แชร์

​บทที่​ 935

ผู้เขียน: กานเฟย
วันรุ่งขึ้น

หลิงอวี๋กำลังนึกถึงเรื่องของหลิงหว่าน นางลุกขึ้นไปกินอาหารเช้า จากนั้นจึงพาหลิงเยวี่ยกับเถาจื่อไปที่บ้านป้าสะใภ้ใหญ่

ป้าสะใภ้ใหญ่กำลังพาเสี่ยวเยี่ยนจื่อทำงานอยู่ในเรือน เมื่อนางเห็นหลิงอวี๋พาหลิงเยวี่ยมา ก็ทักทายด้วยรอยยิ้ม

“เยวี่ยเยวี่ยหลานรัก เจ้ามาแล้วหรือ! คิดถึงยายหรือไม่?”

หลิงเยวี่ยเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “คิดถึงขอรับ​ คิดถึงพี่เยี่ยนจื่อด้วยขอรับ!”

เสี่ยวเยี่ยนจื่อยิ้มแล้ววิ่งไปจับมือหลิงเยวี่ย “น้องเยวี่ยเยวี่ย ข้าชอบกระต่ายน้อยที่เจ้าให้ข้ามาครั้งที่แล้วมาก ข้าจะพาเจ้าไปดู มันโตขึ้นมากเลย!”

หลิงเยวี่ยตามเสี่ยวเยี่ยนจื่อไปดูกระต่ายน้อยอย่างตื่นเต้น

หลิงอวี๋มิเห็นหลิงหว่าน จึงเอ่ยถาม “ป้าสะใภ้ใหญ่ หว่านเอ๋อร์เล่า?”

“นางหรือ​ ออกไปจ่ายตลาดตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว​ บอกว่าหลังช่วยข้าจ่ายตลาดแล้ว นางต้องไปดูที่ตั้งโรงงาน นางบอกว่านางพบสถานที่ที่ดีที่จะสร้างโรงงาน และกำลังเจรจาราคากับพวกเขาอยู่!”

ขณะที่ป้าสะใภ้ใหญ่กำลังพูดอยู่นั้น หลิงหว่านก็เข้ามาพร้อมกับถือตะกร้าผักใบใหญ่มาด้วย

เถาจื่อกับสุ่ยหลิงรีบไปช่วยนาง​ หลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋ก็ยิ้มแล้วเอ่ย “ท่านพี่หลิงหลิง ท่านพี
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
ท่านพี่หลิงหลิง ข้ายอมตายดีกว่า
goodnovel comment avatar
Tiwapon Prasertsarn
หลิงหว่านไม่ยอมเป็นภรรยาน้อยขององค์ชายเว่ย
goodnovel comment avatar
บุศราคัม สายโสน
ทำไมต้องปดร้อกอัตโนมัดด้วย
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2772

    ครั้นหลิงอวี๋กลับมาถึงโรงเตี๊ยม เซียวหลินเทียนก็ยังมิได้หลับแต่กำลังรอนางอยู่เมื่อเห็นหลิงอวี๋ เซียวหลินเทียนก็เอ่ยถามด้วยความห่วงใย “ไปบ้านตระกูลหยาง ราบรื่นดีหรือไม่?”หลิงอวี๋จึงเล่าเรื่องที่ได้พบหยางเฉิงให้ฟังทั้งหมด เมื่อกล่าวถึงโรคชราภาพของฮูหยินหยาง เซียวหลินเทียนถึงกับนิ่งอึ้งไปใต้หล้าผืนนี้มีโรคประหลาดเช่นนี้อยู่ด้วยหรือ เขาแทบจะนึกภาพมิออกเลยจริง ๆใต้หล้านี้ช่างกว้างใหญ่ไพศาล เรื่องแปลกประหลาดอันใดก็ล้วนเกิดขึ้นได้!“หม่อมฉันรู้สึกว่าฮูหยินหยางผู้นี้ช่างลึกลับนัก!”หลิงอวี๋กล่าวขึ้นอย่างครุ่นคิด “แม้รูปโฉมภายนอกของนางจะดูแก่ชรา แต่ทุกท่วงทีกลับแฝงไว้ซึ่งการอบรมสั่งสอนอันดีเยี่ยม!”“นี่มิใช่สิ่งที่ตระกูลธรรมดาสามัญจะสามารถอบรมเลี้ยงดูออกมาได้!”“อีกทั้งท่าทีของหยางเฉิงที่มีต่อนาง ก็เปี่ยมด้วยความเคารพนบนอบมากกว่าความรักใคร่เสน่หา นี่มิเหมือนความสัมพันธ์ของสามีภรรยาทั่วไปเลยแม้แต่น้อย!”เซียวหลินเทียนยิ้มกล่าว “มิใช่ว่าพวกเขามีบุตรด้วยกันถึงสองคนแล้วหรอกหรือ?”หลิงอวี๋ส่ายหน้า “เด็กทั้งสองคนนี้อาจมิใช่บุตรที่ฮูหยินหยางให้กำเนิด! หม่อมฉันดูจากสรีระของนางแล้ว มิเหมือ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2771

    ฮูหยินหยางเห็นหลิงอวี๋จริงใจถึงเพียงนี้ก็แย้มยิ้มพลางเอ่ยว่า “ฮูหยินอู่มาจากฉินตะวันตก ข้ารู้ว่าที่นั่นเปรียบดั่งใต้หล้าอีกผืนหนึ่ง!”“ท่านสามารถรู้แจ้งสมุนไพรพิษในแดนเทพถึงหกส่วน ก็นับว่าหาได้ยากยิ่งแล้ว!”“ต่อให้ข้าทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อศึกษาเครื่องยาสมุนไพร ข้าก็รู้แจ้งเพียงพันกว่าชนิดเท่านั้น!”“ทว่าท่านพูดถูก แต่ละคนมีแนวทางศึกษาที่แตกต่างกัน ความรู้ความเข้าใจในชนิดของเครื่องยาสมุนไพรย่อมมีจุดที่แตกต่างกันไป!”“การที่ฮูหยินอู่ยอมมาแลกเปลี่ยนความรู้กับข้า ก็นับเป็นวาสนาของข้าแล้ว!”ฮูหยินหยางหันไปทางชิงเสวียน “ชิงเสวียน ไปนำตำราบันทึกของข้ามา!”ชิงเสวียนมิได้เอ่ยคำใด นางเดินออกไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกลับเข้ามาพร้อมกับสมุดบันทึกเล่มหนาปึกสิบกว่าเล่มในอ้อมแขน“ฮูหยินอู่ ตำราเหล่านี้ล้วนเป็นบันทึกเครื่องยาสมุนไพรที่ข้ารวบรวมไว้ ข้าให้ท่านยืมศึกษาสามวัน หากให้ข้าเล่าปากเปล่า ต่อให้พูดสามวันสามคืนก็คงมิจบสิ้น!”ฮูหยินหยางมองหลิงอวี๋ด้วยรอยยิ้มหลิงอวี๋มองดูกองตำราที่สูงท่วม นางตื่นเต้นจนพูดมิออกฮูหยินหยางถึงกับยอมให้นางยืมบันทึกเครื่องยาสมุนไพรที่ศึกษามาทั้งชีวิตเชียวหรือ?ความใจกว

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2770

    หลิงอวี๋กล่าวพลางเทโอสถสองเม็ดออกมา “ข้าได้ยินว่าฮูหยินหยางเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เช่นนั้นท่านย่อมทราบดีว่า แม้ข้าหลวงหยางและหยางหนานจะกินยาถอนพิษก็มิอาจหายเป็นปกติได้ในทันที!”“พิษร้ายได้แทรกซึมลึกสู่ใจและปอดของพวกเขามานานแล้ว จำต้องขับพิษออกก่อนจากนั้นจึงค่อยบำรุงฟื้นฟู!”ฮูหยินหยางรับโอสถจากหลิงอวี๋ และบิดให้แตกออกครึ่งหนึ่งก่อนใส่เข้าปากลองลิ้มรสอยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาของฮูหยินหยางพลันเบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึง“ฮูหยินอู่ ในโอสถนี้ มีส่วนผสมของหญ้าล้างพิษ เมล็ดบัววิญญาณวารี และผลกระดูกวิญญาณ!”“สมุนไพรทั้งสามชนิดนี้ล้วนเป็นโอสถทิพย์ล้ำค่าที่แม้ใช้ทองพันชั่งก็ยากจะหาซื้อได้ ท่านถึงกับใช้มันเป็นส่วนผสมเชียวหรือ?”หลิงอวี๋แย้มยิ้มบางเบา “ฮูหยินหยางช่างมีสายตาแหลมคมนัก! สมุนไพรเหล่านี้แม้จะล้ำค่า แต่หากสามารถช่วยเหลือผู้ที่สมควรช่วยได้ นั่นจึงนับเป็นคุณประโยชน์ของพวกมันอย่างแท้จริง!”ฮูหยินหยางมองหลิงอวี๋ด้วยสายตาแปลก ๆหยางหนานซึ่งฟังบทสนทนาอยู่ ถึงกับทนมิไหวจึงเอ่ยถามขึ้น “ฮูหยินอู่ ท่านยังมีสมุนไพรเหล่านี้อีกหรือไม่?”“หากท่านสามารถปรุงยาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อแจกจ่ายให้เหล่าแม่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2769

    หลิงอวี๋สะดุ้งตกใจกับสายตาอันเหี้ยมโหดของฮูหยินหยาง แม้นางจะเป็นผู้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านคลื่นลมแรงมานับมิถ้วน ทว่านี่ยังนับเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นแววตาอันอำมหิตและเย็นเยียบถึงเพียงนี้สายตานั้นราวกับจะเชือดเฉือนนางให้ตายทั้งเป็นในชั่วพริบตา!แม้ฮูหยินหยางจะเก็บงำแววตานั้นกลับไปในพริบตา แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นก็ยังทำให้หลิงอวี๋ใจสั่นไหวอยู่บ้างนางมิกล้าจ้องมองสำรวจอีกต่อไป จึงได้แต่ก้มหน้าลงใช้ความคิดชั่วครู่ต่อมา ชิงเสวียนก็รายงานเรื่องราวทั้งหมดจนกระจ่างชัดฮูหยินหยางยังมิเอ่ยคำใด ชิงเสวียนเองก็มิกล้าพูดอะไรมากความ ในห้องจึงตกอยู่ในความเงียบสงัดในทันทีเนิ่นนานผ่านไป ฮูหยินหยางจึงแค่นเสียงเย็นชาออกมาคราหนึ่ง “อ๋องซู่... เจี่ยงชิง... ช่างกล้าดีเสียจริง!”เมื่อเห็นฮูหยินหยางทำลายความเงียบลงแล้ว ชิงเสวียนจึงกล้าเอ่ยปาก “ท่านแม่บุญธรรม ยามนี้แม้แต่หยางหนานก็ถูกพิษ ทางฝั่งนายท่าน เกรงว่าคงมิต่างกัน!”“ครานั้นที่ยอดเขาเกาหลิ่ง รั่วหลานถูกเจี่ยงชิงลอบทำร้าย อ๋องซู่ก็น่าจะอยู่ที่นั่นด้วย แต่เขากลับปล่อยปละละเลยให้เจี่ยงชิงลงมือต่อรั่วหลาน นี่เขาคิดจะแตกหักกับตระกูลหยางเราหรือเจ้าคะ?

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2768

    แววตาเช่นนั้นของลุงซินช่างขัดแย้งกับรูปลักษณ์ที่แก่ชราของเขา หลิงอวี๋นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ครั้นคิดจะมองอีกครั้ง ลุงซินก็ก้มศีรษะลงเสียแล้ว กลับไปมีท่าทีต้อยต่ำและนอบน้อมดังเดิม“พระนางหลิง เชิญทางนี้เถิด!”ชิงเสวียนหันกลับมาเอ่ยเรียกในใจของหลิงอวี๋บังเกิดความคลางแคลงใจต่อท่าทีของลุงซิน แต่ชั่วขณะนี้ยังไม่มีเวลาครุ่นคิดให้ลึกซึ้ง จึงได้แต่เดินตามชิงเสวียนเข้าไปด้านในเมื่อเดินอ้อมลานเรือนรองด้านหลัง ผ่านระเบียงทางเดินทอดยาวหลายสาย ในที่สุดก็มาถึงเรือนชั้นในอันเป็นที่พำนักของฮูหยินหยางเหล่าสาวใช้ที่พบระหว่างทาง เมื่อเห็นชิงเสวียนต่างก็ก้มศีรษะคารวะ ไม่มีผู้ใดตั้งข้อสงสัยที่นางพาหลิงอวี๋เข้ามาด้วยครั้นมาถึงเรือนชั้นใน สาวใช้คนหนึ่งที่เฝ้าประตูอยู่เห็นชิงเสวียน จึงร้องประกาศเสียงดังว่า “ฮูหยิน คุณหนูชิงเสวียนกลับมาแล้วเจ้าค่ะ!”เสียงที่แก่ชราเสียงหนึ่งดังแว่วมาจากด้านใน “ให้นางเข้ามา!”หลิงอวี๋ได้ยินเสียงนี้ก็มิได้เอะใจอันใด นางนึกว่าเป็นเสียงของแม่นมข้างกายฮูหยินหยางชิงเสวียนจึงขานรับว่า “ฮูหยิน ข้าพาฮูหยินอู่มาด้วยเจ้าค่ะ!”ชิงเสวียนหยุดยืนรออยู่ที่หน้าประตูครู่หนึ่ง จึงพาหลิง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2767

    ชิงเสวียนเองก็รีบพรวดเข้าไปดึงตัวหยางหนานไว้“หยางหนาน นายท่านอู่กล่าวได้ถูกต้องแล้ว เจ้าบุ่มบ่ามจะไปหาอ๋องซู่เพื่อแก้แค้นเช่นนี้ ทั้งฮูหยินและนายท่านก็ยังมิล่วงรู้!”“หากอ๋องซู่คิดแตกหักกับเจ้าอย่างสิ้นเชิงขึ้นมา ฮูหยินและนายท่านก็จะตกอยู่ในอันตราย! เจ้าจะนำชีวิตของทุกคนไปเสี่ยงอย่างบุ่มบ่ามเช่นนี้มิได้!”หยางหนานกำหมัดแน่น ชิงเสวียนพูดถูกแล้ว ยามนี้อ๋องซู่นั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก อำนาจทางการทหารทั้งหมดล้วนอยู่ในกำมือของเขาหากตนมิอาจสังหารอ๋องซู่ได้ เช่นนั้นคนทั้งตระกูลหยางจะต้องถูกเขาสังหารล้างตระกูลเป็นแน่!หยางหนานสะบัดมือนางออกแล้วเดินกระสับกระส่ายไปมาในห้อง เขาสูดหายใจลึกอย่างต่อเนื่อง พยายามข่มเพลิงโทสะของตนไว้ชิงเสวียนเห็นเขามิได้บุ่มบ่ามออกไป จึงหันไปทางหลิงอวี๋ “พระนางหลิง พวกเราเชื่อคำพูดของพวกท่าน!”“เช่นนั้นอาการป่วยของรั่วหลาน พระนางหลิงพอจะมีวิธีรักษาหรือไม่เจ้าคะ?”หลิงอวี๋ครุ่นคิดครู่หนึ่งจึงกล่าว “ข้าตรวจดูรั่วหลานแล้ว ในเลือดของนางไม่มีพิษ แต่นี่ก็มิได้หมายความว่านางมิได้ถูกพิษ มิฉะนั้นไฝดำบนร่างกายนางคงมิขยายใหญ่ขึ้นเช่นนี้!”“นี่อาจเป็นพิษชนิดหนึ่งที่ทั้งข้า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status