/ วาย / ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90 / ราตรีนี้คลั่งรัก

공유

ราตรีนี้คลั่งรัก

last update 최신 업데이트: 2024-10-31 22:06:02

หลังจากเลิกเรียนบอมบอมรีบกลับบ้านในทันที แต่โดนมิคกี้วิ่งตามมาได้ทันเขาจำเป็นหยุดคุยด้วย ทั้งที่วันนี้เขารีบจะไปขับรถเที่ยววนในกรุงเทพกับอาเอก

"จะรีบไปไหนเหรอ"

"มีธุระ"

"ธุระอะไรถึงรีบขนาดนี้เดี๋ยวไปส่ง"มิคกี้จับมือบอมบอมไว้แน่น

"ก็ได้ถ้าอยากไปส่ง พอดีเลยกำลังจะเรียกแกร็ปประหยัดเงิน"บอมบอมหันมามองมิคกี้

"สงสัยจังทำไมไม่ขับรถมาเองหรือว่าขับไม่เป็น"มิคกี้พูดขึ้น

"ขับเป็นแต่พ่อกับแม่ให้รอพ้นวันเกิดไปก่อน เพราะจะซื้อรถใหม่ให้"

"เหรอ"

บอมบอมเดินตามมิคกี้ไปยังที่จอดรถ ซึ่งเขารู้สึกประหม่าทันที เพราะมีสายตาหลายคู่ที่จ้องมองเขาทั้งสองตลอดเส้นทางที่เดินผ่าน

"ไม่เคยเห็นคนหรือไง"มิคกี้บ่นพึมพัม

"ช่างเขาเถอะก็เราเป็นคู่จิ้นกันไงใครๆเขาก็ต้องมองเป็นธรรมดา"

"ชอบว่างั้น"

"ไม่ชอบหรอกแต่ทำไงได้ เราก็ต้องรับสภาพให้ได้ถึงจะไม่ชอบใจก็ตามทีเอง"

"เปลื่ยนสีไวจัง"

"เขาเรียกว่าปรับสภาพ ถ้าอายก็ไม่ต้องไปส่งเรากลับได้""

"จะไปส่งแฟนไม่ได้เหรอ"

"ใครแฟนพูดดีดีนะ"

"เมื่อกี้ยังบอกอยู่เลยว่าเป็นคู่จิ้น"มิคกี้พูดขึ้นมา

"เปิดประตูรถให้หน่อย"เมื่อบอมบอมเดินมาถึงรถคันหรูของมิคกี้

"เปิดเองซิ"มิคกี้เปิดป
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90   ความสุขที่เกิดจากความรัก

    บอมบอมมามหาวิทยาลัยแต่เช้าเพราะจะลองไปหาภูอีกสักครั้ง เมื่อมาถึงในมหาวิทยาลัยบอมบอมเดินผ่านคณะบริหารธุรกิจโดยไม่เหลียวมอง มุ่งตรงไปยังคณะวิศวกรรมศาสตร์เพื่อไปหาเอกในร่างภูแต่ความทรงจำของภู พอบอมบอมไปถึงหน้าคณะวิศกรรมศาสตร์เขาก็ยืนนิ่งเพื่อสังเกตการณ์ บอมบอมสอดสายตามองภู ซึ่งเขาก็ไม่เห็นแม้แต่เงา แต่แล้วเขาก็ต้องหันหลังมาดูเพราะได้ยินเสียงที่คุ้นเคย"มายืนแถวนี้มึงมาหาใครวะ"ภูพูดขึ้น"พี่ภู"บอมบอมยิ้มให้"ใครพี่มึง กูไม่มีน้อง อ๋อจำได้ไอ้เสียสติที่มาตะโกนหน้าบ้านเมื่อวานนี่เอง""บอมบอมไม่ได้เสียสติ แต่บอมบอมมาจีบพี่ภูเป็นแฟน"บอมบอมจ้องตาภู"มึงมาจีบกูเหรอ มึงดีอะไรถึงมาจีบกู""ไม่มีดีไม่มาจีบหรอก""จะจีบอย่างไงว่ามาไอ้ปัญญาอ่อน"ภูอดขำบอมบอมไม่ได้"เย็นนี้จะชวนพี่ภูไปหาอะไรกินกัน บอมบอมเลี้ยงเอง ร้านอาหารญี่ปุ่น เกาหลี หรือภัตตาคารหรูๆ ก็ได้ไปไหม""กูไม่ไป กูไม่ได้อดอยาก ถ้ามึงอยากเลี้ยงข้าวกูจริงๆ กูขอให้มึงไปเลี้ยงคนไม่มีจะกิน หัดดูในโซเซียลบ้างที่เขาลงๆ กันไว้น่ะ แล้วมึงก็บริจาคเงินให้เขาไม่ดีกว่าเหรอ ไม่ใช่วันๆ ดูแต่ผู้ชายถอดเสื้อโชว์ซิกแพคในทวิตเตอร์ เตาะผู้ชายไปทั่วมหาลัย"บอมบอม

  • ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90   ความรักความทรงจำที่จางหาย

    เมื่อบอมบอมกลับมาถึงบ้านเขาก็รีบทำธุระส่วนตัว ไม่ว่าจะอาบน้ำกินข้าวจนเสร็จ หลังจากนั้นบอมบอมรีบขึ้นไปบนห้องนอน แล้วก็ไล่ดูเฟสบุ๊คต่อด้วยอินสตราแกรมของเอก โดยเฉพาะติ๊กต๊อกที่ได้ลงคลิปเพลงยุคเก้าศูนย์ที่เอกร้องไว้ บอมบอมไล่กดถูกใจทุกคลิป ส่วนในอินสตราแกรมบอมบอมก็กดถูกใจทุกภาพที่เป็นภาพเดี่ยว ยิ่งภาพที่เอกกำลังเล่นฟิตเนสบอมบอมจะสนใจเป็นพิเศษ แต่บอมบอมไม่กล้าคอมเม้มอะไรทั้งสิ้น เนื่องด้วยบอมบอมเล่นหลายแอปพลิเคชั่น ในส่วนของเฟสบุ๊คบอมบอมจึงมาเปิดที่โน๊ตบุ๊ค บอมบอมไล่เลื่อนดูรูปเอกตั้งแต่ปัจจุบันย้อนหลังลงไปเรื่อยๆจนถึงรูปตอนเรียนมหาวิทยาลัยอิงฟ้า พอเห็นรูปนี้บอมบอมคิดถึงอดีตทันที บอมบอมจึงนำรูปถ่ายของเอกกับของเขาออกมาดูและมาเทียบกัน ในช่วงเวลานี้บอมบอมมีความสุขมากที่สุด ในส่วนของเอกที่อยู่ในร่างของภูนั้นบอมบอมยอมแพ้ เพราะตัวตนและความทรงจำของภูที่มาอยู่ในจิตวิญญาณของเอกร้ายเกินกว่าที่บอมบอมจะรับมือได้ บอมบอมจึงเลือกที่จะสานต่อความรักกับภูในร่างของเอก ยิ่งเสียงข้อความที่ส่งมาดังขึ้น บอมบอมถึงกับดีใจรีบเปิดอ่านทันที “น้องบอมบอมกดถูกใจอาทุกภาพทุกคลิปทุกแอปเลยนะ”เอกทักมาในเฟสบุ๊ค เพราะเขาสง

  • ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90   ตามหาคำสัญญาที่ให้ไว้

    หลังจากบอมบอมทราบความจริงจากหลวงพี่จ้อย บอมบอมจึงได้แต่นั่งนิ่งๆบนรถในระหว่างทางกลับบ้าน ซึ่งสร้างความแปลกใจให้ก็อตเป็นอย่างมาก เพราะโดยปกตินิสัยของบอมบอมจะพูดไม่หยุดหย่อนจบเรื่องโน้นพูดเรื่องนี้ต่อเนื่องไม่จบสิ้น แต่ถ้าบอมบอมหยุดพูดเมื่อไรนั่นแหละปัญหาที่ก็อตอยากรู้ อยากจะช่วยเหลือบอมบอมเพราะตั้งแต่ออกจากวัดมา บอมบอมไม่พูดจาอะไรแม้แต่คำเดียว ช่วงแรกก็อตเห็นบอมบอมเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่แต่หลังจากนั้นไม่แตะอีกเลย ที่เป็นเช่นนั้นไม่ว่าจะเป็นเบอร์โทร เพื่อนในแอปพลิเคชั่นก็ได้หายไปหมด บอมบอมหาเท่าไรก็หาไม่เจอ ยิ่งทำให้บอมบอมเชื่อคำของหลวงพี่จ้อยมากขึ้นกว่าเดิม “บอมบอมเป็นอะไรไปหรือเปล่า ตั้งแต่ออกมาจากวัดแล้วเงียบไปเลย” “ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ก็อต แค่เหงาๆคิดถึงบ้าน” “มาแค่สองวันเองคิดถึงบ้านหรือคิดถึงใครเอ่ยพี่คนนี้อยากรู้ซะแล้ว ใครกันหนอที่ทำให้บอมบอมของพี่เป็นได้ขนาดนี้” “ไม่มีใครหรอกครับพี่ก็อต บอมบอมก็เป็นของบอมบอมอย่างนี้แหละ อารมณ์ของบอมบอมมมักขึ้นๆลงๆตามสกานการณ์” “พี่เป็นห่วงบอมบอมเห็นบอมบอมเงียบไปเลย ปกติพูดไม่หยุดแต่พี่ก็ชอบฟังอยากให้บอมบอมพูดเยอะๆจะได้ลืมเรื่องที่กลุ้

  • ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90   ปาฎิหารย์

    ก็อตได้พาบอมมาที่วัดหลวงพี่จ้อยบวชอยู่และเป็นเจ้าอาวาส เมื่อก็อตจอรถภายในวัดซึ่งมีผู้คนมากมายมาร่วมบวชพระใหม่ บอมบอมจึงลงมาดูคนเดียว และให้ก็อตนั่งรออยู่ในรถ เพราะบอมบอมอยากหาหลวงพี่จ้อย เพราะว่าถ้าชวนก็อตไปด้วยก็ไม่สะดวกที่จะคุยเรื่องราวๆต่าง บอมบอมเดินไปเรื่อยๆจนถึงที่โบสถ์เห็นผู้คนมากหน้าหลายตาเดินวนรอบโบสถ์ ซึ่งเมื่อเขาเห็นนาคที่กำลังจะบวชเป็นพระ บอมบอมก็รู้สึกคุ้นหน้าทันที และมองต่อไปอีกซึ่งเห็นชายหญิงวัยสี่สิบกว่าเดินตามมา ซึ่งบอมบอมจำฝ่ายชายได้ทันที นั่นคือธงเพื่อนสนิทของเขา ที่ปัจจุบันมีลูกชายโตเป็นหนุ่มถึงวัยบวชแล้ว บอมบอมยิ้มและอนุโมทนาสาธุยกมือไหว้ “หนุ่มเป็นเพื่อนธันเหรอ ทำไมไม่เข้าไปเดินรอบโบสถ์กับนาคล่ะ” “ไม่ล่ะครับเดี๋ยวกลับแล้วครับ”บอมบอมพูดแล้วยิ้มอย่างเบิกกว้าง เพราะนั่นคือพ่อแม่ของจ้อย ในวัยหกสิบกว่าๆที่กำลังจะเข้าไปร่วมเดินในขบวนบวชนาค “ถ้างั้นลุงกับป้าไปก่อนนะ”สมศรีพูดขึ้น “เดี๋ยวก่อนแม่ ไอ้หนุ่มนี่หน้าคุ้นๆนะ”สมชายพูดขึ้น “เด็กเดี๋ยวนี้หน้าเหมือนกันทั้งนั้นแหละ”สมศรีเอ่ยแล้วยิ้ม “ครับ”บอมบอมยิ้ม “หนูเคยบวชหรือยัง”สมศรีถาม “บวชแล้วครับ” “บวชกี่วั

  • ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90   คำสัญญาใต้ต้นมะม่วง

    บอมบอมโกหกคำโตและใช้ก็อตเป็นเครื่องมือพามาที่เพชรบูรณ์ ที่แรกที่บอมบอมให้ก็อตพามานั่นคือบ้านสุรเดช ซึ่งเขาก็ไม่แน่ใจว่าสุรเดชยังอยู่หรือเปล่า แต่เขาก็สุ่มมาเพื่อหาเพื่อนรักในวัยอดีต เพราะเคยสัญญากันไว้ว่าจะกลับมาหา แต่บอมบอมไม่สามารถกลับมาหาสุรเดชในวัยหนุ่มหลังจากนี้ด้อีก บอมบอมจึงต้องมาหาสุรเดชเพื่อบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้สุรเดชรับรู้ และบอมบอมให้ก็อตรออยู่ที่รถข้างรั้วของบ้านสุรเดช เมื่อบอมบอมมาถึงบ้านสุรเดชในพื้นที่เดิม แต่บ้านนั้นเปลื่ยนรูปทรงไปมากตามยุค บ้านแต่ก่อนเป็นบ้านสองชั้นที่เป็นไม้อยู่ชั้นบน แต่มาในคราวนี้เป็นบ้านปูนสองชั้นที่ดูสวยงามกว่าแต่ก่อนอย่างมาก บอมบอมกดกริ่งหน้าบ้านสองสามครั้ง สักพักก็มีหนุ่มใหญ่เดินมาที่ประตูรั้ว เพียงเห็นห่างๆบอมบอมก็จำได้ทันทีว่าเป็นสุรเดชเพื่อนรักในวัยเรียน เมื่อเขาเดินมาถึงกับตะลึงงงงันอึ้งตาค้าง “สุรเดชใช่ไหม”บอมบอมถามเพื่อความแน่ใจ เพราะบอมบอมจำได้ว่าสุรเดชมีน้องอยู่อีกหนึ่งคน ที่หน้าตาไม่ได้แตกต่างกันมากเท่าไร “บอมบอมใช่ไหม”สุรเดชก็ไม่แน่ใจเพราะบอมบอมหายไปนาน “ใช่ บอมบอมในปัจจุบันที่ทะลุไปในอดีตที่อยู่ในร่างจ้อย” “เข้ามาก่

  • ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90   นายตามตื้อกับหนุ่มปากแซ่บ2

    เอกสัมผัสดูดดื่มบอมบอมจนอิ่มเอม ไล้เลื่อนสัมผัสซอกคอไซร้ดมจนสุขใจทั่วทุกทาง ริมฝีปากของเอกดอมดมลงมาถึงเนินอก พบเห็นปทุมถันอันน้อยนิดสีชมพู เอกใช้ริมฝีปากสัมผัสอย่างออกรสชาติ ตวัดลิ้นไล้เวียนวนขบเบาๆ ส่วนอีกมือจับอีกข้างขย้ำขยี้บอมบอมอย่างอ่อนละมุน บอมบอมหายใจถี่ด้วยความกระหายใคร่สวาท เสียวสะท้านแวบในกายขนลุกด้วยความสยิว เอกเปลี่ยนสลับข้างให้สมดุลหมุนลิ้นเนินอกจนบอมบอมครางเสียงแผ่วเบา บอมบอมทนความใคร่กระหายไม่ไหว เพราะตอนนี้บอมบอมเร่าร้อนสวาทอยากจะถวายกายให้เอกไว้เชยชม “พอก่อน”บอมบอมพูดเสียงกระเส่า “เดี๋ยวบอมบอมทำต่อ” เอกพลิกร่างนอนหงายแผ่หลาอ้าขากว้างสุดๆสองมือรองศีรษะให้สูงขึ้น บอมบอมประกบริมฝีปากของเอกดูดดื่มอย่างหิวกระหายใคร่อยาก พออิ่มเอมเปลื่ยนมาดอมดมซอกคอของเอกที่มีกลิ่นเหงื่อ ที่เสริมสร้างอารมณ์ใคร่รักอย่างหนัก บอมบอมเลื่อนริมฝีปากมาที่รักแร้ของบอมบอมเขาดอมดมอย่างสุขใจ ที่ยังมีกลิ่นน้ำหอมผสมกลิ่นกายที่แสนเร่าร้อน “ไปเอามาจากไหนดมรักแร้พี่”เอกรู้สึกจักกะเดียมแต่ก็ชอบเพราะปนเสียวด้วย “ทุกส่วนของพี่เอกเป็นของบอมบอมต้องสำรวจให้หมด” “เอาที่สบายใจ” บอมบอมเปลื่ยนมาไล่ส

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status