กลายร่าง2

“แล้วแต่พวกเขาข้าคงไม่อาจเปลี่ยนตัวเองง่ายดายเพียงนี้”ซินอ๋องส่ายหน้า หันมามองงหน้าปุกปุยของชลชล

“ใต้เท้าเสี่ยวเปา ่วยหน่อยช่วยทำให้นายของเจ้ากลับมาเป็นฮ่องเต้คนเดิมฮ่องเต้ที่เต้มไปด้วยแรงผลักดัน เป็นฮ่องเต้ที่ไม่มีใครกล้าปรามาสได้”

“โฮ้งโฮ้ง (แน่นอน) ”เรียนจบจิตวิทยาการปรึกษามา เรื่องง่ายดายแค่นี้ซินอ๋องจากไป หลงตี้นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

จ้านกงอะรไนั่นคงสำคัญกับหลงตี้ผู้นี้ยิ่งนัก

ไหนไหนก็มาอยู่แบบนี้แล้ว หาทางช่วยฮ่องเต้คนนี้ก่อน คงจะดีไม่น้อยทดสอบจิตใจตัวเองไปด้วยชลชลก็เศร้าหลงตี้เองก็กำลังเศร้า บางทีนี่อาจเป็นสวรรค์กำหนดไว้แล้ว

เวลาผ่านไปด้วยการที่ชลชลนั่งมอง หลงตี้เหม่อมองออกนอกหน้าต่างเจ้าเวลาล่วงเลย ฟ้ามืดครึ้งมอยากจะปิดปากหาว วันนี้ทั้งวันนั่งโง่ๆ เป็นหมาโง่ อยู่ตรงหน้า ฮ่องเต้สุดหล่อ

“ง่วงหรือยังไปนอนกันเถอะ”อุ้มชลชลขึ้นไปบนแท่นนอน ชลชลเปิดปากหาว เดินวนสามรอบ ไม่พบ ท่าที่เหมาะจนอน เดินวนอีกสามรอบ เสี่ยวหัวเราะใสใสของหลงตี้ที่เป็นท่าที เดินวนของชลชล ดึงร่างปุกปุยมากอด

“นอนได้แล้วเสี่ยวเปา”ความอบอุ่นจากอ้อมกอด ทำเอาชลชลแทบจะกลั้นน้ำตาไม่ไหว เมื่อคิดถึงอ้อมกอดของปานระพี

เสียงหริงหรีดเรไรส่งเสียงแว่วมาขับกล่อมในห้วงนิทรารมณ์ อากาศหนาวเหน็บ ชลชล เอื้อมมือคว้าผ้าห่มด้วยความเคยตัว พาดแขนไปโดนร่างกำยำ ข้างกาย

“โฮ้งโฮ้ง”ลุกขึ้นนั่งทำตาโต แสงเทียนในห้องแม้จะสลัว ชลชลก็พบกับตัวเองในร่างเปลือยเปล่า ร่างมนุษย์ไม่ได้มีขนปุกปุยเป็นสุนัข รีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวที่เปลือยล่อนจ้อน

“เสี่ยวเปานอนได้แล้ว”หลงตี้ดึงเอวของชลชลก่อนจะเลิกคิ้วสูง เมื่อสัมผัสได้ถึงเนื้อหนัง ลืมตาตื่นจากการหลับใหล

“เจ้าเป็นใคร”เสียงเข้ม ทุ้มต่ำชลชลขยับกายถอยห่างมือใหญ่คว้าคอของ ชลชลไว้ไม่ให้หนี

“โฮ้งโฮ่ง”

“เฮ้ย ทำไมถึงเห่าได้ เสี่ยวเปา”ช่างเข้าใจอะไรง่ายดายเหลือเกิน

“อย่าบอกนะว่าเจ้าคือเสี่ยวเปา”

“โฮ้งโฮ่ง (ใช่แล้ว) ”

“เป็นไปได้อย่างไรข้าฝันไปใช่ไหม” ชลชลกัดฉับเข้าที่หลังมือของ หลงตี้

“โอ๊ย ไม่ได้ฝันนี่ เจ้าคือเสี่ยวเปา เสี่ยวเปาแน่ๆ หน้าตาเจ้าเหมือนกับเสี่ยวเปาไม่มีผิดเพี้ยน”เหมือนตรงไหนฟะ จับคางของชลชลบิดไปมาก้มหน้าลงมองใบหน้าของชลชล

“โฮ้งโฮ้ง (อย่านะ) ”ลมหายใจรินรด ยิ้มหวาน

“ถ้าสวรรค์จะเล่นตลก เสี่ยวเปาเจ้านี่ก็หล่อเหลาไม่เบานะหมาของข้่าก้ต้องหล่อไม่หนีข้าเท่าไหร่จริงไหม”ยิ้ม บางๆ ชลชลถอนหายใจ ทำไมพูดภาษาคนไม่ได้ ไหนไหนก็จะให้กลายร่างเป็นคนแล้วทำไมไม่ให้ ชลชลพูดได้เล่า แบบนี้ไม่แฟร์แล้วจะทำอะไรได้จะสื่อสารกันแบบไหน อยากจะเถียงอยากจะพูดก็พูดไม่ได้อึดอัดใจเหลือเกิน