บทที่67 หวนร้าย

“หากข้ามีโอกาสได้ทวงทุกสิ่งคืน ข้าสาบานว่าจะทำให้พวกเจ้าเจ็บปวดกว่าสกุลเยี่ยของข้านับพันเท่า”

ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยแผลเหวอะหวะ ชี้กระบี่ไปยังบุรุษที่ครองใจนางมาโดยตลอด กับอีกหนึ่งสตรีที่นางรักดั่งพี่น้องร่วมสายเลือด เมื่อพวกเขาเลือกที่จะหักหลังนาง ซ้ำยังทำลายสกุลของนางจนสิ้น

วันนี้นางที่เป็นดั่งสุนัขจนตรอก จึงไม่อาจจะต่อกรกับทั้งคู่ได้ แต่หากชาติหน้ามีจริงเช่นคำโบราณ นางจะไม่ยินยอมให้คนต่ำช้าเฉียดใกล้ครอบครัวแม้แต่ครึ่งก้าว เลือดที่ไหลโซมกายในครานี้จะเป็นสิ่งย้ำเตือนว่านางต้องไม่ตกเป็นเครื่องมือของผู้ใดอีก

“เจ้างดงามสูงส่งไห่ซิน เสียอย่างเดียวเจ้าเป็นคนดีจนเกินไป ไม่คู่ควรที่จะก้าวขึ้นเป็นใหญ่ในภายหน้าไปพร้อมกับข้า อ่อ...ส่วนน้องสาวของเจ้านางลีลาเร้าร้อน เสียอย่างเดียวที่เกิดมาต่ำต้อย และโง่เขลาเยี่ยงพี่สาวเช่นเจ้าหึ ๆ”

เยี่ยไห่ซินขบกรามแน่น หญิงสาวกระชับอ้อมแขน ที่มีร่างอ่อนแรงของน้องสาวเอาไว้ให้แน่นขึ้น ส่วนมืออีกข้างชี้ดาบคู่กายไปยังสามี บุรุษที่ทำลายคอบครัวนาง ทั้งยังหยามเกียรติน้องสาวของนางต่อหน้าสตรีอื่น ไม่คู่ควรที่จะมองแม้ลมหายใจสุดท้ายของคนในอ้อ