บทที่19 พี่สะใภ้เปลี่ยนไป

“หึ ๆ พี่สะใภ้เปลี่ยนไปมาก ข้าไม่คิดว่าจะต้องเป็นผู้ลงมือส่งท่านไปอยู่กับพี่รองด้วยตนเอง”

“ทำให้ได้ก่อน ค่อยเอ่ยคำนั้น คนที่ตายไปแล้วครั้งหนึ่งเช่นข้า จะต้องตายอีกสักครั้ง ก็ไม่เห็นต้องหวาดกลัวมันเลยสักนิด”

ฉีอิงไม่ใส่ใจแล้วว่าเวลานี้ นางจะอยู่หรือตาย แต่นางจะไม่ให้คนที่ทรยศต่อพี่น้อง มากำแหงและหยามเหยียดสามีของนางเป็นอันขาด เมื่อมีสามีประเสริฐ ไยนางจะมิคิดรักษาเล่า

“เช่นนั้น อย่าหาว่าข้าแล้งน้ำใจ”

กระบี่ถูกดึงออกจากฝัก ชี้ตรงมายังฉีอิง ผู้คุ้มกันก้าวเข้ามายืนบังผู้เป็นนายเอาไว้ในทันที ใบหน้าเยือกเย็นไร้ความรู้สึกของชายหนุ่ม ทำให้จ้านซือเถาหายใจติดขัดเล็กน้อย ด้วยไอสังหารที่แผ่ออกมาจากร่างหนานั่น กดดันจนเขาแน่นไปทั้งอก

ไม่คิดว่าครั้งนี้ สกุลหลี่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือฉีอิง ทว่าคนเราจะเยี่ยมยุทธ์ปานใด หากต้องต่อกรกับคนที่แข็งแกร่งมิแพ้กัน ทั้งมีจำนวนมากกว่า ย่อมยากที่จะคว้าชัยจากเขาไปได้

จ้านซือเถาเป่าปาก เป็นสัญญาณบางอย่าง เพียงพริบตาเดียว กลุ่มชายชุดดำได้ปรากฏกายขึ้น