Share

บทที่ 233

Author: กานเฟย
แม้ว่าน้ำเสียงของทหารจูจะไม่ดีนัก แต่การได้รับความปรารถนาดีจากเถาเฉิง หลิงอวี๋ก็รู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่สูญเปล่า

เถาเฉิงส่งหลิงอวี๋กลับไป เมื่อเห็นว่านางกับจางเสี่ยวเยี่ยนถูกขังอยู่ในคุกไม้ ก็บอกผู้ใต้บังคับบัญชา

“ทางห้องครัวมีห้องว่างอยู่มิใช่หรือ? ให้พวกนางย้ายไปเถิด!”

ทหารเอ่ยอย่างลำบากใจ “ท่านเถา ทหารเฉาบอกว่าต้องขังพวกนางไว้ ทำเช่นนี้คงมิดีกระมัง!”

เถาเฉิงสีหน้าเรียบนิ่ง พลางเอ่ยอย่างเย็นชา "ที่นี่แม้แต่นกสักตัวก็ไม่สามารถบินออกไปได้ เจ้ายังกังวลว่าพวกนางจักหนีไปได้อีกหรือ?"

“ในครัวขาดแคลนกำลังคน ข้าส่งคนสองคนไปช่วยมิได้รึ?”

“เช่นนั้นย่อมได้ วันพรุ่งพวกเจ้าก็ไม่ต้องกินข้าว!”

เห็นเถาเฉิงอารมณ์เสีย ทหารก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มทันที

“ท่านเถาว่ากระไรก็ว่าตามนั้นเถิด! ข้าจักจัดการส่งพวกนางไปเอง!”

เขาเปิดประตูห้องขัง ดวงตาแหลมคมของหลิงอวี๋ เห็นจางเสี่ยวอิงเดินตามจางเสี่ยวเยี่ยนออกมา นางก็ตะโกน

“ข้ารู้จักแค่จางเสี่ยวเยี่ยน ข้าไม่รู้จักใครอื่นเลย!”

จางเสี่ยวอิงได้ยินก็กังวลขึ้นมา พลางตะโกน “แม่นางอวี๋ เจ้าก็พาข้าไปด้วยเถิด! ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่ควรทรยศเจ้า!”

“ข้ายอมโขกหัวคำนับ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2628

    หลังจากเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดของใต้เท้าผู้นั้น เขาก็เปิดหนังสือที่อยู่ในมือให้ทุกคนได้เห็นทั่วกันพวกของอันซินชะโงกหน้าเข้าไปดู แล้วก็เห็นว่าในหนังสือนั้นมีกระดาษแผ่นหนึ่งสอดไว้“ข้าขอดูหน่อยว่าเขียนอะไรไว้”เมื่อครู่อันซินพูดเข้าข้างสวีเนี่ยนจือ ในยามนี้เมื่อเห็นว่าใต้เท้าผู้นั้นโกรธถึงเพียงนี้ นางก็อดมิได้ที่จะก้าวเข้าไปหยิบกระดาษนั้น“นางทำได้ ข้าก็ทำได้เช่นกัน และจะทำได้ดีกว่านางด้วย!”“ข้าจะไปแทนที่ในตำแหน่งของนาง ทำให้ผู้คนทั้งหมดได้เห็นความดีของข้า!”อันซินอ่านออกเสียงอย่างดัง มือของนางสั่นเล็กน้อย นางเห็นว่านอกจากประโยคนี้แล้ว บนกระดาษแผ่นนั้นยังเขียนชื่อของหลิงอวี๋ไว้อีกมากส่วนสิ่งที่ทำให้อันซินหวาดกลัวก็คือ บนชื่อเหล่านั้นล้วนเต็มไปด้วยรอยมีดคมที่แทงลงไป ราวกับว่าในใจของคนที่เขียนกระดาษแผ่นนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อหลิงอวี๋นางเขียนลงไปเช่นนั้น เมื่อเขียนเสร็จก็ราวกับว่ามิสามารถระบายความโกรธแค้นที่มีอยู่ในใจออกไปได้ จึงใช้ปลายมีดจิ้มแทงลงไปที่ชื่อของหลิงอวี๋ซ้ำ ๆท้ายกระดาษแผ่นนี้ยังเขียนไว้ด้วยว่า ‘หลิงอวี๋ ข้าขอสาปแช่งให้เจ้าตายอยู่ที่แดนเทพ!’‘ทุกสิ่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2627

    บรรดาขุนนางน้อยใหญ่และเหล่าสตรีผู้ทรงเกียรติที่อยู่ในที่แห่งนี้ เมื่อเห็นว่าแต่ละเรื่องที่หลิงอวี๋กล่าวมานั้นล้วนมีเหตุผลและมีหลักฐานพร้อม พวกเขาทั้งหมดจึงรู้สึกว่าเรื่องในวันนี้มิง่ายดายเสียแล้วพวกเขาจึงพร้อมใจกันมองไปทางสวีเนี่ยนจือสวีเนี่ยนจือพยายามทำใจให้สงบ แล้วเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ “ฮองเฮาทรงวางแผนมาอย่างรอบคอบเหลือเกินเพคะ เพื่อที่จะสังหารเนี่ยนจือแล้วถึงกับวางแผนการใหญ่โตถึงเพียงนี้ทีเดียว!”“เนี่ยนจือจะพูดสิ่งใดได้อีกหรือเพคะ! ฮองเฮาตรัสว่าเนี่ยนจือทำ เช่นนั้นก็ถือว่าเนี่ยนจือทำเถิดเพคะ!”สวีเนี่ยนจือหันไปหาเซียวเยวี่ยแล้วทำท่าทางเสียอกเสียใจ“องค์รัชทายาทน้อยเพคะ น้าสวีมิเคยเสียใจที่ทำดีกับท่าน เพียงแต่จากนี้ไปน้าสวีมิอาจดูแลท่านได้อีกแล้ว ท่าน… ดูแลตัวเองให้ดีนะเพคะ!”สวีเนี่ยนจือเอ่ยเช่นนั้นพลางบีบน้ำตาเซียวเยวี่ยมองสวีเนี่ยนจืออย่างเหม่อลอย เมื่อนึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่นางได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับตนมาตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ เขามิเชื่อจริง ๆ ว่าสวีเนี่ยนจือจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมเช่นนี้“ท่านแม่...”เซียวเยวี่ยกระตุกชายเสื้อของหลิงอวี๋เบา ๆหลิงอวี๋ก้มลงไปเห็นสาย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2626

    ท่านอ๋องเฉิงยิ้มเยาะพลางชี้ไปทางสวีเนี่ยนจือ “สวีเนี่ยนจือคอยดูแลองค์รัชทายาทน้อย ตัวข้าบางทีก็ไปกินข้าวกับองค์รัชทายาทน้อย ข้าจะนึกถึงได้อย่างไรว่าสตรีผู้นี้จะวางยาพิษข้า!”สวีเนี่ยนจือเผชิญกับคำกล่าวหาของท่านอ๋องเฉิงเช่นนั้น ก็ยังคงมีท่าทีสงบนิ่งอยู่ “ท่านอ๋องเฉิง แม้ว่าฮองเฮาจะช่วยเหลือท่านไว้ ท่านเองก็มิควรทำในสิ่งที่ขัดต่อมโนธรรมโดยการมาใส่ร้ายหม่อมฉันนะเพคะ!”“หม่อมฉันสวีเนี่ยนจือขอสาบานต่อฟ้าดินว่า มิเคยทำในสิ่งที่พวกท่านกล่าวหาเป็นแน่!”ท่านอ๋องเฉิงได้ยินเช่นนั้นก็โกรธจนตัวสั่น เมื่อหลิงอวี๋เห็นสถานการณ์เช่นนั้นก็รีบขยิบตาให้หลี่ว์จงเจ๋อ จากนั้นหลี่ว์จงเจ๋อก็รีบยัดโอสถช่วยชีวิตให้ท่านอ๋องเฉิงหนึ่งเม็ดทันที เพื่อให้ท่านอ๋องเฉิงระงับความโกรธลงและมิให้กระทบต่อสุขภาพหลิงอวี๋เองก็กังวลเช่นกันว่าท่านอ๋องเฉิงจะโกรธจนเกิดเรื่องมิดีขึ้น นางจึงเอ่ยว่า “เหตุใดสวีเนี่ยนจือต้องสังหารท่านอ๋องเฉิงหรือ ที่จริงแล้วนอกจากหมายจะกำจัดท่านอ๋องเฉิง เพื่อจะควบคุมองค์รัชทายาทน้อยได้เต็มที่แล้ว ยังมีเหตุผลสำคัญอีกอย่างหนึ่งด้วย!”หลิงอวี๋มองท่านอ๋องเฉิงอย่างเวทนา ก่อนจะเอ่ยว่า “เรื่องนี้ต้องเริ่ม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2625

    “หลักฐานอันใดหรือเพคะ?”สวีเนี่ยนจือตัดสินใจเสี่ยง นางเชิดหน้าขึ้นมองหลิงอวี๋อย่างท้าทายยาพิษของนางไร้สีไร้กลิ่น เมื่อเข้าสู่ร่างกายแล้วก็จะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเลือดเนื้อ อีกทั้งเมื่อคนตายไปแล้วก็ย่อมมิทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้ ต่อให้หลิงอวี๋มีวิชาแพทย์ที่สูงส่งเพียงใดก็ตาม แต่แล้วจะตรวจสอบพบได้อย่างไรกันเล่า?หลิงอวี๋เห็นแววตาท้าทายของสวีเนี่ยนจือ ก็ทำลายความฝันอันสวยหรูของนางลงทันที“สวีเนี่ยนจือ ความคิดของเจ้ายังคงหยุดอยู่ที่ความเข้าใจในอดีตที่มีต่อข้าใช่หรือไม่”“เจ้าคิดว่าข้าตรวจมิพบว่ายาพิษที่เจ้าใช้คือสิ่งใดอย่างนั้นรึ?”“เจ้าคิดว่ายาพิษของเจ้าไร้สีไร้กลิ่น เมื่อเข้าสู่ร่างกายแล้วจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเลือดเนื้อ อีกทั้งเมื่อคนตายไปแล้วก็ย่อมมิทิ้งร่องรอยใด ๆ ใช่หรือไม่?”หลิงอวี๋ยกมุมปากขึ้นอย่างเย้ยหยัน “หากเจ้าคิดเช่นนั้น ก็ยังคงเป็นกบในกะลาโดยแท้ ประเมินความสามารถของข้าต่ำเกินไปแล้ว!”แม้จะเป็นเช่นนี้ สวีเนี่ยนจือก็ยังคงสงบนิ่ง “ฮองเฮาย่อมทรงพระปรีชาสามารถยิ่ง หากประสงค์จะประหารเนี่ยนจือ ก็คงจะทรงวางแผนทุกอย่างไว้อย่างรอบคอบแล้วเพคะ!”“ต่อให้มิใช่เนี่ยนจือเป็นผู้ล

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2624

    ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะได้เอ่ยคำใด สวีเนี่ยนจือพลันร้องห้ามขึ้น “องค์รัชทายาทน้อย อย่าได้ปกป้องหม่อมฉันเลยเพคะ!”สวีเนี่ยนจือทรุดกายลงคุกเข่า ปอยผมด้านหน้าปรกลงมาบดบังดวงตาทั้งคู่ของนางนางก้มหน้าลงและกล่าวอย่างสงบนิ่ง “ฮองเฮาตรัสว่าหม่อมฉันวางยาพิษแม่นมลี่และท่านอ๋องเฉิง หม่อมฉันยอมรับทั้งหมดเพคะ!”“ฮองเฮา โปรดประทานความตายให้เนี่ยนจือด้วยเถิดเพคะ!”“ฮองเฮา... ก่อนตาย… เนี่ยนจือเพียงอยากจะกล่าวประโยคหนึ่ง... หม่อมฉันมิเคยคิดแย่งชิงสิ่งใดจากฮองเฮาเพคะ!”“มิเคยคิดแย่งชิงความโปรดปรานของฝ่าบาท และมิเคยคิดจะแย่งชิงองค์รัชทายาทน้อยไปเช่นกันเพคะ องค์รัชทายาทน้อยทรงเป็นพระโอรสของท่าน ที่เนี่ยนจือดูแลเอาใจใส่พระองค์ ก็เพียงเพราะเห็นว่าพระองค์ขาดมารดาคอยดูแล มิเคยคิดจะแทนที่ฮองเฮาแม้แต่น้อยเพคะ!”วาจานี้ของสวีเนี่ยนจือ ทำให้เหล่าขุนนางและฮูหยินพลันจินตนาการไปไกลเหล่าขุนนางต่างรู้สึกว่าตนเองฟังความนัยของสวีเนี่ยนจือออกแล้วหลิงอวี๋ใส่ร้ายสวีเนี่ยนจือเพียงเพราะความอิจฉา ต้องการอาศัยโอกาสนี้กำจัดนางให้พ้นทางเพราะท้ายที่สุดแล้ว ในวังหลวงตอนนี้ก็ไม่มีพระสนมคนอื่นอีก สวีเนี่ยนจือเป็นกุ้ยเหริ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2623

    วาจาของหลิงอวี๋ในครานี้ ประดุจก้อนหินที่โยนลงน้ำจนบังเกิดเป็นระลอกคลื่นนับพันชั้นนอกเสียจากอันเจ๋อและท่านอดีตเสนาบดีกับพวกมิกี่คนที่ล่วงรู้ความจริงอยู่แล้ว บรรดาขุนนางที่เหลือต่างยังมิรู้เรื่องนี้ ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงตกตะลึงไปตาม ๆ กัน“ผู้ใดกันที่บังอาจถึงเพียงนี้ กล้าวางยาพิษท่านอ๋องเฉิงเชียวรึ?”เหล่าขุนนางต่างมองหน้ากันและคาดเดากันไปต่าง ๆ นานา เซียวหลินเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เมื่อวานหลังจากที่ฮองเฮาตรวจพบเรื่องนี้ ตัวข้าก็ได้มอบหมายคดีการวางยาพิษท่านอ๋องเฉิงให้หลี่ว์เซียงแล้ว หลังจากการสืบสวนของหลี่ว์เซียงและแม่ทัพหลี่ว์ บัดนี้คดีก็พอจะมีเค้าลางแล้ว!”“ส่วนที่เหลือ ก็ให้ฮองเฮาเป็นผู้กล่าวถึงแรงจูงใจของคนร้ายให้ทุกคนได้ฟัง!”อันเจ๋ออดรนทนมิไหวจึงร้องทูลขึ้นมาว่า “ฝ่าบาท ฮองเฮา ขอท่านทั้งสองโปรดตรัสก่อนเถิดว่าฆาตกรคือผู้ใดกันแน่พ่ะย่ะค่ะ!”“ผู้ใดที่บังอาจลอบสังหารท่านอ๋องเฉิง กระหม่อมอันเจ๋อผู้นี้จะไม่มีวันปล่อยมันผู้นั้นไปแน่!”หลิงอวี๋แค่นยิ้มเย็นชา กล่าวว่า “เมื่อพูดถึงเรื่องที่ท่านอ๋องเฉิงถูกวางยาพิษ ก็จำต้องกล่าวถึงแม่นมลี่!”“ใต้เท้าและฮูหยินทุกท่านคงจะ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status