บทที่ 15

หัวหน้าแม่บ้านมองไปที่เหวินหนิงอย่างเป็นกังวล ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เรื่องที่เกิดขึ้นกลายเป็นหัวข้อร้อนแรงที่ทุกคนต่างก็ค้นหา และมันก็เต็มไปด้วยข้อวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของเหวินหนิงรวมถึงตระกูลเจียงทั้งหมด

ด้วยเหตุผลนั้นทุกคนในที่นี่จึงระแวดระวังมากขึ้น

แต่พวกเขาไม่ทันคาดคิดว่าความรุนแรงออนไลน์นั้นจะบ้าบิ่นขนาดที่ส่งอะไรแบบนี้มาที่นี่ เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจปล่อยข้อมูลส่วนตัวของเหวินหนิง

"คุณนายเล็ก เราจะทำอย่างไรดี?" หัวหน้าแม่บ้านและสาวใช้ต่างเป็นกังวลเมื่อเห็นว่าเหวินหนิงยังนิ่งเงียบ

เหวินหนิงวางชามเล็กบนมือเธอลง หยิบผ้าเช็ดปากเพื่อเช็ดคราบอาหารจากมุมปากอย่างสง่างาม

การเคลื่อนไหวของเธอผสมผสานกับรูปร่างของเธออย่างลงตัวแสดงให้เห็นความสง่างามและสวยงามที่สมบูรณ์แบบ

ไม่น่าเชื่อว่าในเวลานี้เธอจะยังคงสงบนิ่ง ดูสง่างามและรู้ว่าต้องทำอะไรเหมือนเดิม

ทว่าท่าทางเยือกเย็นดังกล่าวนั้นกลับทำให้คนอื่นรู้สึกเย็นยะเยือก

"ก็แจ้งตำรวจสิ"

"แจ้งตำรวจเหรอคะ?"

"หรือมีทางอื่นหรือไง?"

แววตาของเหวินหนิงคมกริบ น้ำเสียงของเธอไร้ซึ่งความอ่อนโยน

หัวหน้าแม่บ้านถามด้วยความสงสัย "แต่คนที่ทำเรื่องพวกนี้คือพวกคนบนอินเทอร์เน็ต หากพวกเราแจ้งตำรวจ... "

หัวหน้าแม่บ้านหยุดพูดต่อ แต่เห็นได้ชัดว่าการจัดการคนเหล่านี้และเรื่องราวบนโลกออนไลน์นั้นไม่ได้ง่ายและตรงไปตรงมานัก

"อินเทอร์เน็ตไม่ใช่พื้นที่นอกกฎหมายเสียหน่อย" เหวินหนิงกล่าวอย่างเยือกเย็น

คนพวกนี้จริงๆ แล้วถูกมู่อินจ้างมา และเธอก็รู้ทุกอย่าง

ต้องรู้กันอยู่ว่ามู่อินไม่ใช่บุคคลสาธารณะ เธอไม่ได้มีผู้ติดตามที่คลั่งไคล้เธอขนาดทำแบบนี้ คนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักเธอทำได้แค่ตีกันด้วยคำพูด ไม่เพียงพอที่จะทำเพื่อมู่อินขนาดนั้น

เจียงชูหานไม่ได้กลับบ้านมาหลายวัน

อีกฝ่ายคำนวณมาอย่างดีว่าตอนนี้เหวินหนิงจะต้องกลายเป็นบ้าไปแล้ว น่าเสียดายที่พวกเขาคิดผิดเกี่ยวกับเหวินหนิงในชีวิตนี้

ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะยังเป็นภรรยาเต็มเวลาที่ต้องพึ่งพาสามี ทว่าเธอก็จะสู้กลับในแบบของเธอ

"ก็ได้ค่ะ" หัวหน้าแม่บ้านไม่พูดอะไรอีก

เธอหยิบโทรศัพท์บ้านขึ้นมาและแจ้งตำรวจต่อหน้าเหวินหนิง

.....

ตลอดทั้งวันเหวินหนิงได้รับพัสดุส่งด่วนมากมาย!

ดูซากสัตว์ เงินกงเต๊ก และคัตเตอร์ที่อยู่เต็มทั่วห้องโถงนี่สิ! ซากสัตว์ที่ตายมาหลายวันแล้ววางในห้องโถงทำให้ถึงคฤหาสน์เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น

ตอนที่เธอเห็นสิ่งเหล่านี้ในชีวิตที่แล้ว เธอกลัวมากจนนอนไม่หลับทั้งวันทั้งคืน

มองดูพวกมันตอนนี้ ดวงตาของเธอฉายแววเฉยเมย

ท่าทีของพวกเขาตั้งใจที่จะทำให้เธอเป็นบ้า

หัวหน้าแม่บ้านและป้าจางยืนอยู่ด้วยกันมองไปที่เหวินหนิงที่นั่งอยู่บนโซฟาอุ้มลูกหมูอยู่ ป้าจางมีน้ำเสียงกังวลเล็กน้อย "คุณนายเล็ก พวกเราควรเอาของพวกนี้ไปทิ้งไหม?"

มันจะไปมีประโยชน์อะไรที่วางของพวกนี้ไว้?

ใบหน้าเล็กเรียบของเหวินหนิงงดงามจนแทบลืมหายใจ มือเล็กของเธอลูบหมูน้อยในอ้อมแขนของเธอ "ไม่ต้องกังวล!"

"หรือคุณจะโทรหานายน้อยไหม?" เจียงชูหานยังไม่กลับมา

หากเขากลับมาเห็นของพวกนี้ แน่นอนว่าเขาต้องโกรธมาก

แม้จะมีข่าวลือมาตลอดครึ่งปีว่าเขานอกใจไปหาผู้ช่วยในออฟฟิศ แต่ในสายตาของผู้คนที่นี่คิดว่าเจียงชูหานดูแลเหวินหนิงภรรยาของเขาเป็นอย่างดี

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะพ่อแง่แม่ง่อนกันตอนนี้ แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้หย่าขาดกันจริงๆ ตามนิสัยของเจียงชูหานแล้วเขาคงไม่ยอมให้ใครกลั่นแกล้งผู้หญิงของเขาแบบนี้แน่ๆ

เหวินหนิงหลับตาลงชั่วขณะ

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากมือถือของเธอ เธอหยิบมันมาดูเห็นเป็นซูไป๋ เธอรับสาย "พี่ไป๋!"

"หนิงหนิง ฉันยื่นฟ้องหย่าให้เธอแล้ว เธอจะลองเช็คเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องในข้อตกลงไหม?"

"ไม่ต้องหรอก ฉันเชื่อที่เธอทำ" ซูไป๋เกลียดเจียงชูหานดังนั้นแน่นอนว่าเธอไม่พลาดเรื่องสิทธิที่เหวินหนิงควรได้รับ

ซูไป๋ในปลายสายลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

ก่อนจะถามขึ้นมาว่า "เจียงชูหานเป็นอย่างไรบ้างช่วงนี้"

"เขายังไม่กลับมา!"

ทันทีที่คำพูดจบ เสียงหายใจปลายสายเหมือนจะชะงักไปสักครู่

หลังจากนั้นสักพัก เธอก็ของขึ้น "มีเรื่องใหญ่ขนาดนี้เกิดขึ้น แต่เขายังไม่ได้กลับมาแม้แต่ครั้งเดียวเนี่ยนะ?"

"ใช่แล้ว" และนี่คือเจียงชูหานในตอนนี้

แต่ก่อนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ เจียงชูหานจะอยู่ข้างเธอเป็นคนแรกคอยปกป้องไม่ให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ

ทว่าในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้

คนทั่วทั้งชิงเฉิงต่างก่นด่าเธอ

การระรานบนโลกออนไลน์มาเยือนถึงคฤหาสน์หงเย่แต่เขาไม่กลับมาหาเธอสักครั้ง

ทุกช่วงเวลาที่เหวินหนิงรอคอย เธอเพียงหวังว่า..ครั้งนี้เจียงชูหานจะไม่ทำตัวเหมือนกับชีวิตที่แล้ว

ตราบใดที่เขากลับมาเผชิญหน้าความรุนแรงที่เกิดขึ้นบนโลกออนไลน์ร่วมกับเธอ ยืนหยัดและตอบโต้กลับอย่างรุนแรงเพื่อเธอ

เธอ...เต็มใจที่จะให้โอกาสเขาอีกครั้ง ทว่าในที่สุดเธอก็ยังผิดหวัง

เขาก็ยังไม่กลับมา

เธอถูกผลักให้ไปเผชิญหน้ากับกระแสสังคมและความรุนแรงออนไลน์ก็ล้อมเธอไว้อย่างสมบูรณ์ แต่เขาก็ไม่มา

เขาไม่ยืนข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอเหมือนแต่ก่อน

ในชีวิตนี้พวกเขายังคงหนีไม่พ้นกับเรื่องเดิมๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตที่แล้ว และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ยังคงแตกสลายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เหมือนเดิม