LOGINShare
บทที่ 2304
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2310
เสียงกรีดร้องดังต่อเนื่องมิขาดสาย เซียวหลินเทียนกำลังสังหารอย่างดุเดือด แล้วก็ได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ดังมา จากนั้นร่างสีดำก็พุ่งเข้าหาเซียวหลินเทียนอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้านั่นคือเสือดำสัตว์เทพของมหาปราชญ์!แต่เสือปีกกาฬเร็วกว่าร่างสีดำนั้น มันกระโจนขึ้นไปในอากาศแล้วใช้กรงเล็บแหลมคมสองข้างตะปบเสือดำของมหาปราชญ์ครั้งที่แล้วที่เสือปีกกาฬได้รับบาดเจ็บที่ภูเขาอนันต์ หลิงอวี๋ก็ให้โอสถรักษาแผลชั้นยอดกับมัน ทั้งยังให้รางวัลเป็นโอสถเสริมพลังปราณอีกขวดหนึ่งด้วยเสือปีกกาฬในตอนนี้มีพลังแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนแล้ว มันตะปบเข้าที่ขาหลังทั้งสองข้างของเสือดำแล้วฉีกออกเป็นสองฝั่งเสือดำเจ็บปวดแทบขาดใจ จึงหันกลับไปกัดเสือปีกกาฬในทันทีแต่เสือปีกกาฬกลับอ้าปากกว้าง จากนั้นก็ได้ยินเสียงดังแควก มันถึงกับกัดขาหลังของเสือดำขาดไปครึ่งหนึ่งอย่างโหดเหี้ยมเซียวหลินเทียนสังหารศัตรูสองคนที่เข้ามาใกล้ เมื่อหันกลับมาเห็นภาพนี้ เขาก็รีบพุ่งเข้าไปฟันที่หน้าผากของเสือดำเสือดำผู้น่าสงสารถูกกัดขาอย่างรุนแรง จึงมิอาจหลบได้ มันจึงถูกฟันจนแยกออกเป็นสองส่วนกระทั่งมหาปราชญ์มาถึง ก็เห็นว่าสัตว์เทพของตนถูกกรงเล็บข
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2309
เมื่อแม่นมอูพูดถึงตรงนี้ นางก็โบกมือให้เซียวหลินเทียนเซียวหลินเทียนจึงเงยหน้ามองขึ้นไปโดยสัญชาตญาณ แต่จากมุมมองของมหาปราชญ์ เขามองมิเห็นท่าทางของแม่นมอูจากนั้นเซียวหลินเทียนก็เดินไป“นั่น… ผนังภูเขาด้านนั้น ด้านหลังยังมีถ้ำอยู่อีกถ้ำหนึ่ง สามารถ… สามารถออกไปได้...”แม่นมอูยังพูดมิทันจบ นางก็กระอักเลือดออกมาอย่างควบคุมมิอยู่จากนั้นทันที แม่นมอูก็คอตกเอียงหัวและสิ้นใจลงเซียวหลินเทียนชะงักไป ในใจก็รู้สึกแย่เล็กน้อยพวกเขาพยายามอย่างหนักเพื่อมาช่วยแม่นมอู ใครจะคาดคิดว่าจะมีจุดจบเช่นนี้เขามองบาดแผลทั่วใบหน้าของแม่นมอูแล้วหลับตาลง“แม่นมอู ท่านมิต้องกังวล ข้าจะนำคำของท่านไปบอกอาอวี๋อย่างแน่นอน!”“ส่วนตระกูลของท่าน พวกเราจะช่วยดูแลให้ท่านเอง!”หลังจากพูดจบ เซียวหลินเทียนก็ตัดสินใจพุ่งไปทางกรงเหล็กข้าง ๆ ที่มีแม่นมอูตัวปลอมอยู่เมื่อครู่ที่ผนังภูเขาด้านนั้นที่แม่นมอูชี้ ด้านบนมีตะเกียงน้ำมันแขวนอยู่ มองมิเห็นเลยว่าถ้ำอยู่ตรงไหนเซียวหลินเทียนยกด้ามกระบี่เคาะผนังภูเขา หลังจากนั้นมินานก็พบจุดที่เป็นช่องว่างแห่งหนึ่งเขาถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็พุ่งเข้าไปอย่างแรงแล้วเตะเข้า
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2308
เซียวหลินเทียนมองไปเห็นหนามเล็ก ๆ จำนวนนับมิถ้วนห้อยอยู่บนตาข่ายเหล็กนั้น หากเขาฝืนฝ่าขึ้นไปคงได้ถูกแทงจนกลายเป็นเม่นอย่างแน่นอนหากตกลงไป ตนก็คงต้องถูกเชือกเหล่านี้รัดไว้แน่ในช่วงเวลาคับขัน เซียวหลินเทียนหาได้มีทางเลือกใดไม่ จู่ ๆ เขาจึงทำตัวเป็นเส้นตรงแล้วพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ตาข่ายเหล็กจะคลุมลงมา เขาก็พุ่งออกไปตรงช่องว่างแล้วเขารวดเร็วมาก แต่ความเร็วของตาข่ายเหล็กก็มิช้าเช่นกัน หนามเหล่านั้นทิ่มแทงจนอาภรณ์บนหลังของเซียวหลินเทียนฉีกขาดในทันทีเซียวหลินเทียนรู้สึกเพียงว่าเนื้อบริเวณหลังของเขาฉีกจนมีบาดแผลอยู่หลายจุดเขากลิ้งไปกับพื้นแล้วยืนขึ้นมา เลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลก็ไหลตามสันหลังของเขาทันทีความเจ็บปวดที่แผดเผาทำให้เซียวหลินเทียนขมวดคิ้วมุ่น เขาไม่มีเวลาตรวจอาการบาดเจ็บของตนเอง จากนั้นเขาก็คว้าโซ่เงินของตนแล้วออกแรงดึงอย่างเต็มกำลังครืด...ลูกกรงเหล็กถูกเซียวหลินเทียนดึงจนงอผิดรูปเซียวหลินเทียนจึงเหาะเข้าไปอย่างรวดเร็ว แล้วตะโกนออกไป "แม่นมอู…”“อย่าเข้าไป นางเป็นตัวปลอม...”ขณะที่เซียวหลินเทียนกำลังจะก้าวเข้าไปในกรงเหล็ก จู่ ๆ สตรีชุดขาวในกรงเหล็กข้าง ๆ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2307
กระทั่งพวกหลิงอวี๋มาหา เถาจื่อและแม่นางเฟิ่งก็ประคองซึ่งกันและกันเข้าไปทักทายพวกเขาราวกับเป็นพี่น้องที่สนิทกันแล้ว“พวกเจ้าทนไหวหรือไม่?”หลิงอวี๋เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง“ยังทนได้!”แม่นางเฟิ่งเห็นว่าหลิงอวี๋มิได้สงสัยแม้แต่น้อย ในใจก็รู้สึกดีใจมาก แต่ภายนอกกลับแสร้งเอ่ยอย่างกังวล“อูอวี๋หลานรู้แผนการของพวกเจ้าแล้ว พวกอาจารย์ของข้าจะต้องตกอยู่ในอันตรายเป็นแน่ พวกเรารีบไปช่วยพวกนางกันเถิด!”หลิงอวี๋เองก็กังวลว่าพวกเซียวหลินเทียนจะตกหลุมพรางเช่นกัน นางจึงพาทุกคนรีบไปช่วยเหลือส่วนทางด้านเซียวหลินเทียน ตอนที่เสียงระเบิดดังขึ้นก็พบถ้ำที่แม่นมอูและสตรีศักดิ์สิทธิ์ถูกขังอยู่แล้วถ้ำนี้ตั้งอยู่กึ่งกลางภูเขา และมีผู้คุ้มกันเฝ้าอยู่รอบ ๆ สี่ห้าคนพวกของเซียวหลินเทียนอาศัยความมืดและเงาของต้นไม้ลอบเข้าไปเป็นกลุ่ม ๆพวกเซียวหลินเทียนหยิบนกหวีดไม้ไผ่ออกมา แล้วเป่าเข็มเงินที่แช่ยาสลบไปที่ผู้คุ้มกันตรงหน้าตนผู้คุ้มกันรู้สึกเพียงเจ็บตรงที่คอ แล้วเผลอเอื้อมมือไปแตะโดยมิรู้ตัว แต่ยังมิทันที่จะได้สัมผัสจุดที่เจ็บ ก็หน้ามืดล้มลงไปแล้วเซียวหลินเทียนรีบวิ่งเข้าไป แล้วรับร่างของผู้คุ้มกันที่ล้มลงไ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2306
“พี่หญิงหลิงหลิง จะต้องมีคนทรยศพวกเราอย่างแน่นอน!”เย่หรงก็เอ่ยขึ้นมาอย่างร้อนใจเช่นกัน “พวกเราหาสถานที่ปลูกฝิ่นพบแล้ว แต่ผลของมันถูกเก็บเกี่ยวไปแล้ว และโกดังที่ใช้เก็บผลของมันก็ว่างเปล่าทั้งหมด!”“พวกเขาจะต้องรู้แน่นอนว่าพวกเราจะมาทำลาย พวกเขาจึงได้ขนย้ายออกไปก่อน!”เมื่อหลิงอวี๋นึกถึงการพบกับเจ้าแห่งทะเลที่ห้องปรุงโอสถ นางก็เอ่ยออกมา “ทางข้าก็ถูกซุ่มโจมตีเช่นกัน อูอวี๋หลานมิได้อยู่ที่ถ้ำ แต่นางกำลังรอข้าอยู่ที่ห้องปรุงโอสถ!”“เรื่องนี้ค่อยตรวจสอบกันทีหลัง สิ่งที่เร่งด่วนที่สุดคือพวกเราต้องรีบไปรวมตัวกับพวกเซียวหลินเทียน!”“หากมีหนอนบ่อนไส้อยู่ คาดว่าทางด้านพวกเขาก็คงถูกซุ่มโจมตีเช่นกัน!”หลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงพยักหน้า จากนั้นก็ตามหลิงอวี๋ไปรับเถาจื่อและแม่นางเฟิ่งอีกด้านหนึ่ง เมื่อเถาจื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ไปแล้ว นางก็แสดงด้านร้ายกาจออกมาทันที นางชักกริชออกมาแทงไปที่แม่นางเฟิ่งเพียงแต่ยังมิทันที่กริชจะได้แทงเข้าที่หน้าอกของแม่นางเฟิ่ง แม่นางเฟิ่งก็ลืมตาขึ้นมาเสียก่อนเมื่อเห็นสีหน้าร้ายกาจของเถาจื่อ แม่นางเฟิ่งก็ตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วก็กลิ้งตัวไปด้านข้างอย่างรวดเร็วจากนั้นนางก็ว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2305
ใบหน้าที่เย็นชาและงดงามนั้น ทั้งจมูก ตาและริมฝีปากล้วนเต็มไปด้วยเลือด สยดสยองน่ากลัว ไม่มีร่องรอยของความงามก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย แต่หลิงอวี๋ก็ยังสามารถยืนยันได้ว่านางคืออูอวี๋หลานในที่สุดสตรีผู้นี้ก็ตายแล้ว!หลิงอวี๋โยนนางออกไปอีกด้านหนึ่ง แล้วยื่นมือไปตรวจลมหายใจของแม่นางเฟิ่งแม้ว่าการหายใจของแม่นางเฟิ่งจะอ่อนแรงมาก แต่นางก็ยังมีชีวิตอยู่หลิงอวี๋ช่วยนางออกมาจากเศษหินเหล่านั้นเด็กสาวที่ถูกลักพาตัวเพิ่งจะวิ่งออกมา ห้องปรุงโอสถก็มิอาจทนรับได้อีกต่อไป จึงพังครืนลงมา ทันใดนั้นห้องปรุงโอสถทั้งหมดก็กลายเป็นซากปรักหักพังเวลานี้ หลิงอวี๋ได้ยินเสียงครวญครางที่เจ็บปวดดังขึ้นมา“คุณหนู!”“เถาจื่อ…”หลิงอวี๋หันไปแล้วก็เห็นเถาจื่อคลานออกมาจากเศษหินเหล่านั้นใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยเลือด ถูกเศษหินเหล่านั้นเจาะจนเป็นรูหลายรูด้วย“เจ้าแห่งทะเลเล่า?”หลิงอวี๋เห็นเถาจื่อจึงนึกถึงเจ้าแห่งทะเลขึ้นมาได้ก่อนหน้านี้ตอนที่นางต่อสู้กับอูอวี๋หลาน นางมิรู้เรื่องที่เกิดขึ้นข้างนอกทั้งสิ้นเจ้าแห่งทะเลมิได้ถูกล่ามโซ่เหล็กไว้หรือ?เขาอยู่ที่ใดกัน?เมื่อเถาจื่อได้ยินหลิงอวี๋ถามถึงเจ้าแห่งทะ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2304
เจ้าแห่งทะเลถูกพลังนี้โจมตีจนกระเด็นออกไปจนเลือดสด ๆ พุ่งออกมาจากปากเมื่อเถาจื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ เดิมที่อยากจะจับตัวเขาไว้ แต่พลังนั้นแข็งแกร่งเกินไป เถาจื่อยังมิทันได้สัมผัสเจ้าแห่งทะเล ตนเองก็ถูกพลังนั้นโจมตีจนกระเด็นออกไปแล้วเศษหินนับมิถ้วนพุ่งออกมาจากแสงนั้น...แม่นางเฟิ่งถูกมัดอยู่ นางมิสามารถหลบได้ ใบหน้าและตัวของนางจึงถูกเศษหินเล็ก ๆ จำนวนมากทิ่มแทงเข้านางจ้องมองแสงนั้นด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เห็นเงาร่างของอูอวี๋หลานและหลิงอวี๋ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นมาอย่างเลือนรางแสงสีม่วงบนร่างของหลิงอวี๋นั้นแข็งแกร่งมาก นางใช้พลังของหยกหล้าสุขาวดีต่อสู้กับพลังของอูอวี๋หลาน เช่นเดียวกับที่นางจัดการท่านอาสุ่ยหลิงอวี๋มองมิเห็นอะไรทั้งนั้นในแสงประหลาดเหล่านั้น แต่นางรู้สึกได้ว่าอูอวี๋หลานใช้สนามแม่เหล็กของหินขนาดใหญ่เช่นเดียวกับที่ตนใช้หยกหล้าสุขาวดี หินขนาดใหญ่ก้อนนี้ก็คือมหาวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของอูอวี๋หลานนางต้องการใช้พลังของหินขนาดใหญ่เคลื่อนย้ายจิตวิญญาณของนางมาสู่สมองของตนพลังของหยกหล้าสุขาวดีของหลิงอวี๋เทียบเคียงกับพลังของหินขนาดใหญ่ก้อนนี้ได้ ตอนแรกเริ่มหลิงอวี๋เสียเปรียบเพ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2303
ท่ามกลางความตกใจเจ้าแห่งทะเลก็เห็นเถาจื่อที่หวาดกลัวอยู่ เขาก็รู้สึกกังวลขึ้นมาทันทีเถาจื่อเป็นเพียงคนเดียวท่ามกลางคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ที่มิได้ถูกอูอวี๋หลานมัดไว้ ดังนั้นนางน่าจะสามารถช่วยตนได้เจ้าแห่งทะเลอยากจะเรียกเถาจื่อมาช่วยตนทำลายโซ่เหล็ก แต่เขาพูดมิได้ จึงได้แต่พยายามส่งสายตาให้เถาจื่อแต่เถาจื่อถูกแสงเหล่านันดึงดูดไปแล้ว นางมิได้มองมาทางเขาเลยเจ้าแห่งทะเลโกรธจนอยากจะกระอักเลือด เหตุใดเถาจื่อผู้นี้จึงทึ่มนัก?ขณะที่แสงนั้นแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าแห่งทะเลก็รู้สึกว่าอวัยวะภายในย่ำแย่ขึ้นมา และความรู้สึกคลื่นไส้ก็พลุ่งพล่านขึ้นเขาอดมิได้จริง ๆ จึงอาเจียนออกมาเสียงดังในขณะเดียวกัน เจ้าแห่งทะเลก็ได้ยินเสียงอาเจียนดังขึ้นในห้องเรื่อย ๆ เช่นกันในความร้อนรนนั้น เขาเห็นว่าเถาจื่อและแม่นางเฟิ้งต่างก็อาเจียนออกมาแสงเหล่านี้มิเพียงแต่ส่งผลกระทบต่อเจ้าแห่งทะเลเท่านั้น แต่ยังส่งผลกระทบต่อเถาจื่อและแม่นางเฟิ่งด้วยโชคดีที่ทุกคนอาเจียนออกมาแล้ว เมื่อเถาจื่อตั้งสติได้ก็เห็นเจ้าแห่งทะเลกำลังส่งสายตาให้ตนอยู่เถาจื่อจึงได้สติขึ้นมา แล้วรีบพุ่งเข้าไปช่วยเจ้าแห่งทะเลคิดวิธีทำ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2302
อูอวี๋หลานเป็นคนฉลาดจริง ๆ เมื่อเทียบกับพวกของเจ้าแห่งทะเลที่คิดจะสลายเลือดเนื้อและกระดูกของหลิงอวี๋แล้วแย่งชิงหยกหล้าสุขาวดีของนางไป การกระทำนี้ของอูอวี๋หลานต่างหากที่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวอย่างแท้จริงทั้งสามารถมีร่างกายที่อ่อนเยาว์ และได้ครอบครองหยกหล้าสุขาวดีด้วยขณะที่อูอวี๋หลานกำลังพูดอยู่นั้น ก็มีเสียงระเบิดสายฟ้าดังมาจากระยะไกลนี่คือหลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงพบไร่ปลูกฝิ่นแล้ว และกำลังทำลายแหล่งยาอยู่อูอวี๋หลานรู้แผนการของพวกหลิงอวี๋จากปากของเจ้าแห่งทะเลแล้ว ดังนั้นนางจึงมิให้เสียเวลาแล้วเริ่มดำเนินการทันทีหลิงอวี๋กำลังรอให้อูอวี๋หลานลงมือ แต่ไหนเลยจะรู้ว่าอูอวี๋หลานมิได้ใช้การควบคุมจิตของนางดังเช่นท่านอาสุ่ยทำมิรู้ว่าอูอวี๋หลานสร้างกลไกอะไร แต่หลิงอวี๋รู้สึกว่าฝาครอบแก้วที่อยู่ใต้ร่างตนค่อย ๆ เปิดออกแล้วหลิงอวี๋รู้สึกว่าที่แผ่นหลังราวกับมีสายลมอุ่น ๆ พัดผ่านมา ทำให้นางรู้สึกอบอุ่นนางรู้สึกได้ถึงความผันผวนของสนามแม่เหล็กที่รุนแรงขึ้นมาทันทีตัวนางเองมองมิเห็นด้านหลัง แต่เจ้าแห่งทะเลและแม่นางเฟิ่งที่อยู่ข้าง ๆ เห็นแสงประหลาดที่อยู่ด้านหลังหลิงอวี๋ เมื่อฝาครอบแก
You may also like
อ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.0K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล504.0K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน187.5K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ115.9K viewsฮูหยินช่างยั่วยวนยิ่งนัก
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา181 viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ
JAOTUNTEE169 viewsชุยเหมยฮวานางร้ายกลับใจ (ยุค80)
sanvittayam1.4K viewsฮูหยินจอมโหดรับบทแม่เลี้ยง
คุณหนูหยางเอิน2.7K views
