บทที่ 2755

จู้เฉียงนึกย้อนดู จากนั้นก็เบิกตาโต “ใช่แล้ว สิบห้าวัน!”

“ทุกสิบห้าวันพวกเราจะได้รับโอสถบำรุงวิญญาณหนึ่งเม็ด เจี่ยงชิงบอกว่านี่คือโอสถชั้นดี และเพราะว่าราคาสูง ทุกสิบห้าวันจึงให้พวกเราได้แค่หนึ่งเม็ด!”

“โอสถบำรุงวิญญาณนี้พวกเราล้วนคิดว่ามันคือของดี กินแล้วรู้สึกมีชีวิตชีวา รู้สึกว่ามีพละกำลังมากขึ้น!”

“นับระยะเวลาดูแล้ว วันนี้ก็จะเป็นวันที่พวกเราจะได้กินโอสถบำรุงวิญญาณพอดี!”

เนื่องจากจู้เฉียงกับพานเจี้ยนหนีออกมา จึงมิได้กินโอสถบำรุงวิญญาณ ดังนั้นจึงมิอาจยับยั้งพิษได้จนกำเริบขึ้นมา

จู้เฉียงจึงเอ่ยถามเสียงสั่น “ความหมายของฮูหยินอู่ก็คือ หากพวกเราไม่มียาแก้พิษ ก็จะตายหรือขอรับ?”

หลิงอวี๋พยักหน้า “ดีที่พวกเจ้าโชคดีมาพบข้า มิฉะนั้นเมื่อครู่พวกเจ้าสองคนก็ตายไปแล้ว!”

พานหลิงกับหลิงหว่านล้วนฟังแล้วเบิกตาโพลง

พานหลิงจึงเอ่ยขึ้นอย่างร้อนใจว่า “เช่นนั้นอ๋องซู่ก็ใช้วิธีการนี้มาควบคุมพวกท่านไว้มิใช่หรือ ต่อให้พวกท่านจะหนีออกมา แต่ก็มิสามารถควบคุมการกำเริบของพิษได้?”

จู้เฉียงโกรธจนกำหมัดแน่น อยากจะไปสังหารเจี่ยงชิงยิ่งนัก สตรีโหดร้ายผู้นี้ นางทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร!

“ฮูหยินอู่ ท่านมีวิธ