LOGINShare
บทที่ 2342
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2350
หลิงอวี๋เหลือบมองเก๋อเฟิ่งฉิงแวบหนึ่ง เห็นสีหน้าของนางค่อนข้างซีดเซียว ระหว่างคิ้วและแววตาก็ฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัดเมื่อนึกถึงเรื่องที่เก๋อเฟิ่งฉิงเคยเสี่ยงชีวิตช่วยเซียวหลินเทียนไว้ที่ภูเขาอนันต์ครั้งก่อน หลิงอวี้จึงพยักหน้านางหันกายกลับไป ก็เห็นเก๋อเฟิ่งเจียวกำลังกวาดตามองไปรอบ ๆ มองหาเก๋อเฟิ่งฉิงอยู่“คุณหนูรองเก๋อ ชุดกระโปรงของท่านร้านใดตัดเย็บหรือ ลายปักบริเวณคอเสื้อช่างงดงามประณีตยิ่งนัก!”หลิงอวี๋แสร้งทำทีเป็นสนใจชุดกระโปรงของเก๋อเฟิ่งเจียว พลางเดินไปขวางหน้าอีกฝ่ายไว้เก๋อเฟิ่งเจียวเหลือบมองหลิงอวี๋อย่างเย็นชา กล่าวอย่างมิสบอารมณ์ว่า “ร้านปักผ้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง อยู่ตรงประตูตงหัว หามิยากหรอก!”พูดจบ นางก็ทำท่าจะเดินผ่านหลิงอวี๋ไปมีหรือที่หลิงอวี๋จะยอมให้นางไปขัดขวางเรื่องของเก๋อเฟิ่งฉิง จึงรีบรั้งตัวนางไว้ แล้วแย้มยิ้มกล่าวว่า “คุณหนูรอง ชุดของเจ้างดงามยิ่งนัก แต่แป้งที่เจ้าใช้แต่งหน้ากลับด้อยคุณภาพไปหน่อย!”“เจ้าดูสิ แป้งตรงนี้ร่อนหมดแล้ว! อีกอย่าง ชาดทาปากของเจ้าก็มิดีเลย ปากลอกเป็นขุยเชียว!”“ข้าจะแนะนำแป้งและชาดทาปากที่ข้าใช้ให้เจ้าลองดู รับรองว่าคุณภา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2349
หลิงอวี๋หน้าเคร่งขรึมลง หยางหงหนิงช่างทำเกินไปจริง ๆ!ก่อนหน้านี้นางก็รู้สึกอยู่แล้วว่า หยางหงหนิงไม่มีทางตัดใจจากเย่หรงได้ มิคิดเลยว่านางจะเปลี่ยนจากรักเป็นแค้นถึงขั้นคิดจะเหยียบย่ำเย่หรงให้จมดิน!นางมองไปยังเย่หรงด้วยความกังวล เย่หรงจะรับมือกับการกดดันของหยางหงหนิงได้อย่างไรกัน!เย่หรงเหลือบมองหยางหงหนิงอย่างเย็นชา ก่อนจะลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าเรียบเฉย“หยางหงหนิง ที่เจ้าพูดเมื่อครู่ก็ถูก คนมิใช่ต้นไม้ใบหญ้า จะไร้ความรู้สึกได้อย่างไร ข้ายอมรับว่าข้าเคยคิดจะแต่งงานกับเจ้า!”“แต่มิใช่เพราะสิ่งที่เจ้าจะให้ข้าได้ แต่เป็นเพราะเจ้าดีต่อข้า!”“ชาติกำเนิดของข้าใคร ๆ ก็รู้ดี ตั้งแต่เล็กข้าก็ถูกคนในครอบครัว หรือแม้แต่พวกคุณชายคุณหนูอย่างพวกเจ้าดูแคลนมาตลอด แต่นั่นมันสำคัญอย่างไรกัน?”“ข้ามิต้องพึ่งพาพวกเจ้า หรือแม้แต่บ้านตระกูลเย่ ข้าก็เลี้ยงดูตัวข้าเองได้! ข้ามิอยากป่าวประกาศว่าตัวข้าเองเห็นเงินทองเป็นของไร้ค่า และมิเคยคิดว่าการได้มาซึ่งอำนาจวาสนาคือความสุข!”“สิ่งที่พวกเจ้าให้ความสำคัญ ในสายตาข้ามันก็แค่เรื่องไร้สาระ!”เย่หรงมองหยางหงหนิงอย่างเย้ยหยัน “เจ้ามิรู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งใดที่ข้าให
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2348
หลิวซานพอเห็นสีหน้าของหยางหงหนิงดูมิสู้ดีนัก กอปรกับเห็นว่าทุกคนเริ่มมองเย่หรงในแง่ดีขึ้นหลังจากได้ฟังที่หลงเพ่ยเพ่ยพูดหลิวซานจึงรีบเข้ามาไกล่เกลี่ย “เอาเถิด ๆ ถือซะว่าที่เพ่ยเพ่ยพูดเป็นเรื่องจริงเถิด พวกเราทำการละเล่นกันต่อเถิด!”หลิงอวี๋สังเกตเห็นแล้วว่า หลิวซานและหยางหงหนิงจงใจเล่นงานเย่หรง นางจึงเริ่มเบื่อหน่ายกับการละเล่นนี้“พวกเจ้าเล่นกันเถิด ข้าจะออกไปชมวิวข้างนอกสักหน่อย!”แต่หลิงอวี๋ยังมิทันจะได้ลุกขึ้น หลงอิงก็คว้าแขนนางไว้ก่อนพลางกล่าวพร้อมรอยยิ้มว่า “เสี่ยวอวี๋ อย่าเพิ่งไปสิ! นี่เพิ่งจะเล่นไปมิกี่รอบเอง อยู่เล่นต่ออีกสักหน่อยเถิด!”“รอบนี้เพ่ยเพ่ยเป็นผู้บัญชา หากเจ้าไปตอนนี้ จะมิเป็นการหักหน้านางหรอกหรือ?”หลิงอวี๋ครุ่นคิดครู่หนึ่งก็พยักหน้า “ก็ได้ ข้าจะเล่นต่ออีกสักสองสามรอบแล้วกัน!”เสียงตีกลองเริ่มดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้ช่อดอกไม้ตกไปอยู่ในมือของหยางหงหนิงหลงเพ่ยเพ่ยมองหยางหงหนิง พลันนึกถึงเรื่องที่ตนเคยตกหน้าผาเพราะมีคนผลักเมื่อคราวก่อนหลิงอวี๋เคยเตือนนางไว้ว่า คนที่ผลักนางในตอนนั้นอาจจะเป็นหยางหงหนิงตอนนั้นหลงเพ่ยเพ่ยคิดว่าเป็นไปมิได้ และถึงแม้ภายหลังจะล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2347
สีหน้าของหลงเพ่ยเพ่ยย่ำแย่ถึงขีดสุดแล้วเก๋อเฟิ่งเจียวถึงกับกล่าวว่าเย่หรงนั้นไร้ความสามารถมิเอาไหน ส่วนเหยาเซียงก็ทำทีเป็นยกย่องเย่หรงอย่างเปิดเผย แต่แฝงเจตนาดูแคลนไว้ในทีเย่หรงคุ้นชินกับสีหน้าดูแคลนของเหล่าคุณชายคุณหนูในเมืองหลวงแดนเทพที่มองมายังตนเองเช่นนี้มานานแล้วเขามิได้โกรธเคือง เพียงแต่มองไปยังหลงเพ่ยเพ่ยอย่างเงียบงันเมื่อสหายของนางกล่าวถึงตนเช่นนี้ นางจะมีปฏิกิริยาอย่างไรกัน?หรือว่านางเองก็คิดเช่นเดียวกับพวกเขา มองตนเองเช่นนี้เหมือนกัน!หลงเพ่ยเพ่ยพลันลุกขึ้นยืน สายตาตวัดมองไปยังเก๋อเฟิ่งเจียวและเหยาเซียง ก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“เมื่อครู่ข้าบอกแล้วว่าข้าชื่นชมเย่หรง เพราะเขาคือสหายของข้า!”“ถูกต้อง ข้าย่อมมีหลักการในการคบหาสหาย เย่หรงสามารถมาเป็นสหายของข้าได้ ย่อมต้องมีข้อดีในตัวเขา!”หลงเพ่ยเพ่ยหันไปมองเย่หรง กล่าวอย่างจริงใจว่า “ในสายตาพวกเจ้า เย่หรงอาจเป็นคนมิเอาไหน แต่เขามิเล่นพนัน มิรังแกผู้อ่อนแอ!”“เขามีน้ำใจ มีคุณธรรม เมื่อเผชิญหน้ากับอันตรายก็มิเคยหวั่นเกรงถอยหนี... วันนั้นที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ หยวนซานหลานชายข้าพลัดตกจากหน้าผา เย่หรงก็กระโดดตามลงไ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2346
“ตึง!”เสียงกลองหยุดลง คราวนี้ช่อดอกไม้ไปอยู่ในมือของหลิวซานเจียงหมิงอี้ถามคำถามง่าย ๆ ไปข้อหนึ่ง หลิวซานก็ผ่านด่านไปได้การละเล่นดำเนินต่อไป คราวนี้ช่อดอกไม้ไปตกอยู่ในมือของหลงเพ่ยเพ่ยหลงเพ่ยเพ่ยยิ้มพลางมองไปยังหลิวซาน มิคาดคิดว่าหลิวซานจะเอ่ยปากถามคำถามที่ทำให้นางถึงกับตอบมิถูกออกมา“เพ่ยเพ่ย ท่านชอบเย่หรงหรือไม่? ช่วงนี้เห็นพวกท่านอยู่ด้วยกันบ่อยครั้ง หรือว่าทั้งสองตระกูลคิดจะเกี่ยวดองกัน?”หลงเพ่ยเพ่ยถึงกับตกตะลึง คำถามแบบนี้จะให้ตอบตามตรงได้อย่างไรกัน?จริงอยู่ที่นางชอบเย่หรง แต่หยางหงหนิงก็ชอบเย่หรงเช่นกันยิ่งไปกว่านั้น วันนี้ยังเป็นวันที่นางอุตส่าห์จัดงานล่องเรือในทะเลสาบเพื่อช่วยประสานความสัมพันธ์ให้หยางหงหนิงกับเย่หรงด้วยซ้ำหากนางบอกว่าชอบเย่หรง ก็เท่ากับเป็นการป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ว่านางแย่งผู้ชายที่หยางหงหนิงชอบมิใช่หรือ?“เหตุใดกัน คำถามนี้ตอบยากนักหรือ? ชอบหรือไม่ชอบ ก็ตอบมาตามตรงก็พอ!”ที่หลิวซานถามคำถามนี้ ก็เพราะทำตามคำสั่งของหยางหงหนิงมา“พวกเราเป็นสหายกัน! หากมิชอบแล้วจะเป็นสหายได้อย่างไรกัน? ความชอบแบบนี้ก็เหมือนกับที่ข้าชอบพวกเจ้า!”หลงเพ่ยเพ่ยถูกสถ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2345
เมื่อหลงเพ่ยเพ่ยเห็นว่าหยางหงหนิงกำลังขุ่นเคือง นางก็ส่งสายตาให้เย่หรงจุดประสงค์แต่แรกเริ่มของการล่องเรือชมทะเลสาบในวันนี้ ก็เพื่อให้เย่หรงและหยางหงหนิงได้ปรับความเข้าใจและฟื้นฟูความสัมพันธ์กันครั้นเย่หรงปลีกตัวไปตกปลา หยางหงหนิงย่อมต้องคิดว่าเขาจงใจหลบหน้าตน นางจึงรู้สึกมิพอใจเป็นธรรมดาในใจของเย่หรงนั้นรู้สึกหงุดหงิด จุดประสงค์ที่เขามาในวันนี้ก็เพียงเพื่อสำรวจตำแหน่งที่ตั้งแถบสระเก้ามังกร จะได้หาทางช่วยมารดาของตนออกมา เขาจะมีกะจิตกะใจที่ไหนมาเล่นสนุกอยู่กับบรรดาคุณหนูคุณชายเหล่านี้ได้แต่เมื่อหลงเพ่ยเพ่ยส่งสัญญาณมาแล้ว แม้เย่หรงจะมิเต็มใจเพียงใด ก็ทำได้เพียงพยักหน้ารับ“ก็ได้ ข้าจะร่วมสนุกกับพวกเจ้าสักครู่แล้วกัน!”หยางหงหนิงเห็นหลงเพ่ยเพ่ยส่งสัญญาณตาให้เย่หรงอยู่ก่อนแล้ว ในใจพลันยิ่งทวีความเคียดแค้นชิงชังเย่หรงเชื่อฟังหลงเพ่ยเพ่ยถึงเพียงนี้ ยังจะมาทำเจ้าชู้ยักคิ้วหลิ่วตาต่อหน้านางอีก นี่เห็นนางเป็นอากาศหรืออย่างไร?ได้ ในเมื่อพวกเขาไร้เมตตา ก็อย่าหาว่าตนไร้คุณธรรมก็แล้วกัน!หลิงอวี๋เองก็มิอยากร่วมวงเล่นด้วย แต่เมื่อเซียวหลินเทียนเดินเลี่ยงไปแล้ว หากนางจะปลีกตัวตามไปอีก
You may also like
พระชายาอย่าหนีข้าไป
ป่าดอกท้อ9.7K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว59.3K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.2K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลาไปก่อน
Lovedee623 viewsท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เล่ม2
มี่เยี่ยน65 viewsมิติรัก ลากข้ามาเป็นฮองเฮา
เจียหลุนซิง192 viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย
วริษา8.4K views
