LOGINShare
บทที่ 860
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 861
ชายารัชทายาทตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น “กุ้ยเฟยมาทำอะไรที่นี่?”“อาจจะเพราะได้ยินว่าท่านป่วย พระนางจึงมาเยี่ยมท่านเพคะ”นางกำนัลอาวุโสที่อยู่ข้าง ๆ ตอบกลับชายารัชทายาทยกมือ “ช่วยประคองข้าลุกขึ้นหน่อย ข้าจะไปพบพระสนม”นางมาที่ประตูด้วยใบหน้าซีดเซียวและต้อนรับกุ้ยเฟยด้วยตัวเองซูชิงอู่ตามไปอย่างเงียบ ๆนางมาที่ประตูและเห็นเรือนร่างที่แต่งตัวหรูหราเดินลงมาจากเกี้ยวในขบวนมีนางกำนัลผู้น้อยและอาวุโสเป็นจำนวนมากยืนรอปรนนิบัติรับใช้หลังจากสตรีสวมเครื่องประดับมุกและอัญมณีทั่วทั้งตัวถูกประคองลงมา ก็ค่อย ๆ เงยหน้ามองมาทางชายารัชทายาทแล้วยิ้มบาง ๆเมื่อเห็นใบหน้าของสตรีนางนั้นอย่างชัดเจน ซูชิงอู่ก็รู้สึกว่าร่างกายของนางตึงเครียดขึ้น ภาพในความทรงจำเมื่อนานมาแล้วของนางดูเหมือนจะถูกดึงออกมาเพราะใบหน้าของกุ้ยเฟยนั้นมีความคล้ายคลึงกับใบหน้าของมารดาของนางมากกว่าครึ่งโดยเฉพาะดวงตาที่อบอุ่นราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง แทบจะถูกแกะสลักมาจากแม่พิมพ์เดียวกันนางมองกุ้ยเฟยด้วยความเหลือเชื่อ จนนางลืมที่จะมองไปทางอื่นชั่วขณะกุ้ยเฟยอยู่ในวัยสี่สิบ แต่นางดูไม่แก่ไปกว่าคนอายุสามสิบเลย นางงดงามราวกับกล
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 862
กุ้ยเฟยมีสีหน้าสงบและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง“พระชายา ดูเหมือนว่าเมื่อคืนองค์รัชทายาทจะออกจากห้องไปก่อนที่มือสังหารจะเข้ามา”ทันใดนั้นสีหน้าของชายารัชทายาทก็สดใสขึ้นมา “ท่านหมายความว่าองค์รัชทายาทไม่ได้ถูกปลงพระชนม์และลักพาตัวไปโดยมือสังหาร แต่ทรงออกไปเองอย่างนั้นหรือเพคะ?”กุ้ยเฟยหัวเราะเบา ๆ “พระชายาน่าจะเห็นเสื้อผ้าบนเก้าอี้แล้ว องค์รัชทายาทคงจงใจทิ้งมันไว้ที่นี่เพื่อหลอกคนนอกให้คิดว่าเขายังอยู่ที่นี่ แต่อันที่จริง เขาได้ออกไปนานแล้ว”ชายารัชทายาทตกตะลึง “จะ...จริงหรือเพคะ?”“องค์รัชทายาทรู้ทักษะป้องกันตัวในระดับหนึ่ง หากมีอันตรายเขาจะเรียกองครักษ์มาช่วยอย่างแน่นอน แม้อีกฝ่ายจะลอบโจมตีก็ไม่สามารถทำให้เขาบาดเจ็บได้ ดังนั้น ข้าเดาว่าองค์รัชทายาทคงจะออกไปด้วยตนเอง”เสียงของกุ้ยเฟยสงบนิ่ง แต่คำพูดของนางค่อนข้างตรงประเด็นชายารัชทายาทพึมพำ “จริงหรือ? แต่เหตุใดองค์รัชทายาทถึงต้องไปจากตำหนักด้วยล่ะเพคะ?"“เรื่องนี้ข้าก็ไม่แน่ใจ องค์รัชทายาทคงมีจุดประสงค์แอบแฝงกระมัง”กุ้ยเฟยมีท่าทีอ่อนโยนและมีน้ำเสียงที่ฟังดูใจดีนางสั่งให้สาวกจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ออกมาสองคนช่วยประคองนางเดินไปกับชาย
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 863
ในเวลานี้ ซูชิงอู่เป็นเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ที่เดิม โดยถูกสายตามากมายจับจ้องนางทำท่าทางอ่อนแอ น่าสงสารและทำอะไรไม่ถูกซูชิงอู่ก้มศีรษะลง สีหน้าของนางแสดงให้เห็นถึงความกังวลใจและสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด นางหลบเลี่ยงสายตาของกุ้ยเฟยที่อยู่ตรงหน้าพลางตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวนางดูเหมือนสตรีอ่อนแอที่ถูกรังแกและไม่มีอำนาจที่จะตอบโต้คนเหล่านี้ได้เล็งเป้าหมายเป็นนางบำเรอที่ชื่ออวิ๋นอู่แล้วเกี่ยวอะไรกับซูชิงอู่เล่า?ดังนั้นนางจึงไม่กังวลเลยจริง ๆ และถึงเวลาที่นางจะแสดงทักษะการแสดงของนางแล้ว!กุ้ยเฟยก้าวไปสองก้าวไปหาซูชิงอู่ดวงตาของนางฉายแววดูถูกและรังเกียจ“เจ้าคงจะรู้ว่าองค์รัชทายาทอยู่ที่ไหน...”น้ำเสียงของนางเด็ดขาดมากและดวงตาของนางก็เต็มไปด้วยความน่ากลัวซูชิงอู่ก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตาอีกฝ่ายตรง ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย “พระสนม หม่อมฉันไม่ทราบอะไรเลยจริง ๆ หากองค์รัชทายาททรงคิดจะทำอะไร พระองค์จะทรงบอกหม่อมฉันที่เป็นเพียงนางบำเรอไปทำไมเพคะ?”กุ้ยเฟยพูดเสียงเย็น “เจ้าสามารถหลอกลวงชายารัชทายาทผู้ใจดีด้วยคำพูดเช่นนี้ได้ แต่มันไม่ได้ผลกับข้าหรอกนะ เมื่อคืนองค์รัชทายาททรงไม่ยอม
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 864
กุ้ยเฟยตกตะลึงพลางมองชายารัชทายาทด้วยท่าทางแปลก ๆในอดีต หากนางต้องการนางบำเรอสักคนหนึ่ง ชายารัชทายาทก็คงตอบตกลงโดยไม่ต้องคิด ไม่ต้องพูดถึงสตรีอย่างอวิ๋นอู่ที่นางเคยมองว่าเป็นหนามยอกอกแต่ตอนนี้นางกลับเลือกที่จะช่วยเหลือนางบำเรอเพียงเพราะคำวิงวอนเล็ก ๆ น้อย ๆสายตาของกุ้ยเฟยฉายแววเยือกเย็น ที่จริงแล้วนางแค่อยากถามรายละเอียดบางอย่างจากปากของนางบำเรอ ส่วนอีกฝ่ายจะรู้หรือไม่ มันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรกับนางมากนักหากรู้ก็ดีไป แต่หากอีกฝ่ายไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ก็ถือว่านางโชคร้าย“พระชายาไม่จำเป็นต้องอธิบายกับข้าหรอก ข้ามาถามอย่างกะทันหันไปหน่อย แต่ในเมื่อพระชายาไม่ยินดีที่จะส่งคนให้ข้า เช่นนั้นข้าก็ขอตัวก่อน”นางหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เหลือบมองซูชิงอู่อย่างเย็นชา“เพียงแต่ว่า ข้ายังมีบางอย่างที่อยากจะเตือนพระชายาเสียหน่อยว่าเจ้าไม่ควรเชื่อใจคนบางคนมากเกินไป”พูดจบนางก็หันหลังจากไปพร้อมกับคนของตนซูชิงอู่แอบมองตามแผ่นหลังของกุ้ยเฟยที่เดินจากไป ใจของนางก็นึกอยากจับอีกฝ่ายมัดและสอบปากคำให้รู้แล้วรู้รอดน่าเสียดายที่ยังทำไม่ได้เพราะถึงอย่างไรนี่ก็ไม่ใช่พระราชวังของแคว้นหนานเย่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 865
ดวงตาของซูชิงอู่เป็นประกาย “พี่ชายกับข้าแอบแลกเปลี่ยนข้อความลับโดยคุยกันว่าพวกเราจะหลอกแคว้นอู๋ตะวันตก คาดไม่ถึงว่าเขาจะดำเนินการเร็วเช่นนี้”การที่ได้มีความสัมพันธ์อันดีกับองค์ชายสามของแคว้นอู๋ตะวันตกเป็นสิ่งที่นางไม่เคยคาดหวังมาก่อนเพราะถึงอย่างไร ช่องว่างระหว่างองค์ชายกับคนทั่วไปนั้นก็ใหญ่เกินไปจริง ๆซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่สามารถพบเขาได้แต่ผลลัพธ์นั้นไม่เพียงแต่พี่ห้าของนางจะเข้าถึงเขาได้ แต่ยังเจาะเข้าไปในกองทัพศัตรูโดยตรงอีกด้วย แม้แต่ฮ่องเต้ก็มองเขาด้วยความชื่นชมพี่ชายของนางทำให้นางประหลาดใจในทุกครั้งจริง ๆหากชาติก่อนสามารถถอนพิษให้กับพี่ห้าได้ ชีวิตของเขาก็คงจะน่าตื่นเต้นกว่านี้ และคงจะไม่ด้อยไปกว่าพี่ใหญ่เลย“ข้ามอบช่องทางติดต่อลับกับองครักษ์เงาให้เขาไป และได้อำนาจระดมกองกำลังบางส่วนในมือของข้า ถึงยามจำเป็นเมื่อไร แค่เขาออกคำสั่งก็ได้แล้ว”เมื่อซูชิงอู่ได้ยินเช่นนั้น นางก็มองไปที่เย่เสวียนถิงด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณท่านอ๋องมากที่คอยช่วยเหลือ”“ขอบคุณอะไรกัน?”เย่เสวียนถิงเกลี่ยผมที่ปรกหน้าผากของนางแล้วประทับจูบลงไปตรงนั้นด้วยสายตาอ่อนโยน“พวกเขาก็เป็นเหมือนพี่น้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 866
กลิ่นหอมลึกลับลอยเข้ามาในห้องจมูกของซูชิงอู่ไวมาก และนางก็ได้กลิ่นมันเกือบจะในทันที มันเป็นกลิ่นหอมจาง ๆ ที่สามารถทำให้คนหลับได้ทว่าทั้งคู่ต่างก็มองหน้ากันและไม่ได้สนใจกับกลิ่นหอมอันน่าหลงใหลนี้เพราะมันทำอะไรพวกเขาไม่ได้เลยทั้งสองพยักหน้า แล้วเดินไปที่ประตูอย่างเงียบ ๆ เย่เสวียนถิงถือดาบสั้นไว้ในมือ ส่วนซูชิงอู่ก็หยิบแจกันที่อยู่ข้าง ๆ มาและซ่อนร่างของนางไว้ในความมืดกลอนประตูถูกเปิดออกด้วยดาบสั้นอันแวววาวจากนั้นก็มีมือคู่หนึ่งผลักประตูให้เปิดออกแสงจันทร์ส่องเข้ามาจากด้านนอก ส่องแสงสว่างให้กับพื้นที่อันมืดมิด ขันทีผู้น้อยสองคนเข้ามาจากด้านนอกโดยยื่นหัวเข้ามาก่อนเวลาต่อมา...ชายคนหนึ่งก็ถูกปิดปากและมีมีดจ่ออยู่ที่คอของเขาอีกคนหนึ่งก็ถูกซูชิงอู่ฟาดที่หัวด้วยการตัดสินใจอย่างกะทันหันซูชิงอู่ฟาดอาวุธลงไปอย่างแม่นยำ และด้วยพละกำลังที่มี ทำให้ชายคนนั้นล้มลงกับพื้นและสลบก่อนที่แจกันจะแตกหลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ข้างนอกแล้ว ซูชิงอู่ก็มองไปที่เย่เสวียนถิง และเลิกคิ้วใส่เขา“อู้ อู้…”ชายที่ถูกปิดปากคิดจะส่งเสียง แต่ก็รู้สึกเจ็บแปลบที่คอขึ้นมาเขาจึงไม่กล้าพูดแม้แต่นิดเ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 867
กุ้ยเฟยถอนสายตาที่เจือไปด้วยความสงสัยของนางแล้วพูดว่า “เจ้าทั้งสอง ช่วยพาตัวนางมานี่ที”“พ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ค่อนข้างมีทักษะในการสวมบทบาทเป็นขันทีผู้น้อยเย่เสวียนถิงซึ่งอยู่ข้างหลังหลุบตาลงพลางแบก 'อวิ๋นอู่' ขึ้นมา จากนั้นก็เดินตามกุ้ยเฟยไปยังห้องด้านใน พลางมองนางเปิดห้องลับที่อยู่บนผนังเผยให้เห็นทางเดินภายในขันทีผู้น้อยทั้งสองคนนี้คงจะเป็นคนสนิทของกุ้ยเฟยหรือด้วยเหตุผลอื่นใด นางจึงไม่กังวลที่จะให้พวกเขารู้ความลับเช่นนี้ซูชิงอู่ก้มศีรษะลงและมีสมาธิกับบทบาทห้องลับนี้นำไปสู่ชั้นใต้ดินซึ่งมีบันไดหนึ่งขั้น การตกแต่งนั้นเรียบง่ายมาก มีเพียงผนังที่ว่างเปล่าและไม่มีใครทำความสะอาดซูชิงอู่ยังเห็นคราบเลือดที่ไม่ได้ทำความสะอาดในบางมุมของผนังอย่างเห็นได้ชัดกุ้ยเฟยยังคงรักษาท่าทางที่สูงส่งและสง่างาม พลางเดินไปยังส่วนในสุดด้วยสีหน้าสงบ ผู้ใต้บังคับบัญชาจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่รออยู่นานแล้วก็ทำความเคารพ “พระสนม ห้องทรมานเตรียมพร้อมแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“พวกเจ้าสองคนนำนางไปไว้บนนั้น”ซูชิงอู่ที่ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าให้เย่เสวียนถิงเย่เสวียนถิงวาง 'อวิ๋นอู่' ไว้บนเก้าอี้โลหะ จากนั้นก็มองคนสอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 868
กุ้ยเฟยหัวเราะด้วยความโกรธ นางไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับคนที่ดื้อด้านเช่นนี้จู่ ๆ นางก็ลุกเดินออกไปด้วยสายตาเย็นชา “ดูเหมือนว่าการลงโทษธรรมดาจะไม่มีผลกับเจ้า เอาเช่นนี้ก็แล้วกัน ดูซิว่าเจ้ายังจะซ่อนความลับให้องค์รัชทายาท เจ้านี่ช่างภักดีจริง ๆ ”ขันทีผู้น้อยอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตาเขาไม่รู้อะไรเลยจริง ๆเขาไม่ใช่อวิ๋นอู่ด้วย!เขามองไม่เห็นหน้าของตัวเองและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมคนอื่นถึงคิดว่าเขาคืออวิ๋นอู่!ซูชิงอู่เห็นจากด้านข้างว่ากุ้ยเฟยหยิบกล่องออกมาซึ่งมีหนอนกู่ที่ดูน่ากลัวและดุร้ายอยู่ในนั้นกู่กร่อนใจ!ซูชิงอู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย หนอนกู่ชนิดนี้หายากมากแม้แต่ในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้ยินมาว่ามันสามารถควบคุมจิตใจของคนได้!ซูชิงอู่เคยเห็นแต่ในหนังสือที่ราชครูเฒ่าทิ้งไว้เท่านั้น และไม่เคยสัมผัสความร้ายกาจของสิ่ง ๆ นี้เลยดังนั้นนี่จึงเป็นครั้งแรกที่นางเห็นคนใช้กู่ชนิดนี้ต่อหน้าขันทีผู้น้อยไม่สามารถแม้แต่จะขัดขืนได้ เขาจึงได้รับหนอนกู่เข้าไปผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ข้าง ๆ พูดว่า “พระชายา หนอนกู่เหล่านี้มีค่ายิ่งนัก แม้ท่านจะมีอยู่ในมือถึงสามตัว แต่จะสิ้นเปลืองไปกับคนที่
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
