"เต อย่า กันต์หลับอยู่ข้าง ๆ นะ" รูปประโยคดูเหมือนจะห้ามปรามแต่น้ำเสียงที่เปล่งออกไปกลับเบาหวิวไม่มีความหนักแน่นเลยสักนิด
"มันเมาหลับลึกไปแล้ว นะครับ เตทนไม่ไหวแล้ว เตคิดถึงอัยย์มากรู้ไหม อยากเข้าไปอยู่ในตัวอัยย์ใจจะขาดอยู่แล้ว" เขากระซิบบอกเธอเสียงพร่า ขณะที่มือข้างหนึ่งล้วงน้องชายที่อัดอั้นมานานของตัวเองออกมาจากกางเกงนอนตัวบาง เขาชักรูดมันไม่กี่ทีท่อนลำในมือก็ตื่นตัวพร้อมรบแล้ว มืออีกข้างยังใช้ดันผิวเตียงเพื่อไม่ให้ทิ้งน้ำหนักทับคนรักจนอึดอัด
"เราไปทำกันในห้องน้ำไม่ได้เหรอ อัยย์กลัวกันต์ตื่น" อัยย์ลดายังพยายามเบี่ยงหน้าหลบจูบของคนด้านบนเพราะเกรงว่าหากปล่อยตัวปล่อยใจจนมีอะไรกันตรงนี้อาจจะทำให้คนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ตื่นขึ้นมาเห็นก็ได้
เราสามคนเป็นสายเที่ยว ว่างเมื่อไหร่ก็นัดกันเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง ต่างประเทศบ้าง และมีบ่อยครั้งเช่นกันที่ต้องนอนร่วมห้องโดยมีเตชินท์นอนคั่นกลางตลอด และครั้งนี้ก็เช่นกันเพราะช่วงนี้เป็นช่วงวันหยุดยาวห้องพักจึงเต็มหมด กว่าจะหาที่พักได้ก็เกือบมืดและยังเหลือว่างแค่เพียงห้องเดียวอีก
และกว่าจะหาที่พักได้สถานบันเทิงก็หนาแน่นไปด้วยนักท่องเที่ยวไม่มีโต๊ะว่างแล้ว พวกเขาทั้งสามจึงต้องเปลี่ยนแผนซื้อเครื่องดื่มเข้ามาดื่มที่ห้องแทน
"ไม่ตื่นหรอก เตรู้ไอ้กันต์มันเมาทีไรหลับเป็นตายทุกที นะครับ เตทนไม่ไหวแล้ว อัยย์ก็เปียกมากแล้วเหมือนกันนี่" ไม่ว่าเปล่านิ้วยาวยังเลื่อนลงไปสัมผัสจุดอ่อนไหวของแฟนสาวกดคลึงลงไปแผ่วเบา นี่ขนาดยังมีกางเกงผืนบางกั้นอยู่เขายังสัมผัสได้ถึงความชื้นแฉะได้ขนาดนี้ ข้างในคงจะเยิ้มจนไม่ต้องเล้าโลมเพิ่มแล้ว
"อื้อ ยะ...อย่าเต" อัยย์ลดาหลุดครางเสียงสั่นยามอีกฝ่ายแหวกกางเกงขาสั้นพร้อมชั้นในตัวบางของเธอไปด้านข้างก่อนจะส่งทั้งสามนิ้วของเขาเข้าไปมา
เตชินท์ไม่ฟังคำห้ามของเธอเลย อีกฝ่ายขยับข้อมือเข้าออกจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะในช่องทางรักของเธอฟังดูน่าอาย
"นะครับ" เขาถามเสียงหวาน ก่อนจะทาบทับริมฝีปากลงไปกับกลีบปากอิ่ม เริ่มขยับแผ่วเบาบดเบียดอยู่ด้านนอกก่อนจะเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็ก เกี่ยวกระหวัดรัดรึงลิ้นของอัยย์ลดาในจังหวะนุ่มละมุนคล้ายจะอ้อนให้เธอยอมตอบตกลง
สติที่มีของอัยย์ลดาเริ่มถูกสัมผัสอ่อนหวานของคนด้านบนขับไล่จนกระเจิดกระเจิง สองแขนเลื่อนขึ้นไปโอบรอบลำคอหนาไว้ สองขาอ้ากว้างให้เขาได้ขยับนิ้วเข้ามาในตัวเธอได้ถนัดถนี่ขึ้นอย่างลืมตัว
ร่างกายขาวเนียนบิดเร่าอย่างทรมานเมื่อก้านนิ้วยาวของคนด้านบนเริ่มขยับเข้าออกสลับกับหมุนควงอยู่ในช่องทางรักของเธอ เตชินท์รู้ว่าจุดไหนที่จะทำให้เธอซ่านเสียวไปได้ทั้งตัว เขากดย้ำ ๆ ครูดวนอยู่ภายในช้า ๆ อย่างจงใจปลุกปั่นอารมณ์ในตัวเธอ และมันก็สำเร็จผลในเวลาไม่นาน
ข้างในตัวเธอมันร้อนราวกับกำลังถูกแผดเผา มันเรียกร้อง มันต้องการให้แฟนหนุ่มเข้ามาเติมเต็ม และตอนนี้เธอก็เผลอลืมไปจนสิ้นว่าด้านข้างยังมีชายหนุ่มอีกคนหลับสนิทอยู่
"ใส่เข้ามานะ อัยย์อยากได้ของเตมากกว่า"
สุดท้ายเธอก็พ่ายแพ้ให้เขาอีกตามเคย ใบหน้าหล่อยกยิ้มเมื่อได้ยินคำอ้อนวอนขอพร้อมใบหน้าที่คลอไปด้วยน้ำตาของคนรัก นิ้วยาวที่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำหล่อลื่นของแฟนสาวรูดรั้งกางเกงตัวสั้นออกจากเรียวขาขาวทันที ส่วนเสื้อของอัยย์ลดาเขาเพียงรวบขึ้นไปไว้ด้านบนเนินเนื้ออวบใหญ่ ดวงตาคมจ้องมองหน้าอกกลมกลึงที่ใหญ่เกินตัวของคนด้านล่างแล้วก็รู้สึกลำคอแห้งผาก
ริมฝีปากหนาโน้มลงไปโอบอุ้มยอดอกสีหวานเข้ามาในโพรงปาก ขบเม้มดูดเลียไปทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียม อัยย์ลดาหากมองจากภายนอกเธอเป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กน่ารักน่าทะนุถนอม แต่จริง ๆ แล้วซ่อนรูปมาก หน้าอกหน้าใจใหญ่จนมือที่ว่าใหญ่ของเขายังกอบกุมไม่หมด สะโพกก็แน่นกระแทกจากทางด้านหลังยิ่งถึงใจ
อัยย์ลดาเริ่มหอบหายใจกระชั้นยามลิ้นร้อนปาดเลียยอดอกที่แข็งเป็นไตของเธอจนมันแทบจมหายลงไปในผิวเนื้อ
"กัดไว้นะถ้าไม่อยากเสียงดังจนไอ้กันต์ตื่น"
อัยย์ลดางับเสื้อตัวเองซึ่งถูกคนด้านบนรวบจนเป็นเส้น ก่อนจะหลุดเสียงครางอยู่ในลำคอเมื่อสิ่งที่เธอต้องการเริ่มสอดแทรกเข้ามาในช่องทางรัก
"อื้อ"
"อ่า!" ความบีบรัดภายในช่องทางคับแคบทำเอาเตชินท์ต้องระบายลมหายใจหนัก ๆ ออกมาหลายต่อหลายครั้ง ภายในตัวอัยย์ลดาครั้งแรกเคยคับแน่นและตอดรัดจนเสียววาบไปทั้งตัวแค่ไหนวันนี้ก็ยังไม่แปรเปลี่ยนไปเลย เอวสอบเริ่มออกแรงขยับอย่างไม่รีรอ เขาถอดถอนตัวตนออกจนเกือบสุดความยาวก่อนจะโถมกายเข้าใส่ความอ่อนนุ่มที่โอบรัดเขาแน่นจนแทบปริแตก
แผ่นหลังบอบบางเคลื่อนไหวไปกับผิวเตียงตามจังหวะที่เร่งขึ้นของคนรัก ดวงตากลมโตจ้องมองเขาอย่างต้องการจะสื่อว่าช่วยปลดปล่อยความทรมานให้เธอสักที
มันเป็นเรื่องยากจริง ๆ ที่ต้องอดทนอดกลั้นเสียงร้องเอาไว้ทั้งที่มันเสียวซ่านไปทั้งตัวแบบนี้ ทุกจังหวะที่เตชินท์สอดสวมตัวตนเข้ามามันลึกล้ำ ร้อนแรง จนเธอแทบขาดใจลงตรงนี้
"อัยย์ อัยย์จะไม่ไหวแล้วเต" เธอบอกเขาเสียงอู้อี้จากการกัดเสื้อตัวเองไว้แต่ก็ยังพอจะจับใจความได้
เขาไม่ใช่คนใจร้ายออกจะตามใจแฟนสาวเสียด้วยซ้ำไป ในเมื่อแฟนทำหน้าอ้อนขนาดนี้เตชินท์ก็พร้อมจะพาเธอไปส่งปลายทาง มือหนากระชับเอวบางดึงรั้งเข้าหาตัวขณะโจนจ้วงช่วงล่างเข้าใส่เธอหนักหน่วงขึ้นจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะถี่เร็ว แผ่นหลังกว้างเกร็งสะท้าน ใบหน้าหล่อขบกรามแน่นจนนูนเป็นสัน เลือดในกายสูบฉีดถึงขั้นสุด
อัยย์ลดาหวีดร้องอยู่ในลำคอ สองแขนดึงรั้งแฟนหนุ่มให้เข้ามาแนบชิดจนร่างกายเสียดสีกัน ร่างกายเกร็งกระตุกตอดรัดความเป็นชายของคนด้านบนเป็นจังหวะถี่ ๆ ยามถึงปลายทางอันสุขล้น ไม่นานก็รู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนที่ถูกส่งเข้ามาในท้องน้อย
ริมฝีปากหยักกดจูบไปตามกรอบหน้าที่ชื้นเหงื่อของแฟนสาว ไล่ลงมายังซอกคอที่หอมสะอาดราวกับเธอเพิ่งจะอาบน้ำมาใหม่ ๆ และมันเป็นกลิ่นที่เขาชอบเอามาก ๆ เตชินท์ยังคงคลอเคลียไปตามใบหน้าสวย แวะเวียนงับริมฝีปากทั้งล่างและบนของคนรักแผ่วเบาสลับกับกระซิบบอกรักเธอซ้ำ ๆ
"เตรักอัยย์นะ"
"อัยย์ก็รักเต"
"ขออีกรอบนะครับที่รัก" คล้ายจะขอให้คนตัวเล็กอนุญาตก่อนแต่ช่วงล่างกลับเริ่มขยับตัวเข้าออกร่องรักที่เต็มไปด้วยน้ำกามของตัวเองเนิบช้าเพื่อให้เธอรู้ว่ารอบต่อไปกำลังจะเริ่มแล้ว
"รอบนี้ไปทำให้ห้องน้ำได้ไหม"
"แต่เตอยากทำตรงนี้ นะครับ"
"อื้อ เต" เสียงหวานเอ่ยได้แค่นั้นไม่ทันได้ตอบรับหรือปฏิเสธริมฝีปากเธอก็ถูกเขาปิดสนิท ทุกครั้งที่เตชินท์อยากเอาแต่ใจเขาก็มักจะทำตัวออดอ้อนใส่เธอตลอด อย่างเช่นตอนนี้ที่จูบของเขามันเป็นไปด้วยความหวานล้ำจนอยากจะถอนตัวได้
แต่ก่อนที่อารมณ์จะเตลิดไปอีกครั้งอัยย์ลดาก็ต้องตกใจจนผลักอกกว้างให้ออกห่างแล้วหันไปมองคนที่พลิกตัวหันมาทางเธอและเตชินท์
ดวงตากลมจ้องมองคนข้างกายด้วยหัวใจที่เต้นแรงด้วยความกลัวว่ากันต์ดนัยจะตื่นขึ้นมาแล้ว แต่เมื่อเพ่งมองก็พบว่าอีกฝ่ายยังหลับตาพริ้ม ลมหายใจสม่ำเสมอ
"มันแค่พลิกตัวเฉย ๆ"
"อัยย์ว่าเราไปทำในห้องน้ำเถอะนะ"
"แต่แบบนี้อัยย์ก็ดูจะรู้สึกดีไม่ใช่เหรอ ข้างในอัยย์รัดเตใหญ่เลย"
"อัยย์เปล่านะ"
"อย่าโกหกเลย ร่างกายมันโกหกกันไม่ได้"
"อ๊ะ เต" สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ไปห้องน้ำเพราะเตชินท์จับเธอนอนตะแคงข้างหันหลังให้กันต์ดนัย เขายกขาข้างหนึ่งของเธออ้ากว้างในท่วงท่าน่าอายและจับพาดบ่าตัวเองไว้ก่อนจะเริ่มกระแทกกระทั้นตัวตนเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง เธอรู้สึกว่าครั้งนี้ส่วนนั้นของเตชินท์มันใหญ่กว่าครั้งก่อนมาก ราวกับเขากำลังตื่นตัวและตื่นเต้นอย่างสุด ๆ อย่างไงอย่างงั้น
อึก!
กันต์ดนัยได้ยินเสียงกลืนน้ำลายของตัวเองดังอยู่ในหู และคิดว่าไอ้เพื่อนตัวดีก็คงรู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่ เพราะเราสองคนกำลังสบตากันอยู่
เขารู้ว่าเตชินท์มันตั้งใจมีอะไรกับอัยย์ข้าง ๆ เขา และมันก็รู้ด้วยว่าเขาไม่ได้เมาจนหลับไปแต่แกล้งหลับมาตั้งแต่แรกต่างหาก
"เต อย่า กันต์หลับอยู่ข้าง ๆ นะ" รูปประโยคดูเหมือนจะห้ามปรามแต่น้ำเสียงที่เปล่งออกไปกลับเบาหวิวไม่มีความหนักแน่นเลยสักนิด"มันเมาหลับลึกไปแล้ว นะครับ เตทนไม่ไหวแล้ว เตคิดถึงอัยย์มากรู้ไหม อยากเข้าไปอยู่ในตัวอัยย์ใจจะขาดอยู่แล้ว" เขากระซิบบอกเธอเสียงพร่า ขณะที่มือข้างหนึ่งล้วงน้องชายที่อัดอั้นมานานของตัวเองออกมาจากกางเกงนอนตัวบาง เขาชักรูดมันไม่กี่ทีท่อนลำในมือก็ตื่นตัวพร้อมรบแล้วมืออีกข้างยังใช้ดันผิวเตียงเพื่อไม่ให้ทิ้งน้ำหนักทับคนรักจนอึดอัด"เราไปทำกันในห้องน้ำไม่ได้เหรอ อัยย์กลัวกันต์ตื่น" อัยย์ลดายังพยายามเบี่ยงหน้าหลบจูบของคนด้านบนเพราะเกรงว่าหากปล่อยตัวปล่อยใจจนมีอะไรกันตรงนี้อาจจะทำให้คนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ตื่นขึ้นมาเห็นก็ได้เราสามคนเป็นสายเที่ยว ว่างเมื่อไหร่ก็นัดกันเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง ต่างประเทศบ้าง และมีบ่อยครั้งเช่นกันที่ต้องนอนร่วมห้องโดยมีเตชินท์นอนคั่นกลางตลอด และครั้งนี้ก็เช่
คำเตือนเนื้อหาในนิยาย (โปรดอ่านก่อนอ่านนิยาย)***เน้นย้ำ นิยายเรื่องนี้เป็นแนว 3Pตัวละครหลักมีความสัมพันธ์ทั้งรูปแบบชายxหญิง และ ชายxชาย (ตำแหน่งบนเตียงไม่ตายตัว)*******************EP1 รักสามเรา[3P] "เอ่อ คนไหนแฟนอัยย์เหรอ กันต์หรือเต?""ถามจริงสามคนนี้เป็นอะไรกัน เห็นไปไหนก็ไปกันสามคนตลอด?""คู่ไหนกันแน่เราเดาไม่ถูกเลย อัยย์กันต์ อัยย์เต หรือกันต์กับเต?"'อัยย์ลดา' มักได้ยินคำถามในเชิงสงสัยใคร่รู้ในความสัมพันธ์รัก ๆ ใคร่ ๆ ของเธอทำนองนี้บ่อย ๆ และคงไม่ใช่แค่เธอแต่อีกสองหนุ่มอย่าง 'กันต์ดนัย' และ 'เตชินท์' เองก็คงได้รับคำถามเหล่านี้บ่อยเช่นกันจะไม่ให้ทุกคนสงสัยได้อย่างไรไหวเพราะทั้งสามคนต่างก็เป็นคนที่หน้าตาดี โดยเฉพาะสองหนุ่มเขาเป็นที่หมายตาของสาว ๆ หลายคน อีกทั้งยังขยันทำตัวให้คนรอบข้างหรือคนที่พบเห็นสงสัยไปได้ไม่ยากว่าทั้งสามคนเป็นอะไรกันกันแน่ ทั้งท่าทางสนิทสนมถึงเนื้อต้องตัว การดูแลเอาใจใส่ที่ดูยังไงก็ต้องมากกว่าเพื่อนอย่างแน่นอนสำหรับอัยย์ลดาเธอมักตอบชัดเจนตลอดว่า..."เตอ่ะแฟนเรา ส่วนกันต์เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว"อัยย์ลดากับกันต์ดนัยรู้จักกันตั้งแต่เด็ก บ้านเราสองคน
“พี่เขาอยู่ข้างบน ขึ้นไปสิ เดี๋ยวแม่จะออกไปกันแล้ว”ครั้งนี้วินนี่เข้าบ้านภูผาทางประตูไม่ใช่ทางระเบียงเหมือนปกติ และคำทักทายของพิมพ์พาดาก็ทำเอาแก้มของคนฟังร้อนขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้หลังจากผ่านค่ำคืนอันร้อนแรงเป็นภูผาที่จับมือเธอเข้าไปคุยกับแม่ ๆ ของพวกเขา คนอายุน้อยกว่าเตรียมใจไว้ว่าแม่ของเธอต้องไม่ชอบใจอย่างแน่นอนแต่ผิดคาด“นี่เรื่องจริงใช่ไหมตาผา” เป็นแม่ของเธอเองที่ถามคนที่นั่งบนพื้นพรมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น“ครับ ผมกับวินนี่เรากำลังคบกันอยู่ และผมก็จริงจังกับวินนี่มากด้วย ถึงได้ตัดสินใจมาคุยกับแม่แล้วก็น้าวันวันนี้ไงครับ” มือหนาสอดเข้ามาประสานกับมือเล็กของคนที่นั่งข้าง ๆ กันขณะคุยกับผู้ใหญ่ทั้งสองซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว“ตายแล้วยังเรียกน้าอยู่อีก เรียกแม่สิจ๊ะ” “เดี๋ยวนะแม่ ทำไมดีใจออกหน้าออกตาแบบนี้คะ” “ก็ความจริงแล้วแม่กับน้าพิมพ์อยากให้เราสองคนคบกันตั้งนานแล้วน่ะสิ” “ใช่ แต่พอแซวเมื่อไหร่หนูวินนี่ก็บอกว่าคิดกับตาผาแค่พี่ ตาผาก็บอกว่าคิดกับน้องแค่น้องสาว น้ากับแม่เราก็เลยพับความหวังเก็บใส่กล่องไปหลายปีมาแล้วไงล่ะ” “พอมาได้ยินแบบนี้มันชื่นใจจริง ๆ คงนอนตายตาหลับสักทีเนาะ
ใบหน้าคมผละออกจากจูบอันแสนหวานอย่างยากลำบาก ทำไมเด็กคนนี้ถึงได้ทั้งหอมทั้งหวานแบบนี้กันนะลมหายใจอุ่น ๆ ของทั้งคู่รินรดใบหน้าของกันและกันอยู่ นิ้วยาวเกลี่ยเส้นผมนุ่มออกจากใบหน้าจิ้มลิ้มของน้องสาวข้างบ้านอย่างเบามือ ก่อนจะกระซิบถ้อยคำชิดริมฝีปากบางขณะที่หลังมือยังคลอเคลียแก้มใสเล่น“ความจริงแล้ว...ที่เฮียกลับไปหาวินนี่เมื่อกี้เพราะเฮียไม่อยากให้วินนี่ขึ้นไปหาไอ้หมอนั่นที่ห้อง”“....”“ไม่อยากให้วินนี่เอาสิ่งที่เฮียสอนไปใช้กับผู้ชายคนอื่น ที่ไม่ใช่เฮีย”“....”“สิ่งที่เฮียจะพูดต่อไปนี้มันอาจจะฟังดูเลี่ยนแต่มันคือความจริงทุกคำจริง ๆ นะ เฮียเพิ่งจะรู้ตัวว่าความรู้สึกที่มีต่อวินนี่มันไม่ใช่แบบพี่ชายรักน้องสาว”“....”“เฮียรักวินนี่นะครับ”ตึกตึก ตึกตึกในหูของพวกเขาต่างก็ได้ยินเสียงเต้นของหัวใจที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ แต่กลับไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นเสียงของใครกันแน่ หรือจริง ๆ มันอาจจะเป็นเสียงหัวใจของพวกเขาทั้งคู่เลยก็เป็นได้มือเรียวเลื่อนขึ้นมาโอบรอบคอหนา รั้งไม่ให้คนด้านบนถอยห่าง สายตายังคงสอดประสานกันหวานซึ้ง“เฮียพูดแล้วนะ เพราะฉะนั้นรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองพูดด้วย”“ครับ พรุ่งนี้เฮียจะให้
ภูผาเลี้ยวเข้ามาส่งคนข้าง ๆ หน้าทางเข้าคอนโดตามที่อีกฝ่ายร้องขอไว้“วันนี้วินนี่อาจไม่กลับนะเฮีย ส่งข้อความบอกแม่ไว้แล้ว”“อื้ม”“เฮียเป็นอะไรรึเปล่า เห็นเงียบ ๆ มาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”“เปล่า ๆ เฮียกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะ แล้วนี่เราจะนอนค้างกับไอ้หน้าขาวนั่นจริง ๆ เหรอคืนนี้”“เปล่าสักหน่อย จะไปนอนกับยายเจน เจนพักอยู่คอนโดข้าง ๆ นี้เอง วินนี่นัดเพื่อนไว้แล้วว่าหลังง้อพี่สิงห์เสร็จจะไปหา”คนได้ยินระบายเสียงหายใจออกมาอย่างคนโล่งอก หลังจากที่นั่งคิดหนักมาตลอดทางว่าจะยอมปล่อยให้เด็กน้อยของเขาไปอยู่กับไอ้หน้าขาวนั่นตลอดทั้งคืนจริง ๆ น่ะเหรอ“งั้นวินนี่ไปก่อนนะคะ”“ระวังตัวด้วยล่ะ”ภาพของคนตัวเล็กยังสะท้อนที่กระจกข้างของรถยนต์ ภูผาไม่ยอมออกรถสักที ในใจก็เฝ้าแต่ถามตัวเองว่าที่เขาทำไปทั้งหมดวันนี้มันเพื่ออะไรกันตั้งแต่เช้าเมื่อรู้ว่าวินนี่มีนัดกับไอ้หมอนั่น เขาก็ไปบอกแม่กับน้าวันว่าเขาและวินนี่จะไปส่งเค้กของวันนี้ให้เอง ทั้ง ๆ ที่ลูกน้องในร้านก็สามารถไปส่งได้ลงทุนขับรถออกไปไกลแล้วแกล้งว่ารถเสียบ้าง โทรตามเพื่อนสนิทให้มาเล่นละครเป็นช่างและยื้อเวลาให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้บ้างเขาทำทั้งหม
“Oh My God!! เฮียพกอนาคอนดาติดตัวมาตลอดเลยเหรอเนี่ย”“เป็นไง ใหญ่กว่าของไอ้สิงห์ไหม” คนนั่งกอดอกยักคิ้วถามอย่างภูมิใจในความเป็นชายของตัวเอง ก่อนจะต้องหน้าหงายไปกับคำตอบเด็กบ้าด้านล่าง“ไม่อะของเฮียเล็กกว่า ล้อเล่น อืม...จากที่จับดูแล้วของเฮียน่าจะใหญ่กว่านะ แถมแข็งกว่าด้วย”จะไม่ให้แข็งได้ยังไงก็เล่นรูดเอา ๆ อยู่นั่นแหละ“เฮียว่ามันแข็งพอแล้วนะ ไหนวินนี่ลองใช้ปากตามในคลิปซิ เดี๋ยวเฮียจะได้ช่วยบอกว่าต้องปรับตรงไหนบ้าง”คนอดใจไม่ไหวรีบหลอกล่อให้เด็กน้อยที่ลงไปคุกเข่ากับพื้นห้องหยุดมือและเปลี่ยนไปใช้ส่วนอื่นในร่างกายแทน“โอเคค่ะ”คนฟังรับคำอย่างแข็งขัน ลิ้นเล็กเริ่มทำตามคลิปที่ดู ๆ มา ลากไล้ไปตามความยาวของท่อนเนื้อสีเข้มในมือจนมันฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำลายสีใส“อ่า!”แค่เริ่มก็เรียกเสียงในลำคอแกร่งได้ซะแล้ว ทั้ง ๆ ที่เคยโดนสาว ๆ ใช้ปากช่วยมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วในชีวิตนี้ แต่ทำไมครั้งนี้มันถึงได้รู้สึกวูบวาบไปทั้งตัวตั้งแต่เริ่มแบบนี้กันนะ ภูผาได้แต่นึกสงสัยกับตัวเองดวงตาคมก้มมองคนที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า ลิ้นนุ่มที่กำลังปาดเลียไปทั่วความเป็นชายของเขาอย่างสะเปะสะปะ แต่กลับทำให้เขาสะท้านไ