วันลี่เซี่ย 3

หานปั๋วซื่อได้ยินเช่นนั้นก็ถอนใจ เมื่อนึกถึงข่าวลือเสียหายที่กำลังแพร่สะพัดไปทั่วเมืองจี๋หลิน เรื่องฉาวคาวเช่นนี้คนที่จะใจกล้าหน้าด้านปั้นน้ำเป็นตัวได้ถึงเพียงนี้ก็มีแต่บุรุษตัวบัดซบอย่างฉางซื่อหลางเท่านั้น “ไม่ได้หรอก จะให้ท่านอ๋องออกหน้าแก้ต่างให้บุตรสาวของข้าก็กลัวว่าจะเป็นยิ่งแก่ต่างยิ่งเหมือนแก้ตัวทำให้ชื่อเสียงของนางมัวหมองยิ่งกว่าเดิม ดีไม่ดีท่านอ๋องจะพลอยเสื่อมเสียชื่อเสียงไปด้วย”

หลีรั่วใช้สายตาราบเรียบมองอีกฝ่ายพลางเอ่ย “แต่จากจดหมายของคุณหนูหานที่ส่งมาเมื่อวันก่อน แจ้งว่านางได้ติดตามขบวนเสด็จประพาสของฝ่าบาทและท่านอ๋อง หลังจากประเพณีการล่าสัตว์เสร็จสิ้นจะหาเวลามาเยี่ยมนายท่านที่จี๋หลินแห่งนี้ ถ้าคุณหนูมาเยือนแล้วมาได้ยินคำของชาวบ้านจะไม่เป็นการดีนะเจ้าคะ”

“เรื่องนั้น...” ชายชราอับจนคำพูดไม่รู้จะเอื้อนเอ่ยอันใดดี เพียงส่ายหน้าอย่างปลงชะตา “คำติฉินนินทามิอยู่นาน เกิดขึ้นแล้วก็ผ่านเลยไป ไม่นานก็ไม่มีผู้ใดกล่าวถึงแล้ว อีกอย่าง หรงเอ๋อร์เป็นเด็กเข้มแข็ง นางต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่นอน”

หลีรั่วเองเห็นผู้ที่นายเหนือหัวฝากฝังให้ดูแลมีท่าทีปลงตกเช่นนั้นก็ไม่ได้คาดคั้น เพียงถอยออกมานำ