LOGINเสียงนินทาดังไปทั่วออฟฟิศ ถึงข่าวคุณแพรไปวีนแตกที่คอนโดคุณชีวิน ทำเอาผ้าแพรหน้าชาตั้งแต่ลงจากรถ
เสียงเดินมาเป็นเอกลักษณ์จนทำให้หลายคนเงียบกริบก่อนเจ้าตัวจะเดินมา ผ้าแพรมองรอบตัวแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะพูดเสียงลั่นห้อง
"ข่าวเนี่ย มันมีหลายมุมนะ มุมเธอ มุมฉัน และ ความจริง ถ้าสงสัยอะไร ถามได้ จะได้ไม่ลือผิดๆ"
ผ้าแพรพูดออกมา ก่อนจะเดินเข้าห้องไป เสียงข้างนอกคุยกันอีกครั้ง ว่าแล้วววไง อย่างคุณแพรนี่เหรอ จะไปแย่งแม่วารี น่าสงสารโดนไล่ออกไปแล้ว คุณหญิงแกต้องเลือกคุณแพรอยู่แล้ว ปีนึงแกหาเงินเข้าบริษัทได้เท่าไหร่ขาดคุณแพรไปมีระส่ำระสาย พูดเลย ผ้าแพรยิ้มออกมา อืม พูดได้ดี เธอนั่งฟังอยู่ในห้องทำงานแล้วยิ้มออกมา
"ฉันคิดว่า เธอจะแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกนะ ผ้าแพร ต่อไปนี้เรื่องของเธอกับชีวินก็จบกันไป แม่วารีก็ลาออกไปแล้ว เธอหาผู้ช่วยใหม่มาสักคน ตามใจเธอเลยแล้วกัน"
เสียงคุณหญิงบอกกับเธอ ผ้าแพรยิ้มบางๆ
"ได้ค่ะ ตกลงตามนี้นะคะ" พูดจบ ผ้าแพรก็เดินสวยๆออกมาจากห้องทำงานคุณหญิงทันที
"มด เดี๋ยวมาช่วยงานพี่นะ"
ผ้าแพรเรียกเด็กสาวน้องใหม่ ให้เดินมาหาตัวเอง ก่อนจะบอกรายละเอียดและขอบเขตการทำงานให้รู้ น้ำเสียงเจือไปด้วยความเอ็นดู
"พี่จะสอนเราก่อน แต่เราต้องคล่องขึ้นเรื่อยเรื่อยนะ ต้องเรียนรู้ให้เร็ว เข้าใจไหม "
เด็กสาวยิ้มออกมา
ผ้าแพรนอนหลับตาอยู่บนเตียงอย่างมีความสุข กลิ่นน้ำมันหอมระเหยช่างให้ความรู้สึกผ่อนคลายเสียจริงๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผ้าแพรยิ้มออกมาแล้วรับสาย
"พี่แพรให้เงินเมศทำไม "
ชายหนุ่มตกใจกับข้อความแจ้งยอดเงิน
" ให้ไปดาวน์รถ แค่ดาวน์นะ เมศต้องผ่อนเอง" เสียงตอบออกไปมีความสุขเหลือเกิน
"ไม่เอาพี่แพร เมศไม่เอา"
น้องชายงอแงขึ้นมาด้วยความเกรงใจ
"อย่ามางอแงกับพี่ราเมศ เดี๋ยวมิลมีงานทำ พี่ก็ให้เหมือนกัน"
พี่สาวดุน้องชาย
"ซื้อมาแล้ว ขอนั่งบ้างน้า" เสียงพี่สาวเย้าน้องเล่น ก่อนจะวางสายไป
ผ้าแพรยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เธอส่งน้องเรียนจบ ซื้อรถให้น้องแล้วด้วย ป้าเมตตา คุณลุง อย่าห่วง เมศ กับ มิล นะคะ พี่แพรคนนี้เอาอยู่ ผ้าแพรยิ้มออกมาก่อนจะหลับตาเอาไว้ไม่ให้น้ำตาไหลออกมา
"ผมเอาน้ำหมักมาให้ลองใช้ครับ คุณกรุณา "
เสียงเกษตรอำเภอหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ คุณกรุณามองน้ำหมักสีเข้มที่บรรจุอยู่ในขวดน้ำดื่มรีไซเคิลแล้วยิ้มออกมา
"ขอบใจมากนะ เอามาซะมากมายเชียว ทำเยอะเหรอ"
คุณกรุณาถามออกมา
"ผมอยากจะรบกวนขอแปลงกุหลาบสักแปลงเอาไว้ทดสอบติดตามผลด้วยครับ"
ต้นไม้บอกวัตถุประสงค์
"สูตรน้ำหมักนี้เอาไว้ใช้ไล่หนอนที่มากินใบอ่อนโดยเฉพาะครับ ถ้าได้ทดลองเห็นผล จะได้ไม่ต้องฉีดยาฆ่าหนอนครับ"
คุณกรุณายิ้มรับ
"ดีๆ เอาแปลงหน้าบ้านนี้แล้วกัน สีชมพูได้ไหม เพิ่งจะลงใหม่ สองร้อยต้น"
คุณกรุณาบอกออกมาด้วยความเอ็นดู "ผมรบกวนด้วยนะครับ แต่รับรองว่าจะไม่ทำให้ผลผลิตเสียหายแน่นอน "
เกษตรอำเภอหนุ่มบอกอย่างดีใจ
แปลงกุหลาบสีชมพูก้านใหญ่ กำลังแตกยอดอ่อน เพื่อจะเป็นดอกภายหลัง ถูกฟูมฟักด้วยฝีมือชายหนุ่ม ทุกวันเค้าจะมาที่สวนแห่งนี้ บางวันมาตอนเช้า บางวันมาช่วงเย็น เพื่อจดบันทึก และถ่ายรูป ก่อนจะลงรายละเอียดสำรวจความเปลี่ยนแปลง
คุณกรุณานั่งมองชายหนุ่มแล้วอดคิดถึงหลายชายไม่ได้ แม่พี่สาวเค้าอวดว่าน้องชายเค้า เป็นตำรวจคนนึง ทำงานธนาคารคนนึง เก่งและหล่อที่สุด จะหล่อสู้คนตรงหน้านี้ได้ไหมน้อ มือที่ถือโทรศัพท์อยู่จัดการถ่ายรูปแปลงกุหลาบ ติดหน้าคนไปด้วยเพียงเสี้ยวเดียว ก่อนจะส่งไปให้หลานสาว
"กุหลาบสวยมากค่ะ คุณป้า แค่แปลงก็สวยแล้ว ถ้าออกดอกคงจะสวยมาก " เสียงแม่ตัวดีชื่นชมแปลงกุหลาบ
"ป้ายกให้ เอาไหม" คุณกรุณาบอกออกมาอย่างรู้เวลาของตัวเอง " เอาค่ะ ผ้าแพรชอบกุหลาบ" หลานสาวตอบแบบไม่คิดอะไรมาก
"รับปากนะผ้าแพร ป้าถือว่าเรารับแปลงกุหลาบจากป้าไปแล้ว" เสียงหวานตอบแบบอารมณ์ดี
"สวยขนาดนี้แพรรับแน่นอนค่ะ" เจ้าของสวนกุหลาบยิ้มออกมา
ร่างบอบบางดูเหนื่อยอ่อนและอิดโรยเต็มที่ในขณะที่นั่งรออยู่หน้าห้องไอซียู ช่วงสาย คุณหมอเดินออกมาแจ้งข่าวว่าคนไข้ฟื้นแล้ว สามารถเข้าไปเยี่ยมได้ ผ้าแพรผลักประตูเข้าไป เห็นคุณป้านอนอยู่บนเตียง มีสายห้อยระโยงระยางเต็มไปหมดก็น้ำตาคลอขึ้นมาทันที" คุณป้าขา แพรมาแล้ว คุณป้าเจ็บมากไหมคะ "มือบางเย็นเฉียบเกาะกุมมือผู้มีพระคุณเอาไว้แน่น คุณกรุณาจับมือเอาไว้เบาๆแล้วยิ้มน้อยๆก่อนจะหลับลงไปอีกครั้งคุณหมอบอกอาการโดยรวมของคนป่วย อาการเส้นเลือดในหัวใจตีบ ของคุณป้ามีทางรักษาหากได้รับการผ่าตัด แต่คนไข้ไม่พร้อมไม่แข็งแรงมากพอที่จะรักษาอาการจึงหนักขึ้น ผ้าแพรรับฟังแล้วคิดตาม การรักษาคราวนี้ได้ผลดีมาก หากยาตอบสนองคนไข้ อาจจะพยุงอาการไปได้โดยไม่ต้องผ่าตัด"คุณน่าจะกลับไปพัก อาบน้ำทานข้าวก่อน ส่งข่าวให้คนงานรู้ แล้วค่อยมาอีกทีช่วงเย็น"แม่บ้านพยักหน้าเห็นด้วย กับคำพูดของต้นไม้ร่างบอบบางเดินออกมาด้วยใจเลื่อนลอย เธอแทบจะแย่แล้ว ต้นไม้ต้องไปทำงานแต่อดห่วงเธอไม่ได้"คุณแพร ผมขอเบอร์คุณหน่อยสิ" ผ้าแพรบอกตัวเลขสิบหลักให้ไป จำไม่ได้ด้วยว่า เธอให้เบอร์ส่วนตัวไปด้วยซ้ำคนงานหลังจากเสร็จงานก็มารอฟังข่าว แม่บ้านบอกข่า
ผ้าแพรถือถุงขนมเข้ามาในออฟฟิศถุงใหญ่ เธอลาพักร้อนไปสามวัน เพื่อไปเยี่ยมคุณป้ากรุณา ก่อนกลับคุณกรุณาขอคำสัญญาเป็นมั่นเหมาะว่าจะดูแลสวนกุหลาบนี้ต่อผ้าแพรยิ้มรับด้วยความยินดี แถมยังบอกว่า คราวหน้าจะล้อคคิวสองหนุ่มตามไปด้วย คุณกรุณายิ้มอย่างมีความสุขผู้ช่วยคนใหม่เริ่มทำงานได้คล่องขึ้นแล้ว ผ้าแพรวางขนมลงบนโต๊ะ หน้าห้อง" พี่ซื้อมาฝาก เอาไปแบ่งกัน "ลูกน้องยิ้มอย่างดีใจ พี่แพรใจดี ถึงแม้จะเข้มงวดเรื่องงานมาก แต่ก็มีน้ำใจเสมอ เธอมาช่วยพี่แพรได้ไม่เท่าไหร่ พอเช็คพี่แพรออก พี่แพรจะให้เงินเธอกินขนมเสมอ แม้จะไม่ได้มากมาย แต่ก็แสดงถึงความมีน้ำใจ" ตอนพี่แพรไม่อยู่ คุณชีวินเค้ามาหาพี่แพรค่ะ แต่หนูบอกว่าพี่แพรล็อกห้องไว้ เข้าไม่ได้ " ผ้าแพรพยักหน้ารับ" ดีแล้ว อย่าให้เข้ามาเชียว พี่เก็บเงินเอาไว้ที่โต๊ะสิบล้านเชียวนะ "ผ้าแพรพูดติดตลก ก่อนจะผลักประตูเข้ามา แค่สามวัน งานเธอสุมเป็นกองเลย ผ้าแพรยิ้มบอกกับตัวเอง"งาน คือเงิน เงินคืองาน สู้สู้"ต้นไม้มองที่โรงจอดรถ รถเก๋งคันสวยไม่อยู่แล้ว เค้าถอนหายใจออกมา คุณกรุณายิ้มออกมา"ต้น กุหลาบสวยมาก ด้านในไม่มีหนอนหรอกนะ บานออกมาแล้วสวยเชียว"เค้ายิ้มรับคำชม
เพราะเตียงนอนที่ไม่คุ้นเคย ทำให้ผ้าแพรหลับไม่ค่อยสนิท เธอจึงตื่นมาแต่เช้า แม่บ้านถามถึงว่าต้องการอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าผ้าแพรปฎิเสธออกไปพร้อมยิ้มน้อยๆก่อนจะสวมรองเท้าผ้าใบ ลงไปเดินข้างล่างเช้ามืดแบบนี้แสงไฟสว่างกระจายเป็นจุด คนงานออกมาเริ่มงานแต่เช้ามืด กุหลาบกำลังแย้มเต็มแปลงไปหมดผ้าแพรบอกแม่บ้านว่าจะลงแปลงดอกไม้ ก่อนจะวิ่งเหยาะๆลงไป แปลงกุหลาบหน้าบ้านคลี่แย้มดอกตูมสีชมพู ผ้าแพรอยากจะได้เหมือนกัน แต่เกรงใจคนเลี้ยงที่เค้าคุยให้คุณป้าฟังเธอเลยได้รู้ไปด้วย เกษตรอำเภอ ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอ มองตาค้างเลย ผ้าแพรพูดออกมาคนเดียว คนงานสาวๆมองคุณผ้าแพรตาโต เสียงฟังสำเนียงไม่ชัดนักบอกกันว่า ดารา มาจากกรุงเทพ ผ้าแพรหัวเราะออกมา"ไม่ได้เป็นดาราหรอก" ก่อนจะตอบออกไปขำๆ แปลงกุหลาบกว้างสุดลูกตา มีกุหลาบหลายสีวางกองเรียงกันนับหมื่นดอก แผนกตัด แผนกคัด ทำงานมือเป็นระวิง สว่างแล้วคุณป้าตื่นหรือยังต้นไม้สวมชุดบอล ตื่นมาแต่เช้า กุหลาบล้อตแรกจากน้ำชีวภาพจะคลี่บานวันนี้ เค้าหวังว่าจะไม่มีหนอนมาเจาะด้านในดอกให้กลีบเสียหาย เสียงปั่นจักรยานออกไปข้างนอกทำให้แม่ส่ายหัว วันนี้วันหยุด อีกสักพักครูนิดคงมา แต่ลูกช
เสียงโทรศัพท์เบอร์ส่วนตัวดังขึ้นรัวๆกลางดึก ผ้าแพรมองดูเบอร์ที่หน้จอแล้วรวบรวมสติกดรับทันที"ขา คุณป้า"ปลายสายหัวเราะเบาๆออกมา"ยังไม่เลิกปาร์ตี้หรือไง ถึงได้เสียงสว่างขนาดนี้"ผ้าแพรยิ้มกับโทรศัพท์ไม่ได้ตอบอะไร"คุณป้านอนไม่หลับเหรอคะ ถึงได้หาเพื่อนคุย"ผ้าแพรถามเข้าประเด็นทันที พักหลังมานี้คุณกรุณา โทรหาเธอบ่อยมากจนผิดปกติ แต่ก่อนจะเป็นฝ่ายเธอที่โทรรายงานตัว หรือแจ้งว่าได้รับเงินที่ท่านส่งมาให้เรียบร้อยแล้ว แต่ช่วงเดือนที่ผ่านมา แทบจะวันเว้นวันเลยทีเดียว"ป้านอนไม่หลับ หาเพื่อนคุย "คุณกรุณาตอบเสียงเรียบ ก่อนจะกระแอมเบาๆ"ผ้าแพร มาหาป้าได้ไหม ป้าอยากเจอ" ผ้าแพรถอนหายใจออกมา อย่างคลายกังวล คิดถึงสินะ ถึงได้อยากเจอ"ได้ค่ะ แพรจะไปหาคุณป้า" คุณกรุณาวางสายแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนเพลียรถเก๋งคันหรูจอดโดดเด่นสายตาแก่ผู้พบเห็นในตลาด หญิงสาวร่างผอมบางแต่งตัวสวย สวมแว่นดำ ดูแปลกที่แปลกทาง ถามหาทางไปสวนกรุณาต้นไม้นั่งกินข้าวกลางวันกับเพื่อนอยู่ก็อดมองไม่ได้ เสียงคุยกันดังลั่น แม่งเอ้ย สาวกรุงเทพนี่สวยเฉียบจริงๆ กางเกงยีนพอดีตัวแนบไปกับขายาว เสื้อยืดตัวบางที่ดูก็รู้ว่ามียี่ห้อ ร
เสียงนินทาดังไปทั่วออฟฟิศ ถึงข่าวคุณแพรไปวีนแตกที่คอนโดคุณชีวิน ทำเอาผ้าแพรหน้าชาตั้งแต่ลงจากรถเสียงเดินมาเป็นเอกลักษณ์จนทำให้หลายคนเงียบกริบก่อนเจ้าตัวจะเดินมา ผ้าแพรมองรอบตัวแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะพูดเสียงลั่นห้อง"ข่าวเนี่ย มันมีหลายมุมนะ มุมเธอ มุมฉัน และ ความจริง ถ้าสงสัยอะไร ถามได้ จะได้ไม่ลือผิดๆ"ผ้าแพรพูดออกมา ก่อนจะเดินเข้าห้องไป เสียงข้างนอกคุยกันอีกครั้ง ว่าแล้วววไง อย่างคุณแพรนี่เหรอ จะไปแย่งแม่วารี น่าสงสารโดนไล่ออกไปแล้ว คุณหญิงแกต้องเลือกคุณแพรอยู่แล้ว ปีนึงแกหาเงินเข้าบริษัทได้เท่าไหร่ขาดคุณแพรไปมีระส่ำระสาย พูดเลย ผ้าแพรยิ้มออกมา อืม พูดได้ดี เธอนั่งฟังอยู่ในห้องทำงานแล้วยิ้มออกมา"ฉันคิดว่า เธอจะแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกนะ ผ้าแพร ต่อไปนี้เรื่องของเธอกับชีวินก็จบกันไป แม่วารีก็ลาออกไปแล้ว เธอหาผู้ช่วยใหม่มาสักคน ตามใจเธอเลยแล้วกัน"เสียงคุณหญิงบอกกับเธอ ผ้าแพรยิ้มบางๆ"ได้ค่ะ ตกลงตามนี้นะคะ" พูดจบ ผ้าแพรก็เดินสวยๆออกมาจากห้องทำงานคุณหญิงทันที"มด เดี๋ยวมาช่วยงานพี่นะ"ผ้าแพรเรียกเด็กสาวน้องใหม่ ให้เดินมาหาตัวเอง ก่อนจะบอกรายละเอียดและขอบเขตการทำงานให้รู้ น้ำเสียง
เสียงแหบแห้งของคนในสาย ทำเอาคนเป็นแฟนอดเป็นห่วงไม่ได้ ชีวินโทรมาอ้อนเธอแต่เช้าว่าวันนี้เค้าป่วย ปวดหัวตัวร้อน เพราะเมื่อวานไปออกรอบมาแล้วแดดแรงมาก ผ้าแพรมองดูตารางนัดไปมือ ก่อนจะตอบออกไป"แพรจะแวะไปหาช่วงค่ำนะคะ วินอยากทานอะไรหรือเปล่า"ผ้าแพรถามด้วยความเป็นห่วง ชีวินยิ้มอย่างดีใจ" แค่แพรบอกว่าจะมาหา ผมก็ไม่อยากกินอะไรเลย แล้วแต่เเพรแล้วกัน"ชายหนุ่มตอบเสียงหวานอย่างอารมณ์ดีขึ้นมา ผ้าแพรตอบออกไปอีกสองสามประโยคก่อนจะตัดสายไป แล้วมองดูแผนงานวันนี้ แล้วขับรถออกจากคอนโดหรูทันทีมือบางหิ้วโจ้กเจ้าดัง กะเพาะปลารสเด็ด และส้มอีก2กิโล เดินขึ้นไปบนคอนโดอย่างว่องไว วันนี้ลูกค้ารายสุดท้าย ติดธุระด่วน มาไม่ได้ยกเลิกนัดในช่วงเย็น เธอจึงได้มาเร็วกว่าที่บอกเค้าไว้ ผ้าแพรวางของลงบนกับพื้นก่อนจะควานหนาคีย์การ์ดที่ซุกอยู่ตรงไหนสักที่ในกระเป๋า มือบางหยิบมาอย่างโล่งใจ คิดว่าจะลืมแล้วเธอไม่อยากรบกวนคนป่วยต้องมาเปิดประตูห้องให้ เสียงเซนเซอร์ถูกเปิดดังติ้ด ผ้าแพรรวบถุงในมือแล้วเดินเข้าห้องไป ก่อนจะถอดรองเท้าส้นสูงออก มีรองเท้าผู้หญิงอีกคู่ถอดอยู่ ผ้าแพรเดินเข้าไปในห้อง ในใจคิดถึงเรื่องไม่ดีเอาไว้เต็มหัวไป







