งานเลี้ยงชมบุปผา 1

หลังจากเกิดเหตุร้ายในวัดอันกั๋วก็ผ่านไปครึ่งเดือน หานฉงหรงก็มาขอเข้าพบอวิ๋นรุ่นพร้อมหนังสือฉบับหนึ่ง ชายหนุ่มเหลือบตามองแว่บหนึ่งก่อนเอ่ย “หนังสือในมือนั่นคืออะไร”

นางหลุบตามองหนังสือที่บุด้วยแพรไหมหุ้มริมขอบทองที่เขียนชื่อของนางด้วยลายมืออันงดงามอ่อนช้อยพลางเอ่ย “หนังสือเชิญจากจวงหมิ่นกั๋วฟูเหรินให้ร่วมงานชมบุปผาเพคะ”

เขาจรดพู่กันแต้มขีดอีกหนึ่งขีดบนอักษรอย่างระมัดระวัง “งานบุปผาเดิมทีก็เป็นข้ออ้างที่บรรดาภรรยาขุนนางจัดขึ้นเพื่อให้บุตรธิดาที่อยู่ในวัยออกเรือนได้พบปะพูดคุยได้อย่างถูกทำนองคลองธรรมเพราะอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ แล้วเจ้าจะไปทำอันใดกัน”

“กั๋วฟูเหรินเป็นผู้ให้สาวใช้คนสนิทของนางมาส่งให้หม่อมฉันด้วยตนเอง ทั้งยังคาดหวังอย่างยิ่งให้หม่อมฉันเข้าร่วมตั้งแต่แรกเริ่มที่ชักชวนตั้งแต่ตอนที่ร่วมทางไปยังวัดอันกั๋ว ถ้าปฏิเสธเกรงว่าจะเป็นการเสียมารยาทเพคะ”

อีกฝ่ายร้องอ้อ “มิใช่ว่าอยากรู้อะไรจากปากของจวงหมิ่นกั๋วฟูเหรินหรอกหรือ”

หานฉงหรงเม้มปากเล็กน้อย “แม่นางหานผู้นั้นเสี่ยงชีวิตปกป้องฝ่าบาท ป่านนี้ไม่ได้ยินข่าวคราว มิรู้ว่าเป็นตายร้ายดีเช่นไรบ้าง”

ครานี้เขาวางพู่กันในมือ สนทนากับนางอย่างเป็นจ