพลูกติด
วริษา11.5K Dibacaฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ29.9K Dibacaภรรยาแสนชังของท่านโหว
กะปอมพ่นไฟ1.6K Dibacaคุณหมอผู้แสนดีทะลุมิติมาเป็นคนไร้ค่า
อัญธิญาน์1.9K Dibacaชีวิตธรรมดาของม่านหรู
橙花1.1K Dibacaฮ่องเต้เพคะ หม่อมฉันเป็นนักบวช
เสี่ยวเทีย2.1K Dibaca
